280

UCHWAŁA RADY MIEJSKIEJ W BRZEGU DOLNYM

z dnia 10 listopada 2001 r.

w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Brzeg Dolny

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74 z późn. zm.) oraz art. 26 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 z późn. zm.) oraz w nawiązaniu do uchwały Rady Miejskiej w Brzegu Dolnym nr L/594/98 z dnia 16 czerwca 1998 r. Rada Miejska w Brzegu Dolnym uchwala, co następuje:

R o z d z i a ł 1

Przepisy ogólne

§ 1

Uchwala się miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego miasta Brzeg Dolny w granicach obrębu określonych na rysunku planu w skali 1:2000, stanowiącym integralną część planu i załącznik do niniejszej uchwały.

§ 2

1. Przedmiotem ustaleń planu jest:

1) określenie przeznaczenia terenów oraz określenie linii rozgraniczających tereny o różnych funkcjach lub różnych sposobach zagospodarowania,

2) określenie granic i zasad zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie,

3) określenie zasad obsługi w zakresie infrastruktury technicznej oraz linii rozgraniczających tereny tej infrastruktury,

4) określenie lokalnych warunków, zasad i standardów kształtowania zabudowy oraz urządzania terenu, w tym również linii zabudowy i gabarytów obiektów,

5) określenie zasad i warunków podziału terenów na działki budowlane,

6) określenie szczególnych warunków zagospodarowania terenów, w tym zakazów zabudowy, wynikających z potrzeb ochrony środowiska przyrodniczego i kulturowego, prawidłowego gospodarowania zasobami przyrody oraz ochrony gruntów rolnych i leśnych,

7) określenie terenów, na których przewiduje się stosowanie systemów indywidualnych lub gru-

powych oczyszczania ścieków bądź zbiorników bezodpływowych,

8) określenie granic:

a) obszarów zorganizowanej działalności inwestycyjnej,

b) obszarów rehabilitacji istniejącej zabudowy i infrastruktury technicznej,

c) przekształceń obszarów zdegradowanych.

2. Na terenach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się przeznaczenie podstawowe, a w uzasadnionych przypadkach określa się przeznaczenie dopuszczalne.

3. Tereny, o których mowa w ust. 2, mogą być w całości wykorzystane na cele zgodne z ich podstawowym przeznaczeniem lub częściowo na cele przeznaczenia podstawowego i dopuszczalnego, na zasadach ustalonych w dalszych przepisach.

4. Na ustalenia, o których mowa w ust. 1, składają się:

1) ogólne zasady zagospodarowania terenu, zawarte w rozdziale 2,

2) ustalenia dla niektórych funkcji terenów, zawarte w rozdziale 3,

3) szczegółowe zasady zagospodarowania terenów w obrębie linii rozgraniczających, zawarte w rozdziale 4.

5. Rysunek planu, o którym mowa w § 1, obowiązuje w zakresie oznaczeń określonych w legendzie, z wyłączeniem oznaczeń w dziale V – Zasady obsługi w zakresie infrastruktury technicznej.

§ 3

Ilekroć w dalszej części uchwały jest mowa o:

1) planie – należy przez to rozumieć ustalenia zawarte w niniejszej uchwale wraz z załącznikiem,

2) przepisach szczególnych i odrębnych – należy przez to rozumieć przepisy ustaw wraz z aktami wykonawczymi oraz ograniczenia w dysponowaniu terenem, wynikające z prawomocnych decyzji administracyjnych,

3) terenie – należy przez to rozumieć obszar o określonej funkcji dominującej, ograniczony liniami rozgraniczającymi, oznaczony symbolem użytkowania,

4) przeznaczeniu podstawowym – należy przez to rozumieć takie przeznaczenie, które powinno przeważać na danym obszarze, wyznaczonym liniami rozgraniczającymi,

5) przeznaczeniu dopuszczalnym – należy przez to rozumieć rodzaje przeznaczenia inne niż podstawowe, które uzupełniają lub wzbogacają przeznaczenie podstawowe,

6) strefie – należy przez to rozumieć przestrzeń o cechach względnie jednorodnych w zakresie sposobu użytkowania, zasad zagospodarowania i zabudowy oraz stopnia jej ochrony,

7) uciążliwości – należy przez to rozumieć zjawiska lub stany utrudniające życie albo dokuczliwe dla otaczającego środowiska, a zwłaszcza hałas, wibracje, zanieczyszczenia powietrza i zanieczyszczenia odpadami,

8) urządzeniach infrastruktury technicznej – należy przez to rozumieć zarówno sieci, jak i urządzenia kubaturowe związane z uzbrojeniem terenu,

9) intensywności zabudowy – należy przez to rozumieć stosunek sumy powierzchni ogólnej zabudowy do powierzchni terenu, na którym znajduje się zabudowa,

10) średniej ważonej liczbie kondygnacji – należy przez to rozumieć stosunek powierzchni ogólnej zabudowy do powierzchni zabudowanej, obliczony w granicach terenu, na którym znajduje się zabudowa,

11) powierzchni użytkowej (p.u.) – należy przez to rozumieć sumę powierzchni pomieszczeń spełniających funkcję zgodną z przeznaczeniem budynku, z wyjątkiem pomieszczeń gospodarczych i technicznych.

R o z d z i a ł 2

Ogólne zasady zagospodarowania terenu

§ 4

1. Linie rozgraniczające tereny o różnym sposobie użytkowania, oznaczone w rysunku planu jako:

1) ciągłe – oznaczają obowiązujące granice terenów,

2) przerywane – oznaczają orientacyjne granice terenów, możliwe do korygowania ich przebiegu w miarę potrzeb.

2. Określone w planie funkcje terenów wskazują na podstawowy sposób użytkowania terenów. Oznacza to dopuszczenie wprowadzania funkcji uzupełniających, niekolidujących z funkcją podstawową, niezmieniających generalnego charakteru zagospodarowania oraz warunków środowiska przyrodniczego i kulturowego.

3. Wewnętrzne podziały terenów wskazane w rysunku planu nie są obowiązujące. Linie podziału wewnętrznego, oznaczone w rysunku planu jako:

1) ciągłe – należy traktować jako zalecane,

2) przerywane – należy traktować jako orientacyjne.

W każdym z wyżej wymienionych przypadków dopuszcza się korektę ich przebiegu, włącznie ze zniesieniem i wprowadzeniem innego podziału, przy zachowaniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, określonych w rozdziale 4.

§ 5

Szczególne warunki zagospodarowania terenów objętych planem, wynikające z potrzeb ochrony środowiska kulturowego.

1. Dla zapewnienia właściwej ochrony dóbr kultury wyznacza się strefy ochrony konserwatorskiej.

2. Granice stref ochrony konserwatorskiej określa rysunek planu.

3. W obrębach poszczególnych stref obowiązują następujące wymogi konserwatorskie:

1) W strefie “A” szczególnej ochrony konserwatorskiej należy:

a) zachować historyczny układ przestrzenny (tj. rozplanowanie dróg, ulic, placów, linie zabudowy, kompozycję wnętrz urbanistycznych i kompozycję zieleni) oraz poszczególne elementy tego układu (tj. historyczne nawierzchnie ulic, placów i chodników, cieki i zbiorniki wodne, instalacje wodne i inne historyczne obiekty techniczne, zabudowę i zieleń),

b) konserwować zachowane elementy układu przestrzennego,

c) poszczególne obiekty o wartościach zabytkowych poddać restauracji i modernizacji technicznej z dostosowaniem obecnej lub projektowanej funkcji do wartości obiektu,

d) dążyć do odtworzenia zniszczonych elementów zespołu,

e) dostosować nową zabudowę do historycznej kompozycji przestrzennej w zakresie sytuacji, skali i bryły oraz nawiązać formami współczesnymi do lokalnej tradycji architektonicznej (nowa zabudowa nie może dominować nad zabudową historyczną),

f) usunąć obiekty dysharmonizujące lub pozostawić je do śmierci technicznej,

g) podtrzymać funkcje historycznie utrwalone oraz dostosować funkcje współczesne do wartości zabytkowych zespołu i jego poszczególnych obiektów, a funkcje uciążliwe i degradujące wyeliminować,

h) w przypadku inwestycji nowych preferować te z nich, które stanowią rozszerzenie lub uzupełnienie już istniejących form zainwestowania terenu, przy założeniu maksymalnego zachowania i utrwalenia istniejących już relacji oraz pod warunkiem, iż nie kolidują one z historycznym charakterem obiektu,

i) podziały nieruchomości oraz zmiany własnościowo-prawne uzgadniać z właściwym oddziałem Służby Ochrony Zabytków,

j) wszelkie zamierzenia i działania na obszarze strefy “A” konsultować i uzgadniać z właściwym oddziałem Służby Ochrony Zabytków.

2) W strefie “B” ochrony konserwatorskiej należy:

a) zachować i wyeksponować elementy historycznego układu przestrzennego, tj. rozplanowanie dróg, ulic i placów, linie zabudowy, kompozycję wnętrz urbanistycznych oraz kompozycję zieleni,

b) obiekty o wartościach zabytkowych poddać restauracji i modernizacji technicznej z dostosowaniem obecnej lub projektowanej funkcji do wartości obiektu,

c) dostosować nową zabudowę do historycznej kompozycji przestrzennej w zakresie rozplanowania, skali i bryły przy założeniu harmonijnego współistnienia elementów kompozycji historycznej i współczesnej oraz nawiązywać formami współczesnymi do lokalnej tradycji architektonicznej,

d) usunąć elementy dysharmonizujące, zwłaszcza uniemożliwiające ekspozycję wartościowych obiektów zabytkowych, (dopuszcza się pozostawienie ich do śmierci technicznej),

e) przyznać pierwszeństwo wszelkim działaniom odtworzeniowym i rewaloryzacyjnym,

f) preferować te inwestycje, które stanowią rozszerzenie lub uzupełnienie już istniejących form zainwestowania terenu, przy założeniu maksymalnego zachowania i utrwalenia istniejących już relacji oraz pod warunkiem, iż nie kolidują one z historycznym charakterem obiektu,

g) wszelkie działania inwestycyjne konsultować z właściwym oddziałem Służby Ochrony Zabytków,

3) W strefie “K” ochrony krajobrazu kulturowego należy:

a) formy inwestowania w maksymalnym stopniu ukierunkować na ich harmonijne wpisanie w otaczający krajobraz, wyłączyć z możliwości realizacji inwestycje wielkoobszarowe, jak również te, które wymagają znacznych przeobrażeń krajobrazu,

b) utrzymywać krajobraz przyrodniczy związany przestrzennie z historycznym założeniem urbanistycznym, uwolnić jego obszar od elementów dysharmonizujących,

c) wszelkie działania inwestycyjne należy konsultować z właściwym oddziałem Służby Ochrony Zabytków.

4) W strefie “W” ochrony reliktów archeologicznych:

a) zakazana jest wszelka działalność budowlana oraz inwestycyjna niezwiązana bezpośrednio z konserwacją lub rewaloryzacją terenu,

b) wszelkie działania na terenie strefy “W” ochrony reliktów archeologicznych winny być uzgodnione z Wydziałem Zabytków Archeologicznych Służby Ochrony Zabytków we Wrocławiu.

5) Na terenie udokumentowanego stanowiska archeologicznego wszelkie prace ziemne należy uzgodnić z Wydziałem Zabytków Archeologicznych Służby Ochrony Zabytków we Wrocławiu. Wszelkie roboty ziemne w obrębie stanowiska można prowadzić wyłącznie po uzyskaniu zezwolenia Służby Ochrony Zabytków i zapewnieniu ratowniczych badań archeologicznych metodą wykopaliskową.

6) W strefie “OW” obserwacji archeologicznej oraz w rejonie występowania stanowiska archeologicznego należy:

a) wszelkie zamierzenia inwestycyjne (także zakładanie infrastruktury technicznej) uzgodnić z Wydziałem Zabytków Archeologicznych Służby Ochrony Zabytków we Wrocławiu, a prace ziemne prowadzić pod nadzorem archeologiczno-konserwatorskim (ze względu na możliwość stwierdzenia w trakcie prac reliktów archeologicznych inwestor winien liczyć się z koniecznością zmiany technologii prowadzenia robót),

b) w przypadku dokonania znalezisk archeologicznych prace budowlane należy przerwać, a teren udostępnić do ratowniczych badań archeologicznych (wyniki tych badań decydują o możliwości kontynuowania prac budowlanych, konieczności zmiany technologii lub ewentualnie o ich zaniechaniu i zmianie przeznaczenia terenu).

7) Wszelkie prace ziemne prowadzone (poza strefą “OW” i poza terenem udokumentowanego stanowiska archeologicznego i rejonu jego występowania) w obrębie obszaru objętego planem wymagają uprzedniego zgłoszenia i prowadzenia pod nadzorem archeologiczno-konserwatorskim Służby Ochrony Zabytków. Inwestor zobowiązany jest do powiadomienia Wydziału Zabytków Archeologicznych Służby Ochrony Zabytków we Wrocławiu o terminie rozpoczęcia i zakończenia prac ziemnych z 7-dniowym wyprzedzeniem.

§ 6

Szczególne warunki zagospodarowania terenów objętych planem, wynikające z potrzeb ochrony środowiska przyrodniczego.

1. Dla jednostek organizacyjnych eksploatujących instalacje mogące spowodować nadzwyczajne zagrożenia środowiska (NZŚ) ustala się w terminie do 1 stycznia 2005 roku wymóg ograniczenia szkodliwego oddziaływania do terenu, do którego jednostka posiada tytuł prawny.

2. W związku z wygaśnięciem w 2005 r. decyzji z dnia 24 czerwca 1974 roku w sprawie utworzenia wokół Zakładów Chemiczne “Rokita” S.A. strefy ochronnej ustala się w terminie do 1 stycznia 2005 roku wymóg ograniczenia szkodliwego oddziaływania ww. zakładów do terenu, do którego zakłady posiadają tytuł prawny.

3. Dopuszcza się lokalizację inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska wyłącznie na terenach oznaczonych na rysunku planu symbolami: PS i UC.

4. Ustala się wymóg uwzględniania w projektach budowy lub modernizacji obiektów uciążliwych pasów zieleni izolacyjnej, dla ochrony terenów zabudowy mieszkaniowej i usługowej oraz przyległych terenów rolnych i leśnych przed rozprzestrzenianiem zanieczyszczeń.

5. Na terenach objętych zalewem powodziowym w 1997 roku, oznaczonych na rysunku planu, ustala się wymóg informowania inwestorów w “decyzjach o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu” o potencjalnym zagrożeniu powodziowym.

§ 7

Ustala się następujące ogólne zasady uzbrojenia terenów w infrastrukturę techniczną:

1. Linie rozgraniczające dróg i ulic oznaczone na rysunku planu są równocześnie liniami rozgraniczającymi sieci uzbrojenia technicznego. Projektowane sieci, jak również istniejące, w miarę ich modernizacji należy prowadzić w obrębie linii rozgraniczających dróg i ulic.

2. Dopuszczalne są, w uzasadnionych przypadkach, odstępstwa od zasady, o której mowa w ust. 1, przy zachowaniu ustaleń zasad zabudowy i zagospodarowania terenów określonych w rozdziałach 3 i 4.

3. Dopuszcza się możliwość realizacji urządzeń technicznych uzbrojenia jako towarzyszących inwestycjom na terenach własnych inwestorów.

4. Realizacja układu komunikacyjnego powinna obejmować kompleksową realizację uzbrojenia technicznego.

5. Wszelkie inwestycje oraz zmiany w zakresie zaopatrzenia w wodę, gaz, energię elektryczną, odprowadzania ścieków oraz lokalizacji innych urządzeń technicznych na terenach określonych w § 1 uchwały wymagają uzyskania warunków technicznych od właściwych dysponentów sieci.

6. Dopuszcza się możliwość prowadzenia sieci uzbrojenia podziemnego na terenach własnych inwestorów w przypadku niemożności zlokalizowania ich w liniach rozgraniczających ulic.

7. W celu umożliwienia właściwej eksploatacji oraz zapewnienia warunków bezpieczeństwa ustala się linie rozgraniczające strefę techniczną dla istniejących i projektowanych napowietrznych linii elektroenergetycznych wysokiego napięcia 110 kV w odległości po 21 m od osi trasy przebiegu ww. linii.

8. Na terenach objętych liniami rozgraniczającymi strefę techniczną, o której mowa w ust. 7, obowiązuje:

1) zakaz lokalizacji obiektów przeznaczonych na stały pobyt ludzi,

2) przy zbliżeniach innych obiektów, niezwiązanych ze stałym pobytem ludzi, do linii należy zachować warunki określone w przepisach szczególnych i odrębnych.

9. W celu umożliwienia właściwej eksploatacji oraz zapewnienia warunków bezpieczeństwa ustala się linie rozgraniczające strefę techniczną dla istniejącego gazociągu wysokiego ciśnienia DN 250 Pn 6,3 MPa, relacji Załęcze–Radakowice w odległości po 25 m od osi gazociągu.

10. Na terenach objętych liniami rozgraniczającymi strefę techniczną, o której mowa w ust. 9, obowiązuje:

1) zakaz lokalizacji wszelkiej nowej zabudowy,

2) wymóg zapewnienia swobodnego dojazdu do sieci infrastruktury technicznej oraz swobodnego przemieszczania się wzdłuż i w obrębie strefy kontrolowanej,

3) zakaz sadzenia drzew i krzewów w pasie 6 m (po 3 m od osi gazociągu),

4) zakaz prowadzenia działalności mogącej zagrozić trwałości gazociągu podczas eksploatacji,

5) dopuszcza się lokalizację sieci podziemnego uzbrojenia technicznego po uzgodnieniu i na warunkach określonych przez zarządcę gazociągu.

§ 8

Ustala się następujące zasady w zakresie budowy, przebudowy lub rozbudowy sieci uzbrojenia dla terenów objętych planem:

1. W zakresie zaopatrzenia w wodę ustala się:

1) zaopatrzenie w wodę z wodociągu Łososiowice–
–Rokita,

2) modernizację głównej magistrali wodociągowej Łososiowice–Rokita,

3) rozbudowę istniejącej sieci wodociągowej, na tereny objęte planem, poprzez realizację sieci rozdzielczej ułożonej zgodnie z zapisem § 7 ust. 1–6,

4) rozbudowę istniejącej sieci w układzie pierścieniowym, zapewniającym ciągłość dostawy wody do odbiorców,

5) wymianę odcinków sieci wodociągowej, które ze względu na zbyt małe przekroje lub zły stan techniczny nie pozwalają na dostawę wody (w odpowiedniej ilości i odpowiednim ciśnieniu) do terenów objętych planem.

2. W zakresie odprowadzania i unieszkodliwiania ścieków ustala się:

1) odprowadzenie ścieków systemem grawitacyjno-tłocznym poprzez istniejący i planowany układ kanalizacji do istniejącej Centralnej Oczyszczalni Ścieków “Rokita”,

2) wyposażenie w sieć kanalizacji sanitarnej wszystkich obszarów zainwestowania,

3) rozbudowę istniejącej sieci kanalizacji sanitarnej, na tereny objęte planem, poprzez realizację sieci ułożonej zgodnie z zapisem § 7 ust. 1–6,

4) budowę pompowni ścieków sanitarnych, na terenach oznaczonych w planie symbolem NO,

5) do czasu realizacji komunalnej kanalizacji sanitarnej dopuszcza się budowę szczelnych zbiorników bezodpływowych.

3. W zakresie odprowadzenia wód opadowych ustala się:

1) wymóg rozbudowy kanalizacji deszczowej na terenach planowanej zabudowy, odprowadzenie wód deszczowych z ulic do istniejącej i projektowanej kanalizacji deszczowej,

2) wymóg odprowadzenia ścieków deszczowych z terenów, na których może dojść do zanieczyszczenia substancjami ropopochodnymi z zastosowaniem separatorów olejów i benzyn,

3) utwardzenie i skanalizowanie terenów, na których może dojść do zanieczyszczenia substancjami, o których mowa w pkt 2.

4. W zakresie zaopatrzenia w gaz ustala się:

1) zaopatrzenie w gaz ze stacji redukcyjno-pomiaro-wej I stopnia (SRP I°), zlokalizowanej przy ulicy Urazkiej, po jej rozbudowie do Q=6000 Nm3/h,

2) budowę sieci gazowej niskiego ciśnienia w ulicach: Staromiejskiej, Robotniczej, Zwycięstwa i Lelewela,

3) budowę sieci gazowej średniego ciśnienia zasilającej w gaz wschodnią część gminy Brzeg Dolny z rozbudowanej stacji SRP I°, ul. Urazka,

4) budowę sieci gazowej średniego ciśnienia zasilającej w gaz zachodnią część gminy, poprzez przyłączenie do istniejącej na terenie miasta sieci gazowej,

5) rozbudowę sieci gazowej niskiego ciśnienia na terenach planowanej zabudowy, poprzez realizację sieci ułożonej zgodnie z zapisem § 7 ust. 1–6,

6) wykorzystanie gazu do celów grzewczych.

5. W zakresie zaopatrzenia w energię cieplną ustala się:

1) zasilanie z ciepłowni “Rokita” jako podstawowe źródło ciepła dla miasta,

2) budowę i przebudowę kotłowni lokalnych na paliwa proekologiczne (gaz, olej opałowy),

3) dopuszcza się indywidualne systemy zaopatrzenia w ciepło, pod warunkiem zastosowania urządzeń o wysokiej sprawności grzewczej i niskim stopniu emisji zanieczyszczeń (gaz, gaz płynny, olej opałowy).

6. W zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną ustala się:

1) budowę stacji 110/20 kV z włączeniem do linii napowietrznej 110 kV relacji Czarna–Rokita,

2) rozbudowę linii elektrycznych kablowych średniego i niskiego napięcia wraz z urządzeniami na terenach wyznaczonych w planie lub na terenach własnych inwestora,

3) zakaz budowy napowietrznych linii energetycznych na terenach zabudowy mieszkaniowej.

7. W zakresie telekomunikacji ustala się rozbudowę urządzeń telekomunikacji, w tym kanalizacji telefonicznej na terenach planowanej zabudowy.

8. W zakresie usuwania odpadów stałych ustala się:

1) wymóg wywozu odpadów komunalnych z posesji przez jednostki wyspecjalizowane,

2) budowę wysypiska odpadów komunalnych na terenach wyznaczonych w planie.

9. W zakresie urządzeń przemysłowych gospodarki wodnej ustala się wymóg zachowania istniejących urządzeń z nakazem bieżącego utrzymania i konserwacji.

§ 9

1. Linie rozgraniczające tereny komunikacji publicznej mogą być korygowane w kierunku poszerzenia ulic za zgodą właścicieli gruntów, których poszerzenie dotyczy.

2. Korekty elementów układu komunikacyjnego, o któ-rych mowa w ust. 1, mogą być dokonywane
w projektach budowy i modernizacji dróg i ulic.

3. Realizacja układu komunikacyjnego winna obejmować kompleksową realizację uzbrojenia technicznego.

4. Oznaczenia KG, KZ określają klasyfikację dróg i ulic układu podstawowego (główne, zbiorcze), oznaczenia KL, KD, KP określają klasyfikację dróg i ulic układu obsługującego (lokalne, dojazdowe, ciągi piesze i pieszo-jezdne).

5. Na terenach dróg i ulic, o których mowa w ust. 4, w obrębie linii rozgraniczających ustala się:

1) zakaz realizacji nowych obiektów budowlanych, z wyjątkiem urządzeń technicznych dróg i ulic związanych z utrzymaniem i obsługą ruchu,

2) zakaz rozbudowy i wymiany budowli istniejących niezwiązanych z utrzymaniem dróg i ulic oraz obsługą ruchu,

3) dopuszcza się lokalizację elementów małej architektury, kiosków i reklam.

§ 10

1. Wyznacza się granice obszarów:

1) zorganizowanej działalności inwestycyjnej,

2) rehabilitacji istniejącej zabudowy i infrastruktury technicznej,

3) przekształceń obszaru zdegradowanego.

2. Granice obszarów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 3, określa rysunek planu.

3. Dla obszarów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się:

1) wymóg kompleksowego przygotowania terenów pod inwestycje, tj. uzbrojenia terenów w komunikację i infrastrukturę techniczną przed realizacją zabudowy,

2) dopuszcza się wydzielenie obszarów indywidualnych zadań inwestycyjnych.

4. Granice obszarów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, odpowiadają zasięgowi stref “B” ochrony konserwatorskiej § 5 ust. 3 pkt 2.

5. Obszar, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, (teren wysypiska odpadów przemysłowych) należy po okresie eksploatacji planowo zrekultywować tak, aby odzyskał walory krajobrazowe, ustala się leśny kierunek rekultywacji.

ZAŁĄCZNIKI:     rozdział 3, 4,       rozdział 4 cz. 2,        rozdział 4 cz. 3,       rozdział 4 cz. 4,     rozdział 5