1412 UCHWAŁA RADY GMINY KOBIERZYCE z dnia 4 marca 2004 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Bąki Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. Nr 142 z 2001 r., poz. 1591 ze zmianami), art. 26 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. Nr 15 z 1999 r., poz. 139 ze zmianami) w związku art. 85 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717) oraz w nawiązaniu do uchwały Rady Gminy Kobierzyce nr LVII/451/02 z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Bąki, Rada Gminy Kobierzyce uchwala, co następuje: |
§ 1
Uchwala się miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wsi Bąki zwany dalej planem.
§ 2
1. Granicę terenu objętego planem określono na rysunku planu w skali 1:2000, stanowiącym załącznik nr 1 do niniejszej uchwały.
2. Rysunek planu stanowi integralną część miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Bąki.
3. Obowiązującymi ustaleniami planu są następujące oznaczenia graficzne rysunku planu:
1) Granica terenu objętego planem.
2) Linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania, wraz z oznaczeniami określającymi przeznaczenie terenów.
3) Nieprzekraczalne linie zabudowy.
4) Granica strefy obserwacji archeologicznej “OW” oraz lokalizacje stanowisk archeologicznych.
5) Granica strefy zagrożenia powodziowego.
6) Granice stref ochronnych.
§ 3
Ilekroć w przepisach niniejszej uchwały jest mowa o:
1. Planie – należy przez to rozumieć ustalenia dotyczące obszaru określonego w § 1 niniejszej uchwały.
2. Rysunku planu – należy przez to rozumieć rysunek planu na mapie w skali 1:2000 stanowiący załączniki nr 1 do niniejszej uchwały.
3. Przepisach szczególnych – należy przez to rozumieć przepisy ustaw wraz z aktami wykonawczymi, normy branżowe oraz ograniczenia w dysponowaniem terenami wynikające z prawomocnych decyzji administracyjnych.
4. Przeznaczeniu podstawowym – należy przez to rozumieć takie przeznaczenie, które przeważa na danym terenie wydzielonym liniami rozgraniczającymi.
5. Przeznaczeniu dopuszczalnym – należy przez to rozumieć rodzaje przeznaczenia inne niż podstawowe, które uzupełniają lub wzbogacają przeznaczenie podstawowe.
6. Liniach rozgraniczających – należy przez to rozumieć linie rozdzielające tereny o różnym przeznaczeniu i różnych zasadach zagospodarowania.
7. Nieprzekraczalnych liniach zabudowy – należy przez to rozumieć linie wyznaczające minimalne zbliżenie budynku do wskazanej linii rozgraniczającej danego terenu, regulacji tej nie podlegają wykusze, zadaszenia wejściowe, podesty, schody i okapy; na terenach dla których nie zostały określone linie zabudowy należy stosować ogólne zasady lokalizacji obiektów określone w przepisach szczególnych.
8. Istniejąca zwarta zabudowa – zabudowa kubaturowa istniejąca w dniu wejścia w życie planu, usytuowana bezpośrednio na granicy działki lub w odległościach mniejszych niż wynikają z obowiązujących przepisów szczególnych, obejmująca co najmniej 2 sąsiadujące działki.
9. Obiektach i urządzeniach służących indywidualnej rekreacji i wypoczynkowi – należy przez to rozumieć altany, zadaszenia, murowane paleniska (typu “grill”), zbiorniki wodne służące celom rekreacyjnym itp.
10. Usługach – należy przez to rozumieć funkcje terenów i obiektów w zakresie: niepublicznych placówek opieki zdrowotnej, handlu detalicznego, gastronomii, kultury i rozrywki, sportu i rekreacji, administracji gospodarczej i finansowej, jednostek projektowych i consultingowych, działalności gospodarczej wolnych zawodów, działalności wytwórczej i usługowej artystów plastyków i fotografików oraz innych, których powyższe grupy niedotyczą bezpośrednio, a mają charakter usługi i obsługi o ww. charakterze, pod warunkiem niepowodowania negatywnego oddziaływania (ponadnormatywnych zanieczyszczeń, zakłóceń środowiska oraz konfliktów sąsiedztwa) poza granicami własności.
11. Rzemiośle – należy przez to rozumieć indywidualną działalność gospodarczą o charakterze usługowym i drobnej produkcji, o uciążliwościach ograniczonych do granic własności.
12. Zagospodarowaniu tymczasowym – należy przez to rozumieć sposoby zagospodarowania terenów do czasu realizacji podstawowej lub dopuszczalnej funkcji określonej w planie.
13. Urządzeniach i zagospodarowaniu towarzyszącym – należy przez to rozumieć obiekty technicznego wyposażenia, dojazdy i dojścia, dojazdowe i gospodarcze drogi wewnętrzne, obiekty gospodarcze, parkingi i garaże, wiaty, zadaszenia, ogrodzenia i inne urządzenia pełniące służebną rolę wobec funkcji dominujących oraz zieleń urządzoną.
§ 5
Lokalne standardy kształtowania zabudowy
i zagospodarowania terenów
1. Dla nowo lokalizowanych obiektów ustala się nieprzekraczalne linie zabudowy w odległościach (zgodnie z oznaczeniami na rysunku planu):
1) 6 – 20 m od linii rozgraniczającej dróg KZ 1/2.
2) 6 – 10 m od linii rozgraniczającej dróg KD 1/2, KDg.
2. Wśród istniejącej zwartej zabudowy dopuszcza się:
1) Nawiązanie do linii zabudowy wyznaczonej przez istniejące, o takiej samej funkcji, sąsiadujące budynki, wymagane jest uzgodnienie lokalizacji obiektu z zarządcą drogi.
2) Lokalizację budynków gospodarczych na granicy działki z zachowaniem warunków wynikających z przepisów szczególnych w szczególności w zakresie ochrony przeciwpożarowej.
3) Adaptację na cele mieszkaniowe budynków gospodarczych usytuowanych na granicy działki, pod warunkiem zgodności z przepisami szczególnymi.
3. Wysokość zabudowy (z wyłączeniem silosów zbożowych lub paszowych lokalizowanych w zabudowie zagrodowej) nie może przekroczyć 3 kondygnacji nadziemnych (w tym poddasze użytkowe), lecz nie więcej niż 12 m licząc od poziomu terenu do najwyższego punktu dachu.
4. W nowo projektowanych budynkach mieszkalnych należy stosować dachy o symetrycznym układzie nachylenia połaci dachowych (nie dotyczy lukarn, wykuszów itp.), dopuszcza się dachy wielospadowe, o pokryciu dachówką ceramiczną lub innymi materiałami o fakturze dachówkopodobnej.
§ 6
Zasady i warunki podziału terenów na działki
budowlane
1. Linie podziałów oznaczone na rysunku planu nie są obowiązujące, dopuszcza się ich zmianę na warunkach określonych w ust. 2–5.
2. Dopuszcza się wykonywanie podziałów geodezyjnych w celu wydzielenia działek budowlanych lub zagrodowych oraz zmianę istniejących granic podziałów geodezyjnych z zastrzeżeniem zachowania minimalnej szerokości frontu działki (mierzonej w linii zabudowy):
1) w zabudowie MR/MN (działki zagrodowe) i na terenie RPm = 24 m,
2) w zabudowie MR/MN (działki mieszkaniowe jednorodzinne) oraz MN = 20 m.
3. Ustala się minimalne powierzchnie nowo wydzielanych działek budowlanych lub zagrodowych:
1) w zabudowie MR/MN (działki zagrodowe) i na terenie RPm = 2000 m2,
2) w zabudowie MR/MN (działki mieszkaniowe jednorodzinne):
a) wolno stojącej = 1500 m2
b) bliźniaczej = 750 m2
3) w zabudowie MN:
a) wolno stojącej = 1500 m2
b) bliźniaczej = 750 m2
4) w uzasadnionych przypadkach dopuszcza się zmniejszenie minimalnej szerokości frontów i powierzchni nowo wydzielanych działek o 10%.
4. Ustala się następujące zasady podziałów geodezyjnych terenów przeznaczonych na cele zabudowy MR/MN, MN:
1) W przypadku podziału działki na 2 działki budowlane do działki wydzielonej w drugiej linii zabudowy należy wydzielić dojazd pieszo-jezdny o szerokości min. 5 m (w liniach podziału geodezyjnego).
2) W przypadku podziału działki na więcej niż 2 działki budowlane do działek wydzielonych w głębi terenu należy wydzielić ulicę dojazdową o szerokości min. 10 m w liniach rozgraniczających; ulica ta o parametrach odpowiadających ulicy dojazdowej KD 1/2 stanowić będzie ulicę wewnętrzną, niepubliczną realizowaną i utrzymywaną przez właściciela lub współwłaścicieli terenu, możliwość i warunki włączenia drogi wewnętrznej do drogi powiatowej 01 lub 02 KZ 1/2 wymagają uzgodnienia z zarządcą drogi.
3) Powyższy warunek uznaje się za spełniony, jeżeli istnieje możliwość zapewnienia dojazdu do działki budowlanej wytyczonej w drugiej linii zabudowy z drogi (ulicy) wewnętrznej wydzielonej z działek przyległych.
5. Wydzielane w wyniku podziałów publiczne i niepubliczne ulice dojazdowe i dojazdy do zabudowy winny spełniać warunki określone w obowiązujących przepisach szczególnych, w tym w przepisach w zakresie bezpieczeństwa przeciwpożarowego.
§ 7
Zasady obsługi w zakresie komunikacji
1. Ustala się linie rozgraniczające dróg publicznych (drogi i ulice wraz ze związanymi z nimi urządzeniami budowlanymi) i wprowadza się następującą klasyfikację funkcjonalną:
1) 01 KZ 1/2 – publiczna droga zbiorcza Krzyżowice – Bąki – Owsianka, śladem drogi powiatowej nr 893:
a) szerokość w liniach rozgraniczających 14–20 m z lokalnymi przewężeniami,
b) minimalna szerokość jezdni 6,5 m,
c) na odcinku przebiegającym przez tereny przeznaczone pod zabudowę ustala się budowę chodników.
2) 02 KZ 1/2 – publiczna droga zbiorcza Królikowice – Bąki, śladem drogi powiatowej nr 894:
a) szerokość w liniach rozgraniczających 20 m,
b) minimalna szerokość jezdni 6,5 m,
c) na odcinku przebiegającym przez tereny przeznaczone pod zabudowę ustala się budowę chodnika.
3) KD 1/2 – publiczne ulice dojazdowe:
a) szerokość w liniach rozgraniczających 10 m,
b) minimalna szerokość jezdni 5,0 m.
4) KDx – publiczny ciąg pieszo-jezdny, szerokość w liniach rozgraniczających min. 5 m.
5) KDg – publiczne drogi gospodarcze transportu rolnego, śródpolne, służące do obsługi terenów rolnych.
2. Oznaczony na rysunku planu orientacyjny przebieg projektowanej autostrady A8 (KA A8) nie stanowi ustaleń planu, ma znaczenie informacyjne.
3. W przypadku podziału działek przeznaczonych na cele budowlane przylegających bezpośrednio do dróg powiatowych 01 i 02 KZ 1/2 na więcej niż 2 nowo wydzielane działki ustala się obowiązek zorganizowania wspólnego włączenia do drogi zbiorczej, możliwość i warunki włączenia wymagają uzgodnienia z zarządcą drogi.
4. Jeżeli wydzielona działka budowlana graniczy z drogą zbiorczą 01 KZ 1/2 oraz drogą dojazdową KD 1/2 lub drogą gospodarczą transportu rolnego KDg – włączenie komunikacyjne należy wykonywać z drogi o niższej klasie funkcjonalnej.
5. Realizacja nowych oraz przebudowa istniejących włączeń komunikacyjnych z terenów przeznaczonych pod zabudowę wymaga uzgodnienia z zarządcą drogi.
6. W liniach rozgraniczających dróg i ulic dopuszcza się prowadzenie sieci infrastruktury technicznej na warunkach określonych i uzgodnionych z zarządcą drogi oraz zgodnie z przepisami szczególnymi.
7. W liniach rozgraniczających dróg i ulic dopuszcza się lokalizację elementów małej architektury i urządzeń reklamowych wyłącznie pod warunkiem uzgodnienia lokalizacji z właściwym zarządcą drogi.
8. Zagospodarowanie terenów w rejonie skrzyżowań dróg, a w szczególności ogrodzenia i nasadzenia zieleni nie mogą powodować ograniczenia widoczności i pogarszać parametrów trójkątów widoczności wyznaczanych zgodnie z obowiązującymi przepisami szczególnymi.
§ 9
Szczególne warunki zagospodarowania terenów
1. Ochrona środowiska kulturowego.
1) W granicach strefy “OW” obserwacji archeologicznej oraz w obszarze występowania stanowisk archeologicznych oznaczonych na rysunku planu, tj.:
a) stanowisko nr 9/58 – ślad osadniczy (neolit), osada kultury łużyckiej,
b) stanowisko nr 11/60 – osada kultury przeworskiej (okres rzymski późny),
c) stanowisko nr 12/61 – ślad osadniczy (neolit), ślad osadniczy kultury łużyckiej, osada kultury przeworskiej (okres rzymski), ślad osadniczy (pradzieje).
Ustala się ochronę konserwatorską, w której obowiązują następujące wymogi:
·
obowiązuje wymóg przeprowadzenia ratowniczych badań archeologicznych i wykopaliskowych, koszty prac archeologicznych ponosi inwestor;·
przed uzyskaniem pozwolenia na budowę na terenie i w bezpośrednim sąsiedztwie ww. stanowisk archeologicznych należy uzyskać zezwolenie Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na prowadzenie ratowniczych badań archeologicznych i wykopaliskowych zgodnie z obowiązującymi przepisami szczególnymi;·
wszelkie zamierzenia inwestycyjne związane z wykonywaniem robót ziemnych winny być uzgodnione z inspekcją zabytków archeologicznych Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, a prace ziemne mogą być prowadzone wyłącznie pod nadzorem archeologiczno-konserwatorskim;·
w przypadku dokonania znalezisk archeologicznych prace budowlane winny być przerwane, a teren udostępniony do ratowniczych badań archeologicznych. Wyniki tych badań decydują o możliwości kontynuowania prac budowlanych lub konieczności zmiany technologii;·
bez uzgodnienia dopuszcza się jedynie prowadzenie prac porządkowych, niewnikających w głąb gruntu oraz prac rolniczych.2) Ustala się następujące warunki realizowania inwestycji w zakresie archeologicznej ochrony konserwatorskiej terenów (poza strefą “OW” obserwacji archeologicznej i terenami występowania oznaczonych na rysunku planu stanowisk archeologicznych):
a) wszelkie zamierzenia inwestycyjne związane z wykonywaniem robót ziemnych wymagają pisemnego powiadomienia Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków o terminie ich rozpoczęcia i zakończenia z co najmniej 7-dniowym wyprzedzeniem;
b) w przypadku dokonania znalezisk archeologicznych wymagane jest podjęcie ratowniczych prac wykopaliskowych na koszt inwestora, za zezwoleniem Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków;
c) bez powiadomienia Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków dopuszcza się jedynie prowadzenie prac porządkowych, niewnikających w głąb gruntu oraz prac rolniczych.
2. Ochrona środowiska przyrodniczego.
1) W obrębie oznaczonej na rysunku planu strefy zagrożenia powodziowego (wyznaczonej zasięgiem powodzi z 1997 r.) ustala się:
a) zakaz przechowywania i magazynowania ścieków, odchodów zwierzęcych, toksycznych środków chemicznych, magazynowania paliw i substancji ropopochodnych, składowania i utylizacji odpadów komunalnych i niebezpiecznych;
b) wszelkie prace inwestycyjne, w szczególności: prowadzenie infrastruktury technicznej naziemnej i podziemnej, budowa i remonty dróg i urządzeń infrastruktury związanej z drogami oraz urządzeń melioracji wymagają uzgodnienia z właściwymi służbami w zakresie ochrony przeciwpowodziowej.
2) Ustala się bezwzględny zakaz wprowadzania nieoczyszczonych ścieków do wód powierzchniowych, podziemnych oraz gruntów.
3. Strefy ograniczeń zabudowy i zagospodarowania terenów.
Sieci elektroenergetyczne – ustala się strefy ochronne od napowietrznych linii elektroenergetycznych:
a) od linii średniego napięcia SN 20 kV = w odległości 5 m od osi linii.
b) od projektowanej linii wysokiego napięcia WN 110 kV = w odległości 19 m od osi linii.
W obrębie których obowiązuje:
·
zakaz lokalizacji obiektów z pomieszczeniami przeznaczonymi na stały pobyt ludzi,·
lokalizacja innych obiektów i urządzeń wymaga uzgodnienia z zarządcą sieci,·
w przypadku skablowania lub przełożenia linii elektroenergetycznej 20 kV oznaczona na rysunku planu strefa ochronna ulega zmniejszeniu do lub przestaje obowiązywać, stosownie do zaistniałej zmiany i zgodnie z obowiązującymi przepisami szczególnymi.§ 10
Tymczasowe sposoby zagospodarowania, urządzania
i użytkowania terenów
Do czasu docelowego zagospodarowania terenów zgodnie z funkcjami podstawowymi dopuszcza się dotychczasowy sposób zagospodarowania terenów bez możliwości wprowadzania trwałych obiektów budowlanych uniemożliwiających docelową realizację ustaleń planu.
§ 11
W granicach określonych w § 1 niniejszej uchwały tracą moc obowiązującą ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Krzyżowice, zatwierdzonego uchwałami Rady Gminy Kobierzyce nr LXIII/507/02 z dnia 22 sierpnia 2002 r. oraz nr XLIII/507/02 z dnia 10 października 2002 r., opublikowanymi w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego Nr 229 z dnia 30 października 2002 r., poz. 3143 i 3150.
§ 12
Zgodnie z art. 10 ust. 3 i art. 36 ust. 3 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym określa się stawkę służącą naliczaniu jednorazowej opłaty od wzrostu wartości nieruchomości, w wysokości 30%.
§ 13
Wykonanie niniejszej uchwały powierza się Wójtowi Gminy Kobierzyce.
§ 14
Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od daty ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.
PRZEWODNICZĄCY |
RADY GMINY |
JANUSZ GARGAŁA |
Załącznik nr 1 do uchwały Rady Gminy Kobierzyce z dnia 4 marca 2004 r. (poz. 1412)