940

UCHWAŁA RADY GMINY PRZEWORNO

z dnia 29 stycznia 2004 r.

w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Przeworno w części dotyczącej wsi Samborowice

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (jednolity tekst ustawy Dz. U. Nr 142 z 2001 r., poz. 1591 wraz z późn. zm.), art. 85 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717), art. 7 i 26 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (jednolity tekst ustawy Dz. U. Nr 15 z 1999 r., poz. 139 wraz z późn. zm.) oraz w związku z uchwałą nr XLI/206/2002 Rady Gminy w Przewornie z dnia 24 września 2002 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Przeworno, postanawia się, co następuje:

§ 1

Uchwala się miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Gminy Przeworno w części dotyczącej wsi Samborowice.

§ 2

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Gminy Przeworno w części dotyczącej wsi Samborowice składa się z:

1. ustaleń planu miejscowego zawartych w uchwale,

2. rysunku planu miejscowego; sporządzonego na mapie ewidencji gruntów w skali 1 : 5000, stanowiącego załącznik nr 1 do niniejszej uchwały.

§ 3

Ilekroć w dalszych przepisach niniejszej uchwały jest mowa o:

1. planie miejscowym – należy przez to rozumieć miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Gminy Przeworno w części dotyczącej wsi Samborowice,

2. rysunku planu miejscowego – należy przez to rozumieć rysunek miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, sporządzony na mapie ewidencji gruntów w skali 1 : 5000, stanowiący załącznik nr 1 do uchwały,

3. uchwale – należy przez to rozumieć niniejszą uchwałę Rady Gminy Przeworno,

4. przepisach szczególnych – należy przez to rozumieć aktualne w momencie realizacji ustaleń planu miejscowego przepisy prawne: ustawy wraz z aktami wykonawczymi, normy branżowe oraz ograniczenia w dysponowaniu terenami; wynikające z prawomocnych decyzji administracyjnych,

5. przeznaczeniu podstawowym – należy przez to rozumieć rodzaj przeznaczenia terenu, które powinno przeważać na danym terenie wyznaczonym ściśle określonymi lub orientacyjnymi liniami rozgraniczającymi,

6. przeznaczeniu dopuszczalnym – należy przez to rozumieć możliwość dopuszczenia przeznaczenia terenu inne niż podstawowe, które uzupełnia lub wzbogaca określone przeznaczenie podstawowe

terenu, bądź stanowi w stosunku do niego przeznaczenie alternatywne,

7. terenie – należy przez to rozumieć teren o określonym w planie miejscowym przeznaczeniu podstawowym bądź dopuszczalnym i alternatywnym, zawarty w granicach linii rozgraniczających wyznaczonych w rysunku planu miejscowego oraz oznaczony stosownymi symbolami literowymi,

8. działce siedliskowej – należ przez to rozumieć działkę wyodrębnioną geodezyjnie; zabudowaną budynkiem mieszkalnym wraz z towarzyszącymi mu obiektami i urządzeniami,

9. działce budowlanej – należy przez to rozumieć nieruchomość gruntową lub działkę gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych, wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego,

10. powierzchni terenu biologicznie czynnej – należy przez to rozumieć grunt rodzimy w obrębie działki siedliskowej i budowlanej zagospodarowany zielenią,

11. usługach komercyjnych – należy przez to rozumieć usługową działalność dochodową podmiotów gospodarczych i przedsiębiorstw w zakresie świadczenia usług dla ludności oraz działalność gospodarczą prowadzoną w sposób nieoddziaływający znacząco na środowisko i zdrowie ludzi, w formie zakładów drobnej wytwórczości i zakładów rzemieślniczych,

12. odległości i strefie ograniczeń zabudowy – należy przez to rozumieć ograniczenia wywołane obecnością lub działaniem istniejącego lub projektowanego przeznaczenia terenu, bądź urządzeń i sieci infrastruktury technicznej, wymagających zachowania odległości od innych funkcji lub urządzeń; stosownie do obowiązujących standardów technicznych, określonych w przepisach szczególnych,

13. przestrzeni publicznej – należy przez to rozumieć tereny w obrębie ściśle określonych linii rozgraniczających dróg, ulic, placów, wydzielonych ciągów pieszo-jezdnych i innych urządzeń komunikacyjnych oraz powierzchnie dostępne lub określone za dostępne przez władze samorządowe lub organy administracji rządowej, ze względu na ich znaczenie dla zaspokojenia potrzeb mieszkańców, poprawy jakości ich życia i sprzyjające nawiązywaniu kontaktów społecznych.

§ 4

1. Celem regulacji zawartych w planie miejscowym jest:

1) określenie zasad zrównoważonego rozwoju wsi i ładu przestrzennego; przy uwzględnieniu istniejącego zainwestowania i poszanowania historycznych wartości dziedzictwa kulturowego obszaru, jego zasobów środowiskowych i wodnych oraz walorów krajobrazowych,

2) uściślenie zasad kształtowania spójnej polityki przestrzennej na obszarze wsi oraz zasad zabudowy i zagospodarowania terenów o określonym przeznaczeniu,

3) określenie zasad ochrony środowiska, warunków korzystania z jego zasobów; w sposób nienaruszający równowagi przyrodniczej i zapewniający wysoki standard jakości poszczególnych elementów środowiska,

4) ustalenie zasad ochrony archeologicznych dóbr kultury,

5) zapewnienie przestrzennych, technicznych i terenowo-prawnych warunków do modernizacji i rozbudowy układu komunikacyjnego oraz sieci i urządzeń infrastruktury technicznej.

2. Przedmiotem ustaleń planu miejscowego są:

1) ustalenie podstawowego bądź dopuszczalnego lub alternatywnego przeznaczenia dla poszczególnych terenów wyznaczonych w planie miejscowym,

2) wyznaczenie ściśle określonych lub orientacyjnych linii rozgraniczających dla terenów o odmiennym przeznaczeniu podstawowym, dopuszczalnym lub alternatywnym,

3) określenie dla wyznaczonych w planie miejscowym terenów zasad obsługi w zakresie komunikacji oraz dostępu do sieci i urządzeń infrastruktury technicznej,

4) określenie zasad zabudowy i zagospodarowania poszczególnych terenów oraz standardów kształtowania w ich obręb projektowanej zabudowy,

5) uściślenie szczególnych warunków zagospodarowania obszaru wsi, wynikających z potrzeb ochrony środowiska, zasobów archeologicznych dóbr kultury i wartości dziedzictwa kulturowego,

6) określenie dla terenów projektowanej zabudowy mieszkaniowej zasad podziału na działki budowlane.

§ 5

USTALENIA FORMALNO-PRAWNE

1. Uchwalony plan miejscowy jest obowiązującym aktem prawa miejscowego w zakresie przeznaczenia terenów oraz określenia sposobów ich zagospodarowania i warunków zabudowy, a także w zakresie rozmieszczenia inwestycji celu publicznego.

2. Dla terenów położonych w granicach planu miejscowego tracą moc ustalenia miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego Gminy Przeworno uchwalonego uchwałą nr V/29/94 Rady Gminy w Przewornie z dnia 29 listopada 1994 r.

§ 6

§ 7

LOKALNE WARUNKI, ZASADY I STANDARDY KSZTAŁTOWANIA ZABUDOWY ORAZ ZAGOSPODAROWANIA TERENÓW

1. W obrębie działek siedliskowych i wyznaczonych działek budowlanych dla projektowanej zabudowy mieszkaniowej zaleca się zachować część powierzchni terenu biologicznie czynnej w następującym wymiarze:

1) minimum 40% powierzchni terenu w istniejącej zabudowie mieszkaniowej jednorodzinnej i wielorodzinnej,

2) minimum 50% powierzchni terenu w projektowanej zabudowie mieszkaniowej jednorodzinnej,

3) minimum 60% powierzchni terenu w projektowanej i istniejącej zabudowie mieszkaniowej jednorodzinnej o charakterze rekreacyjnym oraz zabudowie zagrodowej i gospodarstwach agroturystycznych.

2. Maksymalna wysokość projektowanej zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i jednorodzinnej o charakterze rekreacyjnym nie może przekroczyć 2 kondygnacji naziemnych, z możliwością wykorzystania na cele użytkowe poddasza budynku.

W przestrzeń poddasza może być wbudowana jedynie jedna kondygnacja.

Powyższy nakaz dotyczy również istniejących budynków poddanych remontom bądź rozbudowie.

Budynki gospodarcze i garaże nakazuje się realizować wyłącznie jako obiekty parterowe.

3. Ustala się nieprzekraczalne linie zabudowy dla projektowanych budynków przeznaczonych na stały pobyt ludzi w następującym zróżnicowaniu:

1) 6,0 m od linii rozgraniczających dróg lokalnych KZ i KL,

2) 5,0 m od linii rozgraniczających dróg dojazdowych KD.

4. Architektura projektowanych budynków winna nawiązywać do miejscowego stylu budownictwa i harmonizować z walorami krajobrazowymi wsi.

5. Zaleca się realizację budynków z dachem dwuspadowym, symetrycznym, o kącie nachylenia 30°– 45°, krytym dachówką lub materiałem odpowiadającym dachówce.

6. Zaleca się sytuować kalenicę projektowanych budynków równolegle do osi drogi.

§ 8

SZCZEGÓLNE WARUNKI ZABUDOWY I ZAGOSPODAROWANIA TERENÓW

1. Nakazuje się zachować i chronić starodrzew zabytkowego parku pałacowego, w tym następujące

okazy starodrzewia uznane za pomniki przyrody ożywionej:

– lipa drobnolistna – Tilia cordata (nr 7140/ /489/82),

– dąb szypułkowy – Quercus robur (nr 7140/ /490/82),

– 2 cisy pospolite krzewiaste – Taxus baccata (nr 7140/493/82 i nr 7140/494/82).

2. Nakazuje się ochronić i zachować cenne siedliska przyrodnicze położone w obrębie dolin rzecznych, tj. kompleksy leśne, wysoką zieleń łęgową, tereny zieleni niskiej łąkowej, obszary źródliskowe cieków naturalnych, małe zbiorniki wodne oraz bagna śródleśne.

3. Nakazuje się zachowanie i ochronę wysokiej zieleni śródpolnej oraz istniejących zadrzewień w granicach istniejącego zainwestowania.

4. Zaleca się zachowanie drzew przydrożnych; rosnących w bezpiecznej odległości od krawędzi jezdni.

5. Przy dokonywaniu nowych nasadzeń drzew i krzewów na działkach siedliskowych stosować wyłącznie gatunki pochodzenia rodzimego; właściwe dla lokalnych siedlisk przyrodniczych.

6. Wszystkie kompleksy i zespoły leśne uznaje się za lasy ochronne.

7. Przy realizacji obiektów budowlanych i zagospodarowaniu terenu należy ograniczyć prace niwelacyjne terenu do niezbędnego minimum, by zachować naturalne jego ukształtowanie.

8. Należy bezwzględnie chronić wody cieków naturalnych i rowów otwartych przed zanieczyszczeniem.

9. Zaleca się zabezpieczenie dostępności komunikacyjnej do koryt cieków naturalnych, dla celów prowadzenia niezbędnych prac regulacyjnych i konserwacyjnych w ich obrębie.

10. Zgodnie z przepisami szczególnymi, zakazuje się wznoszenia obiektów budowlanych oraz trwałego zagospodarowania terenów położonych w zasięgu oddziaływania wód powodziowych; wskazanych w rysunku planu miejscowego.

11. Nakazuje się renowację i utrzymanie stałej drożności rowów otwartych oraz systemu drenażowego użytków rolnych.

12. Dopuszczalny poziom hałasu zewnętrznego mierzony na granicy własności działek i wyznaczonych terenów przeznaczenia podstawowego nie może przekroczyć wartości określonych w przepisach szczególnych.

13. W zakresie ochrony powietrza przed zanieczyszczeniem zaleca się powszechne stosowanie paliw proekologicznych dla celów grzewczych i bytowych.

14. Istniejące i projektowane obiekty usług komercyjnych nie mogą znacząco oddziaływać na środowisko i zdrowie ludzi.

15. Zakazuje się budowy obiektów budowlanych, przeznaczonych na stały pobyt ludzi w strefie negatywnego oddziaływania pól elektromagnetycznych napowietrznych linii elektroenergetycznych ś.n. 20 kV; w pasie terenu o łącznej szerokości 20 m (2 x 10,0 m) wzdłuż tras linii.

§ 9

ZASADY OBSŁUGI W ZAKRESIE KOMUNIKACJI DROGOWEJ

1. Dla przestrzeni publicznej w zakresie komunikacji drogowej ustala się następującą klasyfikację funkcjonalną dróg oraz obowiązujące dla nich parametry geometryczne:

KZ – droga zbiorcza;

dla drogi powiatowej nr 3107D, relacji Jagielnica (od drogi wojewódzkiej nr 385) – Samborowice – granica powiatu strzelińskiego.

Istniejący przebieg drogi utrzymuje się bez zmian.

Szerokość drogi w liniach rozgraniczających minimum 20,0 m.

Dopuszcza się możliwość organizacji ścieżki rowerowej w liniach rozgraniczających drogi.

KL – drogi lokalne;

dla istniejących dróg gminnych, łączących wieś z Sarbami Dolnymi i Jagielnem.

Istniejący przebieg tras dróg utrzymuje się bez zmian.

Szerokość dróg w liniach rozgraniczających minimum 15,0 m, zgodnie z rysunkiem planu miejscowego.

Zaleca się organizację ścieżek rowerowych w liniach rozgraniczających dróg.

KD – drogi dojazdowe;

dla istniejących, pozostałych dróg, według wskazania w rysunku planu miejscowego.

Istniejący przebieg tras dróg utrzymuje się bez zmian.

Szerokość drogi w liniach rozgraniczających minimum 12,0 m.

Zaleca się organizację ścieżek rowerowych w liniach rozgraniczających dróg.

KX – ciągi pieszo-jezdne;

dla wskazanych w rysunku planu miejscowego dróg polnych.

Istniejący przebieg tras dróg utrzymuje się bez zmian.

Szerokość w liniach rozgraniczających 3,0–5,0 m.

Dopuszcza się możliwość organizacji ścieżki rowerowej.

2. W liniach rozgraniczających dróg dopuszcza się:

1) ruch kołowy i postój pojazdów zgodnie z klasyfikacją i wynikającymi z niej parametrami funkcjonalnymi,

2) ruch pieszy i ruch rowerowy,

3) infrastrukturę techniczną podziemną na warunkach określonych w przepisach szczególnych,

4) lokalizację, w sposób nieograniczający bezpieczeństwa ruchu, obiektów inżynierskich oraz urządzeń technicznych związanych z prowadzeniem i zabezpieczeniem ruchu,

5) realizację sieci infrastruktury technicznej, zgodnie z obowiązującymi przepisami szczególnymi; w uzgodnieniu z zarządcą drogi.

3. Na terenach projektowanej zabudowy należy zabezpieczyć stanowiska parkingowe w obrębie każdej wydzielonej działki budowlanej; w ilości wynikającej z aktualnie stosowanych wskaźników obsługi motoryzacji.

§ 10

ZASADY OBSŁUGI W ZAKRESIE INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ

1. Zaopatrzenie w wodę pitną:

1.1. Utrzymuje się bez zmian istniejący system zaopatrzenia wsi w wodę pitną przy udziale zakładu wodociągowego SUW w Karnkowie o wydajności Qśred = 19 mł/godz; zbiornika wyrównawczego i przepompowni w Jagielnicy oraz systemu wodociągów przesyłowego i rozprowadzających.

1.2. Istniejącą wiejską sieć wodociągową należy rozbudować o nowe odcinki, by zapewnić dostawę wody pitnej do terenów projektowanej zabudowy.

2. Gospodarka ściekowa:

2.1. Docelowe uregulowanie gospodarki ściekami bytowymi we wsi winno być dokonane w oparciu o kompleksowy program przyjęty dla obszaru całej Gminy Przeworno.

2.2. Do czasu realizacji programu, określonego w pkt 2.1. niniejszego ustępu dopuszcza się w obrębie istniejącej zabudowy gromadzenie nieczystości ciekłych w zbiornikach bezodpływowych; wraz z ich sukcesywnym opróżnianiem i wywozem nieczystości do najbliższej oczyszczalni ścieków.

2.3. Dla projektowanej zabudowy zaleca się realizację przydomowych oczyszczalni ścieków.

2.4. Bezwzględnie zakazuje się odprowadzanie nieoczyszczonych ścieków bytowych bezpośrednio do gruntu, rowów i cieków naturalnych.

2.5. Ciekłe odchody zwierzęce, tj. gnojówka i gnojowica, które nie zostaną rolniczo wykorzystane, należy gromadzić w szczelnych zbiornikach w obrębie siedliskowych działek gospodarstwa rolnego. Obowiązuje zakaz ich odprowadzania do gruntu, cieków naturalnych i rowów otwartych. Należy je poddać neutralizacji zgodnie z przepisami szczególnymi.

2.6. Wody opadowe należy odprowadzać do istniejących i projektowanych odcinków sieci kanalizacji deszczowej; wyposażając je dodatkowo urządzeniami do ich oczyszczania. Obowiązuje zakaz odprowadzania nieoczyszczonych ścieków opadowych bezpośrednio do cieków naturalnych i rowów melioracyjnych.

3. Gospodarka odpadami komunalnymi:

3.1. Istniejącą i projektowaną zabudowę należy wyposażyć w kontenery lub pojemniki na odpady komunalne, systematycznie opróżniane przez specjalistyczne służby; z wywozem odpadów na najbliższe składowisko odpadów komunalnych.

3.2. Nakazuje się wprowadzenie zasady selektywnej zbiórki i magazynowania odpadów.

3.3. Obowiązuje zakaz gromadzenia odpadów na jakimkolwiek terenie o innym podstawowym przeznaczeniu.

4. Zaopatrzenie w energię elektryczną:

4.1. Ustala się zasadę zaopatrzenia w energię elektryczną, przy pełnym wykorzystaniu istniejących we wsi obiektów i urządzeń elektroenergetycznych, tj. napowietrznej linii elektroenergetycznej ś.n. 20 kV, stacji transformatorowej i napowietrznej sieci n.n.

4.2. Trasy istniejących napowietrznych linii elektroenergetycznych ś.n. 20 kV oraz usytuowanie stacji transformatorowych utrzymuje się bez zmian.

4.3. Zaleca się sukcesywną rozbudowę systemu urządzeń i obiektów elektroenergetycznych w dostosowaniu do potrzeb rozwojowych wsi.

5. Gospodarka cieplna:

5.1. Ciepło dla celów grzewczych i bytowych zaleca się uzyskiwać w oparciu o paliwa proekologiczne, tj. energię elektryczną, olej opałowy i gaz bezprzewodowy. Dopuszcza się stosowanie innych źródeł energii proekologicznej.

5.2. W obrębie istniejącej zabudowy dopuszcza się utrzymanie bez zmian istniejącego systemu uzyskiwania ciepła w oparciu o paliwa stałe; z zaleceniem modernizacji tego systemu.

5.3. Dla projektowanej zabudowy dopuszcza się wyjątkowo stosowanie wysoko sprawnych źródeł ciepła opalanych paliwem stałym, w oparciu o charakterystykę wpływu na środowisko przyjętej technologii, która zapewni nieprzekraczanie dopuszczalnych standardów emisyjnych określonych w przepisach szczególnych.

6. Telekomunikacja:

6.1. Utrzymuje się bez zmian istniejący system urządzeń i obiektów teletechnicznych, z zaleceniem jego sukcesywnej rozbudowy i modernizacji.

§ 11

OCHRONA DZIEDZICTWA KULTUROWEGO

1. Dla zespołu pałacowo-parkowego wraz z kompleksem folwarcznym usytuowanym we wsi ustanawia się strefę “B” ochrony konserwatorskiej; w granicach określonych w rysunku planu miejscowego.

W obrębie strefy “B” ochrony konserwatorskiej ustala się następujące zasady rewaloryzacji i zagospodarowania terenu:

1.1. nowa zabudowa na terenie zabytkowego zespołu folwarcznego możliwa jest jedynie na miejscu, w gabarytach i formie istniejącej zabudowy historycznej,

1.2. ustala się bezwzględny wymóg dostosowania nowej zabudowy do historycznej kompozycji przestrzennej; w zakresie jej wysokości, skali i formy architektonicznej,

1.3. ustala się wymóg uzgodnienia z Dolnośląskim Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków wszystkich zamierzonych prac rewaloryzacyjnych i adaptacyjnych oraz realizacji nowych obiektów budowlanych, w tym również elementów małej architektury,

1.4. wszelkie prace związane z przebudową, rozbudową, remontem oraz zmianą sposobu usytuowania obiektów znajdujących się w rejestrze Państwowej Służby Ochrony Zabytków i wpisanych do ewidencji dóbr kultury należy uzgodnić z Dolnośląskim Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków,

1.5. obowiązuje zakaz wznoszenia nowych obiektów budowlanych na terenie parku pałacowego,

1.6. nakazuje się zachowanie zasadniczych elementów historycznego rozplanowania przede wszystkim w zakresie układu komunikacji wewnętrznej, zabudowy oraz podziałów terenu,

1.7. ewentualne zmiany i korekty przebiegu dróg wewnętrznych, ścieżek spacerowych oraz zmiany ich nawierzchni wymagają uzgodnienia Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków,

1.8. nakazuje się chronić, zgodnie z wymogami przepisów szczególnych zabytkowe obiekty znajdujące się w rejestrze Państwowej Służby Ochrony Zabytków, a mianowicie:

1) pałac; wpisany do rejestru 30 listopada 1984 r. pod nr 1046/Wł,

2) park pałacowy; wpisany do rejestru 29 marca 1984 r. pod nr 999/Wł,

1.9. nakazuje się chronić, zgodnie z wymogami przepisów szczególnych zabytkowe obiekty budowlane, ujęte w spisie dóbr kultury, sporządzonym przez Państwową Służbę Ochrony Zabytków, tj. przypałacowy zespół folwarczny; mieszczący: oficynę mieszkalną, oficynę z przejazdem na folwark, 2 obory, wozownię warsztat i mur wokół pałacu i parku.

§ 12

ZASADY OCHRONY ARCHEOLOGICZNYCH DÓBR KULTURY

1. Należy chronić zgodnie z przepisami szczególnymi dwa stanowiska archeologiczne, usytuowane na obszarze wsi. Ich lokalizacje wskazuje rysunek planu miejscowego. Są to:

1) stanowisko archeologiczne nr 1/7/90-30/AZP; kurhan datowany na epokę kamienną – I okres brązu,

2) stanowisko archeologiczne nr 2/13/90-30/AZP; ślad osadnictwa datowany na późne średniowiecze.

2. Ustala się wymóg, by wszelkie prace ziemne prowadzone w obrębie i w bezpośrednim sąsiedztwie stanowisk archeologicznych były poprzedzone przeprowadzeniem ratowniczych badań archeologicznych i wykopaliskowych, po uzyskaniu uprzednio zezwolenia Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na wykonanie tych prac.

Koszt badań archeologicznych i wykopaliskowych obciąża właściciela terenu.

3. W przypadku odkrycia w trakcie robót ziemnych znalezisk archeologicznych, poza terenem lokalizacji stanowisk archeologicznych należy bezwzględnie powiadomić o znalezisku Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

4. Dla stanowiska archeologicznego nr 1/7/90-30/AZP ustanawia się strefę “W” ścisłej ochrony archeologicznej, w zasięgu określonym w rysunku planu miejscowego.

5. Dla centrum zabudowy wsi ustanawia się strefę “OW” obserwacji archeologicznej obszaru o metryce średniowiecznej i starszej; w granicach określonych w rysunku planu miejscowego.

6. W obrębie strefy “OW” obserwacji archeologicznej obszarów o metryce średniowiecznej i starszej, przed uzyskaniem pozwolenia na budowę na wszelkie przedsięwzięcia inwestycyjne, należy uprzednio uzyskać stanowisko Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków i w zakresie określonym w tym stanowisku; uzyskać stosowne jego zezwolenie na prowadzenie prac ziemnych.

Prowadzenie nadzoru archeologicznego przy pracach ziemnych odbywa się na koszt inwestora.

§ 13

USTALENIA DOTYCZĄCE WARTOŚCI NIERUCHOMOŚCI

1. Konsekwencją uchwalenia planu miejscowego jest wzrost wartości nieruchomości zabudowanych oraz nieruchomości rolnych, które przeznacza się w planie miejscowym do zabudowy.

2. Ustala się stawkę procentową od wzrostu wartości nieruchomości w wysokości 30%.

3. Określona powyżej stawka procentowa jest podstawą do naliczania i pobrania jednorazowej opłaty należnej od właściciela nieruchomości na rzecz Gminy Przeworno, w przypadku jej zbycia.

§ 14

USTALENIA KOŃCOWE

1. Realizację niniejszej uchwały powierza się Wójtowi Gminy Przeworno.

2. Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.

3. Uchwała wchodzi w życie po upływie 30 dni od daty jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.

PRZEWODNICZĄCY

RADY GMINY

MAREK CZERWIŃSKI

Załącznik nr 1 do uchwały Rady Gminy Przeworno z dnia 29 stycznia 2004 r. (poz. 940) /135 kB/