1) ustawa – ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 153, poz. 1504 i Nr 203, poz. 1966 z 2003 r. oraz 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 34, poz. 293, Nr 91, poz. 875 i Nr 96, poz. 959),

2) rozporządzenie taryfowe – rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 12 października 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz zasad rozliczeń w obrocie ciepłem (Dz. U. z 2000 r. Nr 96, poz. 1053),

3) rozporządzenie przyłączeniowe – rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 11 sierpnia 2000 r. w sprawie szczegółowych warunków przyłączenia podmiotów do sieci ciepłowniczych, obrotu ciepłem, świadczenia usług przesyłowych, ruchu sieciowego i eksploatacji sieci oraz standardów jakościowych obsługi odbiorców (Dz. U. z 2000 r. Nr 72, poz. 845),

4) taryfa – zbiór cen i stawek opłat oraz warunków ich stosowania, opracowany przez przedsiębiorstwo energetyczne i wprowadzany jako obowiązujący dla określonych w nim odbiorców w trybie określonym ustawą,

5) przedsiębiorstwo energetyczne, sprzedawca – Zakład Usług Technicznych Spółka z o.o. z siedzibą w Stroniu Śląskim, prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania oraz przesyłania i dystrybucji ciepła,

6) odbiorca – każdy, kto otrzymuje lub pobiera ciepło na podstawie umowy z przedsiębiorstwem energetycznym,

7) źródło ciepła – połączone ze sobą urządzenia lub instalacje służące do wytwarzania ciepła,

8) sieć ciepłownicza – połączone ze sobą urządzenia lub instalacje, służące do przesyłania i dystrybucji ciepła ze źródeł ciepła do obiektów, należące do przedsiębiorstwa energetycznego,

9) przyłącze – odcinek sieci ciepłowniczej, doprowadzający ciepło wyłącznie do jednego węzła cieplnego,

10) węzeł cieplny – połączone ze sobą urządzenia lub instalacje służące do zmiany rodzaju lub parametrów nośnika ciepła dostarczanego z przyłącza oraz regulacji ilości ciepła dostarczanego do instalacji odbiorczych,

11) obiekt – budowla lub budynek wraz z instalacjami odbiorczymi,

12) układ pomiarowo-rozliczeniowy – dopuszczony do stosowania zespół urządzeń służących do pomiaru ilości i parametrów nośnika ciepła, których wskazania stanowią podstawę do obliczenia należności z tytułu dostarczania ciepła,

13) liczba punktów pomiarowych – łączna liczba układów pomiarowo-rozliczeniowych zainstalowanych w przyłączach do węzłów cieplnych,

14) zamówiona moc cieplna – ustalona przez odbiorcę największa moc cieplna, jaka w ciągu roku występuje w danym obiekcie dla warunków obliczeniowych, która powinna uwzględniać moc cieplną niezbędną dla:

15) warunki obliczeniowe – obliczeniowa temperatura powietrza atmosferycznego określona dla strefy klimatycznej, w której zlokalizowane są obiekty, do których jest dostarczane ciepło,

16) nielegalne pobieranie ciepła – pobieranie ciepła bez zawarcia umowy z przedsiębiorstwem energetycznym lub niezgodnie z umową.

Działalność ta jest prowadzona na podstawie udzielonych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki koncesji na:

1) wytwarzanie ciepła z dnia 7 października 1998 r. nr WCC/186/233/U/OT-6/98/GM ze zmianami:

Zgodnie z postanowieniami § 10 rozporządzenia taryfowego, w taryfie wyodrębniono następujące grupy taryfowe:

Grupa A – Odbiorcy, którym ciepło dostarczane jest bezpośrednio ze źródła ciepła sprzedawcy.

Grupa B – Odbiorcy, którym ciepło dostarczane jest ze źródła ciepła sprzedawcy za pośrednictwem sieci ciepłowniczej sprzedawcy.

Grupa C – Odbiorcy, którym ciepło dostarczane jest ze źródła ciepła sprzedawcy za pośrednictwem sieci ciepłowniczej i węzłów cieplnych sprzedawcy.

Taryfa nie zawiera stawek opłat za przyłącze do sieci, ponieważ nie planuje się przyłączenia nowych odbiorców. Jeżeli wystąpi taka potrzeba przedsiębiorstwo dokona niezbędnej zmiany taryfy i wystąpi o jej zatwierdzenie.

Miesięczna rata opłaty za zamówioną moc cieplną – pobierana w każdym miesiącu, stanowi iloczyn zamówionej mocy cieplnej oraz 1/12 ceny za zamówioną moc cieplną dla danej grupy taryfowej.

Opłata za ciepło – pobierana za każdy miesiąc, w którym nastąpił pobór ciepła, stanowi iloczyn ilości dostarczonego ciepła, ustalonej na podstawie odczytów wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, zainstalowanego na przyłączu do węzła cieplnego albo w innych miejscach rozgraniczenia eksploatacji urządzeń i instalacji określonych w umowach, oraz ceny ciepła dla danej grupy taryfowej.

Opłata za nośnik ciepła – pobierana za każdy miesiąc, w którym nastąpił pobór nośnika ciepła, stanowi iloczyn ilości nośnika ciepła, ustalonej na podstawie odczytów wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego zainstalowanego w węźle cieplnym lub w miejscu określonym w umowie, oraz ceny nośnika ciepła dla danej grupy taryfowej.

Miesięczna rata opłaty stałej za usługi przesyłowe – pobierana w każdym miesiącu, stanowi iloczyn zamówionej mocy cieplnej oraz 1/12 stawki opłaty stałej za usługi przesyłowe dla danej grupy taryfowej.

Opłata zmienna za usługi przesyłowe – pobierana za każdy miesiąc, w którym nastąpił pobór ciepła, stanowi iloczyn ilości dostarczonego ciepła, ustalonej na podstawie odczytów wskazań układu pomiarowo--rozliczeniowego zainstalowanego na przyłączu do węzła cieplnego albo w innych miejscach rozgraniczenia eksploatacji urządzeń i instalacji określonych w umowach, oraz stawki opłaty zmiennej za usługi przesyłowe dla danej grupy taryfowej.

Miesięczna rata opłaty abonamentowej – pobierana w każdym miesiącu, stanowi iloczyn liczby punktów pomiarowych i 1/12 stawki opłaty abonamentowej dla danej grupy taryfowej.

– niedotrzymania przez strony warunków umowy sprzedaży ciepła,

Wszyscy odbiorcy będą powiadamiani pisemnie o wprowadzaniu nowych cen i stawek opłat z wyprzedzeniem, co najmniej 14 dni od daty planowanego ich wprowadzenia.