Na podstawie art. 61 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, w związku z art. 47 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, na wniosek Przedsiębiorstwa posiadającego koncesję z dnia 19 grudnia 2001 r. na wytwarzanie ciepła nr WCC/1022/1122/W/3/2001/RW, w dniu 11 marca 2004 r. zostało wszczęte postępowanie administracyjne w sprawie zatwierdzenia taryfy dla ciepła ustalonej przez to Przedsiębiorstwo.

Zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy – Prawo energetyczne, przedsiębiorstwa energetyczne posiadające koncesje m.in. na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania ciepła, ustalają taryfy dla ciepła, które podlegają zatwierdzeniu przez Prezesa URE.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 2 pkt 2 lit. b i c ustawy – Prawo energetyczne, do zakresu kompetencji Prezesa URE należy ustalanie współczynników korekcyjnych określających poprawę efektywności funkcjonowania przedsiębiorstw energetycznych oraz zmianę warunków prowadzenia przez te przedsiębiorstwa danego rodzaju działalności gospodarczej, a także ustalanie okresu obowiązywania współczynników korekcyjnych.

W trakcie postępowania administracyjnego na podstawie zgromadzonej dokumentacji ustalono, że Przedsiębiorstwo opracowało taryfę zgodnie z zasadami określonymi w art. 45 ustawy – Prawo energetyczne oraz z przepisami rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 12 października 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz zasad rozliczeń w obrocie ciepłem (Dz. U. z 2000 r. Nr 96, poz. 1053), zwanego w dalszej części “rozporządzeniem taryfowym”.

Bazowe stawki opłat za ciepło skalkulowane zostały przez Przedsiębiorstwo na podstawie uzasadnionych kosztów prowadzenia działalności, zaplanowanych dla pierwszego roku stosowania taryfy na podstawie porównywalnych kosztów poniesionych przez Przedsiębiorstwo w roku kalendarzowym poprzedzającym pierwszy rok stosowania taryfy (§ 12 ust. 2 rozporządzenia taryfowego).

Współczynnik korekcyjny, o którym mowa w punkcie 2 rozstrzygnięcia decyzji, ustalony został adekwatnie do projektowanej efektywności funkcjonowania Przedsiębiorstwa oraz stosownie do zmiany warunków prowadzenia przez to Przedsiębiorstwo działalności koncesjonowanej w okresie stosowania taryfy.

Współczynnik korekcyjny X_w uwzględniony został w stawkach opłat ustalonych w taryfie zatwierdzonej niniejszą decyzją.

Okres stosowania taryfy w myśl § 28 ust. 3 rozporządzenia taryfowego – nie może być dłuższy od okresu obowiązywania współczynnika korekcyjnego.

W tym stanie rzeczy postanowiłem orzec, jak w rozstrzygnięciu.

POUCZENIE