1. Mieszkaniowy zasób Gminy Wrocław, objęty programem, tworzą lokale mieszkalne położone w budynkach stanowiących w całości własność miasta oraz lokale mieszkalne położone w budynkach stanowiących współwłasność Gminy i innych podmiotów, tj. osób fizycznych i osób prawnych.

2. Zasób mieszkaniowy Gminy Wrocław według stanu na dzień 31.12.2003 roku stanowi 55.946 lokali mieszkalnych o łącznej powierzchni użytkowej ok. 2 800 000 m². Lokale te znajdują się w 1912 budynkach (w tym uznawanych za budynki klatkach schodowych) oraz w 4985 budynkach stanowiących przedmiot współwłasności Gminy Wrocław oraz innych osób fizycznych i prawnych. W budynkach stanowiących własność Gminy znajdują się 17 062 lokale mieszkalne, a w budynkach stanowiących współwłasność Gminy i innych osób (tzw. budynkach wspólnotowych) znajdują się 38 884 lokale mieszkalne. Wśród 55 946 mieszkań komunalnych samodzielnych lokali jest 54 293, zaś lokali niesamodzielnych ze wspólnym użytkowaniem niektórych pomieszczeń – 1.653.

3. Zasób lokali socjalnych na dzień 31 grudnia 2003 tworzy 466 lokali.

1. Stan techniczny zasobu na podstawie dokonywanych w ostatnich latach przeglądów wskazuje, że budynki mieszkalne będące w 100% własnością Gminy należą do najstarszych we Wrocławiu. Średni wiek tych budynków wynosi ok. 90 lat, a stopień zużycia przekracza 50%.

Łącznie przed rokiem 1900 wybudowano 662 budynki należące obecnie do Gminy, a po roku 1980 – 139 budynków, w tym 53 budynki po roku 2000.

1. Wielkość potrzeb mieszkaniowych wyznaczają ustawowe obowiązki Gminy oraz liczba złożonych wniosków dotyczących mieszkań. Podstawowym zadaniem Gminy jest tworzenie warunków do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej oraz zapewnienie lokali socjalnych i lokali zamiennych, a także zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych gospodarstw domowych o niskich dochodach.

2. Konieczność tworzenia i powiększania zasobu lokali socjalnych jest następstwem regulacji ustawowej, zgodnie z którą sądy powszechne orzekając eksmisję z lokali wobec kobiety w ciąży, małoletniego, niepełnosprawnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej lub ubezwłasnowolnionego oraz sprawującego nad taką osobą opiekę i wspólnie z nią zamieszkałą, a także wobec obłożnie chorych, emerytów i rencistów spełniających kryteria do otrzymania świadczenia z pomocy społecznej, bezrobotnych, oraz wobec osoby spełniającej przesłanki określone przez radę gminy w drodze uchwały, mają obowiązek orzec o jej uprawnieniach do lokalu socjalnego. Niewykonanie przez Gminę obowiązku dostarczenia lokalu socjalnego powoduje obowiązek zapłaty odszkodowania.

3. Stan techniczny zasobu, w tym liczba 400 budynków będących 100% własnością Gminy wymagających kapitalnego remontu i 241 budynków wymagających rozbiórki wskazuje, że średniorocznie konieczne będzie wykwaterowanie około 40–50 budynków i zapewnienie dla osób w nich zamieszkałych około 400 – 480 lokali mieszkalnych. Plan wykwaterowań przyjęty w 2003 r. obejmuje 94 budynki i powoduje konieczność zapewnienia osobom w nich zamieszkałym 700 mieszkań.

4. Uznanie za uzasadnioną likwidacji niesamodzielności 1653 tzw. wspólnych mieszkań wymaga zapewnienia podobnej liczby lokali zamiennych.

5. Analiza wniosków o lokale socjalne i lokale do remontu na koszt przyszłego najemcy, wyroków sądowych orzekających o eksmisji z równoczesnym orzeczeniem zobowiązującym do zapewnienia lokalu socjalnego, wielkość potrzeb w zakresie lokali zamiennych dla mieszkańców wyburzanych budynków oraz liczba mieszkań niesamodzielnych, które wymagają ze względów społecznych i ekonomicznych rozkwaterowania, wskazuje, że według stanu z dnia 31 grudnia 2003 r. do realizacji obowiązków Gminy konieczne jest zapewnienie
2 515 lokali mieszkalnych.