1. Przedmiotem ustaleń planu są:

2. Na terenach, o których mowa w § 1, ustala się przeznaczenie podstawowe, a w uzasadnionych przypadkach określa się przeznaczenie dopuszczalne oraz warunki tego dopuszczenia.

3. Tereny, o których mowa w § 1, mogą być w całości wykorzystane na cele zgodne z ich podstawowym przeznaczeniem lub częściowo na cele przeznaczenia podstawowego i dopuszczalnego, na zasadach ustalonych w dalszych przepisach.

1. Integralną częścią planu jest rysunek planu w skali 1:1000, stanowiący załącznik graficzny do niniejszej uchwały.

2. Następujące oznaczenia graficzne na rysunku planu są obowiązującymi ustaleniami planu:

3. Wewnętrzne podziały terenów wskazane na rysunku planu jako nieobowiązujące należy traktować jako zalecane. Dopuszcza się korekty ich przebiegu włącznie ze zniesieniem i wprowadzeniem innego podziału, przy zachowaniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, określonych w rozdzia-le II.

4. Pozostałe elementy rysunku planu, mają charakter informacyjny bądź postulatywny.

1) planie – należy przez to rozumieć ustalenia planu, o którym mowa w § 1 uchwały, o ile z treści przepisu nie wynika inaczej,

2) uchwale – należy przez to rozumieć niniejszą uchwałę Rady Miejskiej Wrocławia, o ile z treści przepisu nie wynika inaczej,

3) rysunku planu – należy przez to rozumieć rysunek planu na mapie w skali 1:1000, stanowiący załącznik graficzny do uchwały,

4) przepisach szczególnych i odrębnych – należy przez to rozumieć przepisy ustaw wraz z aktami wykonawczymi oraz ograniczenia w dysponowaniu terenem, wynikające z prawomocnych decyzji administracyjnych,

5) terenie – należy przez to rozumieć teren, wyznaczony na rysunku planu liniami rozgraniczającymi, w którego każdym punkcie obowiązują te same ustalenia,

6) przeznaczeniu podstawowym – należy przez to rozumieć takie formy zagospodarowania, które na danym terenie wyznaczonym liniami rozgraniczającymi mają przewagę ilościową i których potrzeby i wymagania muszą być spełnione priorytetowo przed wymaganiami innych form zagospodarowania,

7) przeznaczeniu dopuszczalnym – należy przez to rozumieć takie formy zagospodarowania, które uzupełniają lub wzbogacają przeznaczenie podstawowe, lecz nie kosztem niespełnienia jego potrzeb i wymagań,

8) szczególnych wymaganiach architektonicznych – należy przez to rozumieć wymóg wysokiego poziomu estetycznego nakładany na planowaną zabudowę,

9) obrzeżnym układzie zabudowy – należy przez to rozumieć usytuowanie obiektów wzdłuż ulic, najczęściej równolegle do ich osi w taki sposób, że tworzą one zamknięty ciąg pierzei z odgrodzonym od ulicy wnętrzem,

10) dominancie – należy przez to rozumieć obiekt (np. budynek lub jego część), który koncentruje uwagę obserwatorów w pewnym obszarze w większym stopniu niż akcent formalny. Zadaniem dominant jest ułatwienie orientacji w terenie i pełnienie funkcji łatwych do zapamiętania symboli,

11) punkcie szczególnym – należy przez to rozumieć niewielki obiekt przyciągający uwagę obserwatorów. (np. pomnik, rzeźba, fontanna, forma plastyczna, obiekt symboliczny i inne obiekty o podobnym charakterze),

12) willi wielorodzinnej – należy przez to rozumieć budynek mieszkalny dla 3–6 rodzin o architekturze nawiązującej do willi, usytuowany na działce o powierzchni zazwyczaj większej niż 1000 m², która stanowić może wspólną własność mieszkańców lub być podzielona na mniejsze części użytkowane przez poszczególne rodziny,

13) małym domu mieszkalnym – należy przez to rozumieć budynki wielorodzinne o niewielkiej wysokości (do trzech kondygnacji nadziemnych licząc z poddaszem), w których jedna klatka schodowa obsługuje 4–6 (maksymalnie 9 mniejszych) mieszkań,

14) drogach wewnętrznych – należy przez to rozumieć drogi niezaliczone do żadnej kategorii dróg publicznych, w szczególności drogi w osiedlach mieszkaniowych i dojazdowe do obiektów użytkowanych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą; budowa i utrzymanie tych dróg należy do zarządcy terenu,

15) urządzeniach towarzyszących – należy przez to rozumieć budynki gospodarcze, garaże na samochody osobowe, których jednoznacznej lokalizacji nie określa się w planie,

16) urządzeniach infrastruktury technicznej – należy przez to rozumieć zarówno sieci, jak i urządzenia kubaturowe związane z uzbrojeniem terenu, których jednoznacznej lokalizacji nie określa się w planie.

1) na całym obszarze planu wprowadza się strefę ochrony zabytków archeologicznych,

2) w strefie, o której mowa w ust. 1, wprowadza się obowiązek opiniowania prac ziemnych z właściwymi służbami ochrony zabytków,

3) Inwestor zobowiązany jest do powiadomienia właściwych służb ochrony zabytków o terminie rozpoczęcia i zakończenia prac ziemnych z 7-dniowym wyprzedzeniem, celem zorganizowania nadzoru archeologiczno-konserwatorskiego,

4) w przypadku odkryć zabytków archeologicznych należy przeprowadzić ratownicze badania archeologiczne na koszt inwestora, za zezwoleniem właściwych służb ochrony zabytków, uzyskanym przed wydaniem pozwolenia na budowę.

1) projektowana zabudowa i urządzenia infrastruktury technicznej nie mogą ujemnie oddziaływać na środowisko przyrodnicze i krajobraz, a ich ewentualna uciążliwość powinna ograniczać się do obrębu nieruchomości,

2) wielkość emisji hałasu na granicy nieruchomości nie może przekraczać wartości dopuszczalnych określonych w przepisach szczególnych,

3) zabudowę należy tak kształtować, by nie stanowiła bariery w przemieszczaniu się mas powietrza i nie powodowała powstawania zjawiska hiperwentylacji,

4) każda nowa budowa winna uwzględniać istniejące urządzenia melioracyjne i zapewniać ich prawidłowe użytkowanie. W wypadku uszkodzenia sieci drenarskiej Inwestor zobowiązany jest do jej naprawy, na koszt własny i pod nadzorem uprawnionego specjalisty,

5) wszystkie wody powierzchniowe należy chronić przed zanieczyszczeniem poprzez przestrzeganie zakazu odprowadzania ścieków i wód opadowych bezpośrednio do cieków oraz poprzez obudowanie cieków terenami zieleni.