932

UCHWAŁA RADY GMINY PRZEWORNO

z dnia 29 stycznia 2004 r.

w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Przeworno w części dotyczącej wsi Karnków z przysiółkiem Krynka

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (jednolity tekst ustawy Dz. U. Nr 142 z 2001 r., poz. 1591 wraz z późn. zm.), art. 85 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717), art. 7 i 26 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (jednolity tekst ustawy Dz. U. Nr 15 z 1999 r., poz. 139 wraz z późn. zm.) oraz w związku z uchwałą nr XLI/206/2002 Rady Gminy w Przewornie z dnia 24 września 2002 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Przeworno, postanawia się, co następuje:

§ 1

Uchwala się miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Gminy Przeworno w części dotyczącej wsi Karnków z przysiółkiem Krynka.

§ 2

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Gminy Przeworno w części dotyczącej wsi Karnków z przysiółkiem Krynka składa się z:

1. ustaleń planu miejscowego zawartych w uchwale,

2. rysunku planu miejscowego; sporządzonego na mapie ewidencji gruntów w skali 1 : 5000, stanowiącego załącznik nr 1 do niniejszej uchwały.

§ 3

Ilekroć w dalszych przepisach niniejszej uchwały jest mowa o:

1. planie miejscowym – należy przez to rozumieć miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Gminy Przeworno w części dotyczącej wsi Karnków z przysiółkiem Krynka,

2. rysunku planu miejscowego – należy przez to rozumieć rysunek miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, sporządzony na mapie ewidencji gruntów w skali 1 : 5000, stanowiący załącznik nr 1 do uchwały,

3. uchwale – należy przez to rozumieć niniejszą uchwałę Rady Gminy Przeworno,

4. przepisach szczególnych – należy przez to rozumieć aktualne w momencie realizacji ustaleń planu miejscowego przepisy prawne: ustawy wraz z aktami wykonawczymi, normy branżowe oraz ograniczenia w dysponowaniu terenami; wynikające z prawomocnych decyzji administracyjnych,

5. przeznaczeniu podstawowym – należy przez to rozumieć rodzaj przeznaczenia terenu, które powinno przeważać na danym terenie wyznaczonym ściśle określonymi lub orientacyjnymi liniami rozgraniczającymi,

6. przeznaczeniu dopuszczalnym – należy przez to rozumieć możliwość dopuszczenia przeznaczenia terenu inne niż podstawowe, które uzupełnia lub wzbogaca określone przeznaczenie podstawowe

terenu, bądź stanowi w stosunku do niego przeznaczenie alternatywne,

7. terenie – należy przez to rozumieć teren o określonym w planie miejscowym przeznaczeniu podstawowym bądź dopuszczalnym i alternatywnym, zawarty w granicach linii rozgraniczających wyznaczonych w rysunku planu miejscowego oraz oznaczony stosownymi symbolami literowymi,

8. działce siedliskowej – należ przez to rozumieć działkę wyodrębnioną geodezyjnie; zabudowaną budynkiem mieszkalnym wraz z towarzyszącymi mu obiektami i urządzeniami,

9. działce budowlanej – należy przez to rozumieć nieruchomość gruntową lub działkę gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych, wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego,

10. powierzchni terenu biologicznie czynnej – należy przez to rozumieć grunt rodzimy w obrębie działki siedliskowej i budowlanej zagospodarowany zielenią,

11. usługach komercyjnych – należy przez to rozumieć usługową działalność dochodową podmiotów gospodarczych i przedsiębiorstw w zakresie świadczenia usług dla ludności oraz działalność gospodarczą prowadzoną w sposób nieoddziaływający znacząco na środowisko i zdrowie ludzi, w formie zakładów drobnej wytwórczości i zakładów rzemieślniczych,

12. odległości i strefie ograniczeń zabudowy – należy przez to rozumieć ograniczenia wywołane obecnością lub działaniem istniejącego lub projektowanego przeznaczenia terenu, bądź urządzeń i sieci infrastruktury technicznej, wymagających zachowania odległości od innych funkcji lub urządzeń; stosownie do obowiązujących standardów technicznych, określonych w przepisach szczególnych.

13. przestrzeni publicznej – należy przez to rozumieć tereny w obrębie ściśle określonych linii rozgraniczających dróg, ulic, placów, wydzielonych ciągów pieszo-jezdnych i innych urządzeń komunikacyjnych oraz powierzchnie dostępne lub określone za dostępne przez władze samorządowe lub organy administracji rządowej, ze względu na ich znaczenie dla zaspokojenia potrzeb mieszkańców, poprawy jakości ich życia i sprzyjające nawiązywaniu kontaktów społecznych.

§ 4

1. Celem regulacji zawartych w planie miejscowym jest:

1) określenie zasad zrównoważonego rozwoju wsi i ładu przestrzennego; przy uwzględnieniu istniejącego zainwestowania i poszanowania historycznych wartości dziedzictwa kulturowego obszaru, jego zasobów środowiskowych i wodnych oraz walorów krajobrazowych,

2) uściślenie zasad kształtowania spójnej polityki przestrzennej na obszarze wsi oraz zasad zabudowy i zagospodarowania terenów o określonym przeznaczeniu,

3) określenie zasad ochrony środowiska, warunków korzystania z jego zasobów; w sposób nienaruszający równowagi przyrodniczej i zapewniający wysoki standard jakości poszczególnych elementów środowiska,

4) ustalenie zasad ochrony archeologicznych dóbr kultury,

5) zapewnienie przestrzennych, technicznych i terenowo-prawnych warunków do modernizacji i rozbudowy układu komunikacyjnego oraz sieci i urządzeń infrastruktury technicznej.

2. Przedmiotem ustaleń planu miejscowego są:

1) ustalenie podstawowego bądź dopuszczalnego lub alternatywnego przeznaczenia dla poszczególnych terenów wyznaczonych w planie miejscowym,

2) wyznaczenie ściśle określonych lub orientacyjnych linii rozgraniczających dla terenów o odmiennym przeznaczeniu podstawowym, dopuszczalnym lub alternatywnym,

3) określenie dla wyznaczonych w planie miejscowym terenów zasad obsługi w zakresie komunikacji oraz dostępu do sieci i urządzeń infrastruktury technicznej,

4) określenie zasad zabudowy i zagospodarowania poszczególnych terenów oraz standardów kształtowania w ich obręb projektowanej zabudowy,

5) uściślenie szczególnych warunków zagospodarowania obszaru wsi, wynikających z potrzeb ochrony środowiska, zasobów archeologicznych dóbr kultury i wartości dziedzictwa kulturowego,

6) określenie dla terenów projektowanej zabudowy mieszkaniowej zasad podziału na działki budowlane.

§ 5

USTALENIA FORMALNO-PRAWNE

1. Uchwalony plan miejscowy jest obowiązującym aktem prawa miejscowego w zakresie przeznaczenia terenów oraz określenia sposobów ich zagospodarowania i warunków zabudowy, a także w zakresie rozmieszczenia inwestycji celu publicznego.

2. Dla terenów położonych w granicach planu miejscowego tracą moc ustalenia miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego Gminy Przeworno uchwalonego uchwałą nr V/29/94 Rady Gminy w Przewornie z dnia 29 listopada 1994 r.

§ 6

PRZEZNACZENIE TERENÓW

1. Ustalenia ogólne:

1.1. Wyznaczonym terenom, wydzielonym w rysunku planu miejscowego ściśle określonymi lub orientacyjnymi liniami rozgraniczającymi; oznaczonym dodatkowo symbolami literowymi przypisuje się przeznaczenie podstawowe, a w uzasadnionych przypadkach przeznaczenie dopuszczalne bądź alternatywne.

1.2. Tereny, w obrębie których nie przewiduje się zmiany istniejącego, przeznaczenia podstawowego bądź formy obecnego użytkowania, są oznaczone w rysunku planu miejscowego symbolami dwuliterowymi.

1.3. Tereny, którym w planie miejscowym przypisuje się nowe; odmienne, w stosunku do istniejącego, przeznaczenie podstawowe, otrzymują oprócz symboli dwuliterowych, dodatkowe oznaczenia małą literą: “p” lub “z”.

1.4. Do czasu realizacji ustaleń planu miejscowego, tereny przewidziane do nowego przeznaczenia podstawowego mogą być użytkowane w sposób dotychczasowy; pod warunkiem ich udostępnienia dla wykonania dojazdów i uzbrojenia; w zakresie wynikającym z ustaleń planu miejscowego.

1.5. W obrębie terenów zabudowanych, gdzie zachowuje się bez zmian ich istniejące podstawowe przeznaczenie, dopuszcza się rozbudowę, przebudowę istniejących obiektów budowlanych, bądź budowę nowych.

2. Ustalenia szczegółowe:

W obrębie granic opracowania planu miejscowego poszczególnym terenom wydzielonym ściśle określonymi bądź orientacyjnymi liniami rozgraniczającymi przypisuje się następujące przeznaczenie podstawowe:

MM – Tereny istniejącej zabudowy mieszkaniowej; mieszanej,

dla zespołów istniejącej zabudowy mieszkaniowej: zagrodowej, jednorodzinnej i wielorodzinnej; wraz z obiektami i urządzeniami towarzyszącymi o innej funkcji niż mieszkaniowa.

Istniejące przeznaczenie podstawowe terenu utrzymuje się bez zmian.

Dopuszcza się:

1) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę i zmianę sposobu użytkowania istniejących budynków lub ich części pod warunkiem spełnienia wymogów przepisów szczególnych,

2) budowę nowych obiektów gospodarczych w obrębie istniejących działek siedliskowych oraz budowę nowych obiektów mieszkalnych i gospodarczych na działkach plombowych uzyskanych z wtórnego podziału geodezyjnego terenu,

3) adaptację budynków gospodarczych lub części budynków gospodarczych i mieszkalnych na cele usług komercyjnych,

4) adaptację istniejącej zabudowy na gospodarstwa agroturystyczne bądź jednorodzinne budynki mieszkalne o charakterze rekreacyjnym.

Dla zabytkowych budynków mieszkalnych nr: 16, 38, 49, 62 i 64 obowiązują ustalenia zawarte w § 12 niniejszej uchwały.

UO – Teren istniejącej usługi publicznej z zakresu oświaty,

dla wydzielonej działki szkoły podstawowej.

Istniejące przeznaczenie podstawowe terenu utrzymuje się bez zmian.

Dla zabytkowego obiektu szkolnego obowiązują ustalenia zawarte w § 12 niniejszej uchwały.

Dopuszcza się adaptację obiektu lub jego części na inne usługi publiczne.

OS – Teren istniejącego obiektu sakralnego,

dla wydzielonej działki nowo zrealizowanego kościoła.

Istniejące przeznaczenie podstawowe terenu utrzymuje się bez zmian.

US – Teren istniejącej usługi publicznej z zakresu sportu,

dla wydzielonej działki boiska sportowego.

Istniejące przeznaczenie podstawowe terenu utrzymuje się bez zmian.

UI – Teren istniejącej usługi publicznej z zakresu pożarnictwa,

dla wydzielonej działki remizy straży pożarnej.

Istniejące przeznaczenie podstawowe terenu utrzymuje się bez zmian.

Dopuszcza się adaptację obiektu na cele innych usług publicznych bądź komercyjnych.

UC – Tereny istniejących usług komercyjnych,

dla wydzielonych działek obiektów handlowych i innych usług komercyjnych.

Istniejące przeznaczenie podstawowe terenu utrzymuje się bez zmian.

WZ – Tereny obiektów i urządzeń z zakresu zaopatrzenia w wodę pitną,

dla wydzielonych działek dwóch studni wierconych i zbiornika retencyjnego Stacji Uzdatniania Wody Karnków, w granicach strefy ochrony bezpośredniej.

Istniejące przeznaczenie podstawowe terenu utrzymuje się bez zmian.

EE – Tereny istniejących urządzeń i obiektów z zakresu elektroenergetyki,

dla wydzielonych działek istniejących stacji transformatorowych.

Istniejące przeznaczenie podstawowe terenu utrzymuje się bez zmian.

ELp – Teren projektowanych urządzeń elektroenergetycznych,

trasa projektowanej, napowietrznej linii elektroenergetycznej WN o napięciu 400 kV, relacji: Dobrzeń – Świebodzice, wraz z wnioskowanym obszarem ograniczonego użytkowania, obejmującym pas terenu o łącznej szerokości 83 m (obustronnie po 41,5 m od osi linii).

Obowiązują ustalenia określone w ust. 1 § 8 niniejszej uchwały.

Do czasu realizacji linii zachowuje się bez zmian rolnicze użytkowanie terenu.

RAp – Teren istniejącego zespołu dawnych zabudowań folwarcznych, wnioskowanego do aktywizacji gospodarczej,

z przeznaczeniem na usługi publiczne bądź komercyjne z dopuszczeniem uzupełniającej funkcji mieszkaniowej.

Dla zabytkowych budynków folwarcznych (budynek gospodarczy i stodoła nr 22) obowiązują ustalenia zawarte w § 12 niniejszej uchwały.

MMp – Tereny projektowanej zabudowy mieszkaniowej; mieszanej,

jako przeznaczenie podstawowe dla wyznaczonych terenów na obszarze wsi.

W ich obrębie dopuszcza się realizację zabudowy mieszkaniowej: zagrodowej, jednorodzinnej, zabudowy agroturystycznej bądź zabudowy mieszkaniowej, jednorodzinnej o charakterze rekreacyjnym.

Dopuszcza się przeznaczenie części powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego bądź gospodarczego na cele usług komercyjnych bądź realizację wolno stojącego obiektu usługowego.

Zaleca się, by minimalna wielkość działek budowlanych wynosiła odpowiednio:

1) 800 m˛ – dla zabudowy jednorodzinnej i zabudowy jednorodzinnej o charakterze rekreacyjnym; przy szerokości frontu działki minimum 26,0 m,

2) 3000 m˛ – dla zabudowy zagrodowej i agroturystycznej.

Projektowaną zabudowę mieszkaniową o charakterze rekreacyjnym należy realizować w formie obiektów stałych o całorocznym użytkowaniu.

Orientacyjny podział terenów na działki budowlane określa rysunek planu miejscowego; dopuszcza się zamiany w tym zakresie.

ROz – Tereny istniejących upraw ogrodniczych; z dopuszczeniem zabudowy,

jako przeznaczenie podstawowe dla określonych w rysunku planu miejscowego terenów upraw ogrodniczych, położonych na zapleczu istniejącej zabudowy mieszkaniowej.

Istniejące przeznaczenie podstawowe terenów utrzymuje się bez zmian, z dopuszczeniem możliwości w ich obrębie realizacji obiektów budowlanych służących potrzebom rolnictwa, a także uzupełniającej funkcji mieszkaniowej.

RO – Tereny istniejących upraw ogrodniczych; bez prawa zabudowy,

jako przeznaczenie podstawowe dla istniejących ogrodów i sadów, położonych w obrębie terenów osadniczych wsi.

WS – Tereny istniejących zbiorników wodnych; służących hodowli ryb,

Istniejące przeznaczenie podstawowe terenu utrzymuje się bez zmian.

RP – Tereny istniejących użytków rolnych; bez prawa zabudowy,

jako przeznaczenie podstawowe dla użytków rolnych; głównie gruntów ornych, wraz z drogami dojazdowymi do tych terenów i drogami śródpolnymi oraz ciekami naturalnymi.

Istniejące przeznaczenie podstawowe terenu utrzymuje się bez zmian.

Nakazuje się ochronę i zachowanie istniejącej zieleni śródpolnej i obszarów źródliskowych.

Dopuszcza się zalesienie użytków rolnych, zgodnie z warunkami przepisów szczególnych.

Dopuszcza się budowę małych zbiorników wodnych, służących potrzebom rolnictwa, zgodnie z warunkami przepisów szczególnych.

ZN – Tereny istniejącej zieleni niskiej; bez prawa zabudowy,

jako przeznaczenie podstawowe dla użytków rolnych; głównie łąk i pastwisk położonych w dolinach cieków naturalnych i w sąsiedztwie terenów leśnych, wraz z ciekami naturalnymi, małymi zbiornikami wodnymi i drogami polnymi.

Istniejące przeznaczenie podstawowe terenu utrzymuje się bez zmian.

Zaleca się ekstensywne wykorzystanie terenu dla potrzeb rolnictwa, zgodnie z zasadami rolnictwa ekologicznego.

Nakazuje się zachowanie i ochronę istniejących siedlisk przyrodniczych ze stanowiskami roślin objętych ochroną ścisłą i częściową oraz obszarów źródliskowych.

Nakazuje się ochronę przed zanieczyszczeniem wód cieków naturalnych i zachowanie koryt cieków w stanie naturalnym.

Dopuszcza się budowę małych zbiorników wodnych, służących potrzebom rolnictwa; zgodnie z warunkami przepisów szczególnych.

ZŁ – Tereny istniejącej zieleni łęgowej,

jako przeznaczenie podstawowe dla zespołu istniejących zadrzewień i zakrzewień w dolinach rzecznych wraz z ciekami naturalnymi.

Istniejące przeznaczenie podstawowe terenu utrzymuje się bez zmian.

Zaleca się ekstensywne wykorzystanie terenu dla potrzeb leśnictwa, zgodnie z zasadami leśnictwa ekologicznego.

Nakazuje się zachowanie i ochronę istniejącego starodrzewu, siedlisk przyrodniczych ze stanowiskami roślin objętych ochroną ścisłą i częściową oraz obszarów źródliskowych.

Nakazuje się ochronę przed zanieczyszczeniem wód cieków naturalnych i zachowanie ich koryt w stanie naturalnym.

RL – Tereny istniejących lasów,

jako przeznaczenie podstawowe dla kompleksów i zespołów leśnych administrowanych przez Nadleśnictwo Henryków i lasów prywatnych na wydzielonych działkach.

Istniejące przeznaczenie podstawowe terenu utrzymuje się bez zmian.

Nakazuje się zachowanie bez zmian koryt istniejących cieków naturalnych oraz ochronę obszarów źródliskowych.

RLp – Teren projektowanych lasów,

jako przeznaczenie podstawowe dla użytków rolnych o niskiej wartości bonitacyjnej.

Dopuszcza się zachowanie bez zmian obecne rolnicze użytkowanie terenu.

W obrębie projektowanego zalesienia działki nr 191 AM.2 dopuszcza się realizację małego zbiornika wodnego.

§ 7

LOKALNE WARUNKI, ZASADY I STANDARDY KSZTAŁTOWANIA ZABUDOWY ORAZ ZAGOSPODAROWANIA TERENÓW

1. W obrębie działek siedliskowych i wyznaczonych działek budowlanych dla projektowanej zabudowy mieszkaniowej zaleca się zachować część powierzchni terenu biologicznie czynnej w następującym wymiarze:

1) minimum 40% powierzchni terenu w istniejącej zabudowie mieszkaniowej jednorodzinnej i wielorodzinnej,

2) minimum 50% powierzchni terenu w projektowanej zabudowie mieszkaniowej jednorodzinnej,

3) minimum 60% powierzchni terenu w projektowanej i istniejącej zabudowie mieszkaniowej jednorodzinnej o charakterze rekreacyjnym oraz zabudowie zagrodowej i gospodarstwach agroturystycznych.

2. Maksymalna wysokość projektowanej zabudowy mieszkaniowej nie może przekroczyć 2 kondygnacji naziemnych, z możliwością wykorzystania na cele użytkowe poddasza budynku.

W przestrzeń poddasza może być wbudowana jedynie jedna kondygnacja.

Powyższy nakaz dotyczy również istniejących budynków jednorodzinnych poddanych rozbudowie.

Budynki gospodarcze i garaże nakazuje się realizować wyłącznie jako obiekty parterowe.

3. Ustala się nieprzekraczalne linie zabudowy dla projektowanych budynków przeznaczonych na stały pobyt ludzi w następującym zróżnicowaniu:

1) 6,0 m od linii rozgraniczających dróg zbiorczych KZ i drogi lokalnej KL,

2) 5,0 m od linii rozgraniczających dróg dojazdowych KD.

4. Architektura projektowanych budynków winna nawiązywać do miejscowego stylu budownictwa i harmonizować z walorami krajobrazowymi wsi.

5. Zaleca się realizację budynków z dachem dwuspadowym, symetrycznym, o kącie nachylenia 30°– 45°, krytym dachówką lub materiałem odpowiadającym dachówce.

6. Zaleca się sytuować kalenicę projektowanych budynków równolegle do osi drogi.

§ 8

SZCZEGÓLNE WARUNKI ZABUDOWY I ZAGOSPODAROWANIA TERENÓW

1. Wzdłuż trasy projektowanej napowietrznej linii elektroenergetycznej WN o napięciu 400 kV, relacji: Dobrzeń – Świebodzice, w pasie terenu o łącznej szerokości 83 m (obustronnie po 41,5 m od osi linii) należy, zgodnie z przepisami szczególnymi i obowiązującymi normami, przestrzegać stosownych ograniczeń w użytkowaniu terenu, wynikających z negatywnych oddziaływań pola elektromagnetycznego projektowanej linii.

Dla przedmiotowego pasa terenu, wzdłuż trasy projektowanej linii WN 400 kV, wnioskuje się o ustanowienie obszaru ograniczonego użytkowania, ze szczegółowym uściśleniem nakazów, zaka-

zów i ograniczeń dotyczących przeznaczenia terenów, warunków jego zabudowy i zagospodarowania.

2. Zakazuje się budowy obiektów budowlanych, przeznaczonych na stały pobyt ludzi w strefie negatywnego oddziaływania pól elektromagnetycznych napowietrznych linii elektroenergetycznych ś.n. 20 kV; w pasie terenu o łącznej szerokości 20 m (2 x 10,0 m) wzdłuż tras linii.

3. W zakresie ochrony powietrza przed zanieczyszczeniem zaleca się powszechne stosowanie paliw proekologicznych dla celów grzewczych i bytowych.

4. Dopuszczalny poziom hałasu zewnętrznego mierzony na granicy własności działek i określonych terenów przeznaczenia podstawowego nie może przekroczyć wartości określonych w przepisach szczególnych.

5. Istniejące i projektowane obiekty usług komercyjnych nie mogą znacząco oddziaływać na środowisko i zdrowie ludzi.

6. Należy bezwzględnie chronić wody cieków naturalnych i rowów otwartych przed zanieczyszczeniem.

7. Zaleca się zabezpieczenie dostępności komunikacyjnej do koryt cieków naturalnych, dla celów prowadzenia niezbędnych prac regulacyjnych i konserwacyjnych w ich obrębie.

8. Zgodnie z przepisami szczególnymi, zakazuje się wznoszenia obiektów budowlanych oraz trwałego zagospodarowania terenów położonych w zasięgu oddziaływania wód powodziowych; wskazanych w rysunku planu miejscowego.

9. Nakazuje się renowację i utrzymanie stałej drożności rowów otwartych oraz systemu drenażowego użytków rolnych.

10. Nakazuje się zachowanie bez zmian istniejącej sieci cieków naturalnych oraz małych zbiorników wodnych w dolinach rzecznych.

11. Nakazuje się chronić i zachować cenne siedliska przyrodnicze położone w obrębie dolin rzecznych, tj. kompleksy leśne, wysoką zieleń łęgową; siedliska łąkowe i obszary źródliskowe cieków naturalnych.

12. Nakazuje się zachowanie i ochronę wysokiej zieleni śródpolnej oraz istniejących zadrzewień w granicach istniejącego zainwestowania.

13. Zaleca się zachowanie drzew przydrożnych; rosnących w bezpiecznej odległości od krawędzi jezdni.

14. Przy dokonywaniu nowych nasadzeń drzew i krzewów na działkach siedliskowych stosować wyłącznie gatunki pochodzenia rodzimego; właściwe dla lokalnych siedlisk przyrodniczych.

15. Wszystkie zespoły i kompleksy leśne wsi uznaje się za lasy ochronne.

16. Nakazuje się likwidację “dzikich” składowisk odpadów obojętnych i komunalnych, oraz rekultywację terenów ich obecnej lokalizacji.

17. Przy realizacji obiektów budowlanych i zagospodarowaniu terenu należy ograniczyć prace niwelacyjne terenu do niezbędnego minimum, by zachować naturalne jego ukształtowanie.

§ 9

ZASADY OBSŁUGI W ZAKRESIE KOMUNIKACJI DROGOWEJ

1. Dla przestrzeni publicznej w zakresie komunikacji drogowej ustala się w sposób następujący klasyfikację funkcjonalną dróg oraz obowiązujące parametry geometryczne:

KZ – drogi zbiorcze;

dla dróg powiatowych:

1) nr 3088D, relacji: Dzierzkowa (od drogi powiatowej nr 3087D) – Cierpice – Karnków (do drogi powiatowej nr 3092D),

2) nr 3091D, relacji: Jagielnica (od drogi wojewódzkiej nr 385) – Karnków (do drogi powiatowej nr 3092D),

3) nr 3092D, relacji: Przeworno (od drogi powiatowej nr 3046D) – Karnków – granica powiatu strzelińskiego,

4) nr 3093D, relacji: Przeworno (od drogi powiatowej nr 3046D) – Rożnów – Karnków (do drogi powiatowej nr 3092D).

Istniejący przebieg trasy dróg utrzymuje się bez zmian.

Szerokość dróg w ściśle określonych liniach rozgraniczających minimum 20,0 m.

Dopuszcza się możliwość organizacji ścieżek rowerowych w liniach rozgraniczających dróg.

KL – drogi lokalne;

dla dróg gminnych, łączących wieś Karnków z wsiami: Jagielnicą, Jagielnem i Gierowem w gminie Grodków.

Istniejący przebieg tras dróg utrzymuje się bez zmian.

Szerokość dróg w ściśle określonych liniach rozgraniczających minimum 15,0 m, zgodnie z rysunkiem planu miejscowego.

Zaleca się organizację ścieżek rowerowych w liniach rozgraniczających dróg.

KD – drogi dojazdowe;

dla pozostałych dróg wiejskich, według oznaczeń w rysunku planu miejscowego.

Istniejący przebieg tras dróg utrzymuje się bez zmian.

Szerokość drogi w ściśle określonych liniach rozgraniczających minimum 12,0 m.

Zaleca się organizację ścieżek rowerowych w liniach rozgraniczających dróg.

KX – ciągi pieszo-jezdne;

dla wskazanych w rysunku planu miejscowego dróg polnych.

Istniejący przebieg tras ciągów pieszo-jezdnych utrzymuje się bez zmian.

Szerokość w liniach rozgraniczających 3,0–5,0 m, zgodnie z wydzieleniem geodezyjnym.

Zaleca się organizację ścieżek rowerowych.

2. W liniach rozgraniczających dróg dopuszcza się:

1) ruch kołowy i postój pojazdów zgodnie z klasyfikacją i wynikającymi z niej parametrami funkcjonalnymi,

2) ruch pieszy i ruch rowerowy,

3) infrastrukturę techniczną podziemną na warunkach określonych w przepisach szczególnych,

4) lokalizację, w sposób nieograniczający bezpieczeństwa ruchu, obiektów inżynierskich oraz urządzeń technicznych związanych z prowadzeniem i zabezpieczeniem ruchu,

5) realizację sieci infrastruktury technicznej, zgodnie z obowiązującymi przepisami szczególnymi; w uzgodnieniu z zarządcą drogi.

3. Na terenach projektowanej zabudowy należy zabezpieczyć stanowiska parkingowe w obrębie każdej wydzielonej działki budowlanej; w ilości wynikającej z aktualnie stosowanych wskaźników obsługi motoryzacji.

§ 10

KOMUNIKACJA KOLEJOWA

1. Tereny przestrzeni publicznej w zakresie komunikacji kolejowej, oznaczone w rysunku planu miejscowego symbolem “KK”, wyodrębnia się z obszaru wsi ściśle określonymi liniami rozgraniczającymi, zgodnie ze stanem własności; zabezpieczając w ten sposób możliwość wznowienia ruchu kolejowego na trasie jednotorowej, niezelektryfikowana linii znaczenia miejscowego nr 313, relacji Przeworno – Sarby – Jagielno.

2. Wszelkie inwestycje wraz z infrastrukturą techniczną przy terenach kolejowych należy lokalizować zgodnie z przepisami szczególnymi.

§ 11

ZASADY OBSŁUGI W ZAKRESIE INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ

1. Zaopatrzenie w wodę pitną:

1.1. Utrzymuje się bez zmian istniejący system zaopatrzenia wsi w wodę pitną, przy udziale zakładu wodociągowego SUW w Karnkowie, o wydajności ujęć Q śred = 19 mł/godz.

1.2. Utrzymuje się bez zmian istniejący zespół urządzeń i obiektów Stacji Uzdatniania Wody Karnków, tj. dwóch studni wierconych i zbiornika retencyjnego w granicach strefy ochrony bezpośredniej (działki nr 7/10 i 7/11 AM.1), ustanowionej decyzją o pozwoleniu wodno-prawnym (nr OS.IV-6210/91/94 z dnia 16 grudnia 1994 r. przez Wydział Ochrony Środowiska Urzędu Wojewódzkiego w Wałbrzychu).

1.3. Utrzymuje się bez zmian istniejącą sieć wodociągów przesyłowych oraz wodociągów rozdzielczych w samej wsi.

1.4. Istniejący wodociąg rozdzielczy, biegnący wzdłuż drogi powiatowej nr 3088D należy przedłużyć o nowy odcinek, zabezpieczając dostawę wody pitnej do terenów projektowanej zabudowy mieszkaniowej oraz istniejącej zabudowy przysiółka Krynka.

2. Gospodarka ściekowa:

2.1. Docelowe uregulowanie gospodarki ściekami bytowymi we wsi winno być dokonane w oparciu o kompleksowy program przyjęty dla obszaru całej Gminy Przeworno.

2.2. Do czasu realizacji programu, określonego w pkt 2.1. niniejszego ustępu, dopuszcza się w obrębie istniejącej zabudowy gromadzenie nieczystości ciekłych w zbiornikach bezodpływowych; wraz z ich sukcesywnym opróżnianiem i wywozem nieczystości do najbliższej oczyszczalni ścieków.

2.3. Dla projektowanej zabudowy zaleca się realizację przydomowych oczyszczalni ścieków.

2.4. Bezwzględnie zakazuje się odprowadzanie nieoczyszczonych ścieków bytowych bezpośrednio do gruntu, rowów i cieków naturalnych.

2.5. Ciekłe odchody zwierzęce, tj. gnojówka i gnojowica, które nie zostaną rolniczo wykorzystane, należy gromadzić w szczelnych zbiornikach w obrębie siedliskowych działek gospodarstw rolnych. Obowiązuje zakaz ich odprowadzania do gruntu, cieków naturalnych i rowów otwartych. Należy je poddać neutralizacji zgodnie z przepisami szczególnymi.

2.6. Wody opadowe należy odprowadzać do istniejących i projektowanych odcinków sieci kanalizacji deszczowej; wyposażając je dodatkowo urządzeniami do ich oczyszczania. Obowiązuje zakaz odprowadzania nieoczyszczonych ścieków opadowych bezpośrednio do cieków naturalnych i rowów melioracyjnych.

3. Gospodarka odpadami komunalnymi:

3.1. Istniejącą i projektowaną zabudowę należy wyposażyć w kontenery lub pojemniki na odpady komunalne, systematycznie opróżniane przez specjalistyczne służby; z wywozem odpadów na najbliższe składowisko odpadów komunalnych.

3.2. Nakazuje się wprowadzenie zasady selektywnej zbiórki i magazynowania odpadów.

3.3. Obowiązuje zakaz gromadzenia odpadów na jakimkolwiek terenie o innym podstawowym przeznaczeniu.

4. Zaopatrzenie w energię elektryczną:

4.1. Ustala się zasadę zaopatrzenia mieszkańców wsi w energię elektryczną przy pełnym wykorzystaniu istniejących obiektów i urządzeń elektroenergetycznych, tj. napowietrznej linii elektroenergetycznej ś.n. 20 kV, stacji transformatorowych i napowietrznej sieci elektrycznej n.n.

4.2. Trasy istniejących napowietrznych linii elektroenergetycznych ś.n. 20 kV oraz usytuowanie stacji transformatorowych zachowuje się bez zmian.

4.3. Zaleca się sukcesywną rozbudowę systemu urządzeń i obiektów elektromagnetycznych w dostosowaniu do potrzeb rozwojowych wsi.

5. Gospodarka cieplna:

5.1. Ciepło dla celów grzewczych i bytowych zaleca się uzyskiwać w oparciu o paliwa proekologiczne, tj. energię elektryczną, olej opałowy i gaz bezprzewodowy. Dopuszcza się stosowanie innych źródeł energii proekologicznej.

5.2. W obrębie istniejącej zabudowy dopuszcza się utrzymanie bez zmian istniejącego systemu uzyskiwania ciepła w oparciu o paliwa stałe; z zaleceniem modernizacji tego systemu.

5.3. Dla projektowanej zabudowy dopuszcza się wyjątkowo stosowanie wysoko sprawnych źródeł ciepła opalanych paliwem stałym, w oparciu o charakterystykę wpływu na środowisko przyjętej technologii, która zapewni nieprzekraczanie dopuszczalnych standardów emisyjnych określonych w przepisach szczególnych.

6. Telekomunikacja:

6.1. Utrzymuje się bez zmian istniejący system urządzeń i obiektów teletechnicznych, z zaleceniem jego sukcesywnej rozbudowy i modernizacji.

§ 12

OCHRONA DZIEDZICTWA KULTUROWEGO

1. Dla terenu osadniczego wsi, wraz z otaczającym go areałem rolno-leśnym oraz obszarem doliny Karnkowskiego Potoku ustanawia się strefę “K” ochrony krajobrazu kulturowego, w granicach określonych w rysunku planu miejscowego.

W granicach strefy “K” ochrony krajobrazu kulturowego ustala się następujące zasady zabudowy i zagospodarowania terenów:

1.1. nakazuje się harmonijne wkomponowanie projektowanej zabudowy w istniejący układ przestrzenny wsi oraz krajobraz naturalny; przy pełnym poszanowaniu obecnej sylwety wsi w panoramach widokowych,

1.2. nakazuje się zachowanie bez zmian istniejącego układu komunikacyjnego i przebiegu ciągów dróg śródpolnych,

1.3. nakazuje się zachowanie bez zmian obecnego sposobu użytkowania terenów rolnych i leśnych w obrębie szerokiego dna doliny Karnkowskiego Potoku, ze zwróceniem szczególnej uwagi na ochronę istniejącej zieleni, tj.: kompleksów leśnych, zespołów zieleni łęgowej oraz siedlisk łąkowych,

1.4. nakazuje się zachowanie bez zmian przebiegu koryta Karnkowskiego Potoku wraz z siecią jego licznych dopływów.

2. Nakazuje się chronić, zgodnie z wymogami przepisów szczególnych, obiekty zabytkowe wsi, ujęte w spisie dóbr kultury, sporządzonym przez Państwową Służbę Ochrony Zabytków, a mianowicie:

2.1. budynek gospodarczy i stodołę nr 22, usytuowanym w dawnym zespole folwarcznym wsi,

2.2. budynek szkoły podstawowej,

2.3. domy mieszkalne o nr: 16 (dawny dom ludowy), 38, 49, 62 i 64.

Na wszelkie prace budowlane związane z przebudową, rozbudową i remontem powyższych obiektów oraz zmianą sposobu ich użytkowania należy uzgodnić z Dolnośląskim Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków.

§ 13

ZASADY OCHRONY ARCHEOLOGICZNYCH DÓBR KULTURY

1. Dla zachodniej części terenu osadniczego wsi ustanawia się strefę “OW” obserwacji archeologicznej obszaru o metryce średniowiecznej; w granicach określonych w rysunku planu miejscowego.

W obrębie strefy “OW” obserwacji archeologicznej obszaru o metryce średniowiecznej, przed uzyskaniem pozwolenia na budowę na wszelkie przedsięwzięcia inwestycyjne, należy uprzednio uzyskać stanowisko Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków i w zakresie określonym w tym stanowisku uzyskać jego zezwolenie na prowadzenie prac ziemnych.

Prowadzenie nadzoru archeologicznego przy pracach ziemnych odbywa się na koszt inwestora.

2. Należy chronić, zgodnie z przepisami szczególnymi, trzy stanowiska archeologiczne, usytuowane na obszarze wsi. Ich lokalizacje wskazuje rysunek planu miejscowego. Są to:

1) stanowisko archeologiczne nr 1/13/89-30/AZP; ślad osadnictwa o chronologii epoka kamienna – I okres brązu,

2) stanowisko archeologiczne nr 3/14/89-30/AZP; ślad osadnictwa o chronologii epoka kamienna – I okres brązu,

3) stanowisko archeologiczne nr 2/12/89-30/AZP; grodzisko datowane na IX–X wiek i XIII–XV wiek.

2.1. Ustala się wymóg, by wszelkie prace ziemne prowadzone w obrębie i w bezpośrednim sąsiedztwie stanowisk archeologicznych były poprzedzone przeprowadzeniem ratowniczych badań archeologicznych i wykopaliskowych, po uprzednim uzyskaniu zezwolenia Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na wykonanie tych badań.

Koszt badań archeologicznych i wykopaliskowych obciąża właściciela terenu.

2.2. Dla stanowiska archeologicznego nr 2/12/89-30/AZP (grodzisko) ustanawia się strefę “W” ścisłej ochrony archeologicznej, w zasięgu określonym w rysunku planu miejscowego.

3. Celem ochrony na obszarze wsi neolitycznych kurhanów o nieustalonej lokalizacji, ustala się obowiązek pisemnego powiadomienia Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków o wszelkich zamierzeniach inwestycyjnych na obszarze wsi, związanych z pracami ziemnymi; zgodnie z wymogami przepisów szczególnych.

§ 14

USTALENIA DOTYCZĄCE WARTOŚCI NIERUCHOMOŚCI

1. Konsekwencją uchwalenia planu miejscowego jest wzrost wartości nieruchomości zabudowanych oraz nieruchomości rolnych, które przeznacza się w planie miejscowym do zabudowy.

2. Ustala się stawkę procentową od wzrostu wartości nieruchomości w wysokości 30%.

3. Określona powyżej stawka procentowa jest podstawą do naliczania i pobrania jednorazowej opłaty należnej od właściciela nieruchomości na rzecz Gminy Przeworno, w przypadku jej zbycia.

§ 15

USTALENIA KOŃCOWE

1. Realizację niniejszej uchwały powierza się Wójtowi Gminy Przeworno.

2. Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.

3. Uchwała wchodzi w życie po upływie 30 dni od daty jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.

PRZEWODNICZĄCY

RADY GMINY

MAREK CZERWIŃSKI

Załącznik nr 1 do Przeworno z dnia 29 stycznia 2004 r. (poz. 932) /201 kB/