R o z d z i a ł 2

Ogólne zasady zagospodarowania terenu

§ 3

1. Przedmiotem planu są tereny, przeznaczone na cele zabudowy pensjonatowej i letniskowej, usług sportu i rekreacji (w tym pola golfowego), obsługi ruchu turystycznego (w tym kompleks hotelowy), zieleni urządzonej o charakterze parkowym, usług handlu i gastronomii, zieleni nieurządzonej (łąki, pastwiska), zieleni leśnej oraz terenów upraw rolnych. Plan określa ich zasady zagospodarowania przestrzennego i kształtowania zlokalizowanej w ich obrębie zabudowy.

2. Wyżej wymienione tereny przeznacza się pod zagospodarowanie terenu oraz realizację obiektów i urządzeń o funkcjach oznaczonych następującymi symbolami, będącymi obowiązującymi ustaleniami planu:

a) ML – dla terenów zabudowy rekreacyjnej, letniskowej;

b) MP – dla terenów zabudowy pensjonatowej;

c) UK – dla terenów usług komercyjnych (usługi handlu, gastronomii);

d) UT – dla terenów usług turystyki z kompleksem hotelowym oraz towarzyszącą zielenią urządzoną;

e) US – dla terenów usług sportu wraz z zielenią urządzoną;

f) US/R – dla terenów usług turystyki i zieleni parkowej;

g) ZP/U – dla terenu zieleni parkowej z towarzyszącymi usługami;

h) RL – dla terenów lasów i dolesień;

i) ZN – dla terenów zieleni nieurządzonej z przewagą zieleni niskiej (łąki, pastwiska);

j) RP – dla terenów upraw rolnych;

k) ZW – dla terenu wód powierzchniowych;

l) KL – dla dróg lokalnych;

m) KD – dla wewnętrznych dróg dojazdowych;

n) KP – dla terenów obsługi komunikacji samochodowej – parkingi.

3. Linie rozgraniczające tereny o różnym sposobie użytkowania oznacza się w rysunku zmiany planu jako:

a) ściśle określone linie ciągłe dla wskazania obowiązujących granic terenów,

b) orientacyjne linie przerywane; korekta ich przebiegu wynikająca z warunków konfiguracji i użytkowania terenu może być dokonywana w nawiązaniu do konkretnych potrzeb inwestycyjnych i określana szczegółowo w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

4. Nieprzekraczalne linie zabudowy oznacza się na rysunku zmiany planu jako ściśle określone linie oznaczające pożądany zasięg zabudowy w obrębie poszczególnych terenów.

5. Określone w planie funkcje terenów wskazują podstawowe ich przeznaczenie. Ustala się możliwość wprowadzenia w obręb poszczególnych terenów obiektów o funkcjach uzupełniających, niekolidujących z funkcją podstawową i niezmieniających ustalonego w planie podstawowego charakteru zagospodarowania. Mogą one obejmować nie więcej niż 20% terenu oznaczonego w rysunku planu.

ZASADY ZAGOSPODAROWANIA TERENU I KSZTAŁTOWANIA ZABUDOWY W OBRĘBIE PLANOWANEGO ZAINWESTOWANIA

§ 4

1. Ustala się następujące zasady kształtowania zabudowy na terenach budowlanych:

a) zabudowa rekreacyjno-wypoczynkowa (letniskowa) będzie realizowana w formie rozczłonkowanej, nawiązującej do konfiguracji terenu zabudowy, w gabarytach I–II kondygnacji, z zastosowaniem dachów stromych oraz z nawiązaniem do lokalnych tradycji budowania i wystroju zewnętrznego,

b) zabudowa pensjonatowa realizowana będzie w formie zabudowy wolno stojącej, na działkach o powierzchni minimum 1400 m2, lokalizowanej w zespołach z budynkami o zbliżonej formie architektonicznej, z zastosowaniem dachów stromych oraz z nawiązaniem do lokalnych tradycji budowania i wystroju zewnętrznego,

c) obiekty urządzeń towarzyszących należy lokalizować jako obiekty o 1 kondygnacji harmonizujące z zabudową o funkcji podstawowej (w zakresie kształtu bryły budynku oraz użytych materiałów wykończeniowych),

d) zabudowa kompleksu hotelowego powinna zostać posadowiona na stoku południowym wzdłuż poziomic kształtujących teren, z dopuszczeniem trzech kondygnacji z zastosowaniem dachów stromych (38–45ş), ze szczególnym uwzględnieniem charakteru elewacji, tzn. koloru, materiałów wykończeniowych itp.,

e) zabudowa usługowa (handel, gastronomia), gabaryty budynku do dwóch kondygnacji wraz z poddaszem, maksymalna wysokość kondygnacji 3 m, z zastosowaniem dachów stromych (38–45ş), o zbliżonej architekturze do projektowanej zabudowy pensjonatowej.

ZASADY I WARUNKI PODZIAŁU NIERUCHOMOŚCI

NA DZIAŁKI BUDOWLANE

§ 5

1. Ustala się następujące zasady i warunki podziału nieruchomości na działki budowlane:

a) wielkość i kształt działek budowlanych powinna być dostosowana do potrzeb związanych z funkcjonowaniem obiektów zgodnie z ustaleniami niniejszego planu,

b) podstawę do opiniowania podziału stanowi koncepcja zagospodarowania obszaru dzielonej działki określająca funkcje podstawowe wszystkich powstałych w wyniku podziału działek, dostępność komunikacyjną do drogi, dostępność do sieci infrastruktury technicznej,

c) funkcja, wielkość i kształt wydzielonych działek określonych w koncepcji zagospodarowania obszaru muszą spełniać warunki wynikające z ustaleń planu i z przepisów szczególnych, m. innymi w zakresie: zgodności z funkcją określoną w planie, intensywności zabudowy, zapewnienia urządzeń towarzyszących warunkujących prawidłowe funkcjonowanie wydzielonych działek, zapewnienia dostępności do drogi i do infrastruktury dla wszystkich powstałych w wyniku podziału działek,

d) wymagane jest zapewnienie wartości użytkowych dla wszystkich powstających w wyniku podziału działek,

e) działki wydzielane pod dojazd – powinny posiadać minimalną szerokość 5 m i spełniać warunki, jakim powinny odpowiadać drogi pożarowe, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami,

f) dla terenów zorganizowanej działalności inwestycyjnej nie przewiduje się wydzielania pojedynczych działek bez opracowania kompleksowego projektu urbanistyczno-architektonicznego.

§ 6

1. Dla ochrony środowiska przyrodniczego zakazuje się wprowadzania przedsięwzięć znacząco oddziaływujących na środowisko zwłaszcza dla stanu czystości wód podziemnych i powierzchniowych oraz dla stanu powietrza atmosferycznego.

2. Ustala się dla terenów zieleni urządzonej ochronę istniejącego drzewostanu.

3. Postuluje się połączenie poszczególnych założeń zielonych pasami zadrzewień zlokalizowanymi wzdłuż cieków wodnych, alej, grup zadrzewień śródpolnych, tworząc tunele (ciągi) ekologiczne.

4. Na terenach zalewowych i zagrożonych okresowo powodziami zakazuje się wprowadzania jakiejkolwiek trwałej zabudowy.

5. Dla zachowania urządzeń melioracyjnych ustala się:

a) zakaz przejeżdżania przez wały cieków powierzchniowych oraz wzdłuż korony wałów pojazdami, konno, przepędzania zwierząt, z wyjątkiem miejsc do tego przeznaczonych, uprawy gruntu, sadzenia drzew lub krzewów na wałach oraz w odległości mniejszej niż 3 m od stopy wału, rozkopywania wałów, wbijania słupów, ustawiania znaków przez nieupoważnione osoby, wykonywania obiektów budowlanych, kopania studni, sadzawek dołów oraz rowów w odległości mniejszej niż 50 m od stopy wału, uszkadzania darnin lub innych umocnień,

b) że wprowadzanie zabudowy oraz prowadzenie robót i czynności na obszarach znajdujących się w pobliżu powierzchniowych wód publicznych, które mogłyby wpływać na pogorszenie jakości wód, wymaga przed uzyskaniem pozwolenia wodno-prawnego, uzgodnienia z właściwymi organami gospodarki wodnej i ochrony środowiska, a w szczególności wydania przez Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej we Wrocławiu stosownej decyzji.

6. Plan ustala pełną ochronę dla stanowisk roślin chronionych i rzadkich.

ZASADY POWIĄZANIA TERENÓW OBJĘTYCH USTALENIAMI PLANU Z URZĄDZENIAMI I SIECIAMI UZBROJENIA TECHNICZNEGO

§ 7

1. Ustala się, że zbrojenie nowych terenów budowlanych będzie realizowane kompleksowo w powiązaniu z istniejącymi systemami uzbrojenia technicznego, z wyprzedzeniem realizacji obiektów kubaturowych.

2. Projektowane sieci będą prowadzone w obrębie linii rozgraniczających dróg lokalnych i dojazdowych. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się odstępstwa od tej zasady.

3. Dopuszcza się możliwość realizacji części urządzeń i sieci technicznych poza terenami lub trasami wyznaczonymi w planie na terenach własnych inwestora jako inwestycje towarzyszące. Dopuszcza się przy tym możliwość stosowania systemów indywidualnych lub grupowych oczyszczalni ścieków dla terenów zabudowy mieszkaniowej.

4. W bezpośrednim sąsiedztwie istniejących cieków wodnych na terenach narażonych na zalew wodami powodziowymi nie należy planować nowej zabudowy.

§ 8

1. Dla zaopatrzenia w wodę ustala się:

a) powiązanie terenów objętych ustaleniami planu z układem magistralnym gminnych sieci wodociągowych przy pomocy układu uzupełniającego wodociągów rozdzielczych lub jej pozyskania z indywidualnych źródeł.

2. Dla odprowadzania i unieszkodliwiania ścieków bytowych ustala się:

a) powiązanie terenów jw. z gminnym systemem kanalizacji sanitarnej przy pomocy uzupełniającego układu sieci kanalizacyjnej,

b) rozbudowę systemu kanalizacji poprzez budowę sieci grawitacyjnej i tłocznej z odprowadzeniem do oczyszczalni, przy zbrojeniu terenu należy preferować rozdzielczy system kanalizacji,

c) wytyczenie przebiegu kolektorów kanalizacyjnych w liniach rozgraniczających dróg,

d) zakazuje się wprowadzanie do wód powierzchniowych oraz gleby ścieków nieoczyszczonych w stopniu wymaganym przepisami szczególnym.

3. Dla odprowadzania i unieszkodliwienia ścieków opadowych ustala się:

a) oczyszczanie ścieków opadowych z terenów przeznaczonych na parkingi oraz innych terenów mogących zanieczyścić wody opadowe.

4. Dla zapewnienia prawidłowej gospodarki odpadami stałymi ustala się, że będą one usuwane tym samym systemem co odpady gminy, tzn. poprzez ich wywóz przez komercyjne przedsiębiorstwa poza teren gminy (wysypisko odpadów komunalnych w Siedlęcinie).

5. Dla zaopatrzenia w ciepło zakłada się możliwość jego uzyskania z indywidualnych źródeł ciepła.

6. Dla zaopatrzenia w energię elektryczną ustala się:

a. korzystanie z systemu zasilania gminy liniami napowietrznymi średniego napięcia 110/20 kV,

b. rozbudowę i budowę nowych linii energetycznych kablowych, średniego i niskiego napięcia, oraz stacji transformatorowych (wbudowanych lub wolno stojących 15/05 kV),

c. strefę ochronną w odległości 15 m od sieci napowietrznej 110 kV (licząc od zewnętrznego przewodu w obie strony), nie dopuszcza się w tej strefie jakiejkolwiek zabudowy.

7. Dla rozbudowy sieci telekomunikacyjnych ustala się realizację uzupełniającego systemu kablowej sieci telefonicznej powiązanej z gminnym systemem telekomunikacji.

§ 9

ZASADY KSZTAŁTOWANIA UKŁADU KOMUNIKACYJNEGO

1. Przedmiotem planu są tereny układu drogowego, tereny obsługi komunikacji samochodowej – parkingi, systemy ciągów pieszych i rowerowych.

2. Ustala się jako podstawowy układ drogowy terenów parkowo-wypoczynkowych z kompleksem rekreacyjno-hotelowym, powiązany z układem dróg powiatowych. Układ ten tworzą:

a. droga powiatowa (KL) nr 12214 z utrzymaniem linii rozgraniczających 15 m, planowane obiekty budowlane powinny powstać w odległości nie mniejszej niż 7 m od linii rozgraniczającej drogi.

b. wewnętrzne drogi dojazdowe (KD), z utrzymaniem linii rozgraniczających o szerokości 10 m (niebędące drogami publicznymi, lecz prywatnymi drogami inwestora).

3. Ustala się, że realizacja poszczególnych elementów projektowanego układu komunikacyjnego będzie prowadzona wraz z kompleksową budową sieci uzbrojenia technicznego, lokalizowanych w obrębie ich linii rozgraniczających.

4. W granicach linii rozgraniczających ulic mogą być lokalizowane urządzenia związane z obsługą komunikacji, jak zatoki, parkingi, a także m.in. kioski, elementy małej architektury i reklamy w trybie obowiązujących przepisów.

5. Zakłada się realizację ścieżki rowerowej, łączącej tereny wsi Stara Kamienica i Nowa Kamienica z obszarem terenów parkowo-wypoczynkowych przebiegającej wzdłuż projektowanych dróg dojazdowych w obrębie linii rozgraniczających.

6. Dla obiektów skoncentrowanego parkowania (KP) ustala się obowiązek opracowania wstępnego studium programowo-przestrzennego (koncepcji), przed wydaniem decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, oraz po zapewnieniu następujących warunków:

• analiza zapotrzebowania na miejsca postojowe;

• bezkolizyjne dojścia i dojazdy;

• powierzchnie na place gospodarcze;

• wyposażenie parkingów w zorganizowany system odprowadzania wód opadowych.

§ 10

Na terenach objętych planem wyklucza się lokalizacje inwestycji przedsięwzięć znacząco oddziaływujących na środowisko.