R o z d z i a ł 1

Przepisy ogólne

§ 1

1. Uchwala się miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego terenów parkowo-wypoczynko-wych z kompleksem rekreacyjno-hotelowym w obrębie wsi Stara Kamienica i Nowa Kamienica w granicach określonych w rysunku planu, stanowiącym załącznik do niniejszej uchwały.

2. Plan składa się z następujących części:

a) tekstu planu, stanowiącego treść niniejszej uchwały,

b) rysunku planu, wykonanego w skali 1:5000 stanowiącego załącznik graficzny do niniejszej uchwały.

§ 2

1. Przedmiotem planu jest ustalenie:

a) przeznaczenie terenów oraz linii rozgraniczających tereny o różnych funkcjach lub różnych zasadach zagospodarowania,

b) linii rozgraniczających ulice, place i drogi publiczne wraz z urządzeniami pomocniczymi,

c) zasad obsługi w zakresie infrastruktury technicznej,

d) lokalnych warunków zasad kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu,

e) zasady i warunki podziału na działki budowlane,

f) szczególnych warunków zagospodarowania terenu wynikających z potrzeb ochrony środowiska przyrodniczego, zdrowia ludzi i prawidłowego gospodarowania zasobami przyrody.

2. Na ustalenia, o których mowa w ust. 1, składają się:

a) ogólne zasady zagospodarowania terenu, określone w rozdziale 2 niniejszej uchwały,

b) szczegółowe zasady zagospodarowania terenów objętych liniami rozgraniczającymi, określone w rozdziale 3 niniejszej uchwały.

3. Użyte w uchwale określenia oznaczają:

“teren” – należy przez to rozumieć obszar o określonej podstawowej funkcji, ograniczony liniami rozgraniczającymi i oznaczony odpowiednim symbolem użytkowania,

“funkcja terenu” – należy przez to rozumieć informację o działaniach i zadaniach wynikających ze sposobu zagospodarowania terenu,

“przeznaczenie terenu” – zwanym dalej przeznaczeniem – należy przez to rozumieć określoną dla danego terenu funkcję podstawową,

“teren przeznaczony pod realizację celów publicznych” – należy przez to rozumieć tereny wydzielone pod drogi publiczne i drogi wodne, obiekty i urządzenia transportu publicznego; tereny łączności publicznej i sygnalizacji, ciągów drenażowych; tereny przeznaczone pod przewody i urządzenia służące do przesyłania płynów, pary, gazów i energii elektrycznej, a także innych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń, tereny urządzeń służących do zaopatrzenia ludności w wodę, gromadzenia, przesyłania i oczyszczania ścieków oraz utylizacji odpadów, służących ochronie środowiska w tym zbiorniki i inne urządzenia wodne służące zaopatrzeniu w wodę; tereny służące regulacji przepływu i ochronie przed powodzią, a także regulacji i utrzymywania wód oraz urządzeń melioracji wodnych, będących własnością Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego; tereny dóbr kultury w rozumieniu przepisów o ochronie dóbr kultury, tereny objęte ochroną zagrożonych wyginięciem gatunków roślin i zwierząt oraz siedlisk przyrody, tereny innych celów publicznych określonych w odrębnych ustawach,

“teren budowlany” – należy przez to rozumieć tereny, na których występuje zabudowa oraz tereny przeznaczone dla wprowadzania nowej zabudowy.

4. Ilekroć w dalszej części uchwały używa się określeń związanych z zagospodarowaniem terenu oraz kształtowaniem zabudowy:

“nieprzekraczalna linia zabudowy” – należy przez to rozumieć linię, której nie może przekroczyć projektowana zabudowa,

“zabudowa” – należy przez to rozumieć budynki lub zespoły budynków wraz z dojazdami, parkingami i innymi urządzeniami związanymi z ich obsługą oraz z zielenią rekreacyjną, izolacyjną lub dekoracyjną, występującą między budynkami oraz bezpośrednio je otaczającą.

“gabaryt obiektu” – należy przez to rozumieć zasadnicze wymiary obiektu budowlanego, określające jego wysokość; gabaryt zabudowy jest rozumiany jako dopuszczana maksymalna wysokość budynków na określonym terenie.

5. Ilekroć w dalszej części uchwały używa się określeń związanych z dopuszczeniem funkcji uzupełniających dla funkcji podstawowych:

“funkcja podstawowa” – należy przez to rozumieć podstawowy sposób użytkowania terenu,

“funkcja uzupełniająca” – należy przez to rozumieć funkcję towarzyszącą dla funkcji podstawowej, która nie zmienia generalnego charakteru zagospodarowania oraz warunków środowiska przyrodniczego i kulturowego, procentowy udział funkcji uzupełniającej jest określony w dalszej części ustaleń,

“usługa towarzysząca” – należy przez to rozumieć usługi towarzyszące funkcji podstawowej, służące zaspokajaniu podstawowych potrzeb mieszkańców, niewymagające wydzielenia terenu, wyłącznie przeznaczonego dla danej usługi,

“urządzenia towarzyszące” – należy przez to rozumieć: obiekty technicznego wyposażenia miasta, których lokalizacji nie określa rysunek planu, w tym: zaplecza parkingowe i garażowe, obiekty warunkujące funkcjonowanie komunikacji zbiorowej (pętle autobusowe, przystanki autobusowe itp.); obiekty gospodarcze towarzyszące funkcjonowaniu obiektów usługowych i mieszkaniowych.

6. Ilekroć w dalszej części uchwały używa się określeń związanych z ochroną i kształtowaniem środowiska przyrodniczego miasta, prawidłowym gospodarowaniem jego zasobami oraz ochroną zdrowia ludzi:

“uciążliwości” – należy przez to rozumieć zjawiska o negatywnym wpływie na warunki życia mieszkańców, stan środowiska przyrodniczego, w tym między innymi: zanieczyszczenia powietrza wód i gleby, hałas, wibracje, promieniowanie niejonizujące.

7. Ilekroć w dalszej części uchwały używa się określeń związanych z podziałem nieruchomości na działki budowlane:

“działka budowlana” – należy przez to rozumieć nieruchomość gruntową lub działkę gruntową, której wielkość, układ geometryczny, dostęp do drogi, wyposażenia w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi dla kształtowania zabudowy istniejącej lub projektowanej wynikające z ustaleń planu oraz przepisów szczególnych.

8. Ilekroć w dalszej części uchwały używa się określeń związanych z powiązaniem terenów objętych ustaleniami planu z urządzeniami i sieciami uzbrojenia technicznego:

“teren kompleksowego uzbrojenia w sieci” – należy przez to rozumieć tereny, na których należy wprowadzić urządzenia i elementy sieci uzbrojenia technicznego związane m. innymi, z dostawą wody, energii elektrycznej, gazu, odprowadzania ścieków.

9. Na rysunku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego za obowiązujące uznaje się ustalenia dotyczące:

a) linii rozgraniczających tereny o różnych funkcjach lub różnych zasadach zagospodarowania,

b) nieprzekraczalnych linii zabudowy,

c) granicy opracowania.