1) granica planu,

2) linie rozgraniczające tereny o różnych funkcjach i różnych zasadach zagospodarowania,

3) orientacyjne linie rozgraniczające tereny o różnych funkcjach i różnych zasadach zagospodarowania,

4) podstawowe szlaki i trasy turystyczne,

5) stanowiska archeologiczne,

6) granica strefy A ścisłej ochrony konserwatorskiej,

7) granica strefy K ochrony krajobrazu kulturowego,

8) granica strefy OW obserwacji archeologicznej,

9) granica Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego,

10) granica obszaru C ochrony uzdrowiskowej,

11) strefy ochronne,

12) symbole przeznaczenia.

1) linii rozgraniczającej – należy przez to rozumieć linie, które wyznaczają tereny o różnym przeznaczeniu oraz różnym sposobie zagospodarowania i zabudowy,

2) orientacyjnej linii rozgraniczającej – należy przez to rozumieć linie, które wyznaczają tereny o różnym przeznaczeniu oraz różnym sposobie zagospodarowania i zabudowy, których granice są orientacyjne,

3) terenie – o ile z treści uchwały nie wynika inaczej należy przez to rozumieć teren wyznaczony liniami rozgraniczającymi tereny o różnych funkcjach i różnych zasadach zagospodarowania lub orientacyjnymi liniami rozgraniczającymi tereny o różnych funkcjach i różnych zasadach zagospodarowania oraz określone symbolem przeznaczenie,

4) usługach – należy przez to rozumieć wszelkie budynki lub budowle, które w całości lub części służą do działalności, której celem jest zaspokajanie potrzeb ludności, a nie wytwarzanie bezpośrednio metodami przemysłowymi dóbr materialnych,

5) usługach nieuciążliwych – należy przez to rozumieć usługi, które nie powodują uciążliwej emisji substancji i energii, oraz niebędące przedsięwzięciami, dla których raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko jest lub może być wymagany. W szczególności usługami nieuciążliwymi nie są: stacje dystrybucji paliw i gazu, zakłady pogrzebowe, piekarnie, stacje obsługi samochodów, zakłady rzemieślnicze i drobnej wytwórczości zatrudniające powyżej 5 pracowników, lakiernie i warsztaty samochodowe, stolarnie, tartaki, usługi wymagające dostaw częściej niż raz na 2 dni i samochodami cięższymi niż 3,5 tony, hurtownie, magazyny i składy, usługi handlu o powierzchni sprzedażnej większej niż 300 m²,

6) usługach uciążliwych – należy przez to rozumieć usługi, które mogą powodować uciążliwą emisję substancji i energii, lub dla których raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko jest lub może być wymagany,

7) wskaźniku intensywności zabudowy, w skrócie w.i.z. – należy przez to rozumieć maksymalną lub minimalną wartość stosunku powierzchni całkowitej wszystkich kondygnacji nadziemnych wszystkich budynków istniejących i lokalizowanych na danej działce budowlanej do powierzchni całkowitej działki,

8) wysokości zabudowy – należy przez to rozumieć maksymalną lub minimalną odległość w rzucie prostopadłym pomiędzy najwyższym punktem dachu budynku a gruntem rodzimym,

9) zabudowa letniskowa – należy przez to rozumieć zabudowę przeznaczoną na indywidualne potrzeby związane z wypoczynkiem i rekreacją z wyłączeniem prowadzenia w niej jakiejkolwiek działalności gospodarczej.

1. Wszelka zabudowa i zagospodarowanie pod względem funkcjonalnym i przestrzennym musi uwzględniać:

2. Działki lub zespoły działek budowlanych których kształt, wielkość, struktura własnościowa, dostępność do dróg publicznych i infrastruktury, ukształtowanie i pokrycie utrudnia ich wykorzystanie i zagospodarowanie powinny być scalone i wtórnie podzielone.

3. Podział poszczególnych terenów na działki budowlane musi uwzględniać potrzebę wydzielenia niezbędnych terenów dla realizacji obiektów obrony cywilnej, ratownictwa, bezpieczeństwa państwa, obiektów obsługi technicznej, dróg publicznych, dróg wewnętrznych, ścieżek rowerowych.

4. Wszelką zabudowę kubaturową realizowaną po wejściu planu w życie należy sytuować w odległości minimalnej 5 m od górnej krawędzi koryta wód płynących.

5. Wykonanie zjazdów z dróg publicznych na poszczególne tereny musi być uzgodnione z zarządcami tych dróg.

6. Studnie obsługujące więcej niż jedno gospodarstwo domowe mają być przekształcone w ujęcia wód, chronione i utrzymywane zgodnie z obowiązującymi przepisami. Do czasu ich przekształcenia w ujęcia wód, w promieniu 15 m od studni zabrania się wykonywania jakiejkolwiek zabudowy i zagospodarowania niezwiązanego z ich utrzymaniem.

1) drogi publiczne,

2) zieleń parkowa,

3) tereny wykorzystywane dla niezbędnych obiektów infrastruktury technicznej,

4) tereny zabudowy usług publicznych w zakresie niezbędnym dla właściwego rozwoju społeczeństwa lokalnego, w tym w szczególności:

1. Ustala się linie rozgraniczające tereny o różnych funkcjach i różnych zasadach zagospodarowania określone na rysunku planu.

2. Ustala się orientacyjne linie rozgraniczające tereny o różnych funkcjach i różnych zasadach zagospodarowania określone na rysunku planu.

1. Ustala się podstawowe szlaki i trasy turystyczne określone na rysunkach planu.

2. Utrzymywanie, znakowanie, wyznaczanie nowych szlaków turystycznych oraz wyposażenie ich w infrastrukturę musi odbywać się zgodnie z przepisami Zarządu Głównego PTTK.

1. Ustala się ochronę kościoła paraf. pw. św. Bartłomieja, nr rejestru 1978, wpisany dnia 22 grudnia 1971 r. jako obiektu zabytkowego chronionego prawem poprzez wpisanie do rejestru zabytków województwa dolnośląskiego.

2. Bez zezwolenia właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków nie wolno zabytków przerabiać, odnawiać, rekonstruować, konserwować, zabudowywać, odbudowywać, zdobić, uzupełniać, rozkopywać ani dokonywać żadnych innych zmian.

1. Ustala się ochronę konserwatorską stanowisk archeologicznych płaskich i naziemnych będących w wykazie stanowisk archeologicznych województwa dolnośląskiego oznaczonych na rysunku planu jako stanowiska archeologiczne. Wykaz stanowisk archeologicznych stanowi tabela nr 1.

1. Ustala się ochronę konserwatorską obiektów będących w ewidencji wojewódzkiego konserwatora zabytków. Rejestr tych obiektów stanowi tabela nr 2.

1. Ustala się strefę A ścisłej ochrony konserwatorskiej określoną jej granicą na rysunku planu.

2. Wszelkie zagospodarowanie, zabudowa i użytkowanie musi zmierzać do:

3. W obrębie strefy A ścisłej ochrony archeologicznej wszelka działalność budowlana wymaga pisemnego zezwolenia właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków. Wprowadza się wymóg konsultowania i uzyskania uzgodnienia ze Służbą Ochrony Zabytków wszelkich zmian i podziałów nieruchomości oraz przebudowy, rozbudowy i remontów wszystkich obiektów będących w strefie, a także uzyskania uzgodnienia wszelkich zamierzeń inwestycyjnych na tym obszarze. Inwestor winien liczyć się z koniecznością zlecenia dodatkowych badań lub opracowań studialnych archeologicznych, architektonicznych, stratygraficznych lub innych. W obrębie strefy A ustala się obowiązek zgłoszenia właściwemu wojewódzkiemu konserwatorowi zabytków wszelkich prac ziemnych.

4. W obrębie strefy A ścisłej ochrony konserwatorskiej obowiązuje pierwszeństwo wymagań konserwatorskich nad działalnością inwestycyjną.

1. Ustala się strefę K ochrony krajobrazu kulturowego określoną jej granicą na rysunku planu.

2. Wszelkie zagospodarowanie, zabudowa i użytkowanie musi zmierzać do:

3. W obrębie strefy K ustala się obowiązek zgłoszenia właściwemu wojewódzkiemu konserwatorowi zabytków wszystkich nowych inwestycji mogących mieć wpływ na zmianę warunków ekspozycji krajobrazu kulturowego.

1. Ustala się strefę OW obserwacji archeologicznej określoną granicami strefy OW zgodnie z rysunkiem planu.

2. W obrębie strefy OW ustala się obowiązek zgłoszenia właściwemu wojewódzkiemu konserwatorowi zabytków wszelkich inwestycji, które wymagają wykonania robót ziemnych.

1. Ustala się ochronę Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego określonego na rysunku planu granicą Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego.

2. Cały obszar objęty planem nieznajdujący się w granicach Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego znajduje się w otulinie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego.

3. Na obszarach znajdujących się w granicach Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego i jego otuliny wszelka zabudowa i zagospodarowanie pod względem przestrzennym i funkcjonalnym musi być zgodne z istniejącymi w tym zakresie przepisami.

1. W celu zapewnienia uzdrowisku nienaruszalności klimatu i naturalnego krajobrazu ustala się ochronę obszaru C ochrony uzdrowiskowej wyznaczoną jego granicą zgodnie z rysunkiem planu.

2. Ustala się, że minimum 40% całkowitej powierzchni terenów oznaczonych symbolami przeznaczenia MNUR, ML-1, ML-2 znajdujących się w obszarze C musi stanowić powierzchnia biologicznie czynna.

3. W obszarze C ochrony uzdrowiskowej wszelka zabudowa i zagospodarowanie pod względem przestrzennym i funkcjonalnym musi być zgodne z istniejącymi w tym zakresie przepisami.

1) zachowanie i wykonywanie nowych pasm i ekranów zieleni izolacyjnej w szczególności:

2) zachowanie i wykonywanie nowych pasm zieleni wysokiej wzdłuż cieków wodnych oraz innych elementów krajobrazu przyrodniczego.

1. Ustala się strefę ochronną wokół cmentarza określoną na rysunku planu.

2. W granicach strefy ochronnej wokół cmentarza zabrania się po wejściu planu w życie lokalizowania wszelkiej nowej:

1) nakazuje się wydzielenie wzdłuż rowów melioracyjnych nieogrodzonych pasów technicznych o szerokości umożliwiającej dostęp do rowów w stopniu wystarczającym do ich eksploatacji,

2) nakazuje się przy wykonywaniu robót melioracyjnych i realizacji niezbędnych urządzeń melioracji wodnej zachowanie równowagi przyrodniczej i różnorodności biologicznej, w tym zwłaszcza zachowanie odpowiednich stosunków wodnych w glebie,

3) bezwzględnie zakazuje się odprowadzania do rowów ścieków i innych zanieczyszczeń oraz ujmowania z nich wody,

4) realizacja i ochrona niezbędnych urządzeń melioracji wodnych szczegółowych musi być zgodna z obowiązującymi przepisami szczególnymi.

1. Ustala się strefy ochronne w odległości 20 m od napowietrznych linii elektroenergetycznych wysokiego napięcia 110 kV zgodnie z rysunkiem planu.

2. W obrębie stref ochronnych po wejściu planu w życie zakazuje się:

3. Odległości stref ochronnych mogą ulec zmniejszeniu w przypadku zastosowania odpowiednich zabezpieczeń i uzyskania pozytywnej opinii odpowiednich organów ochrony środowiska i zdrowia ludzi.

4. Strefy ochronne mogą być wykorzystywane do sytuowania zabezpieczeń zmniejszających uciążliwości.

5. Strefy ochronne przestaną obowiązywać w przypadku wyznaczenia obszarów ograniczonego użytkowania.

1) zapewnienia właściwej ochrony przeciwpożarowej i zabezpieczenia przeciwpożarowego budynków,

2) zapewnienia zaopatrzenia wodnego na cele przeciwpożarowe oraz zaprojektowania właściwych dróg pożarowych umożliwiających dojazd i dostęp dla jednostek ratowniczo-gaśniczych straży pożarnej.