§ 8

Szczególne warunki zagospodarowania terenów

I. Ochrona środowiska kulturowego

1. Ustala się strefę “A” ochrony konserwatorskiej obejmującą część zabytkowego zespołu pałacowo-parkowego (w części znajdującej się w granicach planu) wpisanego do rejestru zabytków decyzją nr 536/W z dn. 31 stycznia 1984 r., w której obowiązują następujące wymogi konserwatorskie:

1) Należy zachować i konserwować zachowane elementy historycznego układu przestrzennego, tj. rozplanowanie i kompozycję wewnątrz urbanistycznych, zieleni oraz poszczególne elementy tego układu, tj. historyczne nawierzchnie; cieki i zbiorniki wodne oraz inne historyczne obiekty techniczne, zabudowę i zieleń.

2) Należy dążyć do odtworzenia zniszczonych elementów zespołu; wskazane jest zaznaczenie śladów nieistniejących fragmentów historycznej kompozycji przestrzennej.

3) Należy usunąć obiekty dysharmonizujące, w tym błędne nasadzenia zieleni zniekształcającego historyczne założenia.

4) Należy podtrzymać utrwalone funkcje historyczne oraz dostosować funkcje współczesne do wartości zabytkowych zespołu i jego poszczególnych obiektów, a funkcje uciążliwe i degradujące wyeliminować.

5) W przypadku nowych inwestycji należy preferować takie, które stanowią rozszerzenie lub uzupełnienie już istniejących form zainwestowania terenu, przy założeniu maksymalnego zachowania i utrwalenia istniejących już relacji oraz pod warunkiem, iż nie kolidują one z historycznym charakterem obiektu.

6) Podziały nieruchomości oraz zmiany własnościowo-prawne należy uzgadniać z właściwą służbą ochrony zabytków.

7) Umieszczanie reklam lub innych tablic, niezwiązanych bezpośrednio z danym obiektem, stanowiących na obiekcie lub obszarze element obcy, jest bezwzględnie zabronione; dopuszczalne jest umiejscawianie tablic informacyjnych w miejscach na to wyznaczonych, we właściwej, nieagresywnej formie; lokalizację i projekty tych elementów należy uzgadniać z właściwą służbą ochrony zabytków.

8) Wszelki zamierzenia i działania inwestycyjne na obszarze strefy “A” należy konsultować i uzgadniać z właściwą służbą ochrony zabytków.

9) Wszelkie roboty ziemne na terenie strefy “A” winny być uzgodnione z inspekcją zabytków archeologicznych właściwej służby ochrony zabytków oraz przeprowadzone pod nadzorem i za zezwoleniem właściwej służby konserwatorskiej.

2. Ustala się strefę “K” ochrony krajobrazu kulturowego obejmującą część terenów położonych nad rzeka Ślęzą i Młynówką, w której obowiązują następujące wymogi konserwatorskie:

1) Działalność inwestycyjną należy prowadzić z uwzględnieniem istniejących związków przestrzennych.

2) Należy chronić i dążyć do restauracji zabytkowych i historycznych elementów krajobrazu urządzonego i naturalnego oraz form i sposobów użytkowania terenów, takich jak rozłogi pól, układ dróg, miedz, zadrzewień śródpolnych, alei, szpalerów, grobli, stawów, przebiegu cieków wodnych.

3) Wszelkie zamierzenia inwestycyjne (w tym budowa podziemnej infrastruktury technicznej oraz inne wykopy ziemne) winny być uzgodnione z właściwą służbą ochrony zabytków.

4) W przypadku dokonania znalezisk archeologicznych prace budowlane winny być przerwane, a teren udostępniony do ratowniczych badań archeologicznych. Wyniki tych badań decydują o możliwości kontynuowania prac budowlanych lub konieczności zmiany technologii.

5) Bez uzgodnienia dopuszcza się jedynie prowadzenie prac porządkowych, niewnikających w głąb gruntu, oraz prac rolniczych.

3. Ustala się konserwatorską ochronę stanowisk archeologicznych oznaczonych na rysunku planu tj.:

1) Stanowisko nr 4/36 – cmentarzysko szkieletowe kultury unietyckiej (I epoko brązu), ślady osadnicze (pradzieje, wczesne średniowiecze, późne średniowiecze),

2) Stanowisko nr 9/41 – ślady osadnicze (pradzieje, wczesne średniowiecze),

3) Stanowisko nr 13/45 – ślad osadniczy (pradzieje), osada kultury przeworskiej (okres wędrówki ludów faza D),

4) Stanowisko nr 19/51 – ślad osadniczy (neolit), osada kultury łużyckiej i przeworskiej (okres rzymski), w rejonie których obowiązują następujące wymogi konserwatorskie:

a) Obowiązuje wymóg przeprowadzenia ratowniczych badań archeologicznych i wykopaliskowych, koszty prac archeologicznych ponosi inwestor.

b) Przed uzyskaniem pozwolenia na budowę na terenie i w bezpośrednim sąsiedztwie ww. stanowisk archeologicznych należy uzyskać zezwolenie Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na prowadzenie ratowniczych badań archeologicznych i wykopaliskowych zgodnie z obowiązującymi przepisami szczególnymi.

c) Wszelkie zamierzenia inwestycyjne związane z wykonywaniem robót ziemnych winny być uzgodnione z inspekcją zabytków archeologicznych Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, a prace ziemne mogą być prowadzone wyłącznie pod nadzorem archeologiczno-konserwatorskim.

d) W przypadku dokonania znalezisk archeologicznych prace budowlane winny być przerwane, a teren udostępniony do ratowniczych badań archeologicznych. Wyniki tych badań decydują o możliwości kontynuowania prac budowlanych lub konieczności zmiany technologii.

e) Bez uzgodnienia dopuszcza się jedynie prowadzenie prac porządkowych, niewnikających w głąb gruntu, oraz prac rolniczych.

4. Ustala się następujące warunki realizowania inwestycji w zakresie archeologicznej ochrony konserwatorskiej terenów poza terenami występowania oznaczonych na rysunku planu stanowisk archeologicznych:

a) Wszelkie zamierzenia inwestycyjne związane z wykonywaniem robót ziemnych wymagają pisemnego powiadomienia Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków o terminie ich rozpoczęcia i zakończenia z co najmniej 7-dniowym wyprzedzeniem.

b) W przypadku dokonania znalezisk archeologicznych wymagane jest podjecie ratowniczych prac wykopaliskowych na koszt inwestora, za zezwoleniem Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

c) Bez powiadomienia Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków dopuszcza się jedynie prowadzenie prac porządkowych, niewnikających w głąb gruntu, oraz prac rolniczych.

II. Strefy ograniczeń zabudowy i zagospodarowania terenów

1. Ekosystemy łąkowo-wodne:

1) Ustala się zakaz lokalizacji wszelkich obiektów handlowych oraz trwałego składowania surowców i materiałów masowych.

2) Zaleca się wprowadzanie obudowy biologicznej cieków zielenią wysoką z zapewnieniem dostępności dla służb melioracyjnych w celu prowadzenia bieżącej konserwacji i prac inwestycyjnych.

3) W odległości 3 m od linii rozgraniczającej cieków wodnych oznaczonych symbolem W dopuszcza się zagospodarowanie wyłącznie zielenią niską, z zakazem lokalizowania wszelkiej zabudowy oraz ogrodzeń.

2. Strefa zagrożenia powodziowego – wyznaczona zasięgiem powodzi z 1997 r.:

1) Ustala się zakaz przechowywania i magazynowania ścieków, odchodów zwierzęcych, toksycznych środków chemicznych, magazynowania paliw i substancji ropopochodnych, składowania i utylizacji odpadów komunalnych i niebezpiecznych.

2) Dopuszcza się lokalizowanie obiektów i sieci uzbrojenia technicznego pod warunkiem zabezpieczenia ich przed zalaniem wodami powodziowymi.

3) Ustala się obowiązek indywidualnego zabezpieczenia inwestycji celem zminimalizowania szkód powodziowych.

4) Wszelkie prace inwestycyjne, w szczególności: prowadzenie infrastruktury technicznej naziemnej i podziemnej, budowa i remonty dróg i urządzeń infrastruktury związanej z drogami oraz urządzeń melioracji, wymagają uzgodnienia z właściwymi służbami w zakresie ochrony przeciwpożarowej.

3. Sieci gazowe:

1) Ustala się strefy ochronne od gazociągu wysokiego ciśnienia WC DN 300 6,3 MPa w odległościach:

a) 15 m odnosi gazociągu, w obrębie której zagospodarowanie terenów oraz lokalizacja podziemnych i napowietrznych urządzeń i sieci infrastruktury technicznej wymaga uzgodnienia o operatorem gazociągu,

b) 20 m od gazociągu wysokiego ciśnienia WC DN 300 PN 6,3 MPa – do budynków mieszkalnych bez towarzyszących usług, licząc od osi gazociągu do rzutu budynku,

c) 35 m od gazociągu wysokiego ciśnienia WC DN 300 PN 6,3 MPa – do granicy działki, na której zlokalizowane mogą być budynki usługowe lub mieszkalne z towarzyszącymi usługami.

2) W odległości 2 m od osi gazociągu ustala się zakaz sadzenia drzew i krzewów.

3) W strefie ochronnej dopuszcza się lokalizację sieci podziemnego uzbrojenia technicznego po uzgodnieniu i na warunkach określonych przez operatora gazociągu.

4) W strefie ochronnej gazociągu operator gazociągu uprawniony jest do zapobiegania działalności mogącej mieć negatywny wpływ na trwałość i prawidłową eksploatacje gazociągu.

5) Ustala się obowiązek zapewnienia służbom technicznym swobodnego dojazdu do gazociągu oraz przemieszczania się wzdłuż i w obrębie strefy ochronnej.

6) W miejscach skrzyżowania gazociągu wysokiego ciśnienia WC DN 300 PN 6,3 MPa z projektowanymi drogami, przejazdami i przejściami należy zapewnić zachowanie parametrów bezpieczeństwa zgodnie z wymogami przepisów szczególnych – sposób zabezpieczenia gazociągu wymaga uzgodnienia z operatorem gazociągu.

4. Autostrada A4 (KA 2/3) – stanowiąca północną granicę planu: ustala się następujące strefy ochronne od autostrady A4 w odległościach liczonych od krawędzi jezdni:

1) II strefa zagrożeń – 50 m, w której:

a) ustala się zakaz lokalizacji obiektów z pomieszczeniami przeznaczonymi na stały pobyt ludzi,

b) dopuszcza się lokalizacje technicznych urządzeń ochrony środowiska oraz ochrony przed hasłem,

c) zaleca się stosowanie upraw roślin nasiennych, przemysłowych oraz szkółek drzew i krzewów,

d) nie zaleca się lokalizacji upraw roślin przeznaczonych do bezpośredniego spożycia (zbóż konsumencyjnych, warzyw, jarzyn itp.) oraz sadów i ogrodów działkowych.

2) III strefa uciążliwości – 150 m, w której:

a) ustala się zakaz lokalizacji nowych obiektów z pomieszczeniami przeznaczonymi na stały pobyt ludzi,

b) nie zaleca się lokalizacji upraw roślin przeznaczonych do bezpośredniego spożycia (warzyw, jarzyn itp.) oraz ogrodów działkowych.

4. Teren specjalny:

Ustala się strefę ochronną terenu specjalnego w granicach oznaczonych na rysunku planu, w której obowiązuje:

1) Zakaz lokalizowania zabudowy kubaturowej i nadziemnych liniowych urządzeń infrastruktury niezwiązanych z funkcjonowaniem terenu specjalnego,

2) Zmiany sposobu użytkowania i zagospodarowania terenów w obrębie strefy wymagają uzgodnienia z właściwymi służbami wojskowymi.