R o z d z i a ł VII

Szczególne warunki zagospodarowania wynikające z potrzeb ochrony środowiska przyrodniczego i ochrony zdrowia ludzi

§ 14

1. Ochronie podlegają:

  1. pomniki przyrody
  2. kulturowe układy i zespoły zieleni (parki, ogrody, aleje, szpalery),
  3. zadrzewienia i zakrzewienia śródpolne,
  4. zieleń związana z ekosystemami potoków i innych cieków naturalnych oraz rowów,
  5. ekosystemy leśne i łąkowe,
  6. ukształtowanie terenu wraz z istniejącymi krajobrazowymi formami geomorfologicznymi, charakterystycznych dla poszczególnych terenów.

2. Nowe zespoły zieleni kształtować z zachowaniem następujących warunków:

1) układy kompozycyjne:

• na terenach otwartych (Usn, ZR, RZ,) – przewidzieć zieleń niską w formie łąk, pastwisk i trawników z uzupełniającymi układami pasmowymi zieleni wysokiej, kształtowanymi obrzeżeni wzdłuż terenów wyznaczonych liniami rozgraniczającymi lub ciągów komunikacyjnych, z uwzględnieniem warunków ochrony krajobrazowych wglądów widokowych,

2) roślinność gatunkowo zróżnicować ze względu na wysokość, walory ozdobne oraz zmienne właściwości w różnych porach roku,

3) utrzymać wglądy widokowe na Karkonosze i Pogórze Karkonoszy oraz ekspozycję obiektów o walorach architektonicznych do ochrony.

3. Na wyznaczonych na rysunku planu obszarach zieleni wewnętrznej wyłączonej z lokalizacji zabudowy, należy:

1) zachować istniejące zespoły zieleni,

2) nowe układy zieleni kształtować zgodnie z ustaleniami ust. 2,

3) wykluczyć lokalizację budynków z wyjątkiem małej architektury i urządzeń infrastruktury oraz parkingów.

4. Na terenach zabudowy mieszkaniowej i usługowej należy przeznaczyć na cele zieleni powierzchnie określone w ustaleniach dotyczących poszczególnych terenów.

5. Drzewa i krzewy ozdobne po ich śmierci biologicznej podlegają wymianie.

6. W obrębie linii rozgraniczających ulic, w tym ciągów pieszych i rowerowych należy lokalizować zieleń izolacyjną i ozdobną ukształtowaną w formie zwartych zespołów nieprzekraczających wysokość 1,2 m, uzupełnionych pojedynczymi drzewami, oddalonymi od siebie na odległość co najmniej 20 m.

7. Wykluczyć działania inwestycyjne przyczyniające się do trwałego zniekształcania rzeźby terenu oraz do procesów erozji gleby i degradacji ekosystemów leśnych i nieleśnych.

§ 15

1. Ustala się ochronę wód powierzchniowych i podziemnych z zachowaniem zasad i wymogów wynikających z obowiązujących przepisów szczególnych oraz ustaleń niniejszej uchwały, poprzez:

  1. ochronę wód przed skażeniami i zanieczyszczeniami,
  2. ochronę terenów w otoczeniu potoków oraz ich ukształtowania, w tym skarp terenu, wąwozów i umocnień kamiennych,
  3. ochronę lasów i zieleni oraz korytarzy ekologicznych potoków i innych cieków naturalnych (zabudowy biologicznej).

2. Przy modernizacji istniejących budynków, położonych w sąsiedztwie potoków i innych cieków naturalnych oraz rowów, należy:

1) uwzględnić uwarunkowania geologiczne i hydrologiczne terenu oraz zapewnić ochronę koryta cieku, jego nabrzeży i skarp oraz umocnień hydrotechnicznych, w szczególności zapewnić warunki bezpieczeństwa w sytuacji gwałtownych wezbrań wody i zagrożeń erozji terenu,

2) uzgodnić zamierzenia z odpowiednimi organami gospodarki wodnej,

3) wykluczyć lokalizację: urządzeń gromadzenia ścieków, środków chemicznych, a także materiałów, które mogą zanieczyszczać wody,

4) wykluczyć lokalizację inwestycji zaliczonych do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko,

5) wykluczyć działania inwestycyjne przyczyniające się do trwałego zniekształcania rzeźby terenu.

3. Nową zabudowę zlokalizować poza obszarem korytarza ekologicznego cieku, zachowują następujące minimalne odległości:

1) 20 m od potoku Płomnica,

2) 20 m od potoku Łomniczka,

3) 10 m od potoku Skałka,

4) 5 m od innych cieków naturalnych i rowów.

4. W obszarze, o którym mowa w ust. 3, ustala się:

1) zakaz lokalizacji inwestycji zaliczonych do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko,

2) zakaz gromadzenia ścieków, środków chemicznych, a także materiałów, które mogą zanieczyszczać wody,

3) zakaz składowania odpadów,

4) zakaz dokonywanie zmiany ukształtowania terenu,

5) wprowadzenie roślinności stanowiącej element zabudowy biologicznej doliny potoku oraz utrzymanie i ochronę istniejącej,

6) realizację obiektów budowlanych (dopuszczonych planem), w tym hydrotechnicznych, wyłącznie w uzgodnieniu z organem gospodarki wodnej.

  1. Zapewnić wolny dostęp do potoków, w tym wykluczyć ogrodzenia nieruchomości przyległych do powierzchni wód publicznych w odległości mniejszej niż 1,5 m od linii brzegu.

§ 16

1. Na terenach wyznaczonych na cele budowlane ustala się utrzymanie i zlokalizowanie obiektów mieszkalnych oraz usług i wytwórczości i infrastruktury technicznej niewywołujących stałych i okresowych uciążliwości dla środowiska i mieszkańców. Ewentualne uciążliwości wywołane przez obiekty dopuszczone w planie do lokalizacji nie mogą wykraczać poza granice działki obiektu będącego źródłem uciążliwości. Poziomy dopuszczalnych parametrów stanu środowiska w zakresie hałasu, wibracji, promieniowania, zanieczyszczenia powietrza i wody określają przepisy w zakresie ochrony środowiska.

2. W przypadku stwierdzenia w ocenie oddziaływania na środowisko występowania uciążliwego oddziaływania istniejących i projektowanych obiektów i urządzeń infrastruktury technicznej na środowisko i braku możliwości ich wyeliminowania, mimo zastosowania rozwiązań technicznych i technologicznych, należy ustanowić obszar ograniczonego użytkowania – zgodnie i w trybie przepisów szczególnych. Orientacyjne granice obszarów oznaczono na rysunku planu.

3. Na obszarze objętym planem zakazuje się składowania i unieszkodliwiania odpadów poza terenami czasowego składowania odpadów. Lokalizacje miejsc czasowego gromadzenia odpadów stałych określa rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

4. Dla obiektów komunikacji i parkingów ustala się konieczność oczyszczania wód deszczowych poprzez urządzenia oddzielające błoto, oleje i benzynę.

5. W zagospodarowaniu terenów sąsiadujących z terenami dróg i ulic publicznych należy uwzględniać wymogi ochrony przed uciążliwościami, wynikające z ustaleń planu i przepisów szczególnych.

6. W zakresie ochrony przed uciążliwościami hałasu plan ustala:

tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (MN)) i tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usług turystycznych (MU) podlegają ochronie jak tereny zabudowy mieszkaniowej, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt a) ustawy Prawo ochrony środowiska.