R o z d z i a ł VI

Szczególne warunki zagospodarowania wynikające z potrzeb ochrony środowiska kulturowego

§ 12

1. Ochronie kulturowej podlegają:

1) obiekty o walorach architektonicznych, w tym objęte spisem konserwatorskim

2) krajobraz kulturowy z ukształtowanym układem urbanistycznym oraz elementami przyrodniczymi i krajobrazowymi – obejmujący cały obszar jednostki.

2. Obiekty o wartościach architektonicznych podlegają ochronie zgodnie z przepisami szczególnymi.

3. Dla obiektów, o których mowa w ust. 2, plan ustala:

1) ochronę charakterystycznych elementów architektonicznego ukształtowania istniejącej zabudowy i jej detalu architektonicznego,

2) przywrócenie utraconych i zdegradowanych elementów w ramach prowadzonej odbudowy, rozbudowy i przebudowy,

3) ukształtowanie ich otoczenia na warunkach określonych w przepisach niniejszej uchwały,

4) stosowanie przy modernizacji i rozbudowie tradycyjnych materiałów budowlanych i wykończeniowych – zgodnych z dotychczasowym historycznym charakterem zabudowy.

§ 13

1. Ochronie podlegają następujące elementy układu przestrzennego kształtujące krajobraz kulturowy:

1) historycznie ukształtowane ciągi zabudowy wraz z zasadami zagospodarowania działek i skalą zabudowy,

2) budynki mieszkalne oraz pensjonatowo- -willowe, wartościowe pod względem kulturowym (“obiekty o walorach architektonicznych do ochrony”), w tym objęte spisem konserwatorskim,

3) zespoły zieleni oraz ogrodowe otoczenie zabudowy,

4) ciągi przyrodnicze cieków naturalnych, wraz z kamiennym obmurowaniem brzegów,

5) umocnienia terenowe, groble kamienne z ciągami zieleni,

6) drogi – z krajobrazowym i swobodnym ich przebiegiem,

7) zespoły leśne (ekosystemy leśne, parki leśne),

8) niezabudowane i niezalesione wnętrza krajobrazowe,

9) wglądy widokowe na Karkonosze, Pogórze Karkonoszy i Kotlinę jeleniogórska,

10) ekspozycja krajobrazowa obiektów wartościowych pod względem kulturowym.

2. Zasady ochrony i kształtowania układów zabudowy oraz zasady architektonicznych kształtowania zabudowy określa §14.

3. Ochronie podlegają istniejące i odkryte w toku prac budowlanych obiekty lub przedmioty o cechach zabytkowych zgodnie z przepisami szczególnymi. W przypadku ujawnienia w toku prac budowlanych obiektów archeologicznych należy powiadomić właściwe służby konserwatorskie.

§14

1. Ochrona układu przestrzennego, o której mowa w § 13 ust. 1, polega zarówno na zachowaniu charakterystycznych układów i cech zabudowy i wymienionych elementów zagospodarowania, zgodnie z wymogami przepisów szczególnych, oraz przy spełnieniu warunków kształtowania zabudowy i zagospodarowania terenu ustalonych w planie.

  1. Ustala się następujące zasady zagospodarowania terenów towarzyszących zabudowie na obszarze jednostki:

1) najbliższe otoczenia budynku oraz wnętrza zespołów budowlanych i ich zaplecza, należy przekształcać na tereny zieleni i rekreacji oraz niezbędne ciągi komunikacji pieszej i pieszo-jezdne, m.in. poprzez sukcesywną likwidację substandardowej, tymczasowej zabudowy gospodarczej i garaży,

2) na terenach zdegradowanych należy likwidować funkcje uciążliwe oraz niedostosowane do przestrzennych warunków i kulturowych wartości zabudowy,

3) zabudowę uzupełniającą należy lokalizować, w nawiązaniu do układu istniejących budynków oraz ukształtowanej linii zabudowy, a w przypadku zabudowy rozproszonej do zasady kompozycyjnej rozplanowania zespołu budowlanego lub zasad usytuowania na działce pojedynczych budynków – z utrzymaniem charakterystycznych form zieleni,

4) zachować dotychczasowy krajobrazowy charakter założeń zieleni – jako założeń o swobodnych układach kompozycyjnych, nawiązujących do naturalnych form ukształtowania zieleni występujących w otoczeniu oraz do form kulturowych inspirowanych tą zasadą,

5) przy modernizacji istniejących i budowie nowych dróg należy stosować rozwiązania zapewniające utrzymanie i wprowadzenie jednopowierzchniowych nawierzchni ulic (jezdni i chodników) oraz tradycyjne materiały budowlane, spełniające wymogi konserwatorskie,

6) zachować krajobrazową ekspozycję obiektów o wartościach architektonicznych,

7) zachować miejsca widokowe i wglądy na Karkonosze, Pogórze Karkonoszy i Kotlinę jeleniogórską z terenów wnętrz ogrodowych, tarasów oraz ciągów pieszych,

8) zachować zasady kształtowania zabudowy określone w ust. 3.

  1. Ustala się następujące zasady kształtowania zabudowy na obszarze jednostki:

1) zapewnić ochronę charakterystycznych elementów architektonicznego ukształtowania istniejącej zabudowy – architektury sudeckiej oraz architektury inspirowanej europejską tradycją architektury uzdrowiskowej (wymienionych w punkcie 3) i jej detalu architektonicznego oraz przywrócić utracone i zdegradowane elementy w ramach prowadzonej odbudowy, rozbudowy i przebudowy,

2) nową zabudowę kształtować z zachowaniem następujących warunków:

3) zabudowę kształtować z uwzględnieniem wyszczególnionych cech elementów architektonicznego ukształtowania budynków o wartościach kulturowych:

a) bryła:

zabudowa mieszkaniowa: prosta z rzutem na planie w kształcie prostokąta lub kwadratu,

zabudowa pensjonatowa: swobodnie kształtowana, rozbudowana,

b) wysokość: określona w ustaleniach szczegółowych;

c) dachy:

zabudowa mieszkaniowa: stromy dwuspadowy z lukarnami i facjatkami, o nachyleniu określonym w ustaleniach szczegółowych, wysunięte okapy,

zabudowa pensjonatowa: dach stromy wielospadowy z lukarnami, często mansardowy, o nachyleniu określonym w ustaleniach szczegółowych, wysunięte (nadwieszone) okapy,

d) detal, wykończenie:

deskowanie: ściany szczytowe, ściany 1 piętra, deskowanie pionowe balustrad,

kamieniarka: część cokołowa, często parter, klatka schodowa, część wejściowa,