R o z d z i a ł VI

§12

1. Ochronie kulturowej podlegają:

1. obszar centrum miasta wpisany do rejestru zabytków,
2. obiekty zabytkowe wpisane do rejestru zabytków,
3. budynki o wartościach architektonicznych, w tym objęte spisem konserwatorskim,
4. krajobraz kulturowy z ukształtowanym układem urbanistycznym oraz elementami przyrodniczymi i krajobrazowymi – obejmujący cały obszar jednostki.

2. Granice obszaru wpisanego do rejestru zabytków, obiekty zabytkowe oraz budynki o wartościach architektonicznych określa rysunek planu.
3. Obiekty zabytkowe oraz budynki o wartościach architektonicznych i krajobraz kulturowy podlegają ochronie zgodnie z przepisami szczególnymi.
4. Ochronie podlegają istniejące i odkryte w toku prac budowlanych obiekty lub przedmioty o cechach zabytkowych zgodnie z przepisami szczególnymi. W przypadku ujawnienia w toku prac budowlanych obiektów archeologicznych należy powiadomić właściwe służby konserwatorskie.

§13

1. Na obszarze centrum miasta oraz na obszarze jednostki ochronie podlegają:

1. zespoły budowlane historycznie ukształtowane, w zakresie:

1. charakteru rozplanowania wyodrębnionych układów zabudowy lub ciągów zabudowy wraz z zasadami zagospodarowania działek,
2. skali zabudowy,
3. architektury zabudowy i detalu architektonicznego,

1. budynki mieszkaniowe, wartościowe pod względem kulturowym, w tym objęte spisem konserwatorskim,
2. budynki pensjonatowo-willowe, wartościowe pod względem kulturowym, w tym objęte spisem konserwatorskim,
3. budynki wpisane do rejestru zabytków,
4. zespoły zieleni i skwerów, oraz założenia parkowe, ogrodowe otoczenie zabudowy, aleje i szpalery,
5. ciągi przyrodnicze cieków naturalnych wraz z kamiennym obmurowaniem brzegów oraz systemem mostów i kładek,
6. układ drogowy,
7. wglądy widokowe na Karkonosze i Pogórze Karkonoszy,
8. ekspozycja krajobrazowa obiektów o wartościach architektonicznych.

1. Poza elementami wymienionymi w ust. 1 na obszarze jednostki położonymi poza granicami centrum ochronie podlegają:

1. umocnienia terenowe, groble kamienne z ciągami zieleni,
2. drogi – z krajobrazowym, dostosowanym do topografii terenu i swobodnym ich przebiegiem,
3. zespoły leśne (ekosystemy leśne, parki leśne),
4. niezabudowane i niezalesione wnętrza krajobrazowe.

1. W obiektach zabytkowych oraz budynkach o wartościach architektonicznych ochronie podlegają charakterystyczne elementy architektonicznego ukształtowania istniejącej zabudowy i jej detalu architektonicznego.

4. Ochrona, o której mowa w ust. 1–3 polega, zarówno na zachowaniu charakterystycznych cech zabudowy i elementów zagospodarowania, jak i tworzących przez nie układów urbanistyczno- -krajobrazowych, zgodnie z wymogami przepisów szczególnych, z równoczesną możliwością przebudowy i rozbudowy istniejącej zabudowy oraz wprowadzenia zabudowy uzupełniającej przy spełnieniu warunków ustalonych w planie.

§14

1. Ustala się następujące zasady zagospodarowania terenów zlokalizowanych na obszarze centrum miasta wpisanego do rejestru zabytków:

2. Ustala się następujące zasady kształtowania zabudowy na obszarze centrum miasta wpisanego do rejestru zabytków:

1. zapewnić ochronę charakterystycznych elementów architektonicznego ukształtowania istniejącej zabudowy (wymienionych w punkcie 3) i jej detalu architektonicznego oraz przywrócić utracone i zdegradowane elementy w ramach prowadzonej odbudowy, rozbudowy i przebudowy,
2. nową zabudowę kształtować z zachowaniem następujących warunków:

• zachować jednorodny charakter architektoniczny poszczególnych ciągów i zespołów budowlanych poprzez nawiązanie w ich kształtowaniu do dotychczasowych, występujących charakterystycznych form zabudowy istniejącej i jej cech architektonicznych, określanych w przepisach niniejszej uchwały,
• zabudowę w poszczególnych ciągach i zespołach budowlanych dostosować do charakterystycznych cech zabudowy o walorach kulturowych określonych przez “obiekty o walorach architektonicznych do ochrony” oznaczone na rysunku planu lub obiekty zabytkowe – w zakresie ukształtowania bryły budynku i jej wysokości, formy dachu, detalu oraz rozwiązań materiałowych – z uwzględnieniem elementów architektonicznego ukształtowania wymienionych w 3),
• zachować istniejące linie zabudowy, o ile ustalenia dotyczące zasad kształtowania zabudowy i zagospodarowania terenu, określone w przepisach niniejszej uchwały, nie przewidują inaczej,
• zachować warunki i parametry kształtowania zabudowy ustalone w rozdz. VIII niniejszej uchwały,

3. zabudowę w ciągach i zespołach kształtować z uwzględnieniem wyszczególnionych cech elementów architektonicznego ukształtowania budynków o wartościach kulturowych:

1. bryła:

• charakter ukształtowania:

• elementy reprezentacyjnego wystroju: – werandy, balkony galerie, parterowe werandy – jadalnie, ryzality (pseudoryzality), narożniki akcentowane wieżyczkami lub wykuszami,
• część wejściowa, klatka schodowa: wyeksponowana – poprzez ryzality, bogatą kamieniarkę, drewniane zadaszenia,
• cokół: wyeksponowany – kamienny,
• konstrukcja: zróżnicowana w poszczególnych częściach budynku – murowana, ryglowa, przysłupowa, wieńcowa,

1. wysokość: – określona w ustaleniach szczegółowych,
2. dachy:

• charakter ukształtowania:

• indywidualne elementy wystroju: – dachy namiotowe o dużych spadkach, hełmy nad ryzalitami i wieżyczkami, sygnaturki, lukarny, facjatki,
• pokrycie dachów: dachówka ceramiczna – karpiówka, łupek,
• kolorystyka dachówki: – czerwień, popielaty, szary, brąz,

4. detal, wykończenie:

• materiały tradycyjne, miejscowego pochodzenia,
• zróżnicowanie materiałowe ścian i poszczególnych fragmentów budynku, wg następującej podstawowej zasady:

• charakterystyczne formy detalu: – elementy ciesielskie (snycerki) ukształtowane tradycyjną konstrukcją ryglową (szachulec), konstrukcją przysłupową (słupy drewniane), i wieńcową,
• elementy detalu kształtowane tradycją tyrolską, szwajcarską, norweską,
• okna: prostokątne, stojące z opaskami.

3. Szczegółowe zasady kształtowania krajobrazu kulturowego na obszarze jednostki określają ustalenia zawarte w Rozdziale VIII.