R o z d z i a ł I

Przedmiot i zakres ustaleń planu

§ 1

  1. Uchwala się miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jednostki A – Centrum Karpacza. Integralną częścią planu jest rysunek planu w skali 1:2000 stanowiący załącznik graficzny do uchwały.

  2. Na rysunku planu oznaczono granice obszaru planistycznego oraz ustalenia w formie graficznej, o których mowa w § 2.

  3. Plan ustala:

  1. przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnych funkcjach lub różnych zasadach zagospodarowania,

  2. linie rozgraniczające ulic, placów oraz dróg publicznych wraz z urządzeniami pomocniczymi, a także tereny niezbędne do wytyczenia ścieżek rowerowych,

  3. tereny przeznaczone do realizacji celów publicznych oraz linie rozgraniczające te tereny,

  4. granice i zasady zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie,

  5. zasady obsługi w zakresie infrastruktury technicznej oraz tereny tej infrastruktury,

  6. lokalne warunki, zasady i standardy kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym również linii zabudowy i gabarytów obiektów, a także maksymalnych lub minimalnych wskaźników intensywności zabudowy,

  7. zasady i warunki podziału terenu na działki budowlane,

  8. szczególne warunki zagospodarowania terenów, w tym zakaz zabudowy, wynikających z potrzeb ochrony środowiska przyrodniczego i kulturowego i zdrowia ludzi, prawidłowego gospodarowania zasobami przyrody oraz ochrony gruntów rolnych i leśnych.

§ 2

  1. Następujące elementy rysunku planu są obowiązującymi ustaleniami planu:

  1. granica obszaru planistycznego – granica planu,

  2. linie rozgraniczające tereny o różnych funkcjach i różnych zasadach zagospodarowania – obowiązujące i orientacyjne,

  3. oznaczenia cyfrowe terenów wyznaczonych liniami rozgraniczającymi,

  4. oznaczenia literowe terenów wyznaczonych liniami rozgraniczającymi,

  5. oznaczenia klasyfikacji dróg i ulic publicznych,

  6. oznaczenia dotyczące zasad kształtowania zabudowy i zagospodarowania terenów:

  1. nieprzekraczalna linia zabudowy,

  2. dominanty architektoniczne,

  3. obiekty o walorach architektonicznych – wskazane do ochrony,

  4. obszary zieleni wewnętrznej wyłączone z lokalizacji zabudowy,

  5. strefy zakazu lokalizacji obiektów trwałych – rezerwa terenu pod budowę dróg,

  6. drogi wewnętrzne,

  1. oznaczenia wynikające z przepisów szczególnych:

  1. budynki i obiekty wpisane do rejestru zabytków,

  2. pomniki przyrody,

  3. granice obszaru miasta wpisanego do rejestru zabytków,

  4. granice terenów stref ochrony pośredniej ujęć wody poza granicami KPN.

  1. Następujące elementy rysunku planu są nieobowiązującymi zapisami planu (propozycjami rozwiązań) – do ustalenia w trybie przepisów szczególnych:

  1. granice głównego zbiornika wód podziemnych,

  2. propozycje podziału na działki.

  1. Następujące uzupełniające elementy rysunku planu są nieobowiązującymi zapisami planu:

  1. wloty dróg wewnętrznych i dojazdów,

  2. rekreacyjne i sportowe trasy piesze, rowerowe i narciarskie,

  3. wyciągi turystyczne,

  4. stacje transformatorowe wskazane do realizacji – projektowane,

  5. istniejące linie elektroenergetyczne 20 kV napowietrzne do skablowania.

§ 3

Ilekroć w uchwale i na rysunku planu jest mowa o:

  1. planie – należy przez to rozumieć miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jednostki A – Centrum Karpacza;

  2. rysunku planu – należy przez to rozumieć, dotyczący danego terenu, rysunek planu stanowiący załącznik do niniejszej uchwały;

  3. terenie – należy przez to rozumieć obszar o określonym rodzaju przeznaczenia i zagospodarowania, wyznaczony na rysunku planu liniami rozgraniczającymi, obowiązującymi lub orientacyjnymi;

  4. funkcji dopuszczalnej – należy przez to rozumieć określone w ustaleniach szczegółowych uzupełniające funkcje terenu, niezajmujące więcej niż 35 % powierzchni terenu i nie zajmujące więcej niż 35 % powierzchni całkowitej obiektów zlokalizowanych (i istniejących) na danym terenie, o ile ustalenia dla poszczególnych terenów nie określają innych warunków;

  5. wskaźniku zabudowy – należy przez to rozumieć wskaźnik wyrażający stosunek powierzchni zabudowy budynków stałych do powierzchni odpowiadających im działek lub terenów;

  6. wskaźniku intensywności zabudowy – należy przez to rozumieć wskaźnik wyrażający stosunek sumy powierzchni całkowitej zabudowy wszystkich kondygnacji nadziemnych budynków stałych do powierzchni odpowiadających im działek lub terenów;

  7. zabudowie uzupełniającej – należy przez to rozumieć obiekty możliwe do zlokalizowania na istniejących, zainwestowanych terenach mieszkaniowych i usługowych;

  8. linii zabudowy – należy przez to rozumieć linię usytuowania podstawowej bryły budynku (nie dotyczy ona garaży parterowych, wysuniętych zadaszeń, przedsionków wejściowych, ganków i wykuszy) określoną w ustaleniach planu odległością od linii rozgraniczającej dróg i ulic oraz od granicy działki wydzielonej pod pas drogowy;

  9. ilości kondygnacji budynku – należy przez to rozumieć parametr określony poprzez liczbę kondygnacji nadziemnych, łącznie z poddaszem użytkowym;

  10. dominantach architektonicznych – należy przez to rozumieć obiekty lub ich fragmenty ukształtowane w sposób wyróżniający je pod względem formy i gabarytów w istniejącym układzie zabudowy i krajobrazie miejscowości;

  1. stanie istniejącym – należy przez to rozumieć stan w dniu wejścia w życie niniejszej uchwały;

  2. urządzeniach infrastruktury technicznej – należy przez to rozumieć budowle zlokalizowane na obszarze jednostki, poza terenami podstawowych obiektów i urządzeń systemów infrastruktury technicznej obsługi miasta, obejmujące:

  1. zespole budowlanym – należy przez to rozumieć wyodrębnioną grupę budynków (układ przestrzenny), powiązanych ze sobą jednorodną formą architektoniczną oraz zasadami rozplanowania i usytuowania, dla których styl i cechy architektoniczne i przestrzenne, wyznaczają i określają:

  1. obiektach o walorach architektonicznych – należy przez to rozumieć budynki o wartościach kulturowych, ze względu na ukształtowaną historycznie i środowiskowo formę architektoniczną, z charakterystycznymi dla obszaru Karkonoszy oraz miasta, cechami następujących elementów architektonicznego jej ukształtowania:

  1. przestrzeni publicznej – należy przez to rozumieć obszary o szczególnym znaczeniu dla realizacji potrzeb mieszkańców, turystów i przebywających oraz dla rozwoju funkcji turystycznej miasta, funkcjonalnie i przestrzennie zorganizowane celem zapewnienia wysokiej jakości przestrzeni środowiska zbudowanego (architektury), wyeksponowania i ochrony walorów kulturowych i krajobrazu – jako podstawy ekonomicznego rozwoju miasta oraz stworzenia warunków do kontaktów, informacji oraz kształtowania wizerunku miasta i jego tożsamości, obejmujące między innymi następujące tereny: