§ 6
Zasady rozwoju i funkcjonowania układu
komunikacyjnego
Ustala się linie rozgraniczające przestrzeń publiczną w zakresie komunikacji (drogi wraz z urządzeniami pomocniczymi) i wprowadza się ich następującą klasyfikację funkcjonalną:
1) droga wojewódzka nr 385,
o parametrach ulicy głównej G 1/2, (fragment trasy Droga Śródsudecka):
a) minimalna szerokość w liniach rozgraniczających 25 m,
b) szerokość jezdni = 6,0–7,0 m,
c) wymagana korekta łuków drogi w celu poprawy warunków widoczności i bezpieczeństwa ruchu,
d) określa się minimalną nieprzekraczalną linię zabudowy od zewnętrznej krawędzi jezdni:
– dla obiektów nieprzeznaczonych na stały pobyt ludzi: w obszarach obszarów zabudowanych – 10 m, poza terenem zabudowanym – 20 m,
– dla obiektów przeznaczonych na stały ludzi – 20 m,
na terenach stref ochrony konserwatorskiej dopuszcza się inne linie zabudowy zgodnie z wytycznymi właściwego konserwatora zabytków,
e) ustala się strefę lokalizacji środków ochrony czynnej przed szkodliwym wpływem ruchu samochodowego na terenach zabudowanych przeznaczonych na stały pobyt ludzi o szerokości 10 m między linią zabudowy, a linią rozgraniczającą drogi; dopuszcza się odstępstwa od tej zasady na terenach stref ochrony konserwatorskiej,
f) ogranicza się ilość wjazdów na drogi wojewódzkie do niezbędnych, dla nowych obiektów należy organizować wjazdy na drogi niżej sklasyfikowane,
g) nowe włączenia do dróg wojewódzkich należy uzgadniać z zarządem dróg wojewódzkich.
2) droga wojewódzka nr 387,
o parametrach ulicy zbiorczej Z1/2, (fragment trasy Droga Śródsudecka):
a) minimalna szerokość w liniach rozgraniczających 20 m,
b) szerokość jezdni = 6,0–7,0 m,
c) wymagana korekta łuków drogi w celu poprawy warunków widoczności i bezpieczeństwa ruchu, wyłącznie poza granicami Parku Narodowego,
d) określa się minimalną nieprzekraczalną linię zabudowy od zewnętrznej krawędzi jezdni:
– dla obiektów nieprzeznaczonych na stały pobyt ludzi: w obszarach obszarów zabudowanych – 10 m, poza terenem zabudowanym – 20 m,
– dla obiektów przeznaczonych na stały ludzi – 20 m,
na terenach stref ochrony konserwatorskiej dopuszcza się inne linie zabudowy zgodnie z wytycznymi właściwego konserwatora zabytków,
e) ustala się strefę lokalizacji środków ochrony czynnej przed szkodliwym wpływem ruchu samochodowego, na terenach zabudowanych przeznaczonych na stały pobyt ludzi, o szerokości 10 m między linią zabudowy, a linią rozgraniczającą drogi; dopuszcza się odstępstwa od tej zasady na terenach stref ochrony konserwatorskiej,
f) ogranicza się ilość wjazdów na drogi wojewódzkie do niezbędnych, dla nowych obiektów należy organizować wjazdy na drogi niżej sklasyfikowane,
g) nowe włączenia do dróg wojewódzkich należy uzgadniać z zarządem dróg wojewódzkich.
3) droga wojewódzka nr 386,
o parametrach ulicy głównej G1/2:
a) minimalna szerokość w liniach rozgraniczających 25 m,
b) szerokość jezdni = 6,0–7,0 m,
c) wymagana korekta łuków drogi w celu poprawy warunków widoczności i bezpieczeństwa ruchu, wyłącznie poza granicami Parku Narodowego
d) określa się minimalną nieprzekraczalną linię zabudowy od zewnętrznej krawędzi jezdni:
– dla obiektów nieprzeznaczonych na stały pobyt ludzi: w obszarach obszarów zabudowanych – 10 m, poza terenem zabudowanym – 20 m,
– dla obiektów przeznaczonych na stały ludzi – 20 m,
na terenach stref ochrony konserwatorskiej dopuszcza się inne linie zabudowy zgodnie z wytycznymi właściwego konserwatora zabytków,
e) ustala się strefę lokalizacji środków ochrony czynnej przed szkodliwym wpływem ruchu samochodowego, na terenach zabudowanych przeznaczonych na stały pobyt ludzi, o szerokości 10 m między linią zabudowy, a linią rozgraniczającą dogi; dopuszcza się odstępstwa od tej zasady na terenach stref ochrony konserwatorskiej,
f) ogranicza się ilość wjazdów na drogi wojewódzkie do niezbędnych, dla nowych obiektów należy organizować wjazdy na drogi niżej sklasyfikowane,
g) nowe włączenia do dróg wojewódzkich należy uzgadniać z zarządem dróg wojewódzkich.
4) droga wojewódzka nr 388,
o parametrach ulicy głównej G1/2:
a) minimalna szerokość w liniach rozgraniczających 25 m,
b) szerokość jezdni = 6,0–7,0 m,
c) wymagana korekta łuków drogi w celu poprawy warunków widoczności i bezpieczeństwa ruchu, wyłącznie poza granicami Parku Nrodowego,
d) określa się minimalną nieprzekraczalną linię zabudowy od zewnętrznej krawędzi jezdni:
– dla obiektów nieprzeznaczonych na stały pobyt ludzi: w obszarach obszarów zabudowanych – 10 m, poza terenem zabudowanym – 20 m,
– dla obiektów przeznaczonych na stały ludzi – 20 m,
na terenach stref ochrony konserwatorskiej dopuszcza się inne linie zabudowy zgodnie z wytycznymi właściwego konserwatora zabytków,
e) ustala się strefę lokalizacji środków ochrony czynnej przed szkodliwym wpływem ruchu samochodowego, na terenach zabudowanych przeznaczonych na stały pobyt ludzi, o szerokości 10 m między linią zabudowy, a linią rozgraniczającą dogi; dopuszcza się odstępstwa od tej zasady na terenach stref ochrony konserwatorskiej,
f) ogranicza się ilość wjazdów na drogi wojewódzkie do niezbędnych, dla nowych obiektów należy organizować wjazdy na drogi niżej sklasyfikowane,
g) nowe włączenia do dróg wojewódzkich należy uzgadniać z zarządem dróg wojewódzkich.
5) drogi powiatowe,
dostępne bez ograniczeń, o parametrach ulicy lokalnej L1/2:
a) szerokość w liniach rozgraniczających = 16–18 m,
b) szerokość jezdni = 5,0–6,0 m,
c) wymagana korekta łuków drogi w celu poprawy warunków widoczności i bezpieczeństwa ruchu, wyłącznie poza granicami Parku Narodowego,
d) dopuszcza się wprowadzenie zieleni oraz elementów małej architektury,
e) dopuszcza się organizowanie stanowisk postojowych, sposób ich jest formą organizacji zagospodarowania tymczasowego,
f) określa się minimalną nieprzekraczalną linię zabudowy dla obszarów zabudowanych w odległości 8 m, a poza terenem zabudowanym 20 m od zewnętrznej krawędzi jezdni. Na terenach stref ochrony konserwatorskiej dopuszcza się inne linie zabudowy zgodnie z wytycznymi właściwego konserwatora zabytków.
6) drogi gminne,
dostępne bez ograniczeń, o parametrach ulicy dojazdowej D1/2 ewentualnie drogi lokalnej L1/2:
a) szerokość w liniach rozgraniczających = 6–12 m,
b) szerokość jezdni = 4,0–6,0 m,
c) minimalne promienie skrętu = 11 m na łuku zewnętrznym,
d) wymagana korekta łuków drogi w celu poprawy warunków widoczności i bezpieczeństwa ruchu, wyłącznie poza granicami Parku Narodowego,
e) dopuszcza się wprowadzenie zieleni oraz elementów małej architektury,
f) dopuszcza się organizowanie stanowisk postojowych, sposób ich jest formą organizacji zagospodarowania tymczasowego,
g) określa się minimalną nieprzekraczalną linię zabudowy dla obszarów zabudowanych w odległości 6 m, a poza terenem zabudowanym 15 m od zewnętrznej krawędzi jezdni. Na terenach stref ochrony konserwatorskiej dopuszcza się inne linie zabudowy zgodnie z wytycznymi właściwego konserwatora zabytków.
7) Dx – ciągi pieszo jezdne,
wśród zabudowy mieszkaniowej istniejącej i projektowanej, odpowiadające parametrom dróg pożarowych, utwardzone, przystosowane do przejazdu pojazdów straży pożarnej i obsługi komunalnej:
a) szerokość w liniach rozgraniczających = min. 5 m,
b) szerokość jezdni utwardzonej = min. 3,5 m,
c) określa się minimalną nieprzekraczalną linię zabudowy dla obszarów zabudowanych w odległości 6 m, a poza terenem zabudowanym 15 m od zewnętrznej krawędzi jezdni. Na terenach stref ochrony konserwatorskiej dopuszcza się inne linie zabudowy zgodnie z wytycznymi właściwego konserwatora zabytków.
8) W liniach rozgraniczających dróg i ulic dopuszcza się:
a) umieszczanie zieleni izolacyjnej i ozdobnej,
b) prowadzenie sieci infrastruktury technicznej na warunkach określonych w przepisach szczególnych, w oparciu o sporządzone dokumentacje techniczne uzgodnione z zarządcami dróg,
c) lokalizację urządzeń obsługi komunikacji zbiorowej (przystanki, zatoki autobusowe),
d) dodatkowe elementy przekroju poprzecznego drogi (w tym prowadzenie ścieżek rowerowych) jeżeli nie koliduje to z podstawowymi elementami drogi, wymagają odpowiedniego poszerzenia linii rozgraniczających dróg o których mowa a § 4 ust. 8,
e) ścieżki rowerowe lokalizowane wzdłuż dróg wojewódzkich i powiatowych wymagają rozszerzenia linii rozgraniczających dróg o których mowa w § 4 ust. 8 o teren niezbędny, nie mniejszy niż 5 m,
f) lokalizację nie ograniczających bezpieczeństwa ruchu reklam, obiektów małej architektury,
g) do czasu realizacji projektowanych odcinków ulic lub poszerzenia do docelowych parametrów istniejących ulic dopuszcza się dotychczasowy sposób zagospodarowania terenów, bez możliwości wprowadzania trwałych obiektów budowlanych, uniemożliwiających docelową realizację ustaleń planu.
9) Trasy rowerowe:
a) Oznaczone na rysunku planu ścieżki rowerowe są orientacyjne. Przy szczegółowym rozplanowaniu tras należy kierować się zasadą lokalizowania tras przy drogach o najmniejszym natężeniu ruchy, w miarę możliwości z pominięciem dróg wojewódzkich.
b) Ustala się następujące przebiegi tras (do szczegółowego wytyczenia w terenie):
– Międzynarodowa trasa nr 60 – “Trasa śródsudecka”: od granic gminy (z Dusznik Zdrój) – Karłów – Ostra Góra – granica państwa (przejście w Ostrej Górze).
– Międzynarodowa trasa nr 17 – “Szlak cystreski”: – (od granic gminy (z Polanicy Zdrój) – Wambierzyce – Raszków – Suszyna- Ścinawka Dolna – Ścinawka Średnia – Ścinawka Górna – do granic gminy (w kierunku na Nową Rudę).
– Trasa regionalna nr 002 – od granic gminy (z Nowej Rudy) Ścinawka Górna – Ścinawka Średnia – Ścinawka Dolna – do granic gminy.
– Trasa regionalna nr 004 – od granic gminy (z Nowej Rudy) – Ścinawka Górna – Tłumaczów – do granic państwa (Przejście w Tlumaczowie).
– Trasa regionalna 005 – od granic gminy (z Polanicy Zdrój) – Wambierzyce – Radków – do granic państwa (przejście w Radkowie).
– Trasa regionalna 009 – od granic gminy (z Dusznik Zdrój) – Karłów – Radków – Gajów – Tłumaczów – Ścinawka Górna – do granic gminy (w kierunku Nowej Rudy).