R o z d z i a ł VII
Szczególne warunki zagospodarowania wynikające z potrzeb ochrony środowiska przyrodniczego
i ochrony zdrowia ludzi
§ 19
1. Ochronie podlegają:
1) pomniki przyrody,
2) kulturowe układy i zespoły zieleni (parki – założenia parkowo-pałacowe, ogrody, aleje, szpalery),
3) zadrzewienia i zakrzewienia śródpolne,
4) zieleń związana z ekosystemami rzeki, potoków i innych cieków naturalnych oraz rowów,
5) ekosystemy leśne i łąkowe (nieleśne),
6) naturalne zbiorniki i podmokłości,
7) ukształtowanie terenu wraz z istniejącymi krajobrazowymi formami geomorfologicznymi, charakterystycznych dla poszczególnych terenów,
8) zalew Leśniańsko-Złotnicki rzeki Kwisy.
2. Na terenach zabudowy mieszkaniowej i usługowej należy przeznaczyć na cele zieleni powierzchnie określone w ustaleniach dotyczących poszczególnych terenów.
3. Drzewa i krzewy ozdobne po ich śmierci biologicznej podlegają wymianie.
4. Wykluczyć działania inwestycyjne przyczyniające się do trwałego zniekształcania rzeźby terenu oraz do procesów erozji gleby i degradacji ekosystemów leśnych i nieleśnych.
5. Zieleń w obrębie linii rozgraniczających ulic i dróg, dopuszczoną przepisami szczególnymi, ukształtować w formie zwartych zespołów nie przekraczających wysokość 1,2 m, uzupełnionych pojedynczymi drzewami, oddalonymi od siebie na odległość co najmniej 25 m.
6. Nowe zespoły zieleni kształtować z zachowaniem następujących warunków:
1) na terenach przeznaczonych do zabudowy układy kompozycyjne kształtować w nawiązaniu do charakterystycznych układów kompozycyjnych występujących w otoczeniu,
2) na terenach otwartych zieleń kształtować obrzeżenie, wzdłuż terenów wyznaczonych liniami rozgraniczającymi lub ciągów komunikacyjnych oraz cieków naturalnych, z zachowaniem wglądów widokowych oraz warunków bezpieczeństwa dla ruchu drogowego,
3) roślinność gatunkowo zróżnicować ze względu na wysokość, walory ozdobne oraz zmienne właściwości w różnych porach roku,
4) utrzymać wglądy widokowe oraz ekspozycję obiektów o walorach architektonicznych do ochrony.
§ 20
1. Granicę obszaru chronionego krajobrazu utworzonego uchwałą nr XXXVI/195/94 Rady Gminy w Olszynie z dnia 25 maja 1994 r. oznaczono na rysunku planu.
2. Warunki zagospodarowania terenów objętych utworzonym obszarem chronionego krajobrazu oraz obowiązujące w nim zakazy określają:
– uchwała nr XXXVI/195/94 Rady Gminy w Olszynie z dnia 25 maja1994 r.,
– przepisy planu.
3. Plan wskazuje obszary do objęcia ochroną prawną przyrody poprzez utworzenie parku krajobrazowego.
4. Proponowane granice parku krajobrazowego określa rysunek planu.
5. Do czasu utworzenia parku krajobrazowego w trybie przepisów szczególnych zasady zagospodarowania terenów zlokalizowanych w jego obrębie określa plan.
§ 21
1. Ustala się ochronę wód powierzchniowych i podziemnych z zachowaniem zasad i wymogów wynikających z obowiązujących przepisów szczególnych oraz ustaleń niniejszej uchwały poprzez:
1) ochronę wód przed skażeniami i zanieczyszczeniami,
2) ochronę terenów w otoczeniu cieków naturalnych oraz ich ukształtowania, w tym skarp terenu, wąwozów i umocnień kamiennych,
3) ochronę lasów i zieleni oraz korytarzy ekologicznych rzek i innych cieków naturalnych (zabudowy biologicznej),
4) stosowanie w produkcji rolnej zasad “dobrej praktyki rolnej” zgodnie z wymogami przepisów szczególnych oraz ustaleniami właściwych programów rolno-środowiskowych.
2. W granicach obszarów bezpośredniego zagrożenia powodzią, oznaczonych na rysunku planu, zabrania się lokalizacji nowych obiektów budowlanych, z wyjątkiem służących ochronie przeciwpowodziowej.
3. Dla terenów i obiektów położonych w granicach obszarów bezpośredniego zagrożenia powodzią, które zostaną wyznaczone w studium opracowanym przez dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej, zgodnie z ustawą Prawo wodne, ustalenia ust. 2 i ust. 4 należy stosować odpowiednio.
4. Przy modernizacji istniejących budynków, położonych w granicach obszarów bezpośredniego zagrożenia powodzią oraz w sąsiedztwie rzek innych cieków naturalnych oraz rowów, należy:
1) uzgodnić zamierzenia z odpowiednimi organami gospodarki wodnej oraz z właściwym komitetem przeciwpowodziowym,
2) zagospodarowanie działki dostosować do warunków wynikających z zagrożenia powodzią,
3) uwzględnić uwarunkowania geologiczne i hydrologiczne terenu oraz zapewnić ochronę koryta cieku, jego nabrzeży i skarp oraz umocnień hydrotechnicznych, w szczególności zapewnić warunki bezpieczeństwa w sytuacji gwałtownych wezbrań wody i zagrożenia podmywania oraz erozji terenu,
4) wykluczyć lokalizację inwestycji zaliczonych do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 września 2002 r.,
5) wykluczyć lokalizację urządzeń gromadzenia ścieków, środków chemicznych, a także materiałów, które mogą zanieczyszczać wody,
6) wykluczyć działania inwestycyjne przyczyniające się do trwałego zniekształcania rzeźby terenu.
5. Zapewnić wolny dostęp do rzeki, potoków i innych cieków naturalnych, w tym wykluczyć ogrodzenia nieruchomości przyległych do terenów wód publicznych w odległości mniejszej niż 1,5 m od linii brzegu.
6. Na rysunku planu oznaczono granice terenów strefy ochrony pośredniej urządzeń i ujęć wody.
7. Zasady zagospodarowania oraz zakres ograniczeń w użytkowaniu terenów objętych strefami określają właściwe decyzje.
§ 22
1. Na terenach wyznaczonych na cele budowlane ustala się utrzymanie i zlokalizowanie obiektów mieszkalnych oraz usług i wytwórczości i infrastruktury technicznej niewywołujących stałych i okresowych uciążliwości dla środowiska i mieszkańców. Ewentualne uciążliwości wywołane przez obiekty dopuszczone w planie do lokalizacji nie mogą wykraczać poza granice działki obiektu będącego źródłem uciążliwości. Poziomy dopuszczalnych parametrów stanu środowiska w zakresie hałasu, wibracji, promieniowania, zanieczyszczenia powietrza i wody określają przepisy w zakresie ochrony środowiska.
2. W przypadku stwierdzenia w ocenie oddziaływania na środowisko występowania uciążliwego oddziaływania istniejących i projektowanych obiektów i urządzeń infrastruktury technicznej na środowisko i braku możliwości ich wyeliminowania, mimo zastosowania rozwiązań technicznych i technologicznych, należy ustanowić obszar ograniczonego użytkowania – zgodnie i w trybie przepisów szczególnych.
3. Dla obiektów komunikacji i parkingów ustala się konieczność oczyszczania wód deszczowych poprzez urządzenia oddzielające błoto, oleje i benzynę.
4. W zagospodarowaniu terenów mieszkaniowych i usługowych, sąsiadujących z terenami dróg i ulic publicznych, oznaczonych na rysunkach planu symbolem K, należy uwzględniać – wynikające z ustaleń planu i przepisów szczególnych – wymogi ochrony i bezpieczeństwa dla projektowanego użytkowania, w związku z uciążliwościami drogi.
5. Dopuszcza się zmniejszenie określonych w planie odległości linii zabudowy, pod warunkiem:
1) lokalizacja budynku uzgodniona będzie z zarządcą drogi oraz z Państwowym Powiatowym Inspektorem Sanitarnym,
2) budynek zlokalizowany zostanie co najmniej w linii zabudowy budynków istniejących,
3) wybudowane zostaną przez inwestora zabezpieczenia zapewniające dotrzymania standardów jakości środowiska dla danego rodzaju terenu (uwzględnione w projekcie budowlanym), w tym standardy poziomu hałasu.
6. W zakresie ochrony przed uciążliwościami hałasu plan ustala:
1) tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (MN) i tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usług (MR) podlegają ochronie jak tereny zabudowy mieszkaniowej, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt a) ustawy Prawo ochrony środowiska,
2) tereny usług publicznych (UP), na których zlokalizowane będą obiekty przychodni zdrowia, szkoły, przedszkola oraz obiekty związane z lecznictwem sanatoryjnym dzieci i dorosłych –podlegają ochronie jak tereny pod budynkami związanymi ze stałym lub wielogodzinnym pobytem dzieci i młodzieży, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt c) ustawy Prawo ochrony środowiska.