R o z d z i a ł VII
Szczególne warunki zagospodarowania wynikające z potrzeb ochrony środowiska przyrodniczego
i ochrony zdrowia ludzi
§ 20
1. Ochronie podlegają:
1) pomniki przyrody,
2) kulturowe układy i zespoły zieleni (parki – założenia parkowo-pałacowe, skwery, ogrody, aleje, szpalery),
3) zadrzewienia i zakrzewienia śródpolne,
4) zieleń związana z ekosystemami rzeki, potoków i innych cieków naturalnych oraz rowów,
5) ekosystemy leśne i łąkowe (nieleśne),
6) naturalne zbiorniki i podmokłości,
7) ukształtowanie terenu wraz z istniejącymi krajobrazowymi formami geomorfologicznymi, charakterystycznymi dla poszczególnych terenów.
2. Na wyznaczonych na rysunku planu obszarach zieleni wewnętrznej wyłączonej z lokalizacji zabudowy należy:
1) zachować istniejące zespoły zieleni,
2) nowe układy zieleni kształtować zgodnie z ustaleniami ust. 8 oraz warunkami bezpieczeństwa dla terenów komunikacji,
3) wykluczyć lokalizację budynków z wyjątkiem małej architektury i urządzeń infrastruktury, parkingów oraz obiektów służących bezpieczeństwu użytkownika terenu i ochrony zdrowia.
3. Dopuszcza się zmniejszenie wyznaczonego obszaru zieleni wewnętrznej o 25% jego powierzchni w obrębie każdej działki, pod następującymi warunkami:
1) zachować warunki ochrony wód powierzchniowych, określone w § 22 uchwały oraz w przepisach szczególnych,
2) zapewnić ochronę istniejących drzew i krzewów oraz ciągłość określonych na rysunku planu układów zieleni wewnętrznej,
3) zachować wskaźniki powierzchni zieleni na działce, ustalone w planie,
4) zmniejszenie powierzchni nie będzie obejmować tereny o nachyleniu powyżej 15%.
4. Na terenach zabudowy mieszkaniowej i usługowej należy przeznaczyć na cele zieleni powierzchnie określone w ustaleniach dotyczących poszczególnych terenów.
5. Drzewa i krzewy ozdobne po ich śmierci biologicznej podlegają wymianie.
6. Wykluczyć działania inwestycyjne przyczyniające się do trwałego zniekształcania rzeźby terenu oraz do procesów erozji gleby i degradacji ekosystemów leśnych i nieleśnych.
7. Zieleń w obrębie linii rozgraniczających ulic i dróg, dopuszczoną przepisami szczególnymi, ukształtować w formie zwartych zespołów nieprzekraczających wysokość 1,2 m, uzupełnionych pojedynczymi drzewami, oddalonymi od siebie na odległość co najmniej 25 m.
8. Nowe zespoły zieleni kształtować z zachowaniem następujących warunków:
1) na terenach przeznaczonych do zabudowy układy kompozycyjne kształtować w nawiązaniu do charakterystycznych układów kompozycyjnych występujących w otoczeniu,
2) na terenach otwartych zieleń kształtować obrzeżnie, wzdłuż terenów wyznaczonych liniami rozgraniczającymi lub ciągów komunikacyjnych oraz cieków naturalnych, z zachowaniem wglądów widokowych oraz warunków bezpieczeństwa dla ruchu drogowego,
3) roślinność gatunkowo zróżnicować ze względu na wysokość, walory ozdobne oraz zmienne właściwości w różnych porach roku,
4) utrzymać wglądy widokowe oraz ekspozycję obiektów o walorach architektonicznych do ochrony,
5) zieleń wysoką lokalizować w odległości 20 m od terenów kolejowych.
§ 21
1. Plan wskazuje obszary do objęcia ochroną prawną przyrody poprzez uznanie za użytek ekologiczny:
1) użytek ekologiczny “Łąka”,
2) użytek ekologiczny “Wyrobisko piasku”,
3) użytek ekologiczny “Stawy – Olszyna Dolna”,
4) użytek ekologiczny “Stawy – Dolina Wilki”,
5) użytek ekologiczny “Staw na łące”,
6) użytek ekologiczny “Staw w Ptasim Gaju”.
2. Proponowane granice obszaru użytków ekologicznych określa rysunek planu.
3. Do czasu utworzenia użytków ekologicznych w trybie przepisów szczególnych zasady zagospodarowania terenów zlokalizowanych w obrębie obszaru wskazanych do ich ustanowienia określa plan.
§ 22
1. Ustala się ochronę wód powierzchniowych i podziemnych z zachowaniem zasad i wymogów wynikających z obowiązujących przepisów szczególnych oraz ustaleń niniejszej uchwały poprzez:
1) ochronę wód i gruntów przed skażeniami i zanieczyszczeniami,
2) ochronę terenów w otoczeniu cieków naturalnych oraz ich ukształtowania, w tym skarp terenu, wąwozów i umocnień kamiennych,
3) ochronę lasów i zieleni oraz korytarzy ekologicznych rzek i innych cieków naturalnych (zabudowy biologicznej),
4) stosowanie w produkcji rolnej zasad “dobrej praktyki rolnej” zgodnie z wymogami przepisów szczególnych oraz ustaleniami właściwych programów rolno-środowiskowych.
2. W granicach obszarów bezpośredniego zagrożenia powodzią, oznaczonych na rysunku planu, zabrania się lokalizacji nowych obiektów budowlanych, z wyjątkiem służących ochronie przeciwpowodziowej.
3. Dla terenów i obiektów położonych w granicach obszarów bezpośredniego zagrożenia powodzią, które zostaną wyznaczone w studium opracowanym przez dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej, zgodnie z ustawą Prawo wodne, ustalenia ust. 2 i ust. 4 należy stosować odpowiednio.
4. Przy modernizacji istniejących budynków, położonych w granicach obszarów bezpośredniego zagrożenia powodzią oraz w sąsiedztwie rzek innych cieków naturalnych oraz rowów, należy:
1) uzgodnić zamierzenia z odpowiednimi organami gospodarki wodnej oraz z właściwym komitetem przeciwpowodziowym,
2) zagospodarowanie działki dostosować do warunków wynikających z zagrożenia powodzią,
3) uwzględnić uwarunkowania geologiczne i hydrologiczne terenu oraz zapewnić ochronę koryta cieku, jego nabrzeży i skarp oraz umocnień hydrotechnicznych, w szczególności zapewnić warunki bezpieczeństwa w sytuacji gwałtownych wezbrań wody i zagrożenia podmywania oraz erozji terenu,
4) wykluczyć lokalizację inwestycji zaliczonych do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 września 2002 r.,
5) wykluczyć lokalizację: urządzeń gromadzenia ścieków, środków chemicznych, a także materiałów, które mogą zanieczyszczać wody,
6) wykluczyć działania inwestycyjne przyczyniające się do trwałego zniekształcania rzeźby terenu.
5. Zapewnić wolny dostęp do rzeki, potoków i innych cieków naturalnych, w tym wykluczyć ogrodzenia nieruchomości przyległych do terenów wód publicznych w odległości mniejszej niż 1,5 m od linii brzegu.
6. Na rysunku planu oznaczono granice terenów strefy ochrony pośredniej urządzeń i ujęć wody.
7. Zasady zagospodarowania oraz zakres ograniczeń w użytkowaniu terenów objętych strefami określają właściwe decyzje.
§ 23
1. Na terenach wyznaczonych na cele budowlane ustala się utrzymanie i zlokalizowanie obiektów mieszkalnych oraz usług i wytwórczości i infrastruktury technicznej niewywołujących stałych i okresowych uciążliwości dla środowiska i mieszkańców. Ewentualne uciążliwości wywołane przez obiekty dopuszczone w planie do lokalizacji nie mogą wykraczać poza granice działki obiektu będącego źródłem uciążliwości. Poziomy dopuszczalnych parametrów stanu środowiska w zakresie hałasu, wibracji, promieniowania, zanieczyszczenia powietrza i wody określają przepisy w zakresie ochrony środowiska.
2. W przypadku stwierdzenia w ocenie oddziaływania na środowisko występowania uciążliwego oddziaływania istniejących i projektowanych obiektów i urządzeń infrastruktury technicznej na środowisko i braku możliwości ich wyeliminowania, mimo zastosowania rozwiązań technicznych i technologicznych, należy ustanowić obszar ograniczonego użytkowania – zgodnie i w trybie przepisów szczególnych.
3. Dla obiektów komunikacji i parkingów ustala się konieczność oczyszczania wód deszczowych poprzez urządzenia oddzielające błoto, oleje i benzynę.
4. W zagospodarowaniu terenów mieszkaniowych oraz mieszkaniowo-usługowych, sąsiadujących z terenami linii kolejowej i urządzeń transportu kolejowego, oznaczonych na rysunku planu symbolem KK oraz terenami dróg i ulic publicznych, oznaczonych na rysunku planu symbolem K, należy uwzględniać – wynikające z ustaleń planu i przepisów szczególnych – wymogi ochrony i bezpieczeństwa dla projektowanego użytkowania, w związku z uciążliwościami terenów komunikacji.
5. Dopuszcza się zmniejszenie określonych w planie odległości zabudowy od terenów kolejowych oraz linii zabudowy, pod warunkiem:
1) lokalizacja budynku uzgodniona będzie z zarządcą drogi i terenów kolejowych oraz z Państwowym Terenowym Inspektorem Sanitarnym,
2) budynek zlokalizowany zostanie w nawiązaniu do linii zabudowy budynków istniejących,
3) wybudowane zostaną przez inwestora zabezpieczenia zapewniające dotrzymanie standardów jakości środowiska dla danego rodzaju terenu (uwzględnione w projekcie budowlanym), w tym standardy poziomu hałasu.
6. W zakresie ochrony przed uciążliwościami hałasu plan ustala:
1) tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (MN) oraz tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej (MW) i tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usług (MU, MR) podlegają ochronie jak tereny zabudowy mieszkaniowej, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt a) ustawy Prawo ochrony środowiska,
2) tereny usług publicznych (UP), na których zlokalizowane będą obiekty przychodni zdrowia, szkoły, przedszkola oraz obiekty związane z lecznictwem sanatoryjnym dzieci i dorosłych –podlegają ochronie jak tereny pod budynkami związanymi ze stałym lub wielogodzinnym pobytem dzieci i młodzieży, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt c) ustawy Prawo ochrony środowiska.