R o z d z i a ł I

USTALENIA OGÓLNE

§ 1

1. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zwany dalej planem, obejmuje obszar położony w rejonie południowego odcinka planowanej obwodnicy Nowej Rudy, w obrębie Słupiec.

2. Obszar planu przedstawiono na rysunku w skali 1:1000, stanowiącym załącznik do niniejszej uchwały,

3. Na wymienionym w ust. 1 i 2 obszarze, niniejszy plan stanowi zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów przemysłu nieuciążliwego w Nowej Rudzie, zatwierdzonego uchwałą nr 28/IV/98 Rady Miasta Nowa Ruda z dnia 30 grudnia 1998 r. (ogłoszonego w Dz. Urz. Województwa Dolnośląskiego Nr 15, poz. 692 z dnia 25 czerwca 1999 r.)

§ 2

1. Na rysunku planu obowiązującymi ustaleniami są:

1) granica obszaru objętego planem, na którym obowiązują ustalenia niniejszej uchwały; szczegółowy przebieg tej granicy określają towarzyszące jej linie rozgraniczające (o których dalej mowa w pkt 2 i 3),

2) linia rozgraniczająca tereny o różnych funkcjach i zasadach zagospodarowania; linie te wyznaczają granice terenów zwanych w dalszej części uchwały zamiennie jednostkami terenowymi; szczegółowe ustalenia dla jednostek terenowych zawarto w rozdz. II,

3) zasięg strefy kontrolowanej dla projektowanego gazociągu podwyższonego średniego ciśnienia o średnicy nieprzekraczającej DN 300, o której mowa w § 7 ust. 5,

4) granica obszaru Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, o której mowa w § 10 ust. 2,

5) istniejący dojazd od ul. Kłodzkiej, o którym mowa w § 10,

6) symbole terenów służące lokalizacji ustaleń niniejszej uchwały na rysunku planu.

2. Pozostałe, niewymienione w ust. 1, elementy rysunku planu mają charakter informacyjny (np. treść podkładu mapowego) i nie są ustaleniami planu.

3. Przedmiot planu, uchwałą nr 50/VI/03 Rady Miejskiej w Nowej Rudzie z dnia 10 kwietnia 2003 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów w rejonie południowego odcinka planowanej obwodnicy Nowej Rudy, obejmuje:

1) przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnych funkcjach lub różnych zasadach zagospodarowania,

2) linie rozgraniczające ulice, place oraz drogi publiczne wraz z urządzeniami pomocniczymi,

3) tereny przeznaczone dla realizacji celów publicznych oraz linie rozgraniczające te tereny,

4) granice i zasady zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie,

5) zasady obsługi w zakresie infrastruktury technicznej,

6) lokalne warunki kształtowania zabudowy i zagospodarowania terenu,

7) zasady podziału na działki budowlane,

8) szczególne warunki zagospodarowania terenów, w tym zakaz zabudowy,

9) tymczasowe sposoby zagospodarowania, urządzania oraz użytkowania terenu.

Zasady i warunki podziału na działki budowlane

§ 3

1. Linie rozgraniczające, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, stanowią równocześnie granice działek budowlanych.

2. Na obszarze objętym planem dopuszcza się wydzielanie także innych (niż określono w ust. 1), nowych granic działek budowlanych przy uwzględnieniu następujących zasad:

1) nowy układ granic umożliwi obsługę każdej działki budowlanej w zakresie infrastruktury technicznej oraz dostęp do ulicy publicznej,

2) dopuszcza się realizowanie obsługi i dostępu, o których mowa w punkcie 1, poprzez ulice wewnętrzne stanowiące współwłasność wszystkich właścicieli nieruchomości, dla których korzystanie z nich jest konieczne lub własność komunalną,

3) nowo realizowane ulice wewnętrzne powinny być zbudowane w sposób umożliwiający dogodną obsługę wszystkich działek budowlanych, które wymagają ich obsługi, a w przypadku ulic obsługujących więcej niż jedną nieruchomość, szerokość pasa nie powinna być mniejsza niż 12 m,

4) możliwe będzie zagospodarowanie terenu zgodne z pozostałymi ustaleniami niniejszej uchwały, prawem powszechnym oraz innymi przepisami miejscowymi.

Zasady ochrony dziedzictwa kulturowego

§ 4

W razie natrafienia, w trakcie prac ziemnych, na obiekty archeologiczne i paleontologiczne (w granicach całego obszaru planu), należy przerwać prace, teren zabezpieczyć i niezwłocznie powiadomić odpowiedni organ Służby Zabytków, a następnie przystąpić do archeologicznych badań ratowniczych.

Zasady w zakresie ochrony przyrody i ochrony środowiska

§ 5

1. Wycinkę drzew innych niż owocowe ograniczyć do niezbędnego minimum, wynikającego z racjonalnego zagospodarowania terenu.

2. Wszelkie grunty niezabudowane i nieutwardzone, z wyjątkiem wód otwartych i placów budów, powinny być pokryte zielenią; stanowić więc powinny tzw. powierzchnie biologicznie czynne.

3. Lokalizacja i forma reklam nie może wprowadzać dysharmonii wizualnej w krajobrazie.

4. W zagospodarowaniu i użytkowaniu terenów należy stosować rozwiązania ograniczające rozprzestrzenianie się i przenikanie do wód zanieczyszczeń powierzchniowych, w tym wprowadzanych do środowiska w wyniku niewłaściwie prowadzonej działalności gospodarczej oraz w wyniku awarii.

5. Uciążliwość dla środowiska istniejących i planowanych obiektów różnych funkcji nie może powodować obniżenia standardów wymaganych przepisami szczególnymi dla sąsiadujących terenów, w szczególności mieszkaniowych i o innych chronionych funkcjach. Nie dotyczy to obiektów, dla których przepisy o ochronie środowiska dopuszczają utworzenie obszarów ograniczonego użytkowania.

6. Budynki z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi powinny być sytuowane poza zasięgiem uciążliwości przekraczających dopuszczalne normy określone w przepisach o ochronie środowiska. Dopuszcza się lokalizowanie tych budynków w zasięgu takich uciążliwości tylko pod warunkiem zastosowania w nich rozwiązań zapewniających spełnienie obowiązujących standardów środowiska w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi. Dotyczy to w szczególności uciążliwości wywoływanych ruchem na planowanej drodze/ulicy publicznej.

7. W momencie wygaśnięcia koncesji nr 16/2000/m, wydanej w dniu 29/12/2000 r. przez Ministra Środowiska na bezzbiornikowe magazynowanie gazu ziemnego w Podziemnym Magazynie Gazu “Nowa Ruda”, tracą moc ustalenia dotyczące zasięgu strefy kontrolowanej, jeżeli do czasu wygaśnięcia koncesji nie zostaną wybudowane w jej zasięgu gazociągi podwyższonego średniego ciśnienia.

Ogólne zasady kształtowania zabudowy
i zagospodarowania terenów

§ 6

1. Zabudowa na obszarze objętym planem powinna być kształtowana zgodnie z zasadami ładu przestrzennego.

2. Na terenie, o którym mowa w ust. 1, zasady kształtowania zabudowy określa się następująco:

1) maksymalna wysokość budynków – liczona od powierzchni gruntu przy najniżej położonym narożniku budynku do górnego punktu dachu – z zastrzeżeniem pkt 2 i 3 – nie może przekraczać wysokości 20 m,

2) zasada, o której mowa w pkt 1, nie dotyczy kominów, masztów, anten oraz innych budowli o podobnym charakterze (obiektów budowlanych niebędących budynkami),

3) wymagania określone w pkt 1 lit. a nie odnoszą się do budynków istniejących, jeżeli przed wejściem w życie niniejszej uchwały ich wysokość przekraczała 20 m,

4) występująca na obszarze planu zabudowa substandardowa (zdegradowana) powinna być poddana rehabilitacji lub likwidacji.

3. Na obszarze planu zakazuje się lokalizacji obiektów usług chronionych typu szkoła, przedszkole, ośrodek zdrowia itp.

4. W granicach poszczególnych nieruchomości, na których dopuszczono możliwość realizacji budynków, należy przewidzieć lokalizację niezbędnej ilości miejsc postojowych. Dopuszcza się odstępstwa od tej zasady, pod warunkiem, że niezbędne miejsca postojowe – za zgodą właściciela wskazanego terenu, w granicach i zgodnie z niniejszą uchwałą – zostaną wyznaczone w odległości nie większej niż 200 m od obiektu, który mają obsługiwać. Miejsca postojowe mogą być realizowane jako terenowe (parkingi) lub w zabudowie (garaże).

5. Ciągi piesze oraz ścieżki rowerowe mogą być prowadzone na obszarze planu za zgodą właścicieli nieruchomości.

6. Na obszarze planu nie wyznacza się ulic publicznych.

Ustalenia w zakresie infrastruktury technicznej

§ 7

1. Na obszarze planu dopuszcza się lokalizowanie nowych elementów sieci i lokalizację urządzeń infrastruktury technicznej, o ile nie zostaną zakłócone podstawowe funkcje tych terenów i nie zostanie zajęte więcej niż 20% powierzchni jednostki terenowej; urządzenia infrastruktury technicznej towarzyszące elementom liniowym mogą być lokalizowane zarówno jako podziemne, jak i nadziemne, w tym w zależności od uwarunkowań technicznych – jako wolno stojące lub wbudowane w inne obiekty, z zastrzeżeniem ust. 2–5.

2. Właściciele nieruchomości winni umożliwić realizacje sieci kanalizacyjnych na należących do nich nieruchomościach.

3. Przy projektowaniu nowych inwestycji należy unikać kolizji z istniejącymi elementami infrastruktury technicznej. W przypadku kolizji projektowanego zagospodarowania z tymi elementami należy je przenieść lub odpowiednio zmodyfikować, przy uwzględnieniu uwarunkowań wynikających z przepisów szczególnych oraz w uzgodnieniu z odpowiednim operatorem sieci. Przez kolizje rozumie się także lokalizowanie nowych obiektów w sąsiedztwie istniejących sieci i urządzeń infrastruktury technicznej, bez zachowania wymaganych odległości. Sposób zagospodarowania terenu powinien umożliwić odpowiednim służbom dostęp do sieci i urządzeń infrastruktury technicznej.

4. Obsługę obszaru objętego planem w zakresie infrastruktury technicznej określa się następująco:

1) zaopatrzenie w wodę poprzez podłączenie do komunalnej sieci wodociągowej lub sieci innego dostawcy wody. Sieci wodociągowe, m.in. poprzez wyposażenie w hydranty naziemne, powinny być dostosowane do wykorzystania w sytuacjach kryzysowych,

2) ścieki bytowe, w rozumieniu przepisów o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, winny być kierowane do komunalnej sieci kanalizacyjnej, na warunkach określonych przez jej operatorów,

3) ścieki inne niż bytowe mogą być odprowadzane do kanalizacji sanitarnej na warunkach określonych przez jej operatora,

4) tereny zabudowane oraz wszelkie powierzchnie utwardzone, w tym ulice, place, parkingi, dojazdy o utwardzonej nawierzchni winny być wyposażone w systemy odprowadzania wód opadowych; w przypadku zastosowania nawierzchni częściowo utwardzonych ("ażurowych") należy odpowiednio zabezpieczyć środowisko gruntowo-wodne przed infiltracją zanieczyszczeń,

5) wody opadowe, o których mowa w pkt 4, z powierzchni, na których może dojść do zanieczyszczenia substancjami ropopochodnymi lub innymi szkodliwymi, należy oczyszczać przed ich wprowadzeniem do systemu kanalizacji deszczowej; warunki zrzutu ścieków z kanalizacji deszczowej powinny być uzgadniane z właściwym zarządcą odbiornika ścieków,

6) zaopatrzenie w energię elektryczną – siecią wysokiego, średniego, niskiego napięcia, odpowiednio do potrzeb, na warunkach określonych przez dostawcę,

7) zaopatrzenie w gaz sieciowy lub płynny, odpowiednio do potrzeb, na warunkach określonych przez dostawców,

8) ogrzewanie za pomocą ciepła podawanego z ciepłowni, gazu, w tym sieciowego, oleju opałowego, energii elektrycznej lub innych niekonwencjonalnych technologii niepowodujących większych uciążliwości niż ogrzewanie gazem sieciowym,

9) telefonizacja – poprzez podłączenie do dostępnych systemów,

10) gromadzenie i odprowadzanie odpadów stałych zgodnie z obowiązującymi regulacjami prawnymi – powszechnymi i miejscowymi. W szczególności wszystkie nieruchomości, na terenie których mogą być wytwarzane odpady, winny być wyposażone w urządzenia służące do gromadzenia odpadów. Urządzenia te należy utrzymywać w odpowiednim stanie sanitarnym. W przypadku czasowego składowania odpadów na terenie nieruchomości, należy miejsce tego składowania zabezpieczyć przed infiltracją odcieków do gruntu.

5. Dla strefy kontrolowanej – w rozumieniu przepisów wykonawczych do prawa budowlanego – projektowanego gazociągu podwyższonego średniego ciśnienia o średnicy nieprzekraczającej DN 300, ustala się pas gruntu o szerokości 12 m, na obszarze którego obowiązują ograniczenia w użytkowaniu i zagospodarowaniu terenu, wynikające z cytowanych wyżej przepisów.

§ 8

Regulacje zawarte w niniejszej uchwale nie ograniczają upoważnionych organów administracji rządowej i samorządowej – na mocy odpowiednich przepisów – do wydawania przepisów i decyzji, dotyczących gospodarki przestrzennej niezastrzeżonych do wyłącznej regulacji w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego; w szczególności dotyczy to tworzenia, zmiany lub likwidacji różnych form ochrony.