R o z d z i a ł 3
Obszary polityki przestrzennej
§ 25
1. W celu określenia warunków rozwoju obszaru oraz zgodnie z celami planu dla poszczególnych terenów o wspólnych cechach, takich jak ukształtowanie przestrzenne, charakter i intensywność zainwestowania, wartości kulturowe oraz przeważająca funkcja, wyodrębniono obszary polityki przestrzennej:
1) obszar rehabilitacji zabudowy śródmiejskiej – oznaczony A,
2) obszar rozwoju miasta monumentalnego – oznaczony B,
3) obszar sanacji nabrzeża portowo-magazynowego – oznaczony C,
4) obszar ekspozycji i funkcjonowania staromiejskiego węzła wodnego – oznaczony D.
2. Lokalne warunki zagospodarowania ustalone w poszczególnych obszarach polityki przestrzennej, w tym określenie zasad jako działań podstawowych i ustaleń jako działań szczegółowych, obowiązują łącznie z przeznaczeniem dla określonego terenu oznaczonego na rysunku planu.
§ 26
1. W celu rehabilitacji istniejących zasobów mieszkaniowych oraz przywrócenia historycznej struktury ulicy jako wnętrza urbanistycznego wyodrębnia się obszar rehabilitacji zabudowy śródmiejskiej, obejmujący kwartały oznaczone na rysunku planu literą A.
2. W obszarze, o którym mowa w ust. 1, działaniem podstawowym jest:
1) utrzymanie układu urbanistycznego ulic i placów oraz zachowanie historycznie ukształtowanych typów zabudowy miejskiej, zgodnie z zasadami ochrony dóbr kultury wg § 17,
2) powiązanie przestrzenne zabudowy wyspy Mieszczańskiej ze Starym Miastem, poprzez przywrócenie ciągłości przestrzeni i zabudowy ulic o metryce średniowiecznej z utrzymaniem różnorodności skali i zabudowy,
3) uzupełnienie pierzei kwartałów zwartej zabudowy budynkami mieszkalno-usługowymi, o charakterze i skali kamienicy mieszczańskiej przy ulicy, z podziemnymi miejscami parkingowymi, z zastrzeżeniem § 17 ust. 2 pkt 1 lit. e,
4) eliminowanie obiektów i funkcji kolizyjnych przestrzennie w kwartałach zabudowy takich jak: magazyny, warsztaty, zakłady produkcyjne, boksy garażowe,
5) wyznaczenie obszarów wspólnego użytkowania z zielenią urządzoną w obrębie kwartałów dla mieszkańców lub użytkowników, z możliwością wjazdu i parkowania samochodów osobowych, wg ustaleń na rysunku planu.
3. W obszarze, o którym mowa w ust. 1, ustala się działania szczegółowe:
1) dopuszcza się wymianę funkcji mieszkaniowej na usługową i administracyjną, w parterach lub przyziemiu kamienic, w szczególności zlokalizowanych przy ulicach zbiorczych, z warunkiem utrzymania wartości kulturowych obiektów, zgodnie z § 15,
2) należy zachowywać oraz przywracać wysokie standardy lokali mieszkaniowych w zasobach historycznych poprzez likwidacje wtórnych podziałów mieszkań.
4. Dla zwartej zabudowy śródmiejskiej, o której mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5, określa się:
1) maksymalny wskaźnik powierzchni zabudowy:
a) PZ=0,6 dla wyznaczonych działek, z zastrzeżeniem pkt b i c,
b) PZ=0,75 przy zabudowie działki narożnej i z usługami,
c) PZ=1,0 przy uwzględnieniu lokalizacji parkingu podziemnego,
2) maksymalną wysokość zabudowy w pierzei ulicy mierzoną od poziomu terenu do gzymsu 20 m oraz wysokość kalenicy dachu do 25 m,
3) maksymalną wysokość zabudowy wewnątrz kwartału do 4 kondygnacji mieszkalnych,
4) liczba kondygnacji 4 do 6 mieszkalnych.
5. W kwartałach A3, A7, A8, określa się:
1) maksymalny wskaźnik powierzchni zabudowy PZ=1,0 ,
2) wysokość zabudowy w pierzei ulicy mierzoną od poziomu terenu do gzymsu 10 m oraz maksymalną wysokość kalenicy dachu do 15 m,
3) liczba kondygnacji 3 do 4,
6. Dla kwartałów A1, A2 ustala się lokalizację podziemnych miejsc parkingowych dla potrzeb mieszkańców całego kwartału z zachowaniem wskaźnika, o którym mowa w § 38 ust. 4, w związku z § 31 ust. 5.
§ 27
1. W celu uzyskania charakteru i skali wielkomiejskiego centrum Wrocławia, wyznacza się obszar rozwoju miasta monumentalnego obejmujący kwartały oznaczone na rysunku planu literą B, jako rozwinięcie historycznych idei rozwoju miasta nad rzeką.
2. W obszarze, o którym mowa w ust. 1, działaniem podstawowym jest:
1) utrzymanie układu urbanistycznego ulic i placów oraz uzyskanie nowych wartości przestrzennych, poprzez współczesną architekturę o cechach indywidualnych, wynikających z lokalizacji w sąsiedztwie Odry oraz staromiejskiej sylwety miasta,
2) powiązanie przestrzenne obszaru z dzielnicą i miastem, poprzez kontynuację i dopełnienie układu urbanistycznego, a w szczególności poprzez bulwary nadrzeczne przy kwartałach B9, B10, B11 oraz wyznaczone przejścia w kwartale B12.
3. W obszarze, o którym mowa w ust. 1, ustala się działania szczegółowe:
1) realizację zabudowy o funkcji usług komercyjnych z zakresu użyteczności publicznej, z usługami kultury oraz publicznie dostępnym parkingiem, zgodnie z normą parkingową, o której mowa w § 31 ust. 5,
2) realizację zabudowy o wysokich wartościach architektonicznych.
4. Dla zabudowy miasta monumentalnego, o którym mowa w ust. 1, ustala się gabaryty zabudowy:
1) dla obszaru B9 dopuszczalne gabaryty określa wysokość mierzona od poziomu terenu do gzymsu 12 m – jako minimalna oraz maksymalna najwyższej części do 20 m,
2) dla obszaru B11 dopuszczalne gabaryty w pierzei przy bulwarze 1KP określa wysokość mierzona od poziomu terenu do gzymsu 20 m oraz maksymalna wysokość najwyższej części do 25 m, przy ilości kondygnacji 4 do 6,
3) dla obszaru B12 dopuszczalne gabaryty w pierzei przy ul. Ks. Witolda określa wysokość mierzona od poziomu terenu do gzymsu 18 m i ilość kondygnacji do 4 oraz w pozostałej części zabudowy maksymalna wysokość najwyższej części do 25 m i do 6 kondygnacji.
§ 28
1. W celu przywrócenia wartości przestrzennych i funkcjonalnych lokalizacji miasta nad rzeką, wyznacza się obszar sanacji nabrzeża portowo-maga-zynowego obejmujący kwartały oznaczone na rysunku planu literą C.
2. W obszarze, o którym mowa w ust. 1, działaniem podstawowym jest:
1) wyznaczenie nabrzeża jako terenu publicznego lub publicznie dostępnego z dostępnością wody dla powszechnego użytku w zakresie wypoczynku, uprawiania turystyki i sportów wodnych oraz wodnej komunikacji rejsowej i żeglugi pasażerskiej,
2) adaptacja obiektów zabytkowych dawnego magazynu portowego, urzędu celnego – C17, rafinerii cukru z pawilonem ogrodowym Lessinga C16 i 4KP, dla usług turystyki i kultury oraz realizacja zaplecza z infrastrukturą techniczną dla żeglugi rekreacyjno-turystycznej i sportów wodnych,
3) adaptacje i budowę zejść do wody z możliwością przybijania dla komunikacji wodnej rejsowej, taksówek wodnych lub indywidualnej, z wykorzystaniem szlaku żeglownego – w sąsiedztwie terenów C13 do C18,
4) uzupełnienie zabudowy w pierzei ulicy Ks. Witolda z zachowaniem otwartych w kierunku nabrzeża wnętrz w formie dziedzińców i zieleni parkowej ogrodów, z dopuszczeniem różnych form i charakteru zabudowy, z ograniczeniem wysokości i linii zabudowy określonej na rysunku planu i ust. 4,
5) eliminowanie funkcji i obiektów kolizyjnych przestrzennie, bez wartości architektonicznych takich jak: zakłady produkcyjne, magazyny, warsztaty, boksy garażowe.
3. W obszarze, o którym mowa w ust. 1, ustala się działania szczegółowe:
1) dla zabudowy eksponowanej od rzeki dopuszcza się nowoczesne rozwiązania techniczno-mate-riałowe architektury w zakresie: kształtowania bryły, wyposażenia i wykończenia elewacji, z zastrzeżeniem § 17 i 19,
2) dla zagospodarowania terenów publicznie dostępnych nabrzeży należy realizować indywidualnie projektowaną małą architekturę o unikalnym klimacie, nawiązującą charakterem do dawnych urządzeń i funkcji portowych.
4. Dla zabudowy nabrzeża portowo-magazynowego, o którym mowa w ust. 1, ustala się:
1) maksymalny wskaźnik powierzchni zabudowy – PZ=0,5 do 0,7,
2) dla terenu C13 wysokość zabudowy do 12 m i do 3 kondygnacji biurowych,
3) dla terenu C14 gabaryty w pierzei przy ul. Ks. Witolda określa się wysokością do gzymsu 20 m i ilością kondygnacji 4 do 6 oraz w pozostałej części zabudowy wysokość do 12 m i 3 do 4 kondygnacji,
4) dla terenu C15 do C18 gabaryty przy ul. Ks. Witolda określa się wysokością do gzymsu 12 m oraz maksymalną wysokość do 18 m, ilość kondygnacji 3 do 4 oraz w pozostałej części zabudowy wysokość do 12 m i do 3 kondygnacji.
5. Na terenie C16 UK, UT, ZP dopuszcza się nieuciążliwą działalność produkcyjną podstawowych środków i preparatów farmaceutycznych oraz środków pochodzenia roślinnego w istniejących budynkach.
§ 29
1. W celu zapewnienia powszechnego użytku wód rzeki w zakresie wypoczynku i uprawiania turystyki, sportów wodnych oraz pełnego wykorzystania wartości historycznych, wyznacza się obszar ekspozycji i funkcjonowania staromiejskiego węzła wodnego – obejmujący kwartały oznaczone na rysunku planu literą D.
2. W obszarze, o którym mowa w ust. 1, działaniem podstawowym jest:
1) ekspozycja i właściwa eksploatacja unikalnego, historycznego węzła wodnego poprzez przywracanie zagospodarowania i zabudowy związanej z wszechstronnym wykorzystaniem wód Odry,
2) organizacja i promocja idei Otwartego Muzeum Techniki z wykorzystaniem czynnych urządzeń hydrotechnicznych Stopnia Dolnego – Mieszczańskiego o unikalnych wartościach edukacyjnych w zakresie historii techniki, takich jak: elektrownie wodne z jazami oraz Śluza Mieszczańska, z dopuszczeniem częściowej rekonstrukcji budowli i urządzeń historycznych.
3. W obszarze, o którym mowa w ust. 1, ustala się działania szczegółowe:
1) uzupełnienie zabudowy w obszarze dawnych młynów z przeznaczeniem dla obsługi turystyki i rekreacji, o charakterze architektury nawiązującej lub inspirowanej historyczną, lokalną zabudową, w szczególności szachulcową z okresu przed przebudową w XIX w.:
a) Placu Młyńskiego z zachowaniem przejazdu technicznego pod budynkiem do elektrowni Wrocław II – teren D23,
b) dawnej łaźnia – teren D24,
2) zagospodarowanie nabrzeży jako zaplecza z infrastrukturą techniczną dla cumowania jednostek pływających o różnym charakterze: pobytowym mieszkalnym, stacjonarnym usługowo-rozrywko-wym i muzealnym – tereny D23,
3) adaptacje i budowę zejść do wody z możliwością przybijania dla komunikacji wodnej rejsowej lub indywidualnej, taksówek wodnych, z wykorzystaniem szlaku żeglownego – w sąsiedztwie terenów D20, D21, D23 i D24,
4) częściową rekonstrukcję ul. Dolne Młyny z przejściem przy tamie, przy zachowaniu warunków technicznych i bezpieczeństwa użytkowania urządzeń wodnych oraz zachowaniem właściwych przepływów wód w obszarze intensywnego, historycznego zagospodarowania i zabudowy, przekształconej w XIX w. i ostatecznie usuniętej w XX w.:
a) z dawnym młynem “Nowym” dla współczesnych funkcji kultury – tereny D21,
b) z dawnym młynem “Głównym” dla współczesnych funkcji kultury – tereny D22.
4. Dla zabudowy staromiejskiego węzła wodnego, o którym mowa w ust. 1, ustala się gabaryty zabudowy, która nie stanowi rekonstrukcji historycznej:
1) wysokość zabudowy mierzoną od terenu do kalenicy ogranicza się do 12 m,
2) liczbę kondygnacji nadziemnych nie więcej niż trzy, łącznie z poddaszem użytkowym.