§ 3

W obszarze objętym planem obowiązują następujące ustalenia:

1. Przeznaczenie terenu

– MN – Zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna

– MR – Zabudowa zagrodowa

– UT – Zespół pałacowo-parkowy adaptowany na cele usług turystycznych

– UK – Usługi kultury (kaplica) wraz z zielenią towarzyszącą

– U – Usługi komercyjne

– RP – Grunty rolne

– ZP – Zieleń urządzona

– ZD – Ogrody działkowe

– W – Wody powierzchniowe

– KZ – Ulica klasy zbiorczej (droga powiatowa)

– KD – Ulice klasy dojazdowej (drogi wiejskie)

– Dg – Drogi gospodarcze

2. Zasady obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji:

– Zaopatrzenie w wodę z istniejącej gminnej sieci wodociągowej (z ujęcia we wsi Wierzbna).

– W zakresie odprowadzania ścieków obowiązują rozwiązania lokalne (realizacja przydomowych oczyszczalni ścieków).

– Zaopatrzenie w energię elektryczną z istniejącej sieci elektroenergetycznej, po jej rozbudowie w zakresie sieci rozdzielczej.

– Ustala się obsługę komunikacyjną obszaru:

– Istniejącą ulicą klasy zbiorczej KZ w ciągu drogi powiatowej

– nr 45231 o szerokości w liniach rozgraniczających od 10,0 do 15,0 m szerokość jezdni 6,5 m, obowiązują chodniki obustronne.

– Istniejącymi ulicami wiejskimi klasy dojazdowej KD.

– Istniejącymi drogami gospodarczymi Dg.

3. Lokalne warunki i zasady kształtowania zabudowy i zagospodarowania terenu:

3.1 Zespół pałacowo parkowy wraz z folwarkiem.

– Ustala się adaptacje istniejących obiektów na cele turystyczno-rekreacyjne.

– Ustala się obowiązek zachowania, rewaloryzacji i odtworzenia historycznego układu przestrzennego. Sposób zagospodarowania terenu podlega rygorom konserwatorskim i winien zmierzać do:

– dostosowanie współczesnych funkcji zachowanych, zabytkowych obiektów zespołu do dawnego ich przeznaczenia między innymi przez stworzenie nowych programów funkcjonalnych i eliminację funkcji uciążliwych,

– usuwania elementów dysharmonizujących i zniekształcających założenie historyczne i odtworzenia elementów zniszczonych na warunkach określonych przez służbę konserwatorską.

3.2 Istniejąca zabudowa wiejska.

– Ustala się zachowanie historycznego układu przestrzennego wsi, tj kompozycji wnętrz urbanistycznych, kompozycji zieleni.

– Ustala się konieczność rehabilitacji istniejącej zabudowy i infrastruktury technicznej, obszar rehabilitacji obejmuje tereny zwartej zabudowy wiejskiej. Działania te obejmują:

– poprawę stanu środowiska (zmiana nośników energii na przyjazne dla środowiska),

– dostosowanie obiektów i przestrzeni publicznej do obsługi osób niepełnosprawnych,

– podjęcie działań inwestycyjnych mających na celu dostosowanie obiektów, poprzez modernizację techniczną, do współczesnych standardów eliminując elementy dysharmoniczne architektury obiektów modernizowanych.

3.3 Projektowana zabudowa.

– Obowiązuje dostosowanie nowej zabudowy do historycznej kompozycji przestrzennej w zakresie sytuacji, skali, bryły, podziałów architektonicznych, proporcji powierzchni murów i otworów. Wysokość projektowanej zabudowy nie może przekraczać dwóch kondygnacji. Obowiązują dachy strome z użytkowym poddaszem, zalecane pokrycie dachów ceramiczne. Niedopuszczalne jest stosowanie dachów o połaciach mijających się na wysokości kalenicy oraz o asymetrycznym nachyleniu połaci.

– Zabudowa swoim charakterem musi nawiązywać do uwarunkowań kulturowych regionu nie może stwarzać dysonansu z otoczeniem, musi szanować środowisko naturalne, zaleca się stosowanie architektury inspirowanej charakterem zabudowy regionalnej.

– Przy stosowaniu gotowych rozwiązań projektowych należy posługiwać się projektami zawartymi w katalogach z obszaru dolnośląskiego.

– Projekty zagospodarowania działek muszą uwzględniać relacje z zabudową i urządzeniem działek sąsiednich a w szczególności: charakterem zabudowy i kolorystyką elewacji a także ogrodzenie frontu działek.

– Zakazuje się zastosowania jako materiałów wykończeniowych plastykowych listew elewacyjnych typu "siding", blachy falistej i trapezowej oraz prefabrykowanych ogrodzeń betonowych.

– Zasada podziału terenów na działki budowlane została określona na rysunku planu. Wielkość działek budowlanych nie powinna być mniejsza niż 1000 m2 w obszarze centrum wsi oraz 2000 m2 poza tym obszarem.

– Na terenie działki budowlanej możliwa jest realizacja zabudowy gospodarczej związanej funkcjonalnie z podstawowym przeznaczeniem terenu. Dla zabudowy gospodarczej, usługowej ustala się, że forma i charakter zabudowy musi uwzględniać położenie w sąsiedztwie zespołu pałacowo-parko-wego, obszaru o wysokich walorach krajobrazu kulturowego oraz historycznie ukształtowany układ przestrzenny wsi. Zabudowa ta nie może być agresywna w stosunku do otoczenia.

4. Szczegółowe warunki zagospodarowania terenu wynikające z potrzeb ochrony środowiska kulturowego, przyrodniczego i zdrowia ludzi:

4.1 Szczególne warunki zagospodarowania terenu wynikające z potrzeb ochrony środowiska kulturowego.

– Dla zespołu pałacowo-parkowego wraz z folwarkiem, ustanowiono strefę “A” ścisłej ochrony konserwatorskiej. W obrębie strefy “A” ustalono obowiązek utrzymania zachowanych, pierwotnych elementów zagospodarowania bądź ich śladów (granice ogrodu, mur, obsadzenia obrzeżne). Projektowany sposób zagospodarowania tego terenu musi uwzględniać historyczny układ przestrzenny zespołu.

– W granicach zespołu pałacowo-parkowego wszelkie działania inwestycyjne oraz zmiany podziałów nieruchomości wymagają pisemnej zgody służby konserwatorskiej. Inwestor winien liczyć się z koniecznością zlecania dodatkowych badań lub opracowań studialnych archeologicznych, architektonicznych, stratygraficznych lub innych.

– Obszar w granicach strefy “A” należy traktować jako strefę obserwacji archeologicznej. Obowiązuje tu wymóg konsultowania i uzgadniania ze służbą konserwatorską wszelkich działań inwestycyjnych w zakresie prowadzenia prac ziemnych.

– W strefie “A” obowiązuje pierwszeństwo wymagań konserwatorskich nad działalnością inwestycyjną.

– Ochronie podlegają, na podstawie przepisów szczególnych (ustawa o ochronie dóbr kultury), obiekty wpisane do rejestru zabytków.

– Ustala się ochronę konserwatorską obiektów figurujących w ewidencji zabytków wsi Pyszczyn.

4.2. Szczególne warunki zagospodarowania terenu wynikające z potrzeb ochrony środowiska przyrodniczego i zdrowia ludzi.

– Obowiązuje stosowanie dla celów grzewczych i technologicznych przyjaznych dla środowiska nośników energii (gaz, olej, energia elektryczna).

– Ustala się zakaz zabudowy na terenach rolnych, oznaczonych na rysunku planu symbolami RP, z wyjątkiem obiektów i urządzeń magistralnej infrastruktury technicznej, urządzeń związanych z melioracjami wodnymi i ochroną przeciwpowodziową oraz ochroną środowiska.

– Ochronie podlegają tereny parkowe i zadrzewione oraz pojedynczy starodrzew.

– Usuwanie odpadów komunalnych odbywać się będzie w systemie gospodarki komunalnej.

– Gospodarkę odpadami wytworzonymi w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej należy rozwiązać w trybie przepisów szczególnych.

– Działalność inwestycyjna wprowadzana na obszar objęty planem winna być działalnością niepowodującą zagrożenia dla środowiska przyrodniczego; uciążliwości wynikające z tytułu prowadzenia działalności nie powinny wykraczać poza granice terenu, do którego inwestor posiada tytuł prawny.

– System powierzchniowych cieków wodnych należy chronić przed zanieczyszczeniami ściekami bytowymi i gospodarczymi.

– Odprowadzanie wód opadowych, po wstępnym oczyszczeniu, do sieci kanalizacyjnej oraz istniejących cieków wodnych na warunkach określonych przez ich zarządców.

– Nawierzchnię miejsc parkingowych należy zabezpieczyć przed przenikaniem do gruntu

i wód powierzchniowych substancji ropopochodnych oraz innych substancji chemicznych.