2651

UCHWAŁA RADY MIEJSKIEJ W SZCZYTNEJ

z dnia 29 sierpnia 2003 r.

w sprawie szczegółowych zasad i trybu umarzania wierzytelności jednostek organizacyjnych gminy z tytułu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa , udzielania ulg
w spłacaniu tych należności oraz wskazania organów do tego uprawnionych

Na podstawie art. 34 a ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148) Rada Miejska w Szczytnej uchwala, co następuje:

§ 1

Uchwała określa szczegółowe zasady umarzania, odraczania terminów zapłaty lub rozkładania na raty wierzytelności jednostek organizacyjnych gminy z tytułu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 526 ze zmianami), zwanych dalej “wierzytelnościami”, wobec osób fizycznych, osób prawnych, a także jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, zwanych dalej “dłużnikami”.

§ 2

Ilekroć w uchwale jest mowa o:

– jednostce organizacyjnej gminy – należy przez to rozumieć jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej,

– wierzytelności – należy przez to rozumieć należność główną, odsetki za zwłokę i inne należności uboczne,

– przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniu – należy przez to rozumieć przeciętne miesięczne wynagrodzenie w roku poprzedzającym podjęcie decyzji o umorzeniu, ogłoszone w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej “Monitor Polski” przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego dla celów naliczania odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych,

– osobie bliskiej dłużnika – należy przez to rozumieć zstępnych, wstępnych, rodzeństwo, dzieci rodzeństwa, osoby przysposabiające i przysposobione, małżonka, który pozostaje we wspólności ustawowej z dłużnikiem,

– decyzji – należy przez to rozumieć wyrażone na piśmie oświadczenie woli organu uprawnionego do umorzenia wierzytelności lub udzielenia ulgi w jej

spłacie, niebędące decyzją administracyjną w rozumieniu art. 104 i 107 kpa.

§ 3

1. Wierzytelności mogą być umarzane w całości lub w części w przypadku ich całkowitej nieściągalności, która następuje, jeżeli wystąpi jedna z niżej wymienionych przesłanek:

1) dłużnik – osoba fizyczna, zmarła nie pozostawiając żadnego majątku lub pozostawił nieruchomości podlegające egzekucji na podstawie odrębnych przepisów albo pozostawiony majątek spadkowy nie przekracza 3-krotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia,

2) dłużnik – osoba prawna, został wykreślony z właściwego rejestru osób prawnych przy jednoczesnym braku majątku, z którego można by egzekwować wierzytelność, a odpowiedzialność z tytułu wierzytelności nie przechodzi z mocy prawa na osoby trzecie,

3) sąd oddalił wniosek o ogłoszeniu upadłości dłużnika lub umorzył postępowanie upadłościowe z przyczyn, o których mowa w art. 13 oraz art. 218 § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z 24 października 1934 roku – Prawo upadłościowe (tekst jednolity Dz. U. z 1991 roku Nr 118, poz. 512 ze zmianami),

4) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty wyższej od kosztów dochodzenia i egzekucji tej należności lub postępowanie egzekucyjne okazało się nieskuteczne,

5) nastąpiło przedawnienie.

2. Umorzenie wierzytelności o charakterze cywilno-prawnym, w przypadku gdy oprócz dłużnika głównego są zobowiązane inne osoby, może nastąpić tylko wtedy, gdy warunki umorzenia zachodzą wobec wszystkich zobowiązanych. Dotyczy to również dłużników solidarnych.

§ 4

Umorzenie wierzytelności w całości lub w części może nastąpić również, gdy jej wyegzekwowanie zagraża ważnym interesom dłużnika, a w szczególności jego egzystencji, tylko wówczas, gdy zastosowanie ulg, o których mowa w § 8, okazało się nieskuteczne.

§ 5

1. Umorzenie wierzytelności z przyczyn, o których mowa w § 3 i § 4, może nastąpić na pisemny wniosek dłużnika lub osoby bliskiej dłużnika, a z przyczyn określonych w § 3 również z Urzędu.

2. Wniosek osoby bliskiej winien wskazywać przyczynę braku możliwości wystąpienia z wnioskiem przez dłużnika.

3. Ciężar dowodu, że istnieją przesłanki do umorzenia, spoczywa na wnioskodawcy, a w przypadku wszczęcia postępowania w sprawie umorzenia wierzytelności z urzędu na organie uprawnionym do umorzenia.

§ 6

Do umorzenia wierzytelności uprawniony jest:

1) kierownik jednostki organizacyjnej gminy – jeżeli wartość wierzytelności podlegającej umorzeniu nie przekracza wysokości jednego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia,

2) Burmistrz Miasta i Gminy – jeżeli wartość wierzytelności podlegającej umorzeniu jest wyższa niż wysokość jednego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.

§ 7

Umorzeniu w trybie określonym w § 3–6 z wyłączeniem przypadków, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 5, nie podlegają niżej wymienione wierzytelności:

1) z tytułu odpowiedzialności materialnej pracowników,

2) z tytułu odpowiedzialności kontraktowej, orzeczone w postępowaniu sądowym, przed upływem 5 lat od dnia nadania wyrokowi klauzuli wykonalności,

3) z tytułu odpowiedzialności deliktowej, orzeczone w postępowaniu sądowym, przed upływem 5 lat od daty nadania wyrokowi klauzuli wykonalności,

4) z tytułu odpowiedzialności odszkodowawczej, ustalone w wyniku zawartej ugody,

5) z tytułu nabycia mienia komunalnego w trybie przetargu,

6) z tytułu nabycia mienia komunalnego z zastosowaniem bonifikat i ulg określonych w odrębnych przepisach lub na preferencyjnych zasadach, określonych uchwałą Rady.

§ 8

1. W przypadkach uzasadnionych względami społecznymi lub gospodarczymi, właściwy organ może odroczyć termin spłaty całości lub części wierzytelności albo rozłożyć płatność całości lub części wierzytelności na raty, biorąc pod uwagę możliwości płatnicze dłużnika oraz uzasadniony interes gminy.

2. Do stosowania ulg, o których mowa w ust. 1, uprawnieni są:

1) Kierownicy gminnych jednostek organizacyjnych – w odniesieniu do wierzytelności ujętych w ewidencji księgowej jednostki,

2) Burmistrz Miasta i Gminy – w odniesieniu do wierzytelności niewymienionych w ust. 1.

3) Zastosowanie ulg, o których mowa w ust. 1, następuje na pisemny wniosek dłużnika lub osoby bliskiej. W przypadku wniosku osoby bliskiej § 5 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

4) Zastosowanie ulg, o których mowa w ust. 1, stanowi podstawę zwolnienia dłużnika z obowiązku zapłaty odsetek za zwłokę za okres od dnia złożenia wniosku do dnia ustalonego terminu płatności wierzytelności.

5) Postanowienie ust. 4 nie ma zastosowania, gdy dłużnik w ustalonym terminie nie dokonał zapłaty odroczonej wierzytelności lub nie zapłacił którejkolwiek z rat, na które została rozłożona wierzytelność.

§ 9

1. Umorzenie wierzytelności oraz stosowanie ulg w jej zapłacie następuje w formie decyzji, będącej jednostronnym oświadczeniem woli uprawnionego organu.

2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, jest ostateczna i nie podlega zaskarżeniu.

§ 10

Uprawniony organ wznowi postępowanie w sprawie umorzenia wierzytelności lub zastosowania ulgi w jej spłacie, jeżeli wyjdzie na jaw, że dowody na podstawie których umorzono wierzytelność lub zastosowano ulgę w jej spłacie, okazały się fałszywe lub gdy uprawniony organ został przez dłużnika wprowadzony w błąd.

§ 11

1. Uprawnione organy, o których mowa w § 6 i § 8 ust. 2, składają Radzie Miejskiej sprawozdania dotyczące zakresu umorzonych wierzytelności oraz udzielonych ulg.

2. Sprawozdania, o których mowa w ust. 1, sporządzane są według stanu na dzień 31 grudnia każdego roku i przekładane Radzie Miejskiej w terminie do 31 marca następnego roku.

3. Wzór sprawozdania określa załącznik nr 1 do uchwały.

§ 12

W przypadku, gdy korzystający z umorzenia lub ulg dłużnik jest przedsiębiorcą, stosuje się przepisy ustawy z dnia 27 lipca 2002 roku o warunkach dopuszczalności pomocy publicznej (Dz. U. Nr 141, poz. 1177) oraz przepisy wykonawcze do ustawy.

§ 13

Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta i Gminy Szczytna.

§ 14

Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od daty jej ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.

PRZEWODNICZĄCY

RADY MIEJSKIEJ

WOJCIECH SZLOSBERGER

Załącznik do uchwały Rady Miejskiej w Szczytnej z dnia 29 sierpnia 2003 r. (poz. 2651)