R o z d z i a ł I

PRZEPISY OGÓLNE

§ 5

Następujące oznaczenia graficzne na rysunku planu są obowiązującymi ustaleniami:

1) granica obszaru wydzielonego jako część “A”,

2) granica obszaru objętego uchwałą nr XI/379/99 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 8 lipca 1999 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego centralnej części obszaru Starego Miasta – rejonu RYNKU i PLACU SOLNEGO,

3) linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu bądź różnych zasadach zagospodarowania ściśle określone,

4) obowiązujące historyczne linie zabudowy,

5) strefy ochrony konserwatorskiej “A”, “W” i “E” oraz granica uznania “Zespołu Historycznego Centrum” za POMNIK HISTORII pokazane na rysunku planu na schemacie w skali 1:10000,

6) obiekty i kamienice zabytkowe podlegające ochronie konserwatorskiej wpisane do rejestru zabytków,

7) obiekty i kamienice zabytkowe podlegające ochronie konserwatorskiej, posiadające wysokie wartości kulturowe,

8) zabytkowy pomnik podlegający ochronie konserwatorskiej wpisany do rejestru zabytków,

9) pozostałe pomniki, rzeźby i fontanny stanowiące elementy kompozycji przestrzennej,

10) historyczne przejście piesze – “Przejście Pokutnicze”,

11) pasaże, dziedzińce, podcienia oraz zaułki,

12) zielone dziedzińce,

13) przejścia bramowe do wnętrz blokowych,

14) główne osie widokowo–kompozycyjne, główne punkty widokowe, dominanty i wyznaczniki obszaru oraz punkty szczególne,

15) zarysy dawnych murów obronnych i bram oraz główne wejścia i wjazdy do zabytkowego zespołu kompozycyjnego zaakcentowane w nawierzchniach ulic i wnętrz blokowych,

16) ustalony rodzaj nawierzchni ulic, placów, pasaży, dziedzińców, zaułków i przejść bramowych,

17) wyznaczone we wnętrzach blokowych parkingi podziemne jednokondygnacyjne dla mieszkańców i użytkowników poszczególnych bloków urbanistycznych,

18) przejazdy typu bramowego do wnętrz blokowych i wjazdy do podziemnych parkingów lub garaży.

§ 6

1. Obowiązujące główne zasady zagospodarowania przestrzennego w zabytkowym zespole kompozycyjnym:

1) w zakresie podziału na bloki urbanistyczne i sposobu ich zabudowy:

a) zachowanie zarysu średniowiecznych bloków zabudowy – podział zabytkowego zespołu kompozycyjnego na bloki urbanistyczne,

b) obrzeżny – pierzejowy układ zabudowy bloków urbanistycznych,

c) zakaz nadbudowy obiektów zabytkowych, zarówno wpisanych do rejestru zabytków jak i posiadających wysokie wartości kulturowe,

d) wydobycie w elewacjach pierzejowych podziałów odpowiadających cechom historycznych podziałów na posesje,

e) wejścia do wnętrz blokowych przez przejścia bramowe,

f) tworzenie we wnętrzach blokowych pasaży i dziedzińców usługowych lub zagospodarowanych zielenią; wprowadza się zakaz dzielenia wewnętrznych dziedzińców i zielonych wnętrz blokowych – dostępność przejściami lub wjazdami bramowymi na zasadach służebności w zakresie koniecznej dostępności komunikacyjnej,

2) w zakresie układu geometrycznego ulic i placów:

a) zachowanie średniowiecznej geometrii sieci ulic i placów,

b) zachowanie szerokości ulic i kształtów placów, wyznaczonych historyczną linią zabudowy,

c) zachowanie, względnie odtworzenie posadzki ulic i placów w nawiązaniu do historycznej nawierzchni i graficznego układu,

d) kreowanie wzdłuż ulic i placów ciągów usług centrotwórczych o różnej hierarchii ważności na jednej lub dwóch najniższych kondygnacjach,

e) odtworzenie “Przejścia Pokutniczego” – historycznego przejścia jako jedynego powiązania pieszego przecinającego bloki urbanistyczne,

f) zaakcentowanie w posadzce ulic historycznych bram i wejść do zabytkowego zespołu kompozycyjnego oraz zaakcentowanie w posadzce chodnika wejść do usługowych pasaży,

3) w zakresie skali zabudowy:

a) podstawowej – obowiązuje do pięciu kondygnacji na przeważającej części zabytkowego zespołu kompozycyjnego,

b) pomniejszonej – obowiązuje do trzech kondygnacji w historycznie uzasadnionych przypadkach,

c) powiększonej – zastrzeżonej wyłącznie dla historycznych dominant wysokościowych i kompozycyjnych,

4) w zakresie zieleni:

a) zagospodarowanie wnętrz blokowych zielenią o wysokich walorach kompozycyjnych, z elementami małej architektury, rzeźbiarskimi i małymi fontannami; wprowadza się zakaz dzielenia zielonych wnętrz blokowych – dostępność przejściami lub przejazdami bramowymi na zasadach służebności w zakresie koniecznej dostępności komunikacyjnej,

b) wprowadzanie zieleni pnącej do wewnętrznych dziedzińców, pasaży i zaułków,

c) obowiązuje szczególny dobór zieleni dostosowany do warunków siedliskowych i środowiskowych oraz wielopiętrowa jej kompozycja,

5) w zakresie głównych osi widokowo-kompozycyjnych:

a) zachowanie i uzupełnienie widoków wzdłuż wyznaczonych głównych osi oraz zachowanie widoków z wyznaczonych głównych punktów widokowych,

b) wyeksponowanie dominant, wyznaczników obszaru i punktów szczególnych,

6) w zakresie iluminacji:

a) iluminacja stała obejmująca najwartościowsze obiekty – dominanty wysokościowe i kompozycyjne, cztery pierzeje Rynkowe oraz wybrane zabytkowe kamienice, wnętrza blokowe, dziedzińce i zaułki,

b) iluminacja incydentalna działająca w szczególnych okolicznościach, a dotycząca wybranych pierzei, obiektów, dziedzińców, zaułków, pasaży oraz detali architektonicznych i punktów szczególnych,

c) podświetlenie numerów adresowych, nazw ulic, placów i zaułków; obowiązuje jednolita forma,

7) w zakresie reklamy:

a) stosowanie zakazu sytuowania reklam i nośników reklamowych zarówno na obiektach jak i w formie wolno stojących konstrukcji,

b) dopuszcza się informacje dotyczące poszczególnych obiektów,

2. Przyjmuje się zasadę sporządzenia planów szczegółowej rewaloryzacji w skali 1:250 dla bloków urbanistycznych wyznaczonych do przekształceń przestrzenno-funkcjonalnych, rehabilitacji istniejącej zabudowy i infrastruktury technicznej oraz wymagających zorganizowanej działalności inwestycyjnej na warunkach określonych w § 48 ust. 1–4.

3. Dopuszcza się zagospodarowanie strefy podziemnej w zabytkowym zespole kompozycyjnym z podstawowym przeznaczeniem pod usługi centrotwórcze i urządzenia związane z obsługą infrastruktury technicznej.

4. Na całym obszarze objętym planem przyjmuje się zasadę:

1) niedzielenia wewnętrznych dziedzińców i zielonych wnętrz blokowych – dostępność przejściami lub wjazdami bramowymi na zasadach służebności w zakresie koniecznej dostępności komunikacyjnej,

2) jednoczesnej modernizacji ulic i placów wraz z oświetleniem i przebudową bądź modernizacją oraz realizacją sieci uzbrojenia podziemnego,

3) wbudowania wszelkich kubaturowych urządzeń infrastruktury technicznej w budynki, z wykluczeniem budynków o funkcji mieszkalnej, względnie stosowania modułów podziemnych,

4) wydzielania pomieszczeń wentylowanych w realizowanych budynkach, względnie adaptacji części istniejących budynków z przeznaczeniem na zbiórkę odpadów,

5) organizowania letnich ogródków kawiarnianych wyłącznie jako przedłużenia sal konsumpcyjnych lokali gastronomicznych,

6) niedopuszczania do umieszczania na elewacjach obiektów zabytkowych wszelkich urządzeń technicznych,

7) niedopuszczania lokalizowania na dachach i elewacjach obiektów zabytkowych anten satelitarnych i anten telefonii komórkowej; dopuszcza się wyłącznie anteny zbiorcze,

8) niedopuszczania lokalizowania obiektów typu nietrwałego jak wszelkiego rodzaju kiosków, punktów gastronomicznych i targowisk; zakaz nie dotyczy targu kwiatowego na Placu Solnym,

9) niedopuszczania handlu obwoźnego z wyjątkiem incydentalnych kiermaszów związanych z określoną imprezą za zgodą Urzędu Miejskiego,

10) niedopuszczania do organizowania masowych imprez komercyjnych z wyjątkiem imprez kameralnych za zgodą Urzędu Miejskiego.

§ 7

Ilekroć w dalszych rozdziałach niniejszej uchwały jest mowa o:

1) uchwale – należy przez to rozumieć niniejszą uchwałę,

2) zabytkowym zespole kompozycyjnym – należy przez to rozumieć obszar centralnej części Starego Miasta – rejon Rynku i Placu Solnego będący przedmiotem niniejszego planu, na którym zachowała się geometryczna sieć ulic i placów oraz podział na historyczne bloki zabudowy,

3) terenie – należy przez to rozumieć blok urbanistyczny o określonym rodzaju przeznaczenia podstawowego wyznaczony na rysunku planu liniami rozgraniczającymi; terenem są również place, ulice i ciągi piesze w liniach rozgraniczających,

4) przeznaczeniu podstawowym – należy przez to rozumieć dominujące zagospodarowanie na danym terenie wyznaczonym liniami rozgraniczającymi,

5) przeznaczeniu uzupełniającym – należy przez to rozumieć inny rodzaj przeznaczenia, które uzupełnia lub wzbogaca przeznaczenie podstawowe, a także inne niekolidujące z podstawowym,

6) usługach centrotwórczych – należy przez to rozumieć prestiżowe usługi o wysokim standardzie z dominującymi funkcjami administracji – biura, banki; kultury i rozrywki – muzea, biblioteki, galerie, teatry, sale wystawiennicze i koncertowe, kluby; obsługi turystów – hotele, gastronomia, biura podróży, informacja turystyczna, ekskluzywny handel detaliczny i rzemiosło,

7) bloku urbanistycznym – należy przez to rozumieć kwartał zabudowy z obrzeżnie usytuowanymi budynkami ograniczonymi ulicami,

8) wnętrzu blokowym – należy przez to rozumieć niezabudowaną część bloku urbanistycznego oddzieloną od otaczających go ulic usytuowanymi obrzeżnie budynkami,

9) zabudowie pierzejowej – należy przez to rozumieć obrzeżną, ciągłą – bez przerw, zabudowę wzdłuż historycznej linii zabudowy,

10) pasażu usługowym – należy przez to rozumieć ciąg pieszy z zabudową usługową po obu jego stronach przeprowadzony przez wnętrze bloku urbanistycznego,

11) dziedzińcu – należy przez to rozumieć część wnętrza bloku urbanistycznego zagospodarowaną zielenią o wysokich walorach kompozycyjnych, względnie przystosowaną do funkcji usługowej,

12) przejściu bramowym – należy przez to rozumieć wydzielone na całej szerokości budynku przejście piesze łączące ulice z wnętrzem blokowym,

13) dominancie kompozycyjnej – należy przez to rozumieć obiekt, który ze względu na usytuowanie i prestiżową architekturę, rozmiary lub wysokość koncentruje uwagę,

14) dominancie wysokościowej – należy przez to rozumieć dominantę kompozycyjną w danym obszarze koncentrującą uwagę i wybijającą się z otaczającej zabudowy ze względu na swoją wysokość – góruje nad danym obszarem,

15) wyznaczniku obszaru – należy przez to rozumieć niewielki obiekt architektoniczno-rzeźbiarski a w szczególności pomnik, rzeźbę, fontannę lub inną formę plastyczną przyciągający uwagę,

16) punkcie szczególnym – należy przez to rozumieć przyciągający uwagę niewielki element architektoniczny, zaakcentowany w architekturze obiektu, wyróżniający go z otoczenia,

17) otwartej przestrzeni publicznej – należy przez to rozumieć teren placów ogólnodostępnych,

18) osi widokowej – należy przez to rozumieć linię, wzdłuż której poruszający się obserwator ma możliwość stałego obserwowania ustalonego widoku,

19) osi kompozycyjnej – należy przez to rozumieć główną oś widokową stanowiącą podstawowy element kompozycyjny danego zespołu,

20) parkingu terenowym – należy przez to rozumieć urządzony parking na poziomie tereniu,

21) tymczasowym zagospodarowaniu – należy przez to rozumieć sposób zagospodarowania terenu obowiązujący tylko w określonym czasie,

22) użytkownik obiektu – należy przez to rozumieć podmiot władający gruntem, obiektem lub lokalem oraz mieszkańcy, interesanci i klienci,

23) antenie zbiorczej – należy przez to rozumieć jedyną konstrukcję na dachu budynku, o wysokości całkowitej nieprzekraczającej 1,00 m z zamontowaną anteną zapewniającą możliwość odbioru sygnałów telewizyjnych przez wszystkich użytkowników budynku lub z zamontowanymi innymi antenami, w tym antenami telefonii komórkowej, a także – jedyną konstrukcję zamontowaną na elewacji budynku o wymiarach w rzucie poziomym nieprzekraczających 0,40 x 0,40 m z zamontowanymi innymi niż telewizyjne antenami, w tym antenami telefonii komórkowej,

24) pojazdy specjalne – należy przez to rozumieć następujące pojazdy: karetki pogotowia ratunkowego, pojazdy straży pożarnej wraz z urządzeniami oraz wszelkiego rodzaju pojazdy służb komunalnych,

25) liczba kondygnacji – należy przez to rozumieć ograniczenie wysokości budynku podaną w kondygnacjach nadziemnych.