2. Do umorzenia w całości lub części, rozłożenia na raty albo odroczenia terminu spłaty wierzytelności wynikających ze stosunku cywilno-prawnego stosuje się także odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego.

1) wierzytelności – rozumie się przez to pieniężną należność główną, do której nie stosuje się przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa oraz należności uboczne, tj. odsetki ustawowe i koszty dochodzenia należności głównej;

2) dłużniku – rozumie się przez to osobę fizyczną, osobę prawną oraz jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej;

1) nie można ustalić dłużnika,

2) dłużnik będący osoba fizyczną, zmarł nie pozostawiając spadkobierców, pozostawił nieruchomości niepodlegające egzekucji na podstawie odrębnych przepisów albo nie pozostawił żadnego majątku,

4) sąd umorzył postępowanie upadłościowe lub oddalił wniosek o ogłoszenie upadłości dłużnika, wierzytelności nie ściągnięto w toku zakończonego postępowania upadłościowego lub kwalifikacyjnego,

5) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w toku postępowania egzekucyjnego nie uzyska się kwoty wyższej od kosztów dochodzenia i egzekucji wierzytelności lub postępowanie egzekucyjne okazało się nieskuteczne,

6) zaspokojenie wierzytelności zagraża ważnym interesom dłużnika, a zwłaszcza jego egzystencji,

7) należność główna jest mniejsza lub równa dwu- krotności wpisu sądowego od pozwu,

8) odrębny przepisy prawa tak stanowi.

1. Umorzenie należności głównej skutkuje umorzeniem należności ubocznych.

2. Jeżeli umorzenie dotyczy części należności głównej, to w takim samym stopniu podlegają umorzeniu należności uboczne.

3. Organ właściwy do umorzenia należności głównej jest również właściwy do umorzenia należności ubocznych.

4. Należność główna z tytułu odszkodowania za zagarnięcie mienia nie może być umorzona przed upływem 10 lat od popełnienia przestępstwa, chyba że zachodzą okoliczności określone w § 3 pkt 1, 2, 3.

5. Umorzenie należności pieniężnych, za którą odpowiada solidarnie więcej niż jeden dłużnik może nastąpić, gdy okoliczności uzasadniające umorzenie zachodzą do wszystkich dłużników.

2. Umorzenie wierzytelności z urzędu następuje z inicjatywy kierownika jednostki organizacyjnej gminy, będącej wierzycielem. Odpowiednio stosuje się tryb postępowania określony § 8 ust. 2 pkt 1 lub 2.

3. W przypadku, gdy wierzycielem jest Gmina, zaś dłużnikiem – jednostka organizacyjna gminy, umorzenie wierzytelności następuje wyłącznie na pisemny wniosek dłużnika.

1. W przypadku uzasadnionych względami społecznymi lub gospodarczymi, wierzytelność może zostać – wyłącznie na pisemny wniosek dłużnika – rozłożona na raty lub termin jej spłaty może zostać odroczony. Pod uwagę bierze się możliwości płatnicze dłużnika oraz interes wierzyciela.

2. Odroczenie terminu zapłaty wierzytelności nie może być dłuższy niż 6 miesięcy zaś okres spłaty wierzytelności rozłożonej na raty nie może być dłuższy niż 18 miesięcy.

Do kwoty nieprzekraczającej:

1. Wnioski, o których mowa w § 5 1 i w § 6 ust. 1 wraz z dowodami na ich poparcie należy składać do kierownika jednostki organizacyjnej Gminy będącej wierzycielem.

2. Kierownik w terminie 10 dni od założenia wniosku przez dłużnika, dokonuje wstępnej weryfikacji wniosku, a w szczególności bada, czy występują okoliczności wymienione w § 3 i w § 6 ust. 1.

2. Burmistrz wydaje zarządzenie o umorzeniu, rozłożeniu na raty lub odroczeniu terminu zapłaty wierzytelności, albo o odmowie umorzenia rozłożenia na raty lub odroczenia terminu zapłaty wierzytelności w ciągu 30 dni od złożonego kompletnego wniosku przez wnioskodawcę.

1. Jeżeli uchwała Rady Miejskiej, zarządzenie Burmistrza lub decyzja kierownika jednostki organizacyjnej o umorzenie dotyczy części wierzytelności, należy w niej określić termin zapłaty pozostałej części.

2. W uchwale Rady Miejskiej, zarządzeniu Burmistrza lub decyzji kierownika jednostki organizacyjnej o odroczeniu terminu zapłaty wierzytelności lub rozłożeniu jej na raty należy określić ilość rat, termin spłaty oraz inne niezbędne postanowienia.

1. Od wierzytelności, której termin płatności odroczono lub rozłożono na raty, nie pobiera się odsetek za zwłokę, za okres od wydania decyzji, zarządzenia lub podjęcia uchwały przez Radę Miejską do dnia zapłaty wyznaczonego w decyzji, zarządzeniu lub uchwale.

2. Jeżeli dłużnik nie spełni w ustalonym terminie albo w pełnej wysokości wierzytelności, której termin płatności został odroczony lub która została rozłożona na raty, kwoty pozostałe stają się natychmiast wymagalne wraz z należnymi odsetkami za zwłokę.

2) wyjdzie na jaw, że dłużnik wprowadził organ w błąd, co do okoliczności, które stanowiły podstawę decyzji, zarządzenia lub uchwały.