Na podstawie art. 61 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, na wniosek Przedsiębiorstwa posiadającego koncesję na wytwarzanie ciepła z dnia 6 lutego 2002 r. na wytwarzanie ciepła nr WCC/1030/3706/W/3/2002/MJ sprostowaną postanowieniem z dnia 26 lutego 2002 r. nr WCC/1030/1030A/3706/W/3/2002/MJ i zmienioną decyzją nr WCC/1030B/3706/W/OPO/2003/AJ z dnia 6 marca 2003 r. oraz koncesję z dnia 6 lutego 2002 r. na przesyłanie i dystrybucję ciepła nr PCC/1014A/3706/W/3/2002/MJ sprostowaną postanowieniem z dnia 26 lutego 2002 r. nr PCC/1014A/3706/W/3/2002/MJ i zmienioną decyzją nr PCC/1014B/ /3706/W/OPO/2003/AJ z dnia 6 marca 2003 r., w dniu 12 czerwca 2003 r. zostało wszczęte postępowanie administracyjne w sprawie przedłużenia stosowania taryfy dla ciepła, ustalonej przez Przedsiębiorstwo.

Stosownie do treści art. 47 ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne, Przedsiębiorstwo ustaliło taryfę dla ciepła, która została zatwierdzona decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 16 maja 2002 r. nr OPO-820/3706-A/6/2002/I/ED i ogłoszona w Dzienniku Urzędowym Województwa Wielkopolskiego z dnia 24 maja 2002 r. Nr 70, poz. 1853, w Dzienniku Urzędowym Województwa Lubuskiego z dnia 20 maja 2002 r. Nr 53, poz. 658 i w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego z 29 maja 2002 r. Nr 114, poz. 1674.

Okres obowiązywania współczynników korekcyjnych X_w, określających projektowaną poprawę efektywności funkcjonowania Przedsiębiorstwa oraz zmianę warunków prowadzenia przez Przedsiębiorstwo działalności gospodarczej w pierwszym roku stosowania taryfy, ustalono do dnia 30 czerwca 2003 r., co zgodnie z § 28 ust. 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 12 października 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz zasad rozliczeń w obrocie ciepłem (Dz. U. z 2000 r. Nr 96, poz.1053), zwanego w dalszej części "rozporządzeniem taryfowym" - jest równoznaczne z okresem stosowania (terminem obowiązywania) taryfy.

Przedsiębiorstwo uzasadniło wniosek brakiem możliwości prawidłowego oszacowania kosztów paliwa, z uwagi na brak ustalenia w 2003 r. nowej taryfy dla gazu. Jest to paliwo stosowane w źródłach ciepła należących do przedsiębiorstwa, stanowiące główny element kosztów. Równocześnie przedsiębiorstwo oświadczyło, że uzyskane przychody ze sprzedaży ciepła w wydłużonym okresie obowiązywania taryfy nie przysporzą Przedsiębiorstwu nieuzasadnionych korzyści. Przedsiębiorstwo wskazało także na zapisy art. 45b ustawy - Prawo energetyczne, stanowiące iż zmiany cen i stawek opłat stosowanych w rozliczeniach z odbiorcami nie mogą następować częściej niż raz na 12 m-cy. Zatem przedsiębiorstwo nie mogłoby dokonać w tym okresie zmiany taryfy, nawet w przypadku znaczącej zmiany kosztów paliwa.

Zgodnie z treścią art. 155 Kpa decyzja ostateczna, na mocy której strona nabyła prawo, może być w każdym czasie za zgodą strony uchylona lub zmieniona przez organ administracji państwowej, który ją wydał, jeżeli przepisy szczególne nie sprzeciwiają się uchyleniu lub zmianie takiej decyzji i przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony.

Okres stosowania taryfy jest krótszy niż dwa lata, więc w przedmiotowej decyzji nie ustalono współczynnika korekcyjnego X_r. Przedsiębiorstwo nie może zatem zastosować po 12 miesiącach od jej wprowadzenia, zapisów § 28 ust. 1 i 2 rozporządzenia taryfowego. Przedłużony na wniosek przedsiębiorstwa termin obowiązywania taryfy, nie skutkuje koniecznością określenia X_r.

Przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję ma obowiązek stosowania cen i stawek opłat zawartych w taryfie zatwierdzonej przez Prezesa URE przez okres wskazany w decyzji. Przedłużenie terminu jej obowiązywania skutkować będzie utrzymaniem cen i stawek opłat na dotychczasowym poziomie przez okres dłuższy niż 12 miesięcy. Zatem zgodnie z intencją ustawodawcy zostanie ograniczona ilość zmian cen i stawek opłat dla odbiorców ciepła.

1. Od niniejszej decyzji przysługuje odwołanie do Sądu Okręgowego w Warszawie - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów za moim pośrednictwem, w terminie dwutygodniowym od dnia jej doręczenia (art. 30 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne oraz art. 479 ⁴⁶ pkt 1 i art. 479 ⁴⁷ § 1 Kodeksu postępowania cywilnego).

2. Odwołanie od decyzji powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego oraz zawierać oznaczenie zaskarżonej decyzji i wartości przedmiotu sporu, przytoczenie zarzutów, zwięzłe ich uzasadnienie, wskazanie dowodów, a także zawierać wniosek o uchylenie albo o zmianę decyzji - w całości lub części (art. 479⁴⁹ Kodeksu postępowania cywilnego). Odwołanie należy przesłać na adres Zachodniego Oddziału Terenowego Urzędu Regulacji Energetyki, 60-780 Poznań, ul. Grunwaldzka 1.

Z upoważnienia Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki

DYREKTOR

Zachodniego Oddziału Terenowego

Urzędu Regulacji Energetyki

z siedzibą w Poznaniu

Henryk Kanoniczak