1486

UCHWAŁA RADY GMINY ŚWIDNICA

z dnia 27 marca 2003 r.

w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu położonego w rejonie Witoszowa Górnego nr 15 – Gmina Świdnica

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), art. 26 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity Dz. U. Nr 15 z 1999 r., poz. 139 z późn. zm.), w związku z uchwałą nr LV/512/2002 Rady Gminy Świdnica z dnia 29 kwietnia 2002 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia zmiany miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego Gminy Świdnica we wsi Witoszów Górny uchwala się, co następuje:

§ 1

1. Uchwala się miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego terenu położonego we wsi Witoszów Górny nr 15, w granicach określonych na rysunku planu.

2. Ustalenia planu zostają wyrażone:

1) niniejszym tekstem uchwały,

2) rysunkiem planu w skali 1:1000 zawierającym ustalenia funkcjonalne i regulacyjne, stanowiącym załącznik nr 1 do niniejszej uchwały.

§ 2

Obszar objęty opracowaniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmuje teren położony we wsi Witoszów Górny, o powierzchni ca 3,8 ha.

§ 3

USTALENIA PLANU

1. Ustala się podstawowe przeznaczenie terenu:

– 1.TDW – teren drogi wewnętrznej,

– 2.TD – teren dojazdu,

– 3.MN – teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej,

– 4.MN – teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej,

– 5.RP – teren rolny – zakaz zabudowy,

– 6.ML – teren zabudowy rekreacyjnej, towarzyszącej funkcji podstawowej mieszkalnej,

– 7.W – teren wód powierzchniowych,

– 8.MN/UT/ZP – teren zabudowy mieszkaniowej (usług turystyki) zieleni parkowej.

Na terenach wskazanych pod zainwestowanie kubaturowe dopuszcza się lokalizację usług jako uzupełnienie podstawowego przeznaczenia, niezakłócających funkcji mieszkaniowych.

Realizację tylko jednej z funkcji podstawowych na danym terenie uznaje się za zgodną z planem. Zieleń parkowa jako jedna z podstawowych funkcji terenu podlega ochronie.

2. Ustala się przebieg linii rozgraniczających tereny o różnych funkcjach oznaczony linią ciągłą na rysunku planu.

3. Ustala się lokalne warunki i zasady kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu:

– linie zabudowy – przebieg nieprzekraczalnej linii zabudowy zgodny z rysunkiem planu,

– zagospodarowanie działek w obrębie terenu oznaczonego 3.MN winno uwzględniać teren zapewniający dostęp komunikacyjny (możliwość zawracania) pojazdom służb specjalnych,

– maksymalne wyniesienie poziomu zerowego 0,90 m nad poziom terenu,

– ilość kondygnacji:

a) maksymalnie do II pełnych kondygnacji nadziemnych z poddaszem użytkowym,

b) obiekty zabudowy rekreacyjnej i gospodarczej (na terenie zabudowy mieszkaniowej) – I kondygnacja nadziemna kryta dachem, powierzchnia zabudowy do 60 m˛; dopuszczalne poddasze użytkowe,

– dach dwu- lub wielospadowy o jednolitym nachyleniu 30÷40 stopni, kryty dachówką ceramiczną,

– wykończenie zewnętrzne – zakaz stosowania elewacyjnych materiałów wykonanych z tworzyw sztucznych.

Zasady zabudowy w obrębie strefy konserwatorskiej określone zostały w punkcie 8.

4. Ustala się zasady i warunki podziału terenu na działki budowlane:

– minimalna powierzchnia działek – 35 arów.

5. Ustala się zasady obsługi w zakresie infrastruktury technicznej:

– zaopatrzenie w wodę – wymagana rozbudowa istniejącej sieci wodociągowej,

– odprowadzenie ścieków – docelowo do wiejskiej kanalizacji sanitarnej – wymagana budowa kolektora kanalizacji sanitarnej; dopuszcza się odprowadzenie ścieków do szczelnego zbiornika bezodpływowego,

– odprowadzenie wód opadowych – do gruntu lub potoku po uprzednim uzyskaniu zgody jego zarządcy w trybie pozwolenia wodno-prawnego,

– zaopatrzenie w energię elektryczną – z istniejącej sieci energoelektrycznej, wymagana rozbudowa,

– ogrzewanie obiektów w oparciu o ekologiczne źródła ciepła, np. gaz, olej; zakazuje się lokalizacji nadziemnych zbiorników na paliwo w strefie frontowej działki i w strefie widokowej zabudowy wiejskiej – dopuszcza się ich lokalizację w wyżej wymienionych strefach pod warunkiem osłonięcia ich elementami małej architektury, zielenią.

6. Ustala się obsługę komunikacyjną terenu:

– 1.TDW – ulicą pieszo-jezdną stanowiącą teren publiczny w zarządzie gminy,

– 2.TD – dojazdem stanowiącym współwłasność właścicieli działek, które obsługuje – minimalna szerokość 5 m.

7. Ustala się szczególne warunki zagospodarowania terenu wynikające z potrzeb ochrony środowiska przyrodniczego i zdrowia ludzi:

– obowiązek stosowania do celów grzewczych przyjaznych dla środowiska nośników energii,

– usuwanie odpadów – na komunalne składowisko odpadów,

– zabezpieczenie nawierzchni dróg, miejsc postojowych przed zanieczyszczeniami ropopochodnymi wód opadowych i roztopowych w związku z projektowaną działalnością usługową,

– zachowanie istniejącego starodrzewu.

8. Szczególne warunki zagospodarowania terenu wynikające z potrzeb ochrony środowiska kulturowego:

8.1. Ustala się przebieg granicy strefy ścisłej ochrony konserwatorskiej obejmujący teren zespołu dworskiego, w obrębie którego ochroną prawną objęte są: dwór i park dworski.

8.2. W obrębie strefy ustala się by działania inwestycyjne podporządkowane były rygorom konserwatorskim i uwzględniały:

– zachowanie i rewaloryzację historycznego układu przestrzennego,

– konserwację zachowanych, głównych elementów układu,

– usunięcie elementów uznanych za zniekształcające założenie historyczne, odtworzenie elementów zniszczonych lub uzupełnienie zabudowy, w oparciu o szczegółowe warunki określone każdorazowo przez wojewódzkiego konserwatora zabytków,

– dostosowanie współczesnych funkcji poszczególnych obiektów zabytkowych do dawnego ich przeznaczenia m.in. poprzez stworzenie nowych programów funkcjonalnych i eliminację funkcji uciążliwych,

– usunięcie elementów dysharmonizujących,

– restaurację i modernizację techniczną obiektów o wartościach kulturowych z dostosowaniem współczesnej funkcji do wartości obiektu.

Działania inwestycyjne oraz zmiany podziału nieruchomości w obrębie strefy wymagają uzyskania pisemnej aprobaty wojewódzkiego konserwatora zabytków.

§ 4

Stawkę procentową służącą naliczeniu opłaty, o której mowa w art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym, ustala się w wysokości 30%.

§ 5

Tracą moc ustalenia miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego Gminy Świdnica zatwierdzonego uchwałą nr V/34/90 Rady Gminy Świdnica z dnia 24 października 1990 r. w granicach objętych niniejszą zmianą planu.

§ 6

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest aktem prawa miejscowego i stanowi podstawę do ustalania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu objętego planem.

§ 7

Wykonanie niniejszej uchwały powierza się Wójtowi Gminy Świdnica.

§ 8

Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od daty jej ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.

PRZEWODNICZĄCY

RADY GMINY

WIESŁAW MALISZ

Załącznik nr 1 do uchwały Rady Gminy Świdnica z dnia 27 marca 2003 r. (poz. 1486)