1. Uchwala się miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego części miasta Strzegom, obejmującej obszar staromiejski, w granicach strefy “A” ścisłej ochrony konserwatorskiej.

2. Integralną częścią planu jest rysunek planu w skali 1:1000, stanowiący załącznik do niniejszej uchwały.

- przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnych funkcjach lub różnych zasadach zagospodarowania,

- granice i zasady zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie,

- zasady i warunki podziału terenów na działki budowlane,

- tymczasowe sposoby zagospodarowania oraz użytkowania terenu.

1. Realizacja niniejszego planu, poprzez wydawanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, wymaga uwzględniania ustaleń zawartych:

2. Na obszarze objętym planem wydzielono jednostki funkcjonalne oznaczone literami, określającymi dominujące funkcje, i liczbami porządkowymi, umożliwiającymi ich identyfikacje na rysunku planu. Dla poszczególnych jednostek funkcjonalnych uzupełniające uwarunkowania przedstawiono w rozdziale III: “Ustalenia szczegółowe”. W wypadku występowania niespójności przy interpretacji ustaleń ogólnych i szczegółowych oraz w wypadku odstępstw od ustaleń ogólnych obowiązują ustalenia szczegółowe.

3. Ustalenia określone w planie mają charakter obligatoryjny, natomiast postulaty w formie zaleceń nabiorą mocy obowiązującej w zależności od postanowień Zarządu Miasta.

1) planie - należy przez to rozumieć ustalenia planu obejmującego teren, o którym mowa w § 1 uchwały,

2) uchwale - należy przez to rozumieć niniejszą uchwałę Rady Miejskiej Gminy Strzegom,

3) rysunku planu - należy przez to rozumieć rysunek planu, opracowany na mapie w skali 1:1000, stanowiący załącznik do niniejszej uchwały,

4) przepisach szczególnych - należy przez to rozumieć aktualne w momencie zatwierdzania niniejszej uchwały przepisy prawne,

5) jednostce funkcjonalnej - należy przez to rozumieć teren oznaczony na rysunku planu liniami rozgraniczającymi, o dominującej funkcji określonej symbolem literowym,

6) kwartale - należy przez to rozumieć jednostkę funkcjonalną ograniczoną z wszystkich stron ulicami lub terenem zieleni publicznej,

7) obszarze staromiejskim - należy przez to rozumieć cały teren objęty niniejszym planem.

1. Dla obszaru staromiejskiego ustala się zachowanie
i rozwijanie funkcji centrum usługowego miasta Strzegomia oraz regionu, co uzasadnione jest:

Wszelkie realizacje wpływające na rozwój przestrzenny centrum winny być konsekwentnie podporządkowane ustaleniom tego planu, który zakłada stworzenie z tego obszaru dominującego elementu tożsamości miasta Strzegom. Działania zmierzające do rozwoju funkcji centrotwórczych oraz zwiększenia walorów krajobrazu kulturowego mają priorytet w polityce przestrzennej prowadzonej przez Zarząd Miasta.

2. Za podstawowe funkcje obszaru staromiejskiego adaptowane planem uznaje się:

- mieszkalnictwo,

- handel i rzemiosło nieuciążliwe,

- administrację,

- oświatę,

- obiekty kultu religijnego,

- kulturę,

- hotelarstwo i turystykę,

- gastronomię.

Funkcja mieszkaniowa powinna być stopniowo ograniczana, z dopuszczeniem jednak inwestycji mieszkaniowych, wynikających z uzupełnienia zabytkowego układu urbanistycznego.

3. Nie dopuszcza się na terenie ośrodka staromiejskiego lokalizacji:

1. Centrum staromiejskie Strzegomia, stanowiące ośrodek historyczny, wpisane jest do rejestru zabytków decyzją nr 417 z dnia 12 lutego 1956 r. W związku z powyższym na terenie tym obowiązuje priorytet wymagań konserwatorskich nad względami wynikającymi z prowadzonej działalności inwestycyjnej, gospodarczej, usługowej i lokatorskiej,
a wszelkie rozwiązania urbanistyczno-architekto-
niczne winny zmierzać do możliwie najpełniejszej rewaloryzacji historycznego układu przestrzennego miasta.

2. Ustala się obowiązek:

3. W obrębie obszaru staromiejskiego znajdują się zabytki architektury i budownictwa wpisane do rejestru zabytków, które objęte są pełną ochroną prawną, wynikającą z przepisów ustawy o ochronie dóbr kultury z dnia 15 lutego 1962 r. (tekst jednolity Dz. U. z 1999 r. Nr 98, poz. 150), oznaczone na rysunku planu oraz wykazane w ustaleniach szczegółowych, według usytuowania w poszczególnych kwartałach. Wszelkie prace i roboty przy tych zabytkach wolno prowadzić tylko za zezwoleniem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Bez jego zgody obiektów tych nie wolno przerabiać, odnawiać, rekonstruować, konserwować, zabudowywać, odbudowywać, zdobić, uzupełniać, rozkopywać ani dokonywać żadnych innych zmian. Zabytki architektury i budownictwa mogą być użytkowane wyłącznie w sposób zgodny z zasadami opieki nad zabytkami oraz w sposób odpowiadający ich wartości zabytkowej. Właściciele i użytkownicy zabytku zobowiązani są dbać o jego zachowanie, a w szczególności zabezpieczyć przed zniszczeniem, uszkodzeniem i dewastacją oraz w terminie jednego miesiąca zawiadomić Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków o zmianie własności lub oddania obiektu w użytkowanie, najem lub dzierżawę. Informacja o wpisaniu obiektu lub jego części do rejestru zabytków winna zostać ujawniona w księdze wieczystej.

4. Na obszarze centrum staromiejskiego znajdują się zabytki architektury i budownictwa objęte Konserwatorskim Spisem Zabytków Architektury i Budownictwa, oznaczone na rysunku planu. Obiekty te podlegają ochronie konserwatorskiej na podstawie przepisów ustawy o ochronie dóbr kultury z dnia 15 lutego 1962 r. jako budowle mające znaczenie dla historii budownictwa. Przed przystąpieniem do prac remontowych i modernizacyjnych należy uzyskać wytyczne konserwatorskie. Zakres prac budowlanych oraz projekt budowlany należy uzgodnić z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków.

5. Cały obszar centrum staromiejskiego objęty jest strefą ścisłej ochrony archeologicznej. Wszelkie inwestycje związane z wykonywaniem prac ziemnych winny być uzgadniane z Inspekcją Archeologiczną Służby Ochrony Zabytków, która określi zakres, rodzaj i tryb ratowniczych badań archeologicznych.

6. Przy wydawaniu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu należy korzystać z wytycznych zawartych w “Szczegółowych wskazaniach dla poszczególnych zespołów i obiektów” stanowiących część “Studium wartości kulturowych do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części miasta Strzegom, obręb staromiejski”, opracowanego przez Regionalny Ośrodek Studiów i Ochrony Środowiska Kulturowego we Wrocławiu w roku 2000. Studium powyższe znajduje się w Urzędzie Miejskim w Strzegomiu.

1. Dopuszcza się adaptacje w planie istniejących funkcji różnych od ustalonych jako podstawowe pod warunkiem:

2. Ustala się zasadę, że dla zabudowy mieszkaniowej wnętrza poszczególnych jednostek funkcjonalnych należy użytkować wspólnie, przeznaczając je na zieleń, place zabaw dla dzieci, placyki gospodarcze i w ograniczonym zakresie na stanowiska postojowe samochodów osobowych dla mieszkańców tych kwartałów. Ustalenie to nie jest obowiązujące dla nieruchomości stanowiących obecnie własność prywatną. W wypadku niewyrażenia zgody przez właściciela na ogólną dostępność części jego terenu dla celów określonych wyżej dopuszcza się odizolowanie tych nieruchomości od terenów wspólnego użytkowania.

3. Wszelkie działania porządkowe i modernizacyjne powinny dążyć do sanacji wnętrz, poprzez likwidacje prowizorycznych garaży i komórek oraz urządzeń zbędnych do eksploatacji zabudowy w danym kwartale. Działania te powinny być poprzedzone renowacją piwnic oraz likwidacją indywidualnych systemów ogrzewania na paliwo stałe.

4. W programach urządzeń wnętrz kwartałów zrezygnować z budowy placyków sportowych, z wyjątkiem jednostek funkcjonalnych oznaczonych symbolami: 12 MW, 15 MW, 33 MW i 36 ZP.

1. Powiązanie centrum staromiejskiego z zewnętrznym układem komunikacyjnym pozostaje bez zmian, tj.:

2. Osnową funkcjonalną centrum pozostaje istniejący zabytkowy układ ulic i placów. Wszystkie ulice wyznaczone na rysunku planu zalicza się do kategorii dróg gminnych, o wyznaczonych klasach technicznych zbiorczych (Z), lokalnych (L) i dojazdowych (D). Uwzględniając obowiązek zachowania historycznego układu ulic oraz § 7 ust. 2 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43, poz. 430), ulice pozostawia się w obecnych liniach rozgraniczających.

3. Dojazdy w obrębie jednostek funkcjonalnych stanowią drogi wewnętrzne i zgodnie z art. 8 ust. 1- 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 71, poz. 838), finansowanie budowy, utrzymania i zarządzania należy do obowiązków zarządców terenu.

4. Miejsca postojowe na samochody należy ograniczyć w możliwym zakresie. W okresie docelowym priorytet posiadania garażu powinni mieć inwalidzi i osoby wykorzystujące samochody dla awaryjnych przejazdów ratowniczych.

5. Ruch dostawczy związany z obsługą użytkowników obszaru staromiejskiego należy ograniczyć do pojazdów o nośności do 3,5 t, a w szczególnych wypadkach za zgodą Zarządu Miasta do 5,0 t.

6. Pozostawić bez zmian przebiegającą na styku ze starym miastem estakadę linii kolejowej nr 302
o znaczeniu miejscowym, niezelektryfikowaną, relacji Malczyce - Marciszów. Na odcinku przyległym do centrum staromiejskiego linia ta obecnie jest nie eksploatowana; od stacji Strzegom do Bolkowa utrzymywany jest ruch towarowy. W przyszłości przewiduje się uruchomienie linii na odcinku biegnącym na estakadzie, w związku z czym należy:

1. Obiekty zabytkowe wpisane do rejestru zabytków oraz obiekty objęte Konserwatorskim Spisem Zabytków Architektury i Budownictwa należy chronić zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury (tekst jednolity Dz. U. z 1999 r. Nr 98, poz. 150), a działania związane z robotami budowlanymi wymagającymi uzyskania decyzji
o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu należy uzgadniać z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków.

2. Na rysunku planu oznaczono budynki niezabytkowe, kwalifikujące się do adaptacji w rewaloryzowanym układzie przestrzennym obszaru staromiejskiego. Obiekty dysharmonizujące z zabudową zabytkową należy stopniowo przekształcać według uwarunkowań określonych w § 7 i § 12, uwzględniając również zasady przedstawione w ustaleniach szczegółowych (§ 15).

Budynki niepodlegające ochronie określonej w pkt 1 na wniosek właścicieli mogą ulegać rozbiórce, ale w wypadku naruszającym zabytkowy układ starówki muszą być zastąpione nowymi obiektami na warunkach określonych przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

3. Nową zabudowę należy lokalizować na obrzeżu ulic, zamykając poszczególne kwartały. Powinna ona spełniać następujące warunki:

4. Ustala się zakaz lokalizacji na terenie objętym strefą ścisłej ochrony konserwatorskiej zabudowy jednorodzinnej i jednorodzinnej z usługami oraz budynków wielorodzinnych, blokowych.

1. Istniejące planty otaczające stare miasto należy uzupełnić w części południowo-wschodniej, w szczególności na terenach obecnie wykorzystywanych w sposób ekstensywny, położonych pomiędzy wiaduktem kolejowym a ulicą św. Tomasza i zapleczem południowego odcinka ul. Kościelnej. W obrębie plant uzupełnić ubytki zadrzewień, wzbogacając nowymi nasadzeniami w sposób zharmonizowany z zielenią istniejącą i fragmentami zabytkowych murów obronnych. W urządzaniu terenu podkreślić przestrzennie hipotetyczny przebieg murów miejskich.

2. Na terenach obiektów wpisanych do rejestru zabytków wszelkie działania w zakresie urządzania terenów zieleni należy uzgadniać z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków.

3. Wprowadza się obowiązek zachowania i należytej pielęgnacji wszystkich drzew i krzewów rosnących w obrębie starego miasta. W wypadkach szczególnych, wynikających z kolizji z zabudową oraz urządzeniami infrastruktury technicznej oraz z zagrożenia zdrowia i życia mieszkańców, można dokonać wycinki za zgodą Burmistrza.

4. W ramach działalności inwestycyjnej lub modernizacyjnej w obrębie poszczególnych kwartałów należy wykonywać kompleksowe projekty zieleni uwzględniające:

5. W kwartałach o przeważającej funkcji mieszkaniowej (2 MW, 12 MW, 15 MW, 32- 34 MW i 41 MW) wnętrza należy zagospodarować zielenią towarzyszącą zabudowie mieszkaniowej, z programem urządzeń zabawowych dla dzieci i skupiskami zieleni z miejscami wypoczynku.

1. Dla działań inwestycyjnych oraz związanych z kompleksową modernizacją, rozbudową oraz remontami kapitalnymi istnieje bezwzględny wymóg stosowania ustaleń planu uwzględniających końcowy efekt rewaloryzacji centrum.

2. Zakłada się, że rewaloryzacja obszaru staromiejskiego postępować powinna stopniowo, jako działania towarzyszące przy zadaniach wyszczególnionych w pkt 1, występujących w danej jednostce funkcjonalnej. Zasadą winno być, aby ustalanie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu oparte było o koncepcje rozwiązania przestrzennego całej jednostki funkcjonalnej ewentualnie kwartału. Generalnym zadaniem koncepcji zagospodarowania powinno być określenie kompleksowych warunków funkcjonalnych przyjaznych dla mieszkańców, z preferencją dawnych form przestrzennych. Zakres rewaloryzacyjnych zadań towarzyszących, mających na celu sukcesywne likwidowanie występujących konfliktów w danym kwartale, zależy od postanowień Zarządu Miasta. Do określenia zakresu zadań towarzyszących upoważnia się Przewodniczącego Zarządu Miasta, w ramach wydawania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

3. Przy sporządzaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla całego miasta lub terenów sąsiadujących od zachodu wyznaczyć rezerwy lokalizacyjne dla funkcji likwidowanych, określonych w § 8 ust. 2. Lokalizacje te powinny znajdować się w możliwie najbliższym sąsiedztwie obszaru staromiejskiego.

4. Przy sporządzaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Strzegom podjąć próbę zmiany funkcji rynku z węzła komunikacyjnego i parkingu na plac miejski z dominacją ruchu pieszego i miejscami spotkań mieszkańców. Warunkiem takiego przekształcenia funkcji rynku jest zmiana ustaleń w zakresie podstawowego układu komunikacji miasta.

1. Zaopatrzenie w wodę na cele bytowe i przeciwpożarowe przewidzieć z sieci miejskiej, zasilanej z ujęć komunalnych wód głębinowych położonych we wsi Olszany. W trakcie modernizacji sieci zapewnić warunki przeciwpożarowe (hydranty), zgodnie z rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 stycznia 1999 r. w sprawie określenia szczegółowych wymagań w zakresie przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego, ratownictwa technicznego, chemicznego, ekologicznego lub medycznego oraz warunków jakim powinny odpowiadać drogi pożarowe (Dz. U. Nr 7, poz. 64).

2. Centrum staromiejskie jest skanalizowane w systemie rozdzielczym. Ścieki sanitarne odprowadzać przez miejską sieć kanalizacji sanitarnej do lokalnej oczyszczalni ścieków, a wody opadowe siecią kanalizacji deszczowej do rzeki Strzegomki.

3. Zaopatrzenie w gaz z gazociągów wysokiego cionienia O 150 i O 300 poprzez stacje redukcyjno-pomiarowe I i II stopnia doprowadzające gaz do sieci miejskiej.

4. Zaopatrzenie w ciepło z mieszanych systemów ogrzewania należy sukcesywnie modernizować przez wprowadzanie rozwiązań z wymogiem zastosowania urządzeń o wysokiej sprawności grzewczej i niskim stopniu emisji zanieczyszczeń powietrza.

5. Ustalenia planu nie precyzują rozwiązań technicznych poszczególnych elementów systemów uzbrojenia. Warunki techniczne realizacji określą właściwi zarządcy mediów.

1. Działkę w narożu ulicy Dąbrowskiego i ul. Szkolnej przeznaczyć pod budynek mieszkalny z usługami w parterze. Znajdujące się na tym terenie kioski, zdecydowanie kolidujące z historyczną zabudową obszaru staromiejskiego, w okresie docelowym wymagają likwidacji.

2. Działka w narożu ul. Kościelnej i ul. św. Anny stanowi rezerwę pod budynek mieszkalno-usługowy. Określenie granicy działki budowlanej od strony kościoła św. Barbary poprzedzone musi być wyznaczeniem granicy dawnego cmentarza przykościelnego. Teren dawnego cmentarza powinien pozostać niezabudowany. Nowe budynki na powyższych działkach skalą, formą, podziałem architektonicznym elewacji oraz rodzajem materiałów budowlanych winny nawiązywać do historycznej zabudowy obszaru staromiejskiego.