1. Wierzytelności jednostek organizacyjnych Województwa, z tytułu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa, mogą zostać umorzone w całości lub w części, rozłożone na raty albo też termin ich spłaty może zostać odroczony.

2. Do umorzenia w całości lub w części, rozłożenia na raty albo odroczenia terminu spłaty wierzytelności wynikających ze stosunków cywilno-prawnych stosuje się także odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego.

1) wierzytelności – rozumie się przez to pieniężną należność główną, do której nie stosuje się przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa oraz należności uboczne, tj. odsetki ustawowe i koszty dochodzenia należności głównej;

2) dłużniku – rozumie się przez to osobę fizyczną, osobę prawną oraz jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej;

3) wierzycielu – rozumie się przez to Województwo Dolnośląskie oraz jego jednostki organizacyjne, tj. jednostki budżetowe, zakłady budżetowe i gospodarstwa pomocnicze.

1) nie można ustalić dłużnika;

2) dłużnik, będący osobą fizyczną, zmarł nie pozostawiając spadkobierców, pozostawił ruchomości niepodlegające egzekucji na podstawie odrębnych przepisów albo nie pozostawił żadnego majątku;

3) dłużnik, będący osobą prawną, został wykreślony z właściwego rejestru osób prawnych, przy jednoczesnym braku majątku, z którego można przeprowadzić egzekucję, a odpowiedzialność z tytułu wierzytelności nie przechodzi z mocy prawa na osoby trzecie;

4) sąd umorzył postępowanie upadłościowe lub oddalił wniosek o ogłoszenie upadłości dłużnika, wierzytelności nie ściągnięto w toku zakończonego postępowania upadłościowego lub likwidacyjnego;

5) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w toku postępowania egzekucyjnego nie uzyska się kwoty wyższej od kosztów dochodzenia i egzekucji wierzytelności lub postępowanie egzekucyjne okazało się nieskuteczne;

6) zaspokojenie wierzytelności zagraża ważnym interesom dłużnika, a zwłaszcza jego egzystencji;

7) należność główna jest mniejsza lub równa dwukrotności wpisu sądowego od pozwu;

8) odrębny przepis prawa tak stanowi.

1. Umorzenie należności głównej skutkuje umorzeniem należności ubocznych.

2. Jeżeli umorzenie dotyczy części należności głównej, to w takim samym stopniu podlegają umorzeniu należności uboczne.

3. Organ właściwy do umorzenia należności głównej jest również właściwy do umorzenia należności ubocznych.

4. Należność główna z tytułu odszkodowania za zagarnięcie mienia nie może być umorzona przed upływem 10 lat od popełnienia przestępstwa, chyba że zachodzą okoliczności określone w § 3 pkt 1, 2, 3.

5. Umorzenie należności pieniężnej, za którą odpowiada solidarnie więcej niż 1 dłużnik, może nastąpić, gdy okoliczności uzasadniające umorzenie zachodzą co do wszystkich dłużników.

1. Umorzenie wierzytelności w przypadku określonym w § 3 pkt 4, 5, 6, 7 i 8 następuje na pisemny wniosek dłużnika, a w przypadkach określonych w § 3 pkt 1, 2, 3, 4, 5, 7 i 8 – także z urzędu.

2. Umorzenie wierzytelności z urzędu następuje z inicjatywy kierownika jednostki organizacyjnej Województwa, będącej wierzycielem. Odpowiednio stosuje się tryb postępowania określony w § 8 ust. 2 pkt 1 lub 2.

3. W przypadku gdy wierzycielem jest Województwo Dolnośląskie, zaś dłużnikiem – jednostka organizacyjna Województwa, umorzenie wierzytelności następuje wyłącznie na pisemny wniosek dłużnika.

1. W przypadkach uzasadnionych względami społecznymi lub gospodarczymi, wierzytelność może zostać – wyłącznie na pisemny wniosek dłużnika – rozłożona na raty lub termin jej spłaty może zostać odroczony. Pod uwagę bierze się możliwości płatnicze dłużnika oraz uzasadniony interes wierzyciela.

2. Odroczenie terminu zapłaty wierzytelności może nastąpić na okres do 1 roku, zaś okres spłaty wierzytelności rozłożonej na raty nie może być dłuższy niż 36 miesięcy.

1. Umorzenia wierzytelności w całości lub w części, rozłożenia jej na raty albo odroczenia terminu zapłaty dokonuje, z zastrzeżeniem ust. 2:

2. Umorzenia w całości lub w części, rozłożenia na raty albo odroczenia terminu zapłaty wierzytelności wynikających ze stosunków cywilno-prawnych dokonuje:

1. Wnioski, o których mowa w § 5 ust. 1 i w § 6 ust. 1, wraz z dowodami na ich poparcie, należy składać do kierownika jednostki organizacyjnej Województwa będącej wierzycielem.

2. Kierownik, w terminie 10 dni od złożenia wniosku przez dłużnika, dokonuje wstępnej weryfikacji wniosku, a w szczególności bada, czy występują okoliczności wymienione w § 3 i w § 6 ust. 1 oraz:

1. W przypadku gdy wierzycielem jest Województwo Dolnośląskie a dłużnikiem jednostka organizacyjna Województwa, wnioski o umorzenie, odroczenie lub rozłożenie na raty wierzytelności, wraz z dowodami na ich poparcie, należy składać bezpośrednio do właściwego merytorycznie departamentu Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do sytuacji, gdy wierzycielem jest Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego, występujący jako jednostka budżetowa.

3. Dyrektor właściwego merytorycznie departamentu Urzędu, w terminie 10 dni od złożenia wniosku przez dłużnika, kompletuje dokumentację do wniosku oraz bada, czy zachodzą okoliczności wymienione w § 3 i w § 6 ust. 1.

1. W przypadku, o którym mowa w § 8 ust. 2 pkt 1 oraz w § 8a ust. 1 i 2, gdy kwota długu przekracza dwukrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w § 7 pkt 1, dyrektor właściwego merytorycznie departamentu Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego niezwłocznie występuje do Skarbnika Województwa Dolnośląskiego o opinię, przekazując w załączeniu wniosek wraz z pełną dokumentacją.

2. Departament Budżetu i Finansów niezwłocznie po rozpatrzeniu i zaopiniowaniu wniosku przez Skarbnika, zwraca go wraz z pełną dokumentacją właściwemu merytorycznie departamentowi Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego.

1) projekt uchwały Zarządu Województwa Dolnośląskiego i niezwłocznie przekazuje wraz z wnioskiem, opinią Skarbnika i pełną dokumentacją – Zarządowi Województwa Dolnośląskiego;

2) projekt decyzji Marszałka Województwa Dolnośląskiego lub oświadczenia woli Marszałka i Członka Zarządu Województwa Dolnośląskiego i niezwłocznie przekazuje wraz z wnioskiem i pełną dokumentacją – Marszałkowi Województwa Dolnośląskiego.

1. Zarząd Województwa Dolnośląskiego podejmuje uchwałę o umorzeniu, rozłożeniu na raty lub odroczeniu terminu zapłaty wierzytelności albo o odmowie umorzenia, rozłożenia na raty lub odroczenia terminu zapłaty wierzytelności, po zapoznaniu się z dokumentacją dotyczącą wniosku oraz opinią Skarbnika, nie później niż w ciągu 30 dni od złożenia kompletnego wniosku przez wnioskodawcę.

2. Marszałek Województwa Dolnośląskiego podejmuje decyzję lub wraz z Członkiem Zarządu Województwa Dolnośląskiego składa oświadczenie woli o umorzeniu, rozłożeniu na raty lub odroczeniu terminu zapłaty wierzytelności albo o odmowie umorzenia, rozłożenia na raty lub odroczenia terminu zapłaty wierzytelności w ciągu 30 dni od złożenia kompletnego wniosku przez wnioskodawcę.

1. Jeżeli uchwała Zarządu Województwa Dolnośląskiego lub decyzja czy oświadczenie woli kierownika jednostki organizacyjnej o umorzeniu dotyczy tylko części wierzytelności, należy w niej określić termin zapłaty pozostałej części.

2. W uchwale Zarządu Województwa Dolnośląskiego lub decyzji czy oświadczeniu woli kierownika jednostki organizacyjnej o odroczeniu terminu zapłaty wierzytelności lub o rozłożeniu jej na raty należy określić ilość rat, termin spłaty oraz inne niezbędne postanowienia.

1. Od wierzytelności, której termin płatności odroczono lub którą rozłożono na raty, nie pobiera się odsetek za zwłokę, za okres od wydania decyzji czy złożenia oświadczenia woli lub podjęcia uchwały przez Zarząd Województwa Dolnośląskiego do dnia zapłaty wyznaczonego w tej decyzji, oświadczeniu woli lub uchwale.

2. Jeżeli dłużnik nie spłaci w ustalonym terminie albo w pełnej wysokości wierzytelności, której termin płatności został odroczony lub która została rozłożona na raty, kwoty pozostałe do spłaty stają się natychmiast wymagalne wraz z należnymi odsetkami za zwłokę.

1) dowody, na podstawie których wierzytelność umorzono, rozłożono na raty bądź odroczono termin jej spłaty, okażą się fałszywe;

2) wyjdzie na jaw, że dłużnik wprowadził organ w błąd, co do okoliczności, które stanowiły podstawę decyzji lub uchwały.