3336 UCHWAŁA RADY MIEJSKIEJ GMINY LWÓWEK ŚLĄSKI z dnia 24 września 2002 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w obrębach Niwnice i Radłówka dla terenu związanego z eksploatacją złóż gipsu, anhydrytu i kruszywa naturalnego Na podstawie art. 26 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 z późn. zm.), art. 19 ust. 2 pkt 5, art. 40 ust,. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74 z późn. zm.), a także w związku z uchwałą nr XXXVIII/312/01 Rady Miejskiej Gminy Lwówek Śląski z dnia 20 marca 2001 r. w sprawie przystąpienia do opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu związanego z eksploatacja złóż gipsu i anhydrytu Nowy Ląd i Nowy Lad – Radłówka oraz kruszywa naturalnego Niwnice, Rada Miejska Gminy Lwówek Śląski uchwala, co następuje: |
R o z d z i a ł I
USTALENIA OGÓLNE
§ 1
1. Obszar planu obejmuje część obrębów Niwnice i Radłówka w gminie Lwówek Śląski.
2. Szczegółowy przebieg granicy przedstawia rysunek planu w skali 1:10 000, stanowiący załącznik do niniejszej uchwały i będący jej integralną częścią.
3. Na wyżej określonym obszarze niniejsza uchwała stanowi zmianę następujących dokumentów planistycznych, które tracą na tym terenie moc prawną:
1) Miejscowy plan ogólny zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Lwówek Śląski, uchwalony uchwałą nr XI/38/89 Rady Narodowej Miasta i Gminy z dnia 27 października 1989 r. (opublikowany w Dzienniku Urzędowym Województwa Jeleniogórskiego Nr 16, poz. 219 z dnia 21 listopada 1989 r.).
2) Zmiany ww. planu opublikowane w następujących Dziennikach Urzędowych Województwa Jeleniogórskiego: Nr 18/1992, poz. 192; Nr 23/1992, poz. 240; Nr 26/1993, poz. 138; Nr 43/1993, poz. 191; Nr 52/1993, poz. 207; Nr 5/1996, poz. 10; Nr 32/1996, poz. 55; Nr 61/1997, poz. 134; Nr 61/1997, poz. 135; Nr 25/1999, poz. 1161).
§ 2
1. Na rysunku planu obowiązującymi ustaleniami są:
1) granica obszaru objętego planem, na którym obowiązują ustalenia niniejszej uchwały; szczegółowy przebieg tej granicy określają linie rozgraniczające (o których dalej mowa w pkt 2), przebiegające wzdłuż wewnętrznej krawędzi linii oznaczającej granice obszaru planu,
2) linie rozgraniczające tereny o różnych funkcjach i zasadach zagospodarowania; linie te wyznaczają granice terenów zwanych w dalszej części uchwały jednostkami terenowymi lub (zamiennie) terenami; szczegółowe ustalenia dla jednostek terenowych zawarto w rozdz. II,
3) granica obszaru górniczego “Nowy Ląd I, dla której obowiązujące ustalenia określono w § 4 ust. 1,
4) granica dopuszczalnego powiększenia obszaru górniczego, dla której obowiązujące ustalenia określono w § 4 ust. 2,
5) granica terenu górniczego “Nowy Ląd I”, dla której obowiązujące ustalenia określono w § 4 ust. 3,
6) granica dopuszczalnego powiększenia terenu górniczego, dla której obowiązujące ustalenia określono w § 4 ust. 3,
7) granica strefy “A” ścisłej ochrony konserwatorskiej, dla której obowiązujące ustalenia określono w § 5 ust. 2,
8) granica strefy “K” ochrony krajobrazu, dla której obowiązujące ustalenia określone w § 5 ust. 3,
9) granica strefy “E” ochrony ekspozycji, dla której obowiązujące ustalenia określono w § 5 ust. 4,
10) obiekty znajdujące się w rejestrze zabytków, dla których wykaz i obowiązujące ustalenia określono w § 5 ust. 5,
11) obiekty zabytkowe znajdujące się w ewidencji Służby Ochrony Zabytków, dla których wykaz i obowiązujące ustalenia określono w § 5 ust. 6,
12) orientacyjna lokalizacja stanowiska archeologicznego nr 8, dla którego obowiązujące ustalenia określono w § 5 ust. 7 i 8,
13) orientacyjna lokalizacja pomników przyrody, których wykaz, numerację na rysunku i obowiązujące ustalenia określono w § 6 ust. 3,
14) linia elektroenergetyczna wysokiego napięcia 220 kV, dla której ustalenia określono w § 8 ust. 4 pkt 1,
15) linia elektroenergetyczna wysokiego napięcia 110 kV, dla której ustalenia określono w § 8 ust. 4 pkt 2,
16) symbole terenów służące lokalizacji ustaleń niniejszej uchwały na rysunku planu.
2. Pozostałe, niewymienione w ust. 1 elementy rysunku planu mają charakter informacyjny (np. treść podkładu mapowego, granice obrębów) i nie są ustaleniami niniejszej uchwały.
3. Przedmiot planu, zgodnie z uchwałą nr XXXVIII/ /312/01 Rady Miejskiej Gminy Lwówek Śląski z dnia 20 marca 2001 r. w sprawie przystąpienia do opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu związanego z eksploatacją złóż gipsu i anhydrytu Nowy Ląd i Nowy Ląd – Pole Radłówka oraz kruszywa naturalnego Niwnice, obejmuje ustalenie:
1) przeznaczenia terenów oraz linii rozgraniczających tereny o różnych funkcjach lub zasadach zagospodarowania,
2) lokalnych warunków, zasad i standardów kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu,
3) zasad obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji,
4) szczególnych warunków zagospodarowania terenów, wynikających z potrzeb ochrony środowiska przyrodniczego, zdrowia ludzi i prawidłowego gospodarowania zasobami przyrody.
§ 3
Ustalenia w zakresie podziału nieruchomości
1. Linie rozgraniczające, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, stanowią równocześnie granice działek przewidzianych do wydzielenia.
2. Na obszarze objętym planem dopuszcza się wydzielanie także innych (niż określono w ust. 1), nowych granic nieruchomości przy uwzględnieniu następujących zasad:
1) nowy układ granic umożliwi obsługę każdej nieruchomości przeznaczonej pod zabudowę w zakresie infrastruktury technicznej oraz dostęp do drogi (ulicy) publicznej,
2) dopuszcza się realizowanie obsługi i dostępu, o których niwa w punkcie 1, poprzez drogi (ulice) wewnętrzne stanowiące współwłasność wszystkich właścicieli nieruchomości, dla których korzystanie z nich jest konieczne lub własność komunalną,
3) drogi (ulice) wewnętrzne powinny być zbudowane w sposób umożliwiający dogodną obsługę wszystkich nieruchomości (które obsługują),
4) minimalna powierzchnia działki, na której można zlokalizować nowy budynek mieszkalny lub mieszkalny z towarzyszącą funkcją gospodarczą na terenach oznaczonych na rysunku planu symbolami “M” i “MR” (niezależnie od innych przepisów regulujących minimalną wielkość gospodarstwa rolnego na terenach o symbolu “MR”) wynosi 1000 m2,
5) wymiary określone w pkt 4 dotyczą także minimalnej powierzchni działki z istniejącym budynkiem mieszkalnym, mieszkalnym z funkcją gospodarczą lub mieszkalnym – siedliskowym, w przypadku dokonywania nowego podziału działki na inne cele niż związane z wydzielaniem terenów dla dróg (ulic) publicznych lub dla elementów infrastruktury technicznej,
6) w przypadku lokalizacji nowych budynków, w których przewidywane jest więcej niż jedno mieszkanie, lub przebudowy istniejących, polegającej na zwiększeniu liczby mieszkań ustala się, że minimalna powierzchnia działki przypadająca na jedno mieszkanie wynosi 800 m,
7) minimalna szerokość frontu działki od strony ulicy (drogi) publicznej lub drogi (ulicy) wewnętrznej (zapewniający dostęp do tej działki, na której ma (mogłaby) powstać nowa zabudowa mieszkaniowa lub siedliskowa) nie może być mniejsza niż 20 m,
8) możliwe będzie zagospodarowanie terenu zgodnie z pozostałymi ustaleniami niniejszej uchwały, prawem powszechnym oraz innymi przepisami miejscowymi.
§ 4
Granica obszaru i terenu górniczego
1. W granicy obszaru górniczego, o którym mowa w § 2, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 3, przedsiębiorca – będący posiadaczem ważnej koncesji, określonej w przepisach w zakresie prawa górniczego – ma prawo do wydobywania kopalin metodą robót podziemnych, a w granicach terenów oznaczonych symbolem “PK”, o których mowa w rozdziale II, także metodą robót odkrywkowych.
2. Dopuszcza się rozszerzenie uprawnień przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 1, polegających na podjęciu wydobywania kopalin na obszar objęty granica określona w § 2 ust. 1 pkt 4, po uzyskaniu decyzji wymaganych przepisami w zakresie prawa górniczego.
3. Zasięg wpływów prowadzonej działalności górniczej nie powinien wykraczać poza granicę, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 5, a po uzyskaniu decyzji, o których mowa w ust. 2, poza granicę, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 6.
4. Ustalenia niniejszego planu nie dotyczą fragmentów obszaru i terenu górniczego “Nowy Ląd I”, znajdujących się w granicach gminy Nowogrodziec.
§ 5
Zasady ochrony dziedzictwa kulturowego
1. Na obszarze objętym planem obowiązują następujące strefy ochrony konserwatorskiej:
1) strefa “A” ścisłej ochrony konserwatorskiej obejmująca założenie pałacowo-parkowe, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 7,
2) strefa “K” ochrony krajobrazu obejmująca fragment obszaru zabudowy wsi Niwnice, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 8,
3) strefa “E” ochrony ekspozycji, obejmująca otoczenie założenia pałacowo-parkowego oraz wsi Niwnice, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 9.
2. Ochronie konserwatorskiej w strefie, o której mowa w ust. 1 pkt 1, podlega całe istniejące zagospodarowanie, w tym zabudowa i zespoły zieleni wysokiej. Należy bezwzględnie zachować walory historyczne istniejących obiektów, a architektura nowych budynków winna nawiązywać do historycznych, regionalnych rozwiązań. Przy wznoszeniu nowych obiektów lub remoncie istniejących, stosowane na zewnątrz materiały winny być zgodne z historyczną tradycją lub wyjątkowo imitować te materiały. W strefie tej zakłada się pierwszeństwo wymagań konserwatorskich nad jakąkolwiek działalnością inwestycyjną gospodarczą i usługową, a zmiany zagospodarowania wymagają uzgodnienia z właściwym organem Służby Ochrony Zabytków.
3. Przy kształtowaniu nowej zabudowy – w granicach strefy, o której mowa w ust. 1 pkt 2 – należy dostosować jej charakter do historycznego zespołu zabytkowego i stosować formy właściwe dla architektury regionalnej.
4. Realizowane nowe obiekty, w tym infrastruktury technicznej – w granicach strefy, o której mowa w ust. 1 pkt 3 – nie mogą mieć negatywnego wpływu na widok na zespół pałacowo-parkowy.
5. Na obszarze objętym planem (w granicach strefy “A”) znajdują się następujące obiekty ujęte w rejestrze zabytków), o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 10:
a) pałac w Niwnicach, ob. szkoła – nr rej. 1128/J z 16 marca 1993 r.
b) park przypałacowy w Niwnicach (cenny ze względu na dużą rolę w miejscowym krajobrazie oraz występujący ciekawy zestaw drzew rodzimych i aklimatyzowanych ujęty w formie postromantycznej) – nr rej. 679/J z dnia 15 maja 1981 r.
W odniesieniu do tych obiektów obowiązują przepisy szczególne dotyczące ochrony dóbr kultury.
6. Na obszarze objętym planem (w granicach strefy “A”) znajdują się następujące obiekty zabytkowe zamieszczone w ewidencji Służby Ochrony Zabytków, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 11:
a) dom mieszkalny – Niwnice nr 222, mur., 2 ćw. XIX w.,
b) zabudowania gospodarcze przy nr 222, mur., 4 ćw. XIX w.
W odniesieniu do tych obiektów wszelkie prace budowlane oraz zmiana funkcji wymagają uzgodnienia z właściwym organem Służby Ochrony Zabytków.
7. Na obszarze objętym planem zidentyfikowano stanowisko archeologiczne nr 8 (AZP-79-14/10), zawierające ślad osadnictwa, z okresu średniowiecza; mowa o nim w § 2 ust. 1 pkt 12.
8. Dopuszcza się prowadzenie prac ziemnych o głębokości poniżej 0,5 m na terenie stanowiska archeologicznego, o którym mowa w ust. 7, a także jego likwidację – w wyniku planowanej działalności górniczej (w tym m.in. formowania zwałowiska) – pod warunkiem wcześniejszego przeprowadzenia następujących badań:
1) etap I – powierzchowne rozpoznanie zasięgu i funkcji stanowiska archeologicznego,
2) etap II – wyprzedzające badania archeologiczne, polegające na ratowniczym dokumentowaniu ujawnionych obiektów archeologicznych.
9. W razie natrafienia, w trakcie robót ziemnych, na relikty archeologiczne (w granicach całego obszaru planu) sygnalizowane przez warstwy ciemnej ziemi, naczynia ceramiczne lub ich fragmenty, monety, kości ludzkie lub zwierzęce, lub inne przedmioty, które posiadają oczywiste cechy zabytku należy przerwać prace, teren zabezpieczyć i niezwłocznie powiadomić odpowiedni organ Służby Ochrony Zabytków, a następnie przystąpić do archeologicznych badań ratowniczych.
10. Zakazuje się transportu urobku z kopalni przechodzącymi przez zabytkowy układ ruralistyczny wsi Niwnice i zespół pałacowo-parkowy niepublicznymi drogami (z wyjątkiem tych, które należą do zarządcy kopalni). W odniesieniu do pozostałych dróg samochodowy transport urobku winien się odbywać w sposób nienaruszający walorów zabytkowego układu przestrzennego.
§ 6
Zasady ochrony środowiska
1. Obszar planu znajduje się w przy południowej granicy Głównego Zbiornika Wód Podziemnych (GZWP nr 317). W zagospodarowaniu powinny być przewidziane maksymalne zabezpieczenia środowiska gruntowo-wodnego.
2. Należy zapewnić dostęp do cieków (rowów) i zbiorników wód powierzchniowych dla służb odpowiedzialnych za ich eksploatację oraz służb ratowniczych. W szczególności zakazuje się wznoszenia nowych budynków w odległości 3 m od górnej krawędzi koryta. Dopuszcza się zmianę przebiegu odcinków rowów, a także ich przykrycie lub zarurowanie, pod warunkiem, że nie pogorszy to stosunków gruntowo-wodnych i za zgodą zarządcy rowu. W przypadku zniszczenia urządzeń melioracyjnych należy je odtworzyć (w uzgodnieniu z zarządcą tych urządzeń).
3. W granicach obszaru objętego planem znajdują się następujące pomniki przyrody, o których mowa w 2 ust. 1 pkt 13:
1) jesion wyniosły Fraxinus excelsior L. (nr rejestru 223) – usytuowany na terenie parku pałacowego, w granicach strefy “A” ścisłej ochrony konserwatorskiej,
2) buk pospolity Fagus sylvatica L. (nr rejestru 225) – usytuowany na terenie parku pałacowego, w granicach strefy “A” ścisłej ochrony konserwatorskiej,
3) dąb szypułkowy Quercus robur L. (nr rejestru 228) – usytuowany po południowej stronie drogi powiatowej nr 12513, oznaczonej na rysunku planu symbolem “KZ” i 800 m na wschód od ostatnich zabudowań wsi Niwnice,
4) buk pospolity Fagus Sylvatica L. (nr rejestru 227/760) – usytuowany po południowej stronie drogi powiatowej nr 12513, oznaczonej na rysunku planu symbolem “KZ” i 1600 m na wschód od ostatnich zabudowań wsi Niwnice,
5) buk pospolity Fagus Sylvatica L. (nr rejestru 401) – usytuowany po południowej stronie drogi powiatowej nr 12513, oznaczonej na rysunku planu symbolem “KZ” i 2000 m na wschód od ostatnich zabudowań wsi Niwnice,
6) buk pospolity Fagus Sylvatica L. (nr rejestru 402) – usytuowany po południowej stronie drogi powiatowej nr 12513, oznaczonej na rysunku planu symbolem “KZ” i 200 m na wschód od ostatnich zabudowań wsi Niwnice,
7) buk pospolity Fagus Sylvatica L. (nr rejestru 403) – usytuowany po południowej stronie drogi powiatowej nr 12513, oznaczonej na rysunku planu symbolem “KZ” i 2000 m na wschód od ostatnich zabudowań wsi Niwnice,
8) działania podejmowane w odniesieniu do tych obiektów (oraz w ich otoczeniu) winny służyć ich zachowaniu i mogą być podejmowane jedynie w zgodzie z przepisami o ochronie przyrody (powszechnymi i miejscowymi).
4. Na terenach innych niż leśne, wycinkę drzew innych niż owocowe ograniczyć do niezbędnego minimum, wynikającego z racjonalnego zagospodarowania terenu.
5. Wszelkie powierzchnie niezabudowane i nieutwardzone powinny być pokryte zielenią lub uprawami rolnymi, warzywami, sadowniczymi; stanowić więc powinny tzw. powierzchnie biologiczne czynne. Nie dotyczy to terenów objętych pracami górniczymi i budowlanymi.
6. Lokalizacja i forma reklam nie może wprowadzać dysharmonii wizualnej w krajobrazie.
7. Uciążliwość dla środowiska istniejących i planowanych obiektów różnych funkcji nie może powodować obniżenia standardów wymaganych przepisami szczególnymi dla sąsiadujących terenów, w szczególności mieszkaniowych i o innych chronionych funkcjach. Nie dotyczy obiektów, dla których przepisy o ochronie środowiska dopuszczają utworzenie obszarów ograniczonego użytkowania.
8. Budynki z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi powinny być sytuowane poza zasięgiem uciążliwości określonym w przepisach o ochronie środowiska lub w ich zasięgu, pod warunkiem zastosowania w nich rozwiązań odpowiednio ograniczających te uciążliwości. Dotyczy to w szczególności wywoływanych ruchem na drogach (ulicach) powiatowych.
§ 7
Ogólne zasady kształtowania zabudowy i zagospodarowania terenów
1. Zabudowa na obszarze planu powinna być kształtowana zgodnie z zasadami ładu przestrzennego i w nawiązaniu do regionalnych tradycji budownictwa.
2. Szczegółowe zasady kształtowania zabudowy określa się następująco:
1) maksymalna wysokość nowych lub modernizowanych (jeżeli modernizacja polega na zwiększeniu wysokości) budynków – liczona od powierzchni gruntu do górnego punktu dachu – nie może przekraczać:
a) 28 m – na terenach o symbolu “PK”,
b) 12 m – na pozostałych terenach,
2) zasada, o której mowa w pkt 1, nie dotyczy kominów, masztów, anten oraz innych budowli o podobnym charakterze (obiektów budowlanych niebędących budynkami),
3) na terenach o symbolach “M” i “MR” nowa zabudowa, z wyjątkiem budynków bez funkcji mieszkaniowej i o powierzchni rzutu przekraczającej 300 m2, powinna być kryta stromymi, symetrycznymi dachami, o jednakowym w granicach nieruchomości – nachyleniu w przedziale od 30o do 50o, dopuszcza się pokrycie do 20% powierzchni każdego z budynków w inny sposób.
3. Nowe budynki winny być lokalizowane co najmniej:
1) 8 m od granicy pasa drogowego ulicy zbiorczej, oznaczonej symbolem “KZ”,
2) 5 m od granicy pasa drogowego pozostałych ulic publicznych, oznaczonych symbolem “KL” lub “KD”.
4. W granicach poszczególnych nieruchomości należy przewidzieć lokalizację niezbędnej ilości miejsc postojowych lub garażowych dla samochodów.
5. Zjazdy z ulic powinny być organizowane w sposób niekolidujący z innymi ustaleniami niniejszej uchwały, w szczególności poprzez minimalizację kolizji z ciągami spacerowymi i ścieżkami rowerowymi. Organizacja zjazdu z ulicy (drogi) oznaczonej symbolem “KZ” wymaga zgody właściwego zarządcy.
6. Realizacja zabudowy w sąsiedztwie cieków wodnych, w miejscach podmokłych i w zagłębieniach terenu winna uwzględniać możliwość wystąpienia podtopień przyległych terenów; winno być to brane pod uwagę szczególnie przy lokalizacji budynków i projektowaniu ich rozwiązań.
§ 8
Ustalenia w zakresie infrastruktury technicznej
1. Dla lokalizacji sieci i urządzeń infrastruktury technicznej wskazuje się tereny przeznaczone dla ulic publicznych, oznaczonych symbolem “KZ”, “KL” i “KD”, w granicach istniejących i planowanych obszarów zurbanizowanych oraz ulic wewnętrznych pod warunkiem, że elementy infrastruktury nie będą kolidowały z ich funkcjami komunikacyjnymi, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Dopuszcza się lokalizowanie wybranych nowych elementów sieci i lokalizację urządzeń infrastruktury technicznej na innych niż wymienione w ust. 1 terenach, o ile nie zostaną zakłócone podstawowe funkcje tych terenów i nie zostanie zajęte więcej niż 10% powierzchni jednostki terenowej; urządzenia infrastruktury technicznej towarzyszące elementom liniowym mogą być lokalizowane zarówno jako podziemne i jako nadziemne, w tym w zależności od uwarunkowań technicznych – jako wolno stojące lub wbudowane w inne obiekty.
3. Przy projektowaniu nowych inwestycji należy unikać kolizji z istniejącymi elementami infrastruktury technicznej. W przypadku kolizji projektowanego zagospodarowania z tymi elementami należy je przenieść lub odpowiednio zmodyfikować, przy uwzględnieniu uwarunkowań wynikających z przepisów szczególnych oraz w uzgodnieniu z odpowiednim operatorem sieci.
4. Zakazuje się podejmowania działań mogących zakłócić funkcjonowanie – przebiegających przez obszar planu – linii elektroenergetycznych wysokiego i średniego napięcia. W szczególności dotyczy to działań podejmowanych w odległości:
5. Obsługę obszaru objętego planem w zakresie infrastruktury technicznej określa się następująco:
1) zaopatrzenie w wodę poprzez podłączenie do komunalnej sieci wodociągowej, do sieci innych podmiotów lub z własnych ujęć. Sieci wodociągowe, m.in. poprzez wyposażenie w hydranty naziemne, powinny być dostosowane do wykorzystania w sytuacjach kryzysowych,
2) ścieki sanitarne powinny być kierowane do sieci komunalnej lub systemem szczelnych kanałów na niekomunalną oczyszczalnię spełniającą wymagania wynikające z obowiązujących przepisów. Dopuszcza się, do czasu realizacji w pobliżu systemu kanalizacyjnego, gromadzenie ścieków w szczelnych zbiornikach i ich systematyczny wywóz na oczyszczalnie, o której była mowa wcześniej, pod warunkiem spełnienia obowiązujących w tym zakresie przepisów. Na terenach wyposażonych w kanalizację sanitarną wszystkie obiekty, w których mogą powstać ścieki sanitarne, powinny być niezwłocznie podłączone do tej kanalizacji,
3) tereny zabudowane oraz wszelkie powierzchnie utwardzone, w tym ulice, place, parkingi, dojazdy o utwardzonej nawierzchni winny być wyposażone w systemy odprowadzania wód opadowych; w przypadku zastosowania nawierzchni częściowo utwardzonych (“ażurowych”) należy odpowiednio zabezpieczyć środowisko gruntowo-wodne przed infiltracją zanieczyszczeń,
4) wody opadowe, o których mowa w pkt 3, z powierzchni, na których może dojść do zanieczyszczenia substancjami ropopochodnymi lub innymi szkodliwymi należy oczyszczać przed ich wprowadzeniem do systemu kanalizacji deszczowej; warunki zrzutu ścieków z kanalizacji deszczowej powinny być uzgadniane z właściwym zarządcą rowu,
5) zaopatrzenie w energie elektryczna – siecią średniego i/lub niskiego napięcia, odpowiednio do potrzeb,
6) zaopatrzenie w gaz płynny lub, po zbudowaniu odpowiednich instalacji, w gaz sieciowy,
7) do celów grzewczych nie dopuszcza się stosowania technologii i paliw powodujących duże zanieczyszczenie atmosfery,
8) telefonizacja – poprzez podłączenie do dostępnych systemów,
9) gromadzenie i odprowadzanie odpadów stałych zgodnie z obowiązującymi regulacjami prawnymi – powszechnymi i miejscowymi. W szczególności wszystkie nieruchomości, na terenie których mogą być wytwarzane odpady, winny być wyposażone w urządzenia służące do gromadzenia odpadów. Urządzenia te należy utrzymywać w odpowiednim stanie sanitarnym. W przypadku składowania odpadów (lub innych materiałów) na terenie nieruchomości, należy miejsce tego składowania zabezpieczyć przed infiltracją odcieków do gruntu.
R o z d z i a ł II
USTALENIA SZCZEGÓŁOWE DLA JEDNOSTEK TERENOWYCH
§ 9
Wprowadza się podział obszaru objętego planem na jednostki terenowe, dla których w dalszej części uchwały określa się przeznaczenie i zasady zagospodarowania.
§ 10
1. Tereny oznaczone na rysunku symbolem PK przeznacza się dla zakładu górniczego – kopalni gipsu, anhydrytu i kruszywa naturalnego.
2. Na terenach, o których mowa w ust. 1, przewiduje się lokalizację obiektów i urządzeń związanych z górniczymi pracami podziemnymi i odkrywkowymi, a także obiektów i urządzeń towarzyszących, w tym komunikacyjnych i infrastrukturalnych; natomiast po zakończeniu eksploatacji przewiduje się – prowadzoną sukcesywnie – odpowiednia rekultywację na tych terenach.
3. W szczególności na terenach, o których mowa w ust. 1, pod warunkiem nie kolidowania z ustaleniami ust. 1 i 2, dopuszcza się:
1) wprowadzanie zieleni urządzonej (z wyjątkiem cmentarzy) i obiektów małej architektury,
2) lokalizację ulic wewnętrznych i urządzeń kolejowych,
3) organizowanie/budowę parkingów i garaży oraz miejsc postojowych dla rowerów,
4) przeprowadzanie sieci infrastruktury technicznej oraz lokalizację obiektów i urządzeń towarzyszących tej sieci, w sposób określony w § 8.
4. Należy zminimalizować negatywne oddziaływanie kopalni na otoczenie, w tym na środowisko gruntowo-wodne, powietrzne i klimat akustyczny, m.in. poprzez stosowanie odpowiednich technologii. Ponadto urządzenia i obiekty, które mogą generować uciążliwości dla otoczenia, powinny być w odpowiedni sposób ekranowane.
§ 11
1. Teren oznaczony na rysunku planu symbolem PK/RL przeznacza się dla działań związanych z ruchem zakładu górniczego, które w szczególności winny doprowadzić do rekultywacji tego terenu w kierunku leśnym.
2. W trakcie rekultywacji obowiązują ustalenia jak dla terenu oznaczonego na rysunku planu symbolem “PK”, określone w § 10, a po jej zakończeniu jak dla terenu oznaczonego na rysunku planu symbolem “RL”, określone w § 18.
§ 12
1. Teren, oznaczony na rysunku planu symbolem UP, przeznacza się dla lokalizacji obiektów służących działalności gospodarczej: usługowej (z wyjątkiem obiektów chronionych typu szkoły, przedszkola, ośrodki zdrowia itp.), usługowo-produkcyjnej, naprawczej, a także magazynowej (w tym hurtownie i składy), wytwórczej i przetwórczej (ośrodki produkcji rolnej, drobny przemysł i rzemiosło produkcyjne).
2. Teren, o którym mowa w ust. 1, w całości objęty jest strefą “A” ścisłej ochrony konserwatorskiej.
3. Na terenie, o którym mowa w ust. 1, dopuszcza się:
4. Użytkowanie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3–5, nie powinno zając więcej niż 30% powierzchni terenu.
5. Tereny biologiczne czynne na obszarze nieruchomości (w granicach jednostki terenowej), nie mogą zajmować mniej niż 10% jej powierzchni.
§ 13
1. Teren, oznaczony na rysunku planu symbolem UO, przeznacza się dla obiektu usług oświatowych i zabytkowego parku przypałacowego.
2. Teren, o którym mowa w ust. 1, w całości objęty jest strefą “A” ścisłej ochrony konserwatorskiej, a znajdujący się w jego granicach zespół pałacowo--parkowy jest obiektem wpisanym do rejestru zabytków (patrz § 5).
3. Na terenie, o którym mowa w ust. 1 i przy uwzględnieniu uwarunkowań wynikających z zapisów ust. 2, dopuszcza się:
4. Użytkowanie, o którym mowa w ust. 3 pkt 4–6, nie powinno zająć więcej niż 15% powierzchni terenu.
5. Tereny biologiczne czynne w granicach jednostki terenowej nie mogą zajmować mniej niż 70% jej powierzchni.
§ 14
1. Teren, oznaczony na rysunku planu symbolem US, przeznacza się dla usług sportu i rekreacji.
2. Teren, o którym mowa w ust. 1, w całości objęty jest strefą “A” ścisłej ochrony konserwatorskiej.
3. Na terenie, o którym mowa w ust. 1 i przy uwzględnieniu uwarunkowań wynikających z zapisów ust. 2, dopuszcza się:
4. Użytkowanie, o którym mowa w ust. 3 pkt 2–4, nie powinno zająć więcej niż 15% powierzchni terenu.
5. Tereny biologiczne czynne w granicach jednostki terenowej nie mogą zajmować mniej niż 70% jej powierzchni.
§ 15
1. Tereny oznaczone na rysunku planu symbolem M przeznacza się dla zabudowy mieszkaniowej i gospodarczej (funkcji mieszkaniowych powiązanych z nieuciążliwą działalnością gospodarczą, w tym rolniczą).
2. Na terenach, o których mowa w ust. 1, dopuszcza się:
3. Użytkowanie, o którym mowa w ust. 2 pkt 6–8, nie powinno zająć łącznie więcej niż 30% powierzchni jednostki terenowej.
4. Tereny biologiczne czynne na obszarze nieruchomości (w granicach jednostki terenowej), nie mogą zajmować mniej niż 20% jej powierzchni.
5. Pozostawia się istniejące enklawy leśne bez prawa zmiany ich przeznaczenia.
§ 16
1. Tereny oznaczone na rysunku planu symbolem MR przeznacza się dla zagospodarowania właściwego dla gruntów rolnych, zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 22 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (z późn. zm.), a w tym dla zabudowy siedliskowej.
2. Na terenach, o których mowa w ust. 1, dopuszcza się ponadto, pod warunkiem, że nie będzie zajęte na te rodzaje zagospodarowania więcej iż 0,49 ha zwartej powierzchni gruntów rolnych klasy III i 0,99 ha zwartej powierzchni gruntów rolnych klasy IV:
3. Użytkowanie, o którym mowa w ust. 2, nie powinno zająć łącznie więcej niż 20% powierzchni jednostki terenowej.
4. Tereny biologicznie czynne na obszarze nieruchomości (w granicach jednostki terenowej), nie mogą zajmować mniej niż 60% jej powierzchni.
5. Pozostawia się istniejące enklawy leśne bez prawa zmiany ich przeznaczenia.
§ 17
1. Tereny oznaczone na rysunku planu symbolem ZN przeznacza się dla istniejącej zieleni, w tym wysokiej (m.in.) alei i szpalerów) i swobodnie rosnącej oraz zagospodarowania właściwego dla gruntów rolnych, zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 22 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (z późn. zm.), z zakazem wznoszenia budynków.
2. Tereny, o których mowa w ust. 1, w całości leżą w granicach strefy “A” ścisłej ochrony konserwatorskiej.
3. Na terenie, o którym mowa w ust. 1, przy uwzględnieniu uwarunkowań wynikających z zapisów ust. 2 oraz pod warunkiem, że nie będzie zajęte na te rodzaje zagospodarowania więcej niż 0,49 ha zwartej powierzchni gruntów rolnych kla- sy III i 0,99 ha zwartej powierzchni gruntów rolnych klasy IV, dopuszcza się:
3. Tereny biologicznie czynne nie mogą zajmować mniej niż 90% powierzchni jednostki terenowej.
4. Pozostawia się istniejące enklawy leśne bez prawa zmiany ich przeznaczenia.
§ 18
1. Tereny oznaczone na rysunku planu symbolem RL przeznacza się do prowadzenia gospodarki leśnej, a gruntów dotychczas bezdrzewnych – pod zalesienie.
2. Na terenach, o których mowa w ust. 1, obowiązują zasady zagospodarowania określone w art. 3 pkt 2 ustawy o lasach z dnia 28 września 1991 r. (z późn. zm.); kategoria ochronna lasów, zgodnie z ustaleniami właściwego planu urządzania gospodarstwa leśnego.
§ 19
1. Tereny oznaczone na rysunku planu symbolem R przeznacza się dla zagospodarowania właściwego dla gruntów rolnych, zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 22 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (z późn. zm.), z zakazem wznoszenia jakichkolwiek budynków.
2. Na terenach, o których mowa w ust. 1, dopuszcza się ponadto:
1) wprowadzanie zalesień,
2) przeprowadzanie sieci infrastruktury technicznej oraz lokalizację obiektów i urządzeń towarzyszących tej sieci, w sposób określony w § 8, pod warunkiem że nie będzie zajęte na te rodzaje zagospodarowania więcej niż 0,49 ha zwartej powierzchni gruntów rolnych klasy III i 0,99 ha zwartej powierzchni gruntów rolnych klasy IV.
3. Pozostawia się istniejące enklawy leśne bez prawa zmiany ich przeznaczenia.
4. Użytkowanie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, nie powinno zająć łącznie więcej niż 10% powierzchni jednostki terenowej.
5. Tereny biologicznie czynne w granicach jednostki terenowej nie mogą zajmować mniej nią 90% jej powierzchni.
§ 20
Teren oznaczony na rysunku planu symbolem UE zachowuje się w dotychczasowym stanie, dla umożliwienia utworzenia w tym miejscu użytku ekologicznego.
§ 21
1. Tereny oznaczone na rysunku planu symbolem KS przeznacza się dla parkingów i innych terenów komunikacji samochodowej, w tym przystanków autobusowych.
2. Na terenach, o których mowa w ust. 1, dopuszcza się:
§ 22
1. Tereny oznaczone na rysunku planu symbolem IT przeznacza się dla obiektów infrastruktury technicznej.
2. Na terenach, o których mowa w ust. 1, dopuszcza się:
§ 23
1. Tereny oznaczone na rysunku planu symbolami: KZ, KL i KD przeznacza się na pasy ulic i dróg publicznych i pasy ciągów pieszo-rowerowych, w tym:
2. Fragment drogi publicznej, sąsiadujący z terenami o symbolach: “PK”, “UP”, “UO”, “M”, “MR” i “KS” jest – w rozumieniu niniejszej uchwały – ulicą publiczną.
3. Określa się następujące minimalne szerokości pasów ulic i dróg publicznych w ich liniach rozgraniczających:
4. Zasady zagospodarowania na terenach, o których mowa w ust. 1, regulują przepisy powszechne i inne ustalenia niniejszej uchwały.
5. Na obszarze skrzyżowań ulic/dróg różnych klas obowiązują zasady zagospodarowania, jak na ulicy/drogi wyższej klasy.
6. Tereny wymienione w ust. 1 zapewniają podstawową obsługę w zakresie komunikacji drogowej zarówno dla podmiotów użytkujących nieruchomości na obszarze planu, jak i innych. Uzupełniającą obsługę w zakresie komunikacji drogowej pełnią ulice i drogi wewnętrzne, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 i 3.
R o z d z i a ł III
USTALENIA KOŃCOWE
§ 24
Na obszarze objętym planem stawkę procentową do określenia wymiaru jednorazowej opłaty od wzrostu wartości nieruchomości (o jakiej mowa w art. 10 ust. 3 i art. 36 ust. 3 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym) ustala się w wymiarze 30%. W odniesieniu do gruntów będących własnością gminy, bądź zbywanych na jej rzecz, jednorazowa opłata w przypadku zbycia nieruchomości nie będzie pobierana.
§ 25
Dokonuje się zmiany przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na terenach, na których w niniejszym planie określono inne niż rolne lub leśne przeznaczenie.
§ 26
Na obszarze objętym niniejszym planem tracą moc ustalenia planu, o którym mowa w § 1 ust. 3.
§ 27
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest przepisem gminnym i stanowi podstawę ustalania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu objętego planem.
§ 28
Wykonanie uchwały powierza się Zarządowi Gminy i Miasta Lwówek Śląski.
§ 29
Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.
Załącznik do uchwały Rady Miejskiej Gminy Lwówek Śląski z dnia 24 kwietnia 2002 r. (poz. 3336) |