2680

UCHWAŁA RADY GMINY ŚWIĘTA KATARZYNA

z dnia 27 czerwca 2002 r.

w sprawie zmiany uchwały nr XLIII/363/02 Rady Gminy w Świętej Katarzynie z dnia 8 marca 2002 roku w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wydzielonej zachodniej części obszaru miasta Siechnice, w gminie Święta Katarzyna

Na podstawie art. 7 ust. 1, art. 18 ust. 2 pkt 5 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. Nr 142, poz. 1591 z 2001 r. ze zmianami) oraz art. 26 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. Nr 15, poz. 139 z 1999 r. ze zmianami) Rada Gminy Święta Katarzyna uchwala, co następuje:

§ 1

W uchwale nr XLIII/363/02 Rady Gminy w Świętej Katarzynie z dnia 8 marca 2002 roku – w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wydzielonej zachodniej części obszaru miasta Siechnice, w gminie Święta Katarzyna – wprowadza się następujące zmiany:

1) § 10 otrzymuje brzmienie:

“1. Teren, oznaczony na rysunku planu symbolem 2 P, docelowo przeznacza się dla skoncentrowanej działalności gospodarczej (i lokalizacji obiektów z nią związanych): wytwórczej i przetwórczej (przemysłowej), usługowo-produk-cyjnej, naprawczej, usługowej (głównie duże obiekty usługowe, z wyjątkiem obiektów chronionych typu szkoły, przedszkola, ośrodki zdrowia itp.) oraz/lub dla lokalizacji magazynów, baz, składów (w tym typu CARGO); niezbędnym warunkiem wprowadzenia tego typu zagospodarowania jest uprzednia likwidacja hałdy z odpowiednią rekultywacją terenu.

2. Likwidacja hałdy i przystosowanie terenu do nowych funkcji, o których mowa w ust. 1, nie może spowodować zachwiania równowagi chemicznej w środowisku gruntowo-wodnym, tzn. nie może zostać uruchomiona migracja zdeponowanych w hałdzie i podłożu szkodliwych substancji. Brak takiego zagrożenia powinno stwierdzić przeprowadzone postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko planowanego przedsięwzięcia.

3. Przy likwidacji hałdy dopuszcza się (jako tymczasowe przeznaczenie terenu) pozyskiwanie użytecznych surowców, przy zachowaniu pełnego zabezpieczenia przed skażeniem/zanie-czyszczeniem środowiska gruntowo-wodnego i powietrza oraz pod warunkiem, że urobek stanowiący materiał nieproduktywny będzie wywieziony w całości poza obszar planu. W przypadku przeznaczenia pozyskiwanego surowca wtórnego z hałdy do budowy dróg, wymagane jest uzyskanie odpowiednich atestów.

4. Na terenie, o którym mowa w ust. 1, i przy uwzględnieniu warunków, o których mowa w ust. 2 i 3, dopuszcza się ponadto:

1) lokalizację ulic wewnętrznych według zasad określonych w § 4 ust. 3 pkt 2 i 3,

2) organizowanie/budowę parkingów (jedno- lub wielopoziomowych),

3) przeprowadzanie tranzytowych sieci infrastruktury technicznej oraz lokalizację obiektów i urządzeń towarzyszących tej sieci, w sposób określony w § 5 ust. 4.

5. Nie mniej niż 10% powierzchni jednostki terenowej należy przeznaczyć pod zieleń, a cały jej obszar powinien być traktowany jako teren przekształceń obszarów zdegradowanych i zorganizowanej działalności inwestycyjnej.

6. Do czasu podjęcia likwidacji hałdy, o czym mowa w ust. 2, należy zapewnić jej stabilność i bezpieczeństwo, w tym poprzez likwidację dzikich wyrobisk i wprowadzanie zieleni.”.

2) § 11 otrzymuje brzmienie:

“1. Teren, oznaczony na rysunku planu symbolem 3 P, docelowo przeznacza się dla skoncentrowanej działalności gospodarczej (i lokalizacji obiektów z nią związanych): wytwórczej i przetwórczej (przemysłowej), usługowo-produk-cyjnej, naprawczej, usługowej (głównie duże obiekty usługowe; z wyjątkiem obiektów chronionych typu szkoły, przedszkola, ośrodki zdrowia itp.) oraz/lub dla lokalizacji magazynów, baz, składów (w tym typu CARGO); niezbędnym warunkiem wprowadzenia tego typu zagospodarowania jest uprzednia likwidacja osadników połączona z ich odpowiednią rekultywacją.

2. Czasowo dopuszcza się wykorzystywanie osadników dla kontynuacji obecnego składowania odpadów; po zakończeniu składowania docelowe zagospodarowanie, jak w ust. 1.

3. Likwidacja osadników i przystosowanie terenu do nowych funkcji, o których mowa w ust. 1, nie może spowodować zachwiania równowagi chemicznej w środowisku gruntowo-wodnym, tzn. nie może zostać uruchomiona migracja zdeponowanych w osadach i podłożu szkodliwych substancji do wód gruntowych. Brak takiego zagrożenia powinno stwierdzić postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko planowanego przedsięwzięcia.

4. Przy likwidacji osadników dopuszcza się (jako tymczasowe przeznaczenie terenu) pozyskiwanie użytecznych surowców, przy zachowaniu pełnego zabezpieczenia przed skażeniem/zanie-czyszczeniem środowiska gruntowo-wodnego i powietrza oraz pod następującymi warunkami:

a) urobek surowców użytecznych nie będzie składowany i przetwarzany na miejscu,

b) urobek – materiał nieproduktywny będzie wywożony w całości poza jednostkę terenową, bez prawa jego nawet czasowego składowania na miejscu.

5. Na terenie, o którym mowa w ust. 1, i przy uwzględnieniu warunków, o których mowa w ust. 2 i 3, dopuszcza się ponadto:

1) lokalizację ulic wewnętrznych według zasad określonych w § 4 ust. 3 pkt 2 i 3,

2) organizowanie/budowę parkingów (jedno- lub wielopoziomowych),

3) przeprowadzanie tranzytowych sieci infrastruktury technicznej oraz lokalizację obiektów i urządzeń towarzyszących tej sieci, w sposób określony w § 5 ust. 4.

6. Nie mniej niż 10% powierzchni jednostki terenowej należy przeznaczyć pod zieleń, a cały jej obszar powinien być traktowany jako teren przekształceń obszarów zdegradowanych i zorganizowanej działalności inwestycyjnej.

7. Do czasu podjęcia likwidacji osadników, o czym mowa w ust. 2, należy ograniczać ich szkodliwe oddziaływanie na otoczenie, w tym poprzez odpowiednią stabilizację gruntu i zagospodarowanie zielenią.”.

3) § 15a otrzymuje brzmienie:

“1. Teren, oznaczony na rysunku planu symbolem UP/M, przeznacza się dla działalności gospodarczej: usługowej (z wyjątkiem obiektów chronionych typu szkoły, przedszkola, ośrodki zdrowia itp.), usługowo-produkcyjnej, naprawczej, a także magazynowej (w tym hurtownie), wytwórczej i przetwórczej (drobny przemysł, rzemiosło produkcyjne) o niewielkiej uciążliwości oraz zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

2. Na terenie, o którym mowa w ust. 1, dopuszcza się:

1) lokalizację ulic wewnętrznych, według zasad określonych w § 4 ust. 3 pkt 2 i 3,

2) organizację/budowę parkingów (jedno- lub wielopoziomowych),

3) przeprowadzenie sieci infrastruktury technicznej oraz lokalizację obiektów i urządzeń towarzyszących tej sieci, w sposób określony w § 5 ust. 4,

4) wprowadzanie różnorodnej zieleni i elementów drobnej architektury,

5) prowadzenie upraw ogrodniczych (w tym pod szkłem i folią).

3. Na terenie, o którym mowa w ust. 1, dachy nowych lub modernizowanych budynków, na działkach z funkcją mieszkaniową, powinny być symetryczne, o nachyleniu połaci 30°–50°; dopuszcza się pokrycie do 20% powierzchni budynków w inny sposób; pokrycie dachu dachówką ceramiczną lub innym materiałem o podobnej fakturze.

4. Uciążliwość dla środowiska istniejących i planowanych obiektów różnych funkcji nie może powodować obniżenia standardów wymaganych przepisami szczególnymi dla sąsiadujących terenów, w szczególności mieszkaniowych i innych chronionych funkcji.”.

§ 2

Pozostałe zapisy uchwały nr XLIII/363/02 Rady Gminy w Świętej Katarzynie z dnia 8 marca 2002 roku w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wydzielonej zachodniej części obszaru miasta Siechnice, w gminie Święta Katarzyna, nie ulegają zmianie.

§ 3

Wykonanie uchwały powierza się Zarządowi Gminy Święta Katarzyna.

§ 4

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

WICEPRZEWODNICZĄCY RADY
MAREK TOMCZAK