R o z d z i a ł 2
Ogólne zasady zagospodarowania terenu
§ 5
1. Linie rozgraniczające tereny o różnym sposobie użytkowania, oznaczone w rysunku planu jako ciągłe – oznaczają obowiązujące granice terenów.
2. Wewnętrzne podziały terenów wskazane na rysunku planu nie są obowiązujące. Linie podziału wewnętrznego, oznaczone na rysunku planu jako przerywane, należy traktować jako zalecane. Dopuszcza się korektę ich przebiegu, włącznie ze zniesieniem i wprowadzeniem innego podziału, przy zachowaniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, określonych w rozdziale 4.
§ 6
1. Dla zapewnienia właściwej ochrony dóbr kultury wprowadza się strefy ochrony konserwatorskiej.
2. W obrębach poszczególnych stref obowiązują następujące wymogi konserwatorskie:
1) W strefie “A” szczególnej ochrony konserwatorskiej należy:
a) zachować historyczny układ przestrzenny (tj. rozplanowanie dróg, ulic, placów, linie zabudowy, kompozycję wnętrz urbanistycznych i kompozycję zieleni) oraz poszczególne elementy tego układu (tj. historyczne nawierzchnie ulic, placów i chodników, cieki i zbiorniki wodne, instalacje wodne i inne historyczne obiekty techniczne, zabudowę i zieleń),
b) konserwować zachowane elementy układu przestrzennego,
c) poszczególne obiekty o wartościach zabytkowych poddać restauracji i modernizacji technicznej z dostosowaniem obecnej lub projektowanej funkcji do wartości obiektu,
d) dążyć do odtworzenia zniszczonych elementów zespołu,
e) dostosować nową zabudowę do historycznej kompozycji przestrzennej w zakresie sytuacji, skali i bryły oraz nawiązać formami współczesnymi do lokalnej tradycji architektonicznej (nowa zabudowa nie może dominować nad zabudową historyczną),
f) usunąć obiekty dysharmonizujące lub pozostawić je do śmierci technicznej,
g) podtrzymać funkcje historycznie utrwalone oraz dostosować funkcje współczesne do wartości zabytkowych zespołu i jego poszczególnych obiektów, a funkcje uciążliwe i degradujące wyeliminować,
h) w przypadku inwestycji nowych preferować te z nich, które stanowią rozszerzenie lub uzupełnienie już istniejących form zainwestowania terenu, przy założeniu maksymalnego zachowania i utrwalenia istniejących już relacji oraz pod warunkiem, iż nie kolidują one z historycznym charakterem obiektu,
i) podziały nieruchomości oraz zmiany własnościowo-prawne uzgadniać z właściwym oddziałem Służby Ochrony Zabytków,
j) wszelkie zamierzenia i działania na obszarze strefy “A” konsultować i uzgadniać z właściwym oddziałem Służby Ochrony Zabytków.
2) W strefie “B” ochrony konserwatorskiej należy:
a) zachować i wyeksponować elementy historycznego układu przestrzennego, tj. rozplanowanie dróg, ulic i placów, linie zabudowy, kompozycję wnętrz urbanistycznych oraz kompozycję zieleni,
b) obiekty o wartościach zabytkowych poddać restauracji i modernizacji technicznej z dostosowaniem obecnej lub projektowanej funkcji do wartości obiektu,
c) dostosować nową zabudowę do historycznej kompozycji przestrzennej w zakresie rozplanowania, skali i bryły przy założeniu harmonijnego współistnienia elementów kompozycji historycznej i współczesnej oraz nawiązywać formami współczesnymi do lokalnej tradycji architektonicznej,
d) usunąć elementy dysharmonizujące, zwłaszcza uniemożliwiające ekspozycję wartościowych obiektów zabytkowych (dopuszcza się pozostawienie ich do śmierci technicznej),
e) przyznać pierwszeństwo wszelkim działaniom odtworzeniowym i rewaloryzacyjnym,
f) preferować te inwestycje, które stanowią rozszerzenie lub uzupełnienie już istniejących form zainwestowania terenu, przy założeniu maksymalnego zachowania i utrwalenia istniejących już relacji oraz pod warunkiem, iż nie kolidują one z historycznym charakterem obiektu,
g) wszelkie działania inwestycyjne (w tym również podziały geodezyjne) uzgadniać z właściwym oddziałem Służby Ochrony Zabytków.
3) W strefie “K” ochrony krajobrazu kulturowego należy:
a) formy inwestowania w maksymalnym stopniu ukierunkować na ich harmonijne wpisanie w otaczający krajobraz, wyłączyć z możliwości realizacji inwestycje wielkoobszarowe, jak również te, które wymagają znacznych przeobrażeń krajobrazu,
b) utrzymywać krajobraz przyrodniczy związany przestrzennie z historycznym założeniem urbanistycznym, uwolnić jego obszar od elementów dysharmonizujących,
c) wszelkie działania inwestycyjne należy konsultować z właściwym oddziałem Służby Ochrony Zabytków.
4) Na terenie udokumentowanego stanowiska archeologicznego wszelkie prace ziemne należy uzgodnić z Wydziałem Zabytków Archeologicznych Służby Ochrony Zabytków we Wrocławiu. Wszelkie roboty ziemne w obrębie stanowiska można prowadzić wyłącznie po uzyskaniu zezwolenia Służby Ochrony Zabytków i zapewnieniu ratowniczych badań archeologicznych metodą wykopaliskową.
5) W strefie “OW” obserwacji archeologicznej oraz w rejonie występowania stanowiska archeologicznego należy:
a) wszelkie zamierzenia inwestycyjne (także zakładanie infrastruktury technicznej) uzgodnić z Wydziałem Zabytków Archeologicznych Służby Ochrony Zabytków we Wrocławiu, a prace ziemne prowadzić pod nadzorem archeologiczno-konserwatorskim (ze względu na możliwość stwierdzenia w trakcie prac reliktów archeologicznych inwestor winien liczyć się z koniecznością zmiany technologii prowadzenia robót),
b) w przypadku dokonania znalezisk archeologicznych prace budowlane należy przerwać, a teren udostępnić do ratowniczych badań archeologicznych (wyniki tych badań decydują o możliwości kontynuowania prac budowlanych, konieczności zmiany technologii lub ewentualnie o ich zaniechaniu i zmianie przeznaczenia terenu).
6) Wszelkie prace ziemne prowadzone (poza strefą “OW” i poza terenem udokumentowanego stanowiska archeologicznego i rejonu jego występowania) w obrębie obszaru objętego planem wymagają uprzedniego zgłoszenia i prowadzenia pod nadzorem archeologiczno-konserwatorskim Służby Ochrony Zabytków we Wrocławiu. Inwestor zobowiązany jest do powiadomienia Wydziału Zabytków Archeologicznych Służby Ochrony Zabytków we Wrocławiu o terminie rozpoczęcia i zakończenia prac ziemnych z 7-dniowym wyprzedzeniem.
§ 7
Ustala się następujące ogólne zasady uzbrojenia terenów w infrastrukturę techniczną:
1. Uzbrojenie terenów budowlanych winno następować kompleksowo i wyprzedzać realizację zabudowy.
2. Linie rozgraniczające obsługującego układu komunikacyjnego oznaczone na rysunku planu są równocześnie liniami rozgraniczającymi sieci uzbrojenia technicznego. Projektowane, jak również istniejące sieci, w miarę ich modernizacji należy prowadzić w obrębie linii rozgraniczających ulic.
3. Dopuszczalne są w uzasadnionych przypadkach odstępstwa od tej zasady, przy zapewnieniu niezmienionych warunków zabudowy i zagospodarowania terenów określonych w rozdziałach 3 i 4.
4. Dopuszcza się możliwość realizacji urządzeń technicznych uzbrojenia, jako towarzyszących inwestycjom na terenach własnych inwestora.
5. Realizacja obsługującego układu komunikacyjnego powinna obejmować kompleksową realizację uzbrojenia technicznego.
6. Wszelkie inwestycje oraz zmiany w zakresie zaopatrzenia w wodę, energię elektryczną, odprowadzania ścieków oraz lokalizacji innych urządzeń technicznych na terenach określonych w § 1 uchwały wymagają uzyskania warunków technicznych od właściwych dysponentów sieci.
§ 8
Ustala się następujące zasady w zakresie budowy, przebudowy lub rozbudowy sieci uzbrojenia dla terenów objętych planem:
1. W zakresie zaopatrzenia w wodę ustala się:
1) zaopatrzenie w wodę z wodociągu gminnego,
2) rozbudowę rozdzielczej sieci wodociągowej ułożonej w projektowanych ulicach.
2. W zakresie odprowadzania i unieszkodliwiania ścieków ustala się:
1) wszystkie tereny zainwestowania winny być zaopatrzone w sieć kanalizacji sanitarnej,
2) dopuszcza się tymczasowe odprowadzenie ścieków do zbiorników bezodpływowych lub do indywidualnych biologicznych oczyszczalni ścieków, o ile przepisy szczególne i odrębne nie będą takich rozwiązań wykluczać.
3. W zakresie odprowadzania wód opadowych ustala się:
1) rozbudowę kanalizacji deszczowej na tereny planowanej zabudowy,
2) odprowadzenie wód deszczowych z posesji – do gruntu,
3) odprowadzenie wód deszczowych z ulic – do istniejącej i projektowanej kanalizacji deszczowej,
4) wymóg odprowadzania ścieków deszczowych z terenów, na których może dojść do zanieczyszczenia substancjami ropopochodnymi z zastosowaniem separatorów olejów i benzyn.
4. W zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną ustala się:
1) zasilanie terenów objętych planem z istniejącej sieci elektrycznej średniego i niskiego napięcia, poprzez jej rozbudowę, na warunkach określonych przez dysponenta sieci,
2) modernizację i rozbudowę linii elektrycznych kablowych średniego i niskiego napięcia, wraz z urządzeniami, na terenach wyznaczonych w planie lub na terenach własnych inwestora, na warunkach określonych przez dysponenta sieci.
5. W zakresie zaopatrzenia w energię cieplną ustala się indywidualne systemy zaopatrzenia w ciepło z zastosowaniem urządzeń o wysokiej sprawności grzewczej i niskim stopniu emisji zanieczyszczeń (gaz płynny, olej opałowy, energia elektryczna). Wyklucza się ogrzewanie na paliwo stałe.
6. W zakresie usuwania odpadów ustala się wymóg uzgodnienia odbioru odpadów komunalnych z posesji z właściwym Zakładem Gospodarki Komunalnej.
§ 9
1. Linie rozgraniczające tereny komunikacji publicznej mogą być korygowane w kierunku poszerzenia ulic za zgodą właścicieli gruntów, których poszerzenie dotyczy.
2. Korekty elementów układu komunikacyjnego, o których mowa w ust. 1, mogą być dokonywane w projektach budowy i modernizacji dróg i ulic.
3. Oznaczenie KG określa klasyfikację dróg i ulic układu podstawowego (główne), oznaczenia: KL, KD określają klasyfikację dróg i ulic układu obsługującego (lokalne, dojazdowe).
4. Realizacja obsługującego układu komunikacyjnego winna obejmować kompleksową realizację uzbrojenia technicznego.
5. Na terenach dróg i ulic, o których mowa w ust. 3, w obrębie linii rozgraniczających ustala się:
1) zakaz realizacji nowych obiektów budowlanych, z wyjątkiem urządzeń technicznych dróg i ulic związanych z utrzymaniem i obsługą ruchu,
2) zakaz rozbudowy i wymiany budowli istniejących niezwiązanych z utrzymaniem dróg i ulic oraz obsługą ruchu,
3) dopuszcza się lokalizację: elementów małej architektury, kiosków i reklam.
§ 10
Nie wyznacza się granic obszarów zorganizowanej działalności inwestycyjnej.