2437 UCHWAŁA RADY MIEJSKIEJ JELENIEJ GÓRY z dnia 14 maja 2002 r. w sprawie zwolnienia przedsiębiorców od podatku od nieruchomości Na podstawie przepisu art. 40 ust. 1 i art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (jednolity tekst Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zmianami), art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (jednolity tekst Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84) oraz § 5 ust. 4 uchwały nr 467/XXXVI/2001 Rady Miejskiej Jeleniej Góry z dnia 8 maja 2001 r. w sprawie zmiany uchwały nr 405/XXX/2000 Rady Miejskiej Jeleniej Góry z dnia 5 grudnia 2000 r. w sprawie kierunków działania dla zmniejszenia skali bezrobocia w mieście oraz łagodzenia jego skutków, Rada Miejska uchwala, co następuje: |
§ 1
1. W celu zmniejszenia bezrobocia oraz wspierania przedsiębiorców, którzy utworzą nowe stanowiska pracy i zachowają je przez okres nie krótszy niż jeden rok i nie dłuższy niż pięć lat, wprowadza się zwolnienie od podatku od nieruchomości, zwanego dalej “podatkiem”.
2. Zwolnienie od podatku, o którym mowa w ust. 1, dotyczy nieruchomości lub ich części związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą i obejmuje:
1) 20 m2 powierzchni budynków na każde nowo utworzone stanowisko pracy, a dla przedsiębiorców zatrudniających absolwentów powierzchnia ta wynosi 25 m2,
2) 200 m2 powierzchni gruntów na każde nowo utworzone stanowisko pracy, a dla przedsiębiorców zatrudniających absolwentów powierzchnia ta wynosi 250 m2,
3) 10 000 zł wartości budowli na każde nowo utworzone stanowisko pracy, a dla przedsiębiorców zatrudniających absolwentów wartość ta wynosi 12 000 zł.
3. Wysokość udzielonego zwolnienia od podatku nie może przekroczyć podatku należnego za nieruchomość lub jej część, związaną z prowadzeniem działalności gospodarczej za dany rok podatkowy.
4. Wysokość zwolnienia od podatku ustala się według następującego wzoru:
Z
Z = powierzchnia budynków lub ich części, gruntów lub wartość budowli, o których mowa w ust. 2,
X = liczba nowo utworzonych przez przedsiębiorcę stanowisk pracy,
Y = stawka podatku od nieruchomości od powierzchni budynków lub ich części, gruntów lub wartości budowli związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą w danym roku podatkowym.
§ 2
1. Warunek utworzenia nowych stanowisk pracy uważa się za spełniony, jeśli nastąpił u przedsiębiorcy wzrost liczby zatrudnionych w stosunku do średniego poziomu zatrudnienia z okresu 12 miesięcy poprzedzających fakt nabycia uprawnień do zwolnienia.
2. Przy ustalaniu poziomu zatrudnienia uwzględnia się tylko pracowników zatrudnionych w formie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy.
3. Zwolnienie od podatku przysługuje, jeżeli zwiększony poziom zatrudnienia zostanie utrzymany przez okres zwolnienia, o którym mowa w § 1 ust. 1.
§ 3
1. Zwolnienia od podatku udziela się na udokumentowany wniosek przedsiębiorcy wraz z deklaracją utrzymania nowo utworzonych miejsc pracy przez okres, o którym mowa w § 1 ust. 1, złożony w organie podatkowym nie później niż w ciągu 6 miesięcy od dnia, w którym przedsiębiorca nabył prawo do zwolnienia.
2. Prawo do zwolnienia od podatku powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przedsiębiorca nabył prawo do zwolnienia, a ustaje z ostatnim dniem miesiąca, w którym przedsiębiorca utracił prawo do zwolnienia.
3. Każdą zmianę stanu zatrudnienia powodującą utratę prawa do zwolnienia lub jego części przedsiębiorca zobowiązany jest zgłosić organowi podatkowemu w terminie 14 dni od jej zaistnienia.
4. Przedsiębiorca zobowiązany jest w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku podatkowego w czasie korzystania ze zwolnienia do składania w organie podatkowym pisemnej informacji o stanie zatrudnienia na koniec poprzedniego roku kalendarzowego. Przedsiębiorca potwierdza stan zatrudnienia, przedkładając uwierzytelnione kopie deklaracji ZUS składanych w roku podatkowym.
§ 4
1. Prawo do zwolnienia od podatku, za cały okres jego przysługiwania, traci przedsiębiorca, który:
2. Przedsiębiorca, który nie dopełnił obowiązku terminowego zawiadomienia, o którym mowa w § 3 ust. 3, organu podatkowego o utracie prawa do zwolnienia od podatku, traci prawo do tego zwolnienia, poczynając od początku roku podatkowego, w którym prawo to utracił.
§ 5
W przypadku utraty prawa do zwolnienia z podatku, kwoty udzielonych ulg stają się zaległościami podatkowymi, w stosunku do których mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zmianami) i przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161 ze zmianami).
§ 6
Zwolnienie z podatku od nieruchomości, przewidziane w § 1 niniejszej uchwały, stanowi pomoc publiczną, o której mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz. U. Nr 60, poz. 704).
§ 7
Łączna wartość pomocy dla jednego przedsiębiorcy w formie zwolnienia z podatku od nieruchomości, a także w innych formach oraz z innych źródeł, nie może przekroczyć maksymalnej intensywności pomocy, określonej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 20 lutego 2001 r. w sprawie pomocy regionalnej dla przedsiębiorców (Dz. U. Nr 28, poz. 306).
§ 8
Przedsiębiorca, który otrzyma pomoc, której wartość łącznie z pomocą udzieloną w ciągu ostatnich trzech lat przekracza kwotę będącą równowartością 100 tys. EURO, może uzyskać pomoc regionalną w formie zwolnienia z podatku od nieruchomości, o którym mowa w § 1, pod warunkiem, że:
1) utworzenie nowych miejsc pracy związane jest z dokonaniem nowej inwestycji w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 2 ustawy o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców,
2) nowo utworzone miejsca pracy będą zachowane przez co najmniej 5 lat,
3) łączna wartość tej pomocy dla jednego przedsiębiorcy udzielonej w formie zwolnienia z podatku od nieruchomości, a także w innych formach oraz innych źródeł, nie może przekroczyć maksymalnej intensywności pomocy regionalnej, ustalonej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 20 lutego 2001 r. w sprawie pomocy regionalnej dla przedsiębiorców (Dz. U. Nr 28, poz. 306),
4) przy obliczaniu wielkości pomocy regionalnej na tworzenie nowych miejsc pracy uwzględnia się wartość ponoszonych przez przedsiębiorcę dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, rozumianych jako koszty płacy brutto pracowników powiększone o wszystkie obowiązkowe płatności związane z zatrudnieniem.
§ 9
Zwolnienia z podatku od nieruchomości z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy związanych z daną inwestycją nie mogą otrzymać przedsiębiorcy prowadzący działalność w sektorach, o których mowa w art. 14 ustawy o pomocy publicznej (sektor hutnictwa żelaza i stali, sektor budownictwa okrętowego, sektor górnictwa węgla, sektor włókien syntetycznych, sektor motoryzacyjny i sektor żeglugi morskiej).
§ 10
W terminie do dnia 31 stycznia każdego roku podatkowego w czasie korzystania ze zwolnienia przedsię-
biorca składa do organu podatkowego pisemną informację o wielkości otrzymanej pomocy publicznej w różnych formach.
§ 11
Jeżeli łączna wartość pomocy dla jednego przedsiębiorcy udzielonej w formie zwolnienia z podatku od nieruchomości, a także w innych formach oraz innych źródeł, przekroczy maksymalną intensywność pomocy regionalnej, ustalonej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 20 lutego 2001 r. w sprawie pomocy regionalnej dla przedsiębiorców (Dz. U. Nr 28, poz. 306), przedsiębiorca zobowiązany jest do zwrotu kwot stanowiących nadwyżkę pomocy ponad dopuszczalna intensywność.
§ 12
Wykonanie niniejszej uchwały powierza się Zarządowi Miasta Jeleniej Góry.
§ 13
Uchwała podlega ogłoszeniu poprzez wywieszenie na tablicy ogłoszeń Urzędu Miejskiego i opublikowanie w prasie lokalnej.
§ 14
Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., jednakże nie wcześniej niż po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.