2236 UCHWAŁA RADY MIEJSKIEJ W ŚWIDNICY z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy na lata 2002–2006 Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2001 r. Nr 71, poz. 733) Rada Miejska w Świdnicy uchwala, co następuje: |
§ 1
Przyjmuje się program gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy na lata 2002–2006 stanowiący załącznik do niniejszej uchwały.
§ 2
Uchwała nr XXXVII/454/02 Rady Miejskiej w Świdnicy z dnia 26 lutego 2002 roku w sprawie ustalenia zasad polityki czynszowej na lata 2002–2006 stanowi integralną część programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy na lata 2002–2006.
§ 3
Wykonanie uchwały powierza się Zarządowi Miasta.
§ 4
Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.
Załącznik nr 1 do uchwały Rady Miejskiej w Świdnicy z dnia 25 czerwca 2002 r. (poz. 2236) |
Wieloletni program gospodarowania mieszkaniowym zasobem Gminy Miasto Świdnica na lata 2002–2006
Zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych członków wspólnoty samorządowej jest zadaniem własnym gminy, nałożonym na gminę przez ustawę z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 71, poz. 733 z 2001 r. z późn. zm.), zwaną dalej ustawą.
O kształcie lokalnej polityki mieszkaniowej decydują wszelkie działania, decyzje i plany przyszłych przedsięwzięć zmierzające do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych członków wspólnoty samorządowej przy uwzględnieniu lokalnych uwarunkowań społeczno- -gospodarczych, a w szczególności finansowych, demograficznych, urbanistycznych, infrastrukturalnych i techniczno-organizacyjnych.
Uchwałą Rady Miejskiej nr XVIII/216/2000 z dnia 19 maja 2000 r. przyjęty został program rozwoju miasta pod nazwą “Strategia Rozwoju Miasta Świdnicy, ze szczególnym uwzględnieniem strategii mieszkaniowej na lata 2000–2015”. Postanowienia zawarte w strategii w części dotyczącej mieszkalnictwa stały się sprzeczne z ustaleniami i wymogami obecnie obowiązującej ustawy. W związku z powyższym należało przygotować wieloletni program gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy, zgodny z aktualną regulacją prawną, obejmujący co najmniej 5-letni okres.
I. Prognoza dotycząca wielkości i stanu technicznego zasobu mieszkaniowego gminy z podziałem na lokale socjalne i pozostałe lokale mieszkalne.
Wielkość zasobów mieszkaniowych gminy według stanu na 1 stycznia 2002 roku to 883 budynki komunalne. W 741 budynkach z lokalami mieszkalnymi występują wspólnoty mieszkaniowe będące współwłasnością gminy i osób fizycznych. W budynkach wspólnot mieszkaniowych gmina posiada 3.838 lokali mieszkalnych. Ponadto w zasobach komunalnych znajdują się 142 budynki nieobjęte wspólnotami mieszkaniowymi. Są to głównie budynki wyłączone z prywatyzacji oraz budynki z lokalami socjalnymi. Znajduje się w nich 1165 lokali mieszkalnych. Ogółem w zasobach komunalnych na dzień 1 stycznia 2002 r. znajdowały się 5003 lokale mieszkalne, w tym 163 lokale socjalne. Średnia wielkość lokalu komunalnego wynosi około 57,00 m2. Pośród 5003 lokali komunalnych – 859 mieszkań posiada pełne wyposażenie techniczne, tzn. instalację wodno-kanalizacyjną, instalację gazową i centralne ogrzewanie.
Struktura wiekowa budynków:
Razem – 883
Ponad 65% zasobów komunalnych stanowią budynki liczące blisko 100 lat. Stosunkowo niskie czynsze pobierane za mieszkania komunalne nie pozwalają na odtwarzanie zasobów, a nawet systematyczne remonty i modernizacje. Dlatego stan techniczny budynków, szczególnie w staromiejskiej zabudowie, jest mniej niż przeciętny.
Oprócz tych zasobów gmina posiada 100% udziałów w Świdnickim Towarzystwie Budownictwa Mieszkaniowego, które wyremontowało i wynajmuje budynek przy ul. Budowlanej 1 liczący 12 mieszkań oraz wybudowało 74 mieszkania w kompleksie przy ul. Jałowcowej 3–11. Obecnie ŚTBS realizuje II etap budowy lokali mieszkalnych przy ul. Jałowcowej i przystępuje do kolejnej inwestycji przy ul. Jagiellońskiej 3–7.
W związku z prowadzoną prywatyzacją mieszkań komunalnych w każdym roku zmniejsza się ilość zasobów mieszkaniowych gminy. Przewiduje się, że ilość lokali mieszkalnych w kolejnych latach objętych niniejszym programem będzie wynosiła:
Największy obecny problem w zakresie gospodarowania lokalami mieszkaniowymi stanowi niewystarczająca ilość lokali socjalnych. Osób lub rodzin oczekujących na przydział lokalu socjalnego jest więcej niż wszystkich takich mieszkań w Świdnicy. Wszystkie mieszkania socjalne pozostające w zasobach komunalnych są zasiedlone, a odzysk z tzw. “ruchu ludności” znikomy. W ostatnim okresie Zarząd Miasta przekwalifikował 12 pojedynczych mieszkań komunalnych o niskim standardzie na lokale socjalne , a także dwa budynki przeznaczył do sukcesywnego wykwaterowania z mieszkań komunalnych celem zasiedlenia rodzin o niskich dochodach lub bez dochodów oczekujących na przydział lokali socjalnych. Oprócz uprawnienia do lokalu socjalnego wynikającego z uchwały Rady Miejskiej nr VIII/70/94 z dnia 9 grudnia 1994 r. tut. gmina ma zobowiązania wobec osób, którym w prawomocnym wyroku sądu orzeczono o eksmisji z prawem do lokalu socjalnego.
Polityka mieszkaniowa na najbliższe 5 lat winna ukierunkować się na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych grupy ludności mieszkającej w trudnych warunkach, nieposiadającej wystarczających dochodów do nabycia mieszkania we własnym zakresie. Działania władz miejskich będą polegały głównie na pozyskiwaniu lokali socjalnych przez przekwalifikowanie budynków czy inne działania.
II. Analiza potrzeb oraz plan remontów i modernizacji wynikający ze stanu technicznego budynków i lokali, z podziałem na kolejne lata.
Dnia 10 lipca 2001 roku przestały obowiązywać przepisy ustawy z dnia 2 lipca 1994 roku o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 120, poz. 787 z późn. zm.) określające w sposób szczegółowy obowiązki wynajmującego i najemcy w zakresie utrzymania lokalu w odpowiednim stanie technicznym. Aktualnie w tej mierze obowiązują jedynie przepisy Kodeksu cywilnego. Treść art. 681 odnosi się do drobnych nakładów, które obciążają najemcę lokalu. Należą do nich w szczególności drobne naprawy podłóg, drzwi, okien, malowanie ścian, podłóg oraz wewnętrznej strony drzwi wejściowych, jak również drobne naprawy instalacji urządzeń technicznych, zapewniających korzystanie ze światła, ogrzewania lokalu, dopływu i odpływu wody. W związku z tym należy ściśle określić obowiązki stron najmu.
Najemca lokalu zobowiązany jest do wykonywania następującego zakresu prac:
– naprawa i konserwacja podłóg, posadzek, wykładzin podłogowych, płytek ceramicznych i innych w kuchni i pomieszczeniach sanitarnych,
– naprawa i konserwacja okien i drzwi, w tym – obustronne malowanie okien oraz malowanie drzwi, oraz malowanie drzwi wejściowych od wewnętrznej strony,
– naprawa i konserwacja wbudowanych mebli, łącznie z ich wymianą,
– naprawa i konserwacja pieców węglowych, akumulacyjnych i c.o., trzonów kuchennych, kuchni i grzejników wody przepływowej (gazowych, elektrycznych i węglowych), podgrzewaczy wody, wanien, brodzików, mis klozetowych, umywalek i zlewozmywaków wraz z syfonami, baterii i zaworów czerpalnych oraz innych urządzeń sanitarnych, łącznie z ich wymianą,
– naprawa i konserwacja osprzętu i zabezpieczeń instalacji elektrycznej z wyłączeniem wymiany instalacji,
– naprawa i konserwacja etażowego centralnego ogrzewania, a w przypadku, gdy nie zostało ono zainstalowane na koszt wynajmującego, także jego wymiana
– naprawa, konserwacja i wymiana przewodów odpływowych urządzeń sanitarnych aż do pionów zbiorczych,
– konserwacja balkonów oraz pomieszczeń gospodarczych, przynależnych do lokali, z naprawami i wymianą stolarki okiennej i drzwiowej w tych pomieszczeniach włącznie,
– usunięcie skutków szkód i zniszczeń lokalu i budynku, spowodowanych przez najemcę i członków jego gospodarstwa domowego oraz odwiedzające go osoby.
Wynajmującego obciążają koszty:
– utrzymania w należytym stanie budynku oraz instalacji, pomieszczeń i urządzeń służących do wspólnego użytku mieszkańców,
– dokonywania napraw lokali, instalacji i wyposażenia technicznego w zakresie nieobciążającym najemcy, a w szczególności – napraw i wymiany wewnętrznych instalacji wodociągowych, kanalizacyjnych, elektrycznych i gazowych (bez urządzeń odbiorczych), centralnego ogrzewania wraz z wymianą grzejników (z wyłączeniem zaworów),
– wymiany pieców grzewczych, stolarki okiennej i drzwiowej, podłóg, posadzek, wykładzin podłogowych oraz tynków, jeśli przyczyny uzasadniające wymianę nie powstały z winy najemcy.
Sprecyzowanie zakresu obowiązków najemcy i wynajmującego jest konieczne m.in. w związku z określeniem szczegółowego zakresu prac remontowo-konserwacyjnych w zasobie komunalnym, które należy wykonać w kolejnych latach.
Remonty wykonywane przez gminę w budynkach komunalnych i budynkach wspólnot mieszkaniowych dzielą się na kapitalne i bieżące. Jedne i drugie są realizowane sukcesywnie, w miarę posiadanych przez właściciela środków.
Plan remontów kapitalnych budynków:
1. Rok 2002
Razem – 900.000 zł
2. Rok 2003
Razem – 900.000 zł
3. Rok 2004
Razem – 900.000 zł
4. Rok 2005
Razem – 900.000 zł
5. Rok 2006
Razem – 1.400.000 zł
Remonty kapitalne elewacji:
1. Rok 2002
– Plac Grunwaldzki 3 – planowana wartość robót – 400.000 zł
2. Rok 2003
– Rynek 37–43 – planowana wartość robót – 960.000 zł
3. Rok 2004
Razem – 700.000 zł
4. Rok 2005
Razem – 550.000 zł
5. Rok 2006
– ul. Pułaskiego 17 – planowana wartość robót – 300.000 zł
Rozbiórki:
1. Rok 2002
– ul. Bora Komorowskiego 7 – planowana wartość robót – 130.000 zł
2. Rok 2003
Razem – 220.000 zł
3. Lata 2004–2006 – według potrzeb bieżących.
Remonty kapitalne instalacji gazowej i c.o.:
1. Rok 2002
Razem – 154.000 zł
2. Rok 2003
Razem – 91.000 zł
3. Rok 2004
Razem – 100.000 zł
4. Rok 2005
Razem – 49.000 zł
5. Rok 2006 – według potrzeb bieżących dla tego okresu.
Remonty kapitalne dachów:
1. Rok 2002 – nie zostały zabezpieczone środki na ten cel.
2. Rok 2003
Razem – 127.000 zł
3. Rok 2004
Razem – 142.500 zł
4. Rok 2005
Razem – 179.000 zł
5. Rok 2006 – według potrzeb bieżących.
W planie remontów bieżących na lata 2002–2006 znajdują się różnorodne roboty w podziale na branże:
1. Roboty dekarskie (w tym wymiana lub naprawa pokryć papowych i dachówkowych, wymiana lub naprawa rynien, rur spustowych, obróbek blacharskich) – zaplanowano około 800 napraw na kwotę 1.200.000 zł.
2. Roboty elektryczne (w tym wymiana instalacji elektrycznej w mieszkaniach, WLZ w budynkach, zmiana zasilania na 24 V, wymiana lub naprawa instalacji piwnic i strychów) – zaplanowano około 270 napraw na łączną kwotę 891.000 zł.
3. Roboty hydrauliczne (wymiana pionów wodnych, kanalizacyjnych, wymiana instalacji gazowej + dokumentacja, przełożenie przykanalików instalacji burzowej, udrożnienie kanalizacji, remont instalacji c.o. z częściową wymianą armatury)
4. Roboty murarsko-tynkarskie (przemurowanie kominów, wykonanie posadzek, wymiana tynków, docieplenia ścian , opaski betonowe, remonty klatek schodowych, roboty malarskie itp.)
- zaplanowano około 1750 robót na łączną kwotę 3.150.000 zł.5. Pustostany
- zaplanowano około 130 remontów na kwotę 2.340.000 zł.6. Roboty stolarskie (wymiana stolarki okiennej i drzwiowej nietypowej, wymiana elementów stolarki)
- zaplanowano około 330 wymian na łączną kwotę 662.000 zł.7. Roboty zduńskie (przestawienie pieców kaflowych, postawienie pieców)
- zaplanowano około 800 przestawień na kwotę 1.760.000 zł.Potrzeby w zakresie remontów bieżących i kapitalnych są kilkakrotnie większe niż możliwości finansowe gminy. Plan remontów konstruowany jest na podstawie przeglądów technicznych budynków w mieście, interwencji najemców lokali oraz uchwał wspólnot mieszkaniowych. Poza sytuacjami awaryjnymi każde zgłoszenie naprawy czy wymiany urządzeń w budynku “czeka" na realizację. Zależnie od zakresu remontu i czynników takich jak koszty, warunki techniczne, konieczność opracowania dokumentacji realizacja różnych rodzajów prac remontowych trwa od kilku tygodni do kilku lat.
III. Planowana sprzedaż lokali mieszkalnych w latach 2002–2006.
Prywatyzacja mieszkań odbywa się na podstawie uchwały nr L/519/98 Rady Miejskiej w Świdnicy z dnia 27 lutego 1998 roku z późn. zm. w sprawie zasad sprzedaży lokali mieszkalnych i użytkowych jako odrębnych nieruchomości, w budynkach stanowiących własność Miasta Świdnicy. Zgodnie z tą regulacją prawną mieszkańcy zasobów komunalnych mogą nabywać lokale mieszkalne, do których posiadają tytuł prawny na zasadach preferencyjnych w drodze indywidualnego wniosku, tj. za 10% wartości określonej przez rzeczoznawcę, a jeśli wszyscy najemcy z budynku kupują lokale jednocześnie – wówczas za 5% wartości. Stosowane bardzo wysokie bonifikaty – 90% i 95% mają być zachętą do nabywania lokali i inwestowania w nie w formie remontu i modernizacji.
W obecnym czasie zmalała ilość wniosków o wykup lokali mieszkalnych. Wynika to z faktu, że w latach poprzednich większość osób zdecydowanych na posiadanie własnościowego lokalu i konsekwentne ponoszenie kosztów wynikających z prawa własności dokonała wykupu mieszkań. Tutejszy organ zakłada ,że sprzedaż mieszkań przez najbliższe 5 lat tj. od 2002 do 2006, wyniesie około 300 do 400 lokali rocznie. Bezpośredni wpływ na ten proces będą miały:
W celu zachęcenia najemców do wykupu lokali mieszkalnych wysyłane są oferty sprzedaży. Oferty w pierwszej kolejności kierowane są do najemców lokali w tych budynkach, gdzie przeważająca część lokali stanowi własność prywatną lub “niewykupione" pozostały pojedyncze mieszkania, które dotychczas stanowią własność gminy. Polityka miasta w zakresie sprzedaży lokali mieszkalnych w najbliższym pięcioleciu będzie ukierunkowana na zbywanie w miarę możliwości wszystkich lokali w budynku lub większości mieszkań w obiekcie. Taka sytuacja jest korzystna dla gminy i dla prywatnych właścicieli lokali, bowiem wspólnocie mieszkaniowej powstającej z mocy prawa, pozwala na podejmowanie szeregu inicjatyw, z jednoczesnym odciążeniem gminy od partycypowania w kosztach przedsięwzięć w dużej części.
IV. Zasady polityki czynszowej.
Niniejsza część wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy została uchwalona przez Radę Miejską uchwałą nr XXXVII/ /454/02 z dnia 26 lutego 2002 roku w sprawie ustalania zasad polityki czynszowej na lata 2002–
- 2006.V. Sposób i zasady zarządzania lokalami i budynkami wchodzącymi w skład mieszkaniowego zasobu gminy oraz przewidywane zmiany w zakresie zarządzania mieszkaniowym zasobem gminy w kolejnych latach.
Zmiana sposobu administrowania zasobami komunalnymi stanowi przedmiot analiz i przygotowań władz miasta do restrukturyzacji zarządzania od kilkunastu miesięcy. Obecna forma prawna w jakiej sprawowany jest zarząd nieruchomościami komunalnymi i budynkami wspólnot mieszkaniowych nie ma pełnym uprawnień do działań, jakie podejmuje. Jednostka budżetowa – Administracja Budynków Komunalnych “Nieruchomości Świdnickie” pełni obecnie funkcję administratora i reprezentanta właściciela mienia komunalnego wobec najemców i właścicieli lokali, a więc występuje w podwójnej roli. Jest to sprzeczne z art. 7 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 5 lutego 1997 r. Nr 9, poz. 43), gdyż działalność ta wykracza poza zadania o charakterze użyteczności publicznej. Art. 10 cyt. wyżej ustawy wskazuje spółki prawa handlowego jako formę działalności gospodarczej poza sferą użyteczności publicznej. W związku z tym konieczne są zmiany w sposobie zarządzania.
Pierwszym krokiem w tej procedurze będzie decyzja Rady Miejskiej w formie uchwały o likwidacji jednostki budżetowej, a następnie o sposobie powierzenia zarządzania nowemu podmiotowi lub kilku podmiotom. Gmina Miasto Świdnica ma możliwość zawarcia umowy o zarządzanie w sposób bezprzetargowy ze spółką prawa handlowego utworzoną przez pracowników likwidowanej ABK “NŚ” lub wyłonić nowego zarządcę zgodnie z ustawą o zamówieniach publicznych, tj. w drodze przetargu. Decyzją nr ZD/8717/01 z dnia 11 lipca 2001 r. Prezes Urzędu Zamówień Publicznych postanowił zatwierdzić tryb zamówienia publicznego z wolnej ręki na administrowanie nieruchomościami Gminy Miasto Świdnica na okres 3 lat. Decyzję niniejszą Prezes Urzędu Zamówień Publicznych uzasadnił dużym bezrobociem w regionie oraz koniecznością dostosowania się nowej spółki do mechanizmów wolnorynkowych.
ABK “Nieruchomości Świdnickie” zatrudnia obecnie 63 pracowników. Większość załogi wyraziła akces przystąpienia do spółki z o.o. i dalszego świadczenia pracy w nowym podmiocie gospodarczym w zakresie zarządzania zasobami komunalnymi.
W świetle obowiązujących przepisów prawa dotyczących najmu i własności lokali zarządzanie zasobami komunalnymi przez prywatnego administratora – spółkę z o.o. utworzoną przez byłych pracowników ABK “Nieruchomości Świdnickie” czy zupełnie inny podmiot wydaje się dla gminy dużo korzystniejsze. Firmy prywatne są lepiej zarządzane i zorganizowane. Duży nacisk kładą na dyscyplinowanie kosztów, które z reguły są znacząco niższe od kosztów w porównywalnych jednostkach publicznych. Właściciele prywatni angażują w działalność gospodarczą własny majątek i prowadzą ją na własną odpowiedzialność. Decyzjom tych podmiotów towarzyszy ryzyko, w związku z tym dokładają starań, aby decyzje były trafne.
W 2002 roku władze miasta dokonają szczegółowej analizy obecnej struktury zarządzania oraz zdefiniują zakres usług, jaki winien być świadczony przez nowego zarządcę nieruchomości. Ustalone zostaną warunki przyszłe współpracy i wyboru profesjonalnego i wiarygodnego zarządcy. Z wybranym zarządcą gmina zawrze umowę o zarządzanie, która precyzyjnie będzie formułowała prawa i obowiązki obu stron. Umowa powinna zabezpieczać interesy zleceniodawcy, ale jednocześnie dać szansę rozwoju zleceniobiorcy.
W pierwszym etapie zarządzania zasobami komunalnymi przez nowy podmiot umowę należałoby zawrzeć na okres około 2–3 lat.
Następnie w drodze zamówienia publicznego, uwzględniając w warunkach przetargu doświadczenia wynikające z współpracy z nowym zarządcą, wyłonić wykonawcę zadania na lata kolejne, zamykające okres trwania niniejszego programu.
VI. Źródła finansowania gospodarki mieszkaniowej oraz wysokość wydatków w kolejnych latach, z podziałem na koszty bieżącej eksploatacji, koszty remontów oraz koszty modernizacji lokali i budynków wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy.
Podstawowym źródłem utrzymania komunalnego zasobu mieszkaniowego będą wpływy z czynszu za najem lokali mieszkalnych. Uzupełnieniem będą wpływy z czynszu za lokale użytkowe. Wpływy z czynszów uzupełnione o wpłaty właścicieli lokali wyodrębionych, a także dodatki mieszkaniowe, dotacje, wpływy z reklam, itp. stworzą możliwość zwiększenia nakładów na remonty budynków, a przez to poprawę ich stanu technicznego.
Na usługi remontowe zaplanowane są w budżecie ABK “NŚ” na 2002 rok środki w wysokości 4.935.100,00 zł, w tym 2.000.000,00 zł na remonty kapitalne i 2.935.100,00 zł na remonty bieżące.
Zakładając 5% wzrost wydatków w planach finansowych na lata następne, tj. 2003–2006, na zakup usług remontowych, wysokość środków wyniesie:
Rok |
Remonty bieżące |
Remonty kapitalne |
Łącznie |
2002 |
2.935.100,00 |
2.000.000,00 |
4.935.100,00 |
2003 |
3.081.855,00 |
2.100.000,00 |
5.181.855,00 |
2004 |
3.235.947,00 |
2.205.000,00 |
5.440.947,00 |
2005 |
3.397.744,00 |
2.315.250,00 |
5.712.994,00 |
2006 |
3.567.631,00 |
2.431.012,00 |
5.998.643,00 |
Na bieżącą eksploatację budynków składają się takie wydatki budżetowe, jak: zakup energii, zakup usług pozostałych, różne opłaty i składki, podatek od nieruchomości, koszty postępowania sądowego i egzekucyjnego. Łącznie w 2002 r. zaplanowano na te wydatki środki w kwocie 11.699.480,00 zł.
Zakłada się, iż na lata następne plany wydatków zostaną powiększone o około 5%, tj.:
Administracja Budynków Komunalnych “Nierucho-mości Świdnickie” jako zarządca wspólnot mieszkaniowych uzyskuje wynagrodzenie 0,30 zł/m2 administrowanej powierzchni.
W związku z rosnącą konkurencją na rynku zarządców zakłada się, iż stawka pobierana przez ABK będzie wzrastała w najbliższych latach w nieznaczny sposób.
W związku z założeniem odrębnych rachunków bankowych wszystkim wspólnotom mieszkaniowym zarządzanym przez ABK będą zgodnie z wymogami ustawy o własności lokali prowadzone rozliczenia wpłacanych przez właścicieli zaliczek na poczet kosztów zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej.
Miasto będzie pokrywało środki za lokale komunalne zgodnie ze strukturą procentową własności w budynku.
W związku z postępującą prywatyzacją lokali mieszkalnych, a także z tendencją wyłączania się
spod zarządu Administracji Budynków Komunalnych “Nieruchomości Świdnickie” wspólnot mieszkaniowych, trudno jest precyzyjnie przewidzieć iloma takimi budynkami i lokalami będzie dysponowało miasto, w których będą prowadzone prace remontowe i jakie środki zostaną faktycznie wydatkowane. Bezdyskusyjny jest fakt, że potrzeb w tym zakresie jest bardzo wiele, natomiast możliwości finansowych mniej. W okresie realizacji programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy właściciel mienia komunalnego dołoży wszelkich starań w celu jak najefektywniejszego wydawania środków na utrzymanie zasobów komunalnych.
VII. Inne działania mające na celu poprawę wykorzystania i racjonalizację gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy.
Polityka mieszkaniowa miasta zmierza w kierunku poprawy i racjonalizacji gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy. Przede wszystkim polega na systematycznie realizowanych inwestycjach w zakresie budownictwa mieszkaniowego i to zarówno bezpośrednio przez gminę, jak i za pośrednictwem ŚTBS. W roku bieżącym ŚTBS realizuje II etap budowy budynku wielorodzinnego liczącego 32 mieszkania. W 2003 roku miasto wybuduje 2 budynki komunalne liczące łącznie około 100 mieszkań.
Sukcesywne wykwaterowywanie mieszkańców z budynków o najniższym standardzie i przeznaczenie tych obiektów do sprzedaży w celu remontu z zachowaniem funkcji mieszkalnej sprzyja eliminowaniu z użytkowania lokali o bardzo niskiej wartości technicznej.
Jednym z działań w okresie 2002–2006 będzie kojarzenie zamian lokatorskich pomiędzy rodzinami posiadającymi duże zadłużone mieszkania a osobami gotowymi pokryć koszty zadłużenia, posiadającymi środki na remonty i modernizacje objętych zaniedbanych lokali. Jest to sposób na odzyskanie zaległości czynszowych i odtwarzanie wartości mieszkań bez zaangażowania środków gminy.
W 5-letnim okresie objętym niniejszym programem będą przeznaczane do remontu i adaptacji na koszt własny przyszłego najemcy pomieszczenia niemieszkalne oraz lokale zdyskwalifikowane w latach poprzednich, znajdujące się w budynkach gminy, do remontu których gmina odstąpiła ze względu na wysokie koszty, niewspółmierne do uzyskanego efektu.
Na bieżąco będzie realizowana pomoc w formie dodatków mieszkaniowych na rzecz mieszkańców miasta znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej.