R o z d z i a ł 1

Przepisy ogólne

§ 1

Uchwala się miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego miasta Chojnowa w granicach określonych w rysunku planu, stanowiącym załącznik do niniejszej uchwały.

§ 2

1. Plan ustala:

1) przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnych funkcjach lub różnych zasadach zagospodarowania,

2) linie rozgraniczające ulice, place oraz drogi publiczne wraz z urządzeniami pomocniczymi,

3) tereny przeznaczone do realizacji celów publicznych oraz linie rozgraniczające te tereny,

4) zasady obsługi w zakresie infrastruktury technicznej oraz linie rozgraniczające tereny tej infrastruktury,

5) zasady i standardy kształtowania zabudowy oraz urządzania terenu,

6) zasady i warunki podziału terenów na działki budowlane.

2. Na ustalenia, o których mowa w ust. 1, składają się:

1) ogólne zasady zagospodarowania terenu, zawarte w rozdziale 2,

2) szczegółowe zasady zagospodarowania terenów w obrębie linii rozgraniczających, zawarte w rozdziale 3 (tereny zainwestowane, rolne i leśne) oraz w rozdziale 4 (układ komunikacyjny).

§ 3

Ilekroć w dalszej części uchwały jest mowa o:

1) planie – należy przez to rozumieć ustalenia zawarte w niniejszej uchwale wraz z załącznikiem,

2) rysunku planu – należy przez to rozumieć rysunek, stanowiący załącznik do niniejszej uchwały,

3) przepisach szczególnych – należy przez to rozumieć aktualne w momencie uchwalania niniejszej uchwały przepisy prawne,

4) terenie – należy przez to rozumieć obszar o określonej funkcji dominującej, oznaczonej symbolem użytkowania, ograniczony liniami rozgraniczającymi,

5) funkcji lub sposobie użytkowania terenu – należy przez to rozumieć dominującą funkcję obszaru,

6) uciążliwości – należy przez to rozumieć zjawiska lub stany utrudniające życie albo dokuczliwe dla otaczającego środowiska, a zwłaszcza hałas, wibracje, zanieczyszczenia powietrza i zanieczyszczenia odpadami,

7) ustawie o zagospodarowaniu przestrzennym – należy przez to rozumieć ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 z późniejszymi zmianami).

R o z d z i a ł 2

Ogólne zasady zagospodarowania terenu

§ 4

Ustala się następujące ogólne zasady zagospodarowania terenu:

1. Linie rozgraniczające tereny o różnym sposobie użytkowania, oznaczone w rysunku planu jako:

1) ciągłe – oznaczają ściśle określone, obowiązujące granice terenów,

2) przerywane – oznaczają orientacyjne granice terenów, możliwa jest korekta ich przebiegu w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

2. Granice opracowania stanowią jednocześnie linie rozgraniczające dla przyległych terenów.

3. Określone w planie funkcje terenów wskazują na podstawowy sposób ich użytkowania. Oznacza to możliwość wprowadzenia funkcji uzupełniających, niekolidujących z funkcją podstawową, niezmieniających generalnego charakteru zagospodarowania oraz warunków środowiska przyrodniczego i kulturowego.

4. Wewnętrzne podziały terenów wskazane na rysunku planu mają charakter postulowany i dopuszcza się ich zmianę, przy zachowaniu ustalonej formy zabudowy i warunków użytkowania terenu.

§ 5

Na terenach objętych planem ustala się następujące, podstawowe zasady ochrony środowiska przyrodniczego:

1. Wyklucza się lokalizację inwestycji, których budowa lub funkcjonowanie może znacząco oddziaływać na środowisko (szczególnie szkodliwych dla środowiska).

2. Wszelką działalność gospodarczą należy prowadzić w sposób ograniczający jej uciążliwość do granic działki, na której się odbywa.

3. Wprowadza się zakaz zrzutu nieoczyszczonych ścieków sanitarnych i deszczowych do rzeki Skorej.

4. Nie należy sytuować nowej zabudowy na terenach zalewowych, w przypadku konieczności jej wykonania należy przewidzieć odpowiednie zabezpieczenie celem zminimalizowania szkód i strat powodziowych. Wznoszenie obiektów budowlanych na terenach zalewowych wymaga uzyskania pozwolenia wodnoprawnego.

§ 6

Na terenach objętych planem ustala się następujące zasady służące ochronie dóbr kultury:

1. Dla inwestycji i robót budowlanych wymagających pozwolenia na budowę na podstawie przepisów szczególnych i wykonywanych w obiektach i w obrębie zespołów zabytkowych ustala się obowiązek każdorazowego uzgadniania planowanych zamierzeń z właściwą jednostką Służby Ochrony Zabytków.

2. Dla inwestycji dotyczących obiektów o walorach kulturowych ustala się obowiązek uzyskania opinii Służby Ochrony Zabytków.

3. Na określonych w planie terenach stanowisk archeologicznych wszelkie prace ziemne wymagają uprzedniego zgłoszenia zamiaru ich przeprowadzenia właściwej jednostce Służby Ochrony Zabytków.

4. Dla pozostałych terenów, niewymienionych w ust. 3, obowiązek powiadomienia służb konserwatorskich (archeologicznych) występuje niezwłocznie po dokonaniu odkrycia.

§ 7

Ustala się następujące ogólne warunki, zasady i standardy zagospodarowania działek i terenów budowlanych oraz kształtowania zabudowy:

1. Usytuowanie budynków na działce powinno:

a) być dostosowane do ustalonej w planie linii zabudowy,

b) zapewnić odległość budynków od granic działki i zabudowy sąsiedniej wymaganą przepisami szczególnymi, w tym sanitarnymi, kolejowymi i ochrony przeciwpożarowej, przy założeniu utrzymania charakteru zabudowy.

2. Zabudowę uzupełniającą w zwartych pierzejach należy sytuować w istniejących liniach zabudowy, pokrywającymi się z liniami rozgraniczającymi ulic.

3. Wjazdy na działki należy sytuować (o ile takie możliwości istnieją) z ulic dojazdowych i lokalnych, ograniczając maksymalnie liczbę wjazdów z ulic zbiorczych i głównych. Wjazdy z ulic zbiorczych i głównych dopuszczalne są jedynie w przypadku braku możliwości obsługi terenu z ulic niższych klas.

4. Projektowane obiekty budowlane powinny być dostosowane do otoczenia pod względem gabarytów, bryły budynku, typu i pokrycia dachu, wykończenia zewnętrznego ścian, detali architektonicznych, proporcji otworów okiennych oraz elementów małej architektury. Zaleca się stosowanie materiałów odpowiadających miejscowej tradycji. Obowiązki te dotyczą w szczególności zabudowy realizowanej w obrębie zespołów zabytkowych i w sąsiedztwie obiektu zabytkowego, a także w wyznaczonych do poddania rehabilitacji zespołach zabudowy z przełomu XIX i XX wieku. Przy odnawianiu, remoncie lub modernizacji budynków przedwojennych należy przywracać ich pierwotny wystrój architektoniczny.

5. Lokalizacja budynków i budowli (w tym infrastruktury podziemnej, naziemnej i nadziemnej) w sąsiedztwie linii kolejowych zgodnie z przepisami szczególnymi. Powyższe budynki oraz obiekty budowlane zlokalizowane przy linii kolejowej, zwłaszcza dużych prędkości, wymagają również zabezpieczenia konstrukcji przed wibracjami i drganiami pochodzącymi od przejeżdżających pociągów oraz wyciszenia pomieszczeń, w których przebywają ludzie.

§ 8

Ustala się następujące ogólne zasady uzbrojenia inżynieryjnego terenów:

1. Uzbrojenie terenów przeznaczonych pod zabudowę winno następować kompleksowo i wyprzedzająco w stosunku do zabudowy.

2. Ustala się zasadę, że zarówno sieci modernizowane, jak i nowo projektowane należy prowadzić w granicach linii rozgraniczających ulic i placów oraz innych terenów publicznych.

3. Dopuszcza się możliwość realizacji urządzeń technicznych uzbrojenia poza terenami wyznaczonymi w planie, jako towarzyszących inwestycjom na terenach własnych inwestora.

§ 9

W zakresie zaopatrzenia w wodę ustala się:

1) pobór wody z miejskiej sieci wodociągowej,

2) modernizację (wymianę) sieci wodociągowej na najbardziej wyeksploatowanych odcinkach oraz jej rozbudowę na terenach przeznaczonych pod zabudowę.

§ 10

W zakresie odprowadzenia ścieków ustala się:

1) system kanalizacji ogólnospławnej,

2) modernizację sieci kanalizacyjnej wraz z jej częściową wymianą oraz jej rozbudowę dla obsługi terenów wyznaczonych pod zabudowę,

3) docelową likwidację istniejących szamb i zbiorników bezodpływowych.

§ 11

W zakresie zaopatrzenia w gaz ustala się:

1) dostawę gazu z istniejącej sieci rozdzielczej niskiego ciśnienia,

2) modernizację i przebudowę sieci gazowej średniego i niskiego ciśnienia z uwzględnieniem potrzeb wynikających z planowanego szerszego wykorzystania gazu do celów grzewczych oraz rozbudowę sieci na terenach wyznaczonych pod zabudowę wraz z realizacją niezbędnych stacji redukcyjno-pomia-rowych.

§ 12

W zakresie zaopatrzenia w ciepło ustala się:

1) zaopatrzenie w ciepło z kotłowni osiedlowych, zakładowych, lokalnych oraz indywidualnych źródeł ciepła,

2) sukcesywną modernizację istniejących kotłowni, w tym przemysłowych, i przechodzenie na paliwa ekologiczne (wymóg ten jest obligatoryjny dla kotłowni nowo projektowanych).

§ 13

W zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną ustala się:

1) zasilanie w energię elektryczną z istniejących i projektowanych urządzeń oraz linii energetycznych,

2) dopuszcza się lokalizacje wydzielonych stacji transformatorowych w trybie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu,

3) w obrębie zwartej zabudowy ustala się rozprowadzenie energii elektrycznej liniami kablowymi, dopuszcza się realizację linii napowietrznych w uzasadnionych przypadkach,

4) w uzasadnionych przypadkach dopuszcza się odstępstwo od wyznaczonych linii zabudowy przy lokalizacji stacji transformatorowych,

5) w przypadku występowania kolizji terenów objętych planem zagospodarowania z istniejącymi sieciami elektroenergetycznymi, koszty związane z usunięciem kolizji ponosi Gmina lub przyszli inwestorzy terenów, które kolidują z istniejącą siecią. Usunięcie występujących kolizji będzie możliwe poprzez zawarcie stosownej umowy z ZE Legnica SA.

§ 14

W zakresie telekomunikacji ustala się:

1) podjęcie działań inwestycyjnych (w tym modernizacji i rozbudowy) zmierzających do pełnego zaspokojenia potrzeb w dziedzinie telekomunikacji,

2) w obrębie terenów zabudowanych linie telekomunikacyjne należy prowadzić jako kablowe, doziemne (w uzasadnionych przypadkach dopuszcza się odstępstwo od tej zasady),

3) dopuszcza się lokalizację urządzeń przekaźnikowych telekomunikacji, w tym konstrukcji wieżowych, pod warunkiem:

– lokalizacja masztu (konstrukcji wieżowej) w odległości większej od obszaru użytek Tk, niż wynosi planowana wysokość obiektu budowlanego celem uniknięcia, w razie awaryjnego upadku konstrukcji, zatarasowania torów kolejowych i przeniesienia potencjału 3kV z sieci trakcyjnej oraz 20 kV z sieci potrzeb nietrakcyjnych na teren spoza kolei,

– planowane urządzenia przekaźnikowe telekomunikacji nie mogą powodować zakłóceń łącznościowych na linii kolejowej.

§ 15

W zakresie gospodarki odpadami ustala się:

1) usuwanie odpadów komunalnych na istniejące miejsko-gminne składowisko odpadów,

2) usuwanie, w tym transport, wykorzystywanie lub unieszkodliwianie odpadów niebezpiecznych wymaga uzgodnienia z właściwym organem.

§ 16

W zakresie regulacji stosunków wodnych ustala się regulację rzeki Skorej i odbudowę oraz modernizację urządzeń służących ochronie przed powodzią, a także odtworzenia i udrożnienia systemów drenażu gruntów.

§ 17

Ustala się następujące ogólne zasady rozwoju komunikacji:

1. Ulice i place:

1) należy zapewnić dojście i dojazd od drogi publicznej do każdej wyodrębnionej działki budowlanej (istniejącej i projektowanej), odpowiednio do jej przeznaczenia i sposobu użytkowania oraz zgodnie z potrzebami osób niepełnosprawnych i wymogami ochrony przeciwpożarowej,

2) w granicach linii rozgraniczających ulic mogą być lokalizowane urządzenia i obiekty związane z obsługą komunikacji, jak zatoki, parkingi, a także kioski, elementy małej architektury oraz urządzenia reklamowe, z zachowaniem wymagań wynikających z przepisów szczególnych,

3) przy budowie, przebudowie i modernizacji ulic i placów, a także chodników, należy stosować materiały i rozwiązania odpowiadające charakterowi zabudowy.

2. Linie kolejowe:

1) nie dopuszcza się wykorzystania rowów odwadniających tereny kolejowe dla użytkowników spoza PKP,

2) zgodnie z przepisami dot. warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budowle kolejowe i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 151, poz. 987, § 7 z 15 grudnia 1998 r.) od zewnętrznej krawędzi budowli kolejowej 9 do takich należy zaliczyć m.in. rów odwadniający, podtorze, należy pozostawić pas gruntu kolejowego o szerokości 3,0 m dla potrzeb kolejowej drogi technologicznej,

3) wszystkie skrzyżowania dróg z linią kolejową w jednym poziomie wymagają zachowania parametrów trójkąta widoczności (Dz. U. Nr 33, poz. 144 z 20 marca 1996 r.) bez względu na kategorię przejazdu.

§ 18

Ustala się następujące ogólne zasady zagospodarowania terenów przeznaczonych dla funkcji mieszkaniowej:

1) ustala się wysokość zabudowy wielorodzinnej na 3–5 kondygnacji;

2) wysokość zabudowy jednorodzinnej nie może przekraczać 3 kondygnacji, w tym użytkowe poddasze, wymagane dachy spadziste, symetryczne, kryte dachówką lub innym, podobnym materiałem z wyjątkiem gontów papowych, dachy płaskie, uzasadnione potrzebą dostosowania do otoczenia lub innymi ważnymi względami, dopuszcza się wyjątkowo;

3) linie zabudowy, o ile nie są określone w rysunku planu, należy przyjmować w linii zabudowy istniejącej;

4) podział terenów na działki budowlane, dostosowany do potrzeb zabudowy wolno stojącej, ma charakter orientacyjny i nie wyklucza możliwości zmiany na odpowiedni dla innych rodzajów zabudowy (bliźniaczej, szeregowej);

5) na terenach przeznaczonych dla funkcji mieszkaniowej (jedno- i wielorodzinnej) dopuszcza się lokalizację funkcji usługowych (nieuciążliwych), zarówno w formie odrębnych obiektów (na wydzielonych działkach), jak i w pomieszczeniach budynków mieszkalnych, o ile przepisy szczególne nie będą takich lokalizacji wykluczać;

6) na terenach przeznaczonych dla zabudowy jednorodzinnej dopuszcza się możliwość lokalizacji trwałej zabudowy gospodarczej i garaży wolno stojących, jako budynków parterowych o estetycznych formach, odpowiadających formom budynków mieszkalnych, wyklucza się lokalizację budynków gospodarczych w frontowej części działek.

§ 19

1. Ustala się następujący podział terenów przeznaczonych dla funkcji usługowej:

1) tereny usług publicznych:

– dla usług oświaty (symbol UO),

– dla usług ochrony zdrowia (symbol UZ),

– dla usług sportu (symbol US),

– dla usług wypoczynku (symbol UW),

– dla innych usług publicznych (symbol UI);

2) tereny usług komercyjnych (symbol UC):

– usługi handlu,

– usługi gastronomii,

– usługi rzemiosła,

– usługi bankowe i ubezpieczeniowe;

3) tereny usług różnych (symbol U), bez precyzowania ich charakteru.

2. Na terenie objętym niniejszym planem wyklucza się lokalizację obiektów handlowych o powierzchni sprzedażowej powyżej 1000 m2.

3. Ustala się następujące ogólne zasady zagospodarowania terenów przeznaczonych dla funkcji usługowej:

1) forma zabudowy winna być zindywidualizowana i wynikając z funkcji zharmonizowana z otoczeniem, cechować się wysokim poziomem estetycznym i architektonicznym;

2) dopuszcza się możliwość zmiany wewnętrznych podziałów terenu określonych w planie, pod warunkiem opracowania całościowej koncepcji nowego zagospodarowania;

3) linie zabudowy, o ile nie są określone w rysunku planu, należy przyjmować w linii zabudowy istniejącej.

§ 20

Funkcje znajdujące się na terenie objętym planem nie mogą powodować uciążliwości dla terenów sąsiednich, w szczególności dla zabudowy mieszkaniowej.

§ 21

Ustala się następujące ogólne zasady zagospodarowania terenów przeznaczonych dla funkcji komunikacyjnej:

1) dla nowo projektowanych ulic zaleca się przyjmowanie następujących szerokości jezdni:

– ulica główna ruchu przyspieszonego GP 1x4 – 13 ÷ 14 m,

– ulica główna G 1x4 – 12÷13 m,

– ulica główna G 1x2 – 7,5÷8 m,

– ulica zbiorcza Z 1x2 – 7÷8 m,

– ulica lokalna L 1x2 – 6÷7 m,

– ulica dojazdowa D 1x2 – 4,5÷6 m,

– ulica dojazdowa D 1x1 – 3÷4 m.

2) wzdłuż wszystkich projektowanych ulic należy projektować obustronnie pasy zieleni, oddzielające jezdnie od chodników, o szerokości (jednostronnej) zależnej od klasy ulicy:

– dla ulicy głównej ruchu przyspieszonego i głównej – 4÷6 m,

– dla ulicy zbiorczej – 3÷5 m,

– dla ulicy lokalnej – 2÷3 m,

– dla ulicy dojazdowej – 1÷2 m.