488

 

 

 

 

 

 

 

po rozpatrzeniu wniosku

 

z dnia 9 marca 2001 r.

„BESTER” Spółka Akcyjna

z siedzibą w Bielawie,

posiadającej statystyczny numer identyfikacyjny REGON: 000031414

zwanej w dalszej części decyzji „Przedsiębiorstwem”,

postanawiam

1) zatwierdzić taryfę dla ciepła ustaloną przez wymienione Przedsiębiorstwo, stanowiącą załącznik do niniejszej decyzji,

2) ustalić współczynniki korekcyjne Xw, określające projektowaną poprawę efektywności funkcjonowania Przedsiębiorstwa oraz zmianę warunków prowadzenia przez to Przedsiębiorstwo działalności gospodarczej w pierwszym roku stosowania taryfy:

a) dla działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania ciepła – w wysokości plus 27,46%,

b) dla działalności gospodarczej w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła – w wysokości 0%,

3) ustalić okres obowiązywania współczynników korekcyjnych Xw, o których mowa w pkt 2 niniejszej decyzji, do 30 września 2002 r.

UZASADNIENIE

Na podstawie art. 61 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, na wniosek Przedsiębiorstwa „BESTER” Spółka Akcyjna w Bielawie, posiadającego koncesje z dnia 30 września 1998 r. na wytwarzanie ciepła nr WCC/119/695/U/3/98/ZJ oraz na przesyłanie i dystrybucję ciepła nr PCC/125/695/U/3/98/ZJ, w dniu 20 marca 2001 r. zostało wszczęte postępowanie administracyjne w sprawie zatwierdzenia taryfy dla ciepła ustalonej przez to Przedsiębiorstwo.

Zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy – Prawo energetyczne, przedsiębiorstwa energetyczne posiadające koncesje na prowadzenie działalności gospodarczej, m.in. w zakresie wytwarzania, przesyłania i dystrybucji ciepła, ustalają taryfy dla ciepła, które podlegają zatwierdzeniu przez Prezesa URE.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 2 pkt 2 lit. b i c ustawy – Prawo energetyczne, do zakresu kompetencji Prezesa URE należy ustalanie współczynników korekcyjnych określających poprawę efektywności funkcjonowania Przedsiębiorstwa oraz zmianę warunków prowadzenia przez to Przedsiębiorstwo działalności gospodarczej.

W trakcie postępowania administracyjnego, na podstawie zgromadzonej dokumentacji ustalono, że Przedsiębiorstwo opracowało taryfę zgodnie z zasadami określonymi w art. 45 ust. 1–5 ustawy – Prawo energetyczne oraz z przepisami rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 12 października 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz zasad rozliczeń w obrocie ciepłem (Dz. U. Nr 96, poz. 1053), zwanego w dalszej części „rozporządzeniem taryfowym”.

Bazowe ceny i stawki opłat skalkulowane zostały przez Przedsiębiorstwo na podstawie uzasadnionych kosztów prowadzenia działalności, zaplanowanych dla pierwszego roku stosowania taryfy na podstawie porównywalnych kosztów poniesionych przez Przedsiębiorstwo w okresie sprawozdawczym (§ 12 ust. 2 rozporządzenia taryfowego).

Współczynniki korekcyjne, o których mowa w punkcie 2 sentencji decyzji, ustalone zostały adekwatnie do możliwości poprawy efektywności funkcjonowania Przedsiębiorstwa oraz stosownie do zmiany warunków prowadzenia przez to Przedsiębiorstwo działalności koncesjonowanych w okresie stosowania taryfy.

Współczynniki korekcyjne Xw uwzględnione zostały w cenach i stawkach opłat ustalonych w taryfie zatwierdzonej niniejszą decyzją.

Okres obowiązywania współczynników korekcyjnych Xw – w myśl § 28 ust. 3 rozporządzenia taryfowego – jest równoznaczny z okresem stosowania taryfy.

W tym stanie rzeczy postanowiłem orzec jak w sentencji.

POUCZENIE

1.  Od niniejszej decyzji przysługuje odwołanie do Sądu Okręgowego w Warszawie – Sądu Antymonopolowego – za moim pośrednictwem, w terminie dwutygodniowym od dnia jej doręczenia (art. 30 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, oraz art. 479⁴⁶ pkt 1 i art. 479⁴⁷ § 1 Kodeksu postępowania cywilnego).

2.  Odwołanie od decyzji powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego oraz zawierać oznaczenie zaskarżonej decyzji i wartości przedmiotu sporu, przytoczenie zarzutów, zwięzłe ich uzasadnienie, wskazanie dowodów, a także zawierać wniosek o uchylenie albo o zmianę decyzji  w całości lub części (art. 479⁴⁹ Kodeksu postępowania cywilnego).

Odwołanie należy przesłać na adres Południowo-zachodniego Oddziału Terenowego Urzędu Regulacji Energetyki – ul. Marszałka Józefa Piłsudskiego 13, 50-048 Wrocław.

3.  Stosownie do art. 47 ust. 3, w związku z art. 31 ust. 4 ustawy – Prawo energetyczne, taryfa zostanie skierowana do ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.

4.  Stosownie do art. 47 ust. 4 ustawy – Prawo energetyczne, taryfa może zacząć obowiązywać nie wcześniej niż po upływie 14 dni od dnia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.

 

 

 

 

 

 

 

 

Z upoważnienia Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki

URZĄD REGULACJI ENERGETYKI

POŁUDNIOWO-ZACHODNI ODDZIAŁ TERENOWY

z siedzibą we Wrocławiu

DYREKTOR

 

Wincenty Rękas

 

 

 

 

 

 

 

 

„BESTER” S.A.

ul. Jana III Sobieskiego 19 A, 58-236 Bielawa

 

 

 

TARYFA

DLA CIEPŁA

 

 

Niniejsza taryfa stanowi załacznik do decyzji Prezesa URE

z dnia 27 kwietnia 2001 r. nr OWR 820/695-A/4/2001/I/GM

 

 

 

I. Pojęcia stosowane w taryfie

–   ustawa — ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042, z 1998 r. Nr 94, poz. 594,
Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 88, poz. 980, Nr 91, poz. 1042 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 43, poz. 489 i Nr 48, poz. 555 i Nr 103, poz. 1099),

–   rozporządzenie taryfowe — rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 12 października 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania
i kalkulacji taryf oraz zasad rozliczeń w obrocie ciepłem (Dz. U. Nr 96, poz. 1053),

–   rozporządzenie przyłączeniowe — rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 11 sierpnia 2000 r. w sprawie szczegółowych warunków przyłączania podmiotów do sieci ciepłowniczych, obrotu ciepłem, świadczenia usług przesyłowych, ruchu sieciowego i eksploatacji sieci oraz standardów jakościowych obsługi odbiorców (Dz. U. Nr 72, poz. 845),

–   przedsiębiorstwo energetyczne, sprzedawca — "BESTER" S.A. z siedzibą w Bielawie, prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przesyłania i dystrybucji ciepła,

–   taryfa – zbiór cen i stawek opłat oraz warunków ich stosowania, opracowany przez sprzedawcę i wprowadzany jako obowiązujący dla określonych w nim odbiorców w trybie określonym ustawą,

–   odbiorca – każdy, kto otrzymuje lub pobiera ciepło na podstawie umowy ze sprzedawcą,

–   sieć ciepłownicza – połączone ze sobą urządzenia lub instalacje, służące do przesyłania i dystrybucji ciepła ze źródeł ciepła do obiektów, należące do sprzedawcy

–   przyłącze – odcinek sieci ciepłowniczej doprowadzający ciepło wyłącznie do jednego węzła cieplnego albo odcinek zewnętrznych instalacji odbiorczych za grupowym węzłem cieplnym lub źródłem ciepła, łączącym te instalacje z obiektem,

–   węzeł cieplny – połączone ze sobą urządzenia lub instalacje służące do zmiany rodzaju lub parametrów nośnika ciepła dostarczanego z przyłącza oraz regulacji ilości ciepła dostarczanego do instalacji odbiorczych,

–   obiekt – budowla lub budynek wraz z instalacjami odbiorczymi,

–   układ pomiarowo-rozliczeniowy – dopuszczony do stosowania zespół urządzeń służących do pomiaru

ilości i parametrów nośnika ciepła, których wskazania stanowią podstawę do obliczenia należności z tytułu dostarczania ciepła,

–   zamówiona moc cieplna – ustalona przez odbiorcę największa moc cieplna, jaka w ciągu roku występuje w danym obiekcie dla warunków obliczeniowych, która powinna uwzględniać moc cieplną niezbędną dla:

a) pokrycia strat ciepła w obiekcie, zapewniająca utrzymanie normatywnej temperatury i wymiany powietrza w pomieszczeniach znajdujących się w tym obiekcie,

b) zapewnienia utrzymania normatywnej temperatury ciepłej wody w punktach czerpalnych, znajdujących się w tym obiekcie,

c) zapewnienia prawidłowej pracy innych urządzeń lub instalacji, zgodnie z określonymi dla nich warunkami technicznymi i wymaganiami technologicznymi,

–   warunki obliczeniowe – obliczeniowa temperatura powietrza atmosferycznego określona dla strefy klimatycznej, w której zlokalizowane są obiekty, do których jest dostarczane ciepło,

–   nielegalne pobieranie ciepła – pobieranie ciepła bez zawarcia umowy ze sprzedawcą lub niezgodnie z umową.

II.  Zakres działalności związanej z zaopatrzeniem
w ciepło

"BESTER" S.A. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przesyłania i dystrybucji ciepła na terenie gminy Bielawa.

"BESTER" S.A. posiada udzielone przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki koncesje na:

— wytwarzanie ciepła

WCC/119/695/U/3/98/ZJ

z dnia 30 września 1998 r.,

— przesyłanie i dystrybucję ciepła

     PCC/125/695/U/3/98/ZJ

     z dnia 30 września 1998 r.

III. Podział odbiorców ciepła na grupy taryfowe

Na podstawie § 10 rozporządzenia taryfowego, w niniejszej taryfie wyodrębnia się następujące grupy odbiorców ciepła:

Grupa A – odbiorcy, którym ciepło dostarczane jest   bezpośrednio ze źródła ciepła sprzedawcy,

Grupa B – odbiorcy, którym ciepło dostarczane jest   ze źródła ciepła sprzedawcy za pośrednictwem sieci ciepłowniczej sprzedawcy.