1. Uchwala się miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego terenu położonego w gminie Kąty Wrocławskie, w obrębie Zachowice, obejmującego działki nr 437/32, 437/33, 506/2 i 507 oraz części działek przyległych, tj. nr 437/34 i 437/31.

2. Integralną częścią planu jest rysunek w skali 1:2000, stanowiący załącznik do niniejszej uchwały. Na rysunku planu określono granice terenu objętego planem oraz ustalenia przedstawione w formie graficznej.

§ 2

Przedmiotem ustaleń planu jest:

– przeznaczenie terenu oraz linie rozgraniczające tereny o różnych funkcjach lub różnych zasadach zagospodarowania,

– lokalne warunki, zasady i standardy zagospodarowania terenu,

– szczególne warunki zagospodarowania terenów, w tym zakaz zabudowy, wynikające z potrzeb ochrony środowiska przyrodniczego i zdrowia ludzi, prawidłowego gospodarowania zasobami przyrody oraz ochrony gruntów rolnych,

– tymczasowe sposoby zagospodarowania, urządzania i użytkowania terenu,

– zasady obsługi w zakresie infrastruktury technicznej.

§ 3

1) planie – należy przez to rozumieć ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego teren, o którym mowa w § 1 uchwały,

2) uchwale – należy przez to rozumieć niniejszą uchwałę Rady Miejskiej w Kątach Wrocławskich,

3) rysunku planu – należy przez to rozumieć rysunek planu na mapie w skali 1:2000, stanowiący załącznik do niniejszej uchwały,

4) przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć podmiot posiadający koncesję na prowadzenie działalności związanej z wydobywaniem kopalin ze złoża,

5) terenie powierzchniowej eksploatacji złoża – należy przez to rozumieć obszar, w obrębie którego określony zostanie wg koncesji “teren górniczy” i “obszar górniczy”.

§ 4

1. Teren oznaczony na rysunku planu symbolem PE przeznaczony jest pod zakład powierzchniowej eksploatacji udokumentowanego złoża kruszywa naturalnego “Siedlakowice I”, którego zasoby geologiczne na obszarze 19,5 ha wynoszą 5,98 mln ton. Szacunkową wielkość zasobów do wyeksploatowania określono na około 3,6 mln ton, a planowane

roczne wydobycie przewidziano na około 100 tys. ton. Kopalinę złoża stanowią piaski średnioziarniste z domieszką żwiru i pospółki oraz piaski średnio-, drobnoziarniste i pylaste.

2. Złoże należy eksploatować systemem odkrywkowym, sposobem ścianowym. Po wydobyciu kopalina wywożona będzie transportem samochodowym. Przewidywane poziomy robocze wyznaczają rzędne: 171,0; 164,0 i 157,0 m n.p.m. lub do spągu złoża. Eksploatacja złoża przewidziana z północy w kierunku południowym. Należy przestrzegać, aby kąt nachylenia ścian eksploatacyjnych i skarp nadkładu nie przekraczał 30^o. Eksploatację należy prowadzić do granic udokumentowanego złoża, z pozostawieniem wyznaczonych pasów ochronnych od przyległych dróg. Eksploatację kopaliny należy poprzedzić opracowaniem projektu zagospodarowania złoża oraz planem ruchu zakładu górniczego.

3. Wzdłuż drogi powiatowej nr 866, oznaczonej na rysunku planu symbolem KL, przewidzieć pas ochronny dla umożliwienia prowadzenia sieci infrastruktury technicznej. Stanowiąc własność przedsiębiorcy, winien obejmować teren o szerokości 25 m, licząc od linii rozgraniczającej drogi do górnej krawędzi skarpy wyrobiska, uwzględniając łagodzenie i profilowanie zbocza w czasie prac rekultywacyjnych. W pasie ochronnym można prowadzić drogi wewnętrzne zakładu eksploatacji kruszywa. Wzdłuż granicy z pasem drogowym, w miarę możliwości, przewidzieć zieleń wysoką, wkomponowaną w istniejący krajobraz.

4. Od przyległych pól oraz dróg polnych o nr ewid. 507, 506/2 i 506/1 utworzyć pasy ochronne, których szerokości określone zostaną w projekcie zagospodarowania złoża.

5. Teren położony na zachód i północ od granicy złoża może być czasowo wykorzystywany na składowisko gleby, która będzie użyta do rekultywacji wyrobiska poeksploatacyjnego.

6. Na terenie zakładu górniczego, w części północnej, można zlokalizować zaplecze obsługi techniczno-
-socjalnej, z placem obsługi sprzętu eksploatacyjnego. Plac ten powinien posiadać nawierzchnię utwardzoną, gwarantującą kontrolowane odprowadzanie wód opadowych oraz ekranizujące zabezpieczenie podłoża przed zanieczyszczeniem związkami ropopochodnymi. Na placu tym dopuszcza się budowę obiektu wielofunkcyjnego (magazyn, pomieszczenia socjalne, administracyjne itp.) jednokondygnacyjnego, z dachem wysokim, cztero-spadowym, krytym dachówką ceramiczną lub innym materiałem dachówkopodobnym, z elewacjami w kolorze białym.

§ 5

1. Obsługę komunikacyjną zakładu eksploatacji kruszywa należy zapewnić z bezpośrednim pominięciem zabudowy wsi Zachowice. Wywóz kruszywa przewidzieć drogami, oznaczony na rysunku planu:

KW 2 – stanowiącą drogę zakładową, na mapie ewidencyjnej oznaczonej nr 506/2, zmodernizowaną według parametrów technicznych i konstrukcyjnych uwzględniających przewidywane natężenia ruchu oraz rodzaj transportu wysokotonażowego i specjalistycznego, związanego z eksploatacją kopaliny,

KW 1 – która stanowiąc drogę zakładową, połączy dojazd KW 2 z drogą powiatową nr 867, klasy zbiorczej (KZ), relacji Gniechowice – Zachowice.

2. Drogę KW 1 zrealizować przez modernizację drogi polnej o nr ewid. 507, poszerzając o pas terenu po stronie zachodniej, do szerokości w liniach rozgraniczających: 7–8 m. Przy włączeniu jej do drogi powiatowej nr 867 zastosować narożne ścięcia linii rozgraniczających, nie mniejsze niż 10 m x 10 m. Na skrzyżowaniu drogi powiatowej z drogą KW 1 promienie wyokrąglające jezdni powinny wynosić min. 8,0 m.

Przy drodze KW 2, przed połączeniem z drogą KW 1, przewidzieć mijankę oraz plac postojowy dla samochodów oczekujących przed wjazdem do zakładu.

3. Droga oznaczona na rysunku planu symbolem KW 3 stanowi drogę polną, którą pozostawia się bez zmian, w obecnych liniach rozgraniczających.

4. Dostosowanie parametrów technicznych i konstrukcji dróg KW 1 i KW 2 należy do zadań przedsiębiorcy. Zgodnie z art. 23 ust. 5 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 14, poz. 60) zadanie to obejmuje również modernizację włączenia drogi KW 1 do drogi powiatowej KZ.

5. Dla dróg KW 1 i KW 3 należy ustalić służebność dla pojazdów i pieszych obsługujących przyległe do nich pola innych właścicieli.

§ 6

1. Na terenie objętym planem, w części południowo-
-zachodniej działki nr 437/32 znajduje się zabytkowe stanowisko archeologiczne (osada z epoki kamiennej – I okresu epoki brązu), wpisane do ewidencji zabytków archeologicznych pod numerem 190. Podlega ono ochronie prawnej w myśl przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury (tekst jednolity Dz. U. z 1999 r. Nr 98, poz. 1150). W związku z powyższym roboty ziemne związane z eksploatacją kruszywa mogą być prowadzone tylko za zezwoleniem Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Inwestor zobowiązany jest do złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na przeprowadzenie robót ziemnych na terenie zabytkowym w trybie prac konserwatorskich. Polegać one będą na prowadzeniu stałego nadzoru archeologicznego przy zbieraniu warstwy humusowej oraz wyprzedzających ratowniczych badaniach archeologicznych przez uprawnionego archeologa na koszt inwestora, na podstawie art. 21 ust. 1 i art. 27 ust. 1 i 4 ww. ustawy.

Sposób prowadzenia ratowniczych badań archeologicznych należy realizować według ustaleń określonych w zezwoleniu konserwatorskim.

§ 7

Ustalenia w zakresie ochrony środowiska naturalnego.

1. Złoże kruszywa “Siedlakowice I” położone jest na obszarze Głównego Zbiornika Wód Podziemnych, Subzbiornika Kąty Wrocławskie – Oława – Brzeg, nr 321. Na terenie wyrobiska zabrania się lokalizacji magazynów paliw i olejów napędowych. Należy również zapewnić prawidłowe działania urządzeń urabiających, zwałujących i transportujących w obrębie odkrywki, ponieważ awaria ich grozi niebezpieczeństwem zanieczyszczenia wód podziemnych.

2. Ustala się leśny kierunek rekultywacji i zagospodarowania terenów poeksploatacyjnych. Rekultywację przedsiębiorca zobowiązany jest prowadzić sukcesywnie, w miarę wydobycia kopaliny do spągu złoża, z zakończeniem w terminie do 5 lat od momentu zakończenia eksploatacji. Przedsiębiorca zobowiązany jest do opracowania dokumentacji rekultywacyjnej i złożenia jej do zatwierdzenia w Starostwie Powiatowym we Wrocławiu.

3. Glebę z gruntów rolnych “obszaru górniczego” należy zdejmować sukcesywnie, z odpowiednim wyprzedzeniem w stosunku do postępującego frontu robót wydobywczych, składając poza północną i zachodnią granicą złoża. Zwałowisko gleby nie powinno być wyższe niż 2–3 m. Po zakończeniu eksploatacji wykorzystać ją do rekultywacji wyrobiska poeksploatacyjnego, celem przywrócenia temu terenowi funkcji przyrodniczej, o kierunku leśnym. Dopuszcza się tymczasowe składowanie gleby na obszarze górniczym, na przedpolu eksploatacji. Nadkład należy zwałować oddzielnie od gleby.

4. Zgodnie z § 2 i 6 rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 13 maja 1998 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. Nr 66, poz. 436) dla terenów zabudowy mieszkaniowej wsi Zachowice dopuszczalny poziom hałasu wyrażony równoważnym poziomem dźwięku A wynosi:

5. Na obszarze zakładu górniczego oraz terenach przyległych może występować sieć drenarska, w związku z czym w trakcie eksploatacji złoża należy liczyć się z koniecznością przebudowy systemu drenarskiego. Zmiany w sieci należy wykonywać w oparciu o dokumentację przebudowy obecnego systemu drenarskiego, którą należy uzgodnić z Regionalnym Zarządem Melioracji i Urządzeń Wodnych we Wrocławiu. Zapewnienie utrzymania prawidłowego zmeliorowania przyległych pól należy do obowiązku przedsiębiorcy.

6. Eksploatacja złoża kruszywa nie może spowodować obniżenia poziomu wód w studniach na działkach siedliskowych położonych w południowej części wsi Zachowice.

W wypadku wystąpienia ewentualnych szkód w tym zakresie, zgodnie z art. 94 oraz art. 95 prawa geologicznego i górniczego, naprawienie ich obciąży przedsiębiorcę.

§ 8

Ustalenia w zakresie infrastruktury technicznej.

1. Zaopatrzenie w wodę należy rozwiązać indywidualnie – z dopuszczeniem dowozu w szczelnych pojemnikach.

2. Ścieki sanitarne odprowadzać do szczelnego, bezodpływowego zbiornika na nieczystości, usytuowanego w pobliżu placu obsługi technicznej sprzętu.

3. Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54,
poz. 348 z późn. zm.), Zakład Energetyczny Wrocław S.A. zapewni przyłączenie terenu objętego planem do sieci energii elektrycznej, na warunkach określonych w art. 9, 20 i 46 tej ustawy.

§ 9

§ 10

§ 11

§ 13