Poz. 488

UCHWAŁA NR 190/2000

RADY MIEJSKIEJ ZGORZELCA

z dnia 22 marca 2000 r.

w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Przedmieścia Nyskiego w Zgorzelcu

Na podstawie art. 26 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 z późn. zm.), art. 18 ust. 2 pkt 5 i art. 40 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74
z późn. zm.) oraz w związku z uchwałą nr 316/97 Rady Miejskiej w Zgorzelcu z dnia 6 maja 1997 r. Rada Miejska w Zgorzelcu, uchw
ala co następuje:

 

§ 1

  1. Uchwala się miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Przedmieścia Nyskiego w Zgorzelcu w granicach wyznaczonych ulicami Struga, Iwaszkiewicza, Wrocławska, Nadbrzeżna oraz rzeką Nysą Łużycką i oznaczonych na rysunku planu.
  2. Integralną częścią planu jest rysunek planu w skali 1 : 500.
  3. Plan ustala:
    1. Przeznaczenie terenów i linie rozgraniczające.
    2. Zasady kształtowania zabudowy i zagospodarowania terenów.
    3. Zasady ochrony środowiska kulturowego.
    4. Zasady podziału na działki.
    5. Zasady ochrony środowiska i kształtowania zieleni.
    6. Zasady kształtowania układu komunikacyjnego i parkowania.
    7. Zasady obsługi infrastrukturą techniczną.
    8. Zasady tymczasowego użytkowania terenów.

  4. Zapisy planu zawarte w treści uchwały oraz na rysunku planu są ustaleniami obowiązującymi, poza opisanymi jako orientacyjne i postulowane.
  5. Zakres stosowania ustaleń określonych jako orientacyjne
    i postulowane, określają przepisy niniejszej uchwały oraz ustalenia zawarte na rysunku planu.
  6. Ilekroć w uchwale i na rysunku planu jest mowa o:
    1. planie – należy przez to rozumieć miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Przedmieścia Nyskiego
      w Zgorzelcu zatwierdzony niniejszą uchwałą;
    2. stanie istniejącym – należy przez to rozumieć stan
      w dniu wejścia w życie niniejszej uchwały;
    3. bloku zabudowy – należy przez to rozumieć zespół obiektów lub zespół obiektów wraz z terenem wydzielonym liniami rozgraniczającymi i oznaczony odrębnym symbolem literowym M/U, U lub KS;
    4. usługach – należy przez to rozumieć:
      1. usługi publiczne, obejmujące usługi oświaty, opieki społecznej, zdrowia, społeczno-kulturalne, rekreacji i wypoczynku, administracji publicznej, organizacji społeczno-politycznych i religijnych;
      2. usługi o charakterze komercyjnym obejmujące:

§ 2

Przeznaczenie terenów i linie rozgraniczające

        1. W granicach planu lokalizuje się:
        2. 1) tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej oznaczone na rysunku planu symbolem M/U,

          2) tereny usługowe oznaczone na rysunku planu symbolem U,

          3) tereny zieleni oznaczone na rysunku planu symbolem Z,

          4) tereny parkingów oznaczone na rysunku planu symbolem KS,

          5) tereny ulic oznaczone na rysunku planu symbolami KL, KD, KPJ,

          6) tereny wydzielonych placów i ulic pieszych oznaczonych na rysunku planu symbolem KP,

          7) tereny wód otwartych oznaczone na rysunku planu symbolem W.

        3. Tereny o różnych funkcjach i różnych zasadach zagospodarowania wydzielają na rysunku planu linie rozgraniczające obowiązujące i orientacyjne.
        4. Orientacyjne linie rozgraniczające mogą być przesunięte  w stosunku do oznaczonych na rysunku planu maksymalnie o 5,0 m. Ustalenie ich położenia następuje na podstawie projektów zagospodarowania terenu opracowanych zgodnie z ustawą Prawo budowlane lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wydanych zgodnie
          z ustawą o zagospodarowaniu przestrzennym, dotyczących przedmiotu sprawy.
        5. Na terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem U1 zachowuje się istniejącą funkcję obiektu opieki społecznej.
        6. Orientacyjne linie rozgraniczające terenu wyznaczone pod usługę, dla której ustalono w planie obowiązek opracowania projektu w drodze otwartego konkursu architektonicznego mogą być zmieniane zgodnie z propozycjami zawartymi
          w wybranej pracy konkursowej bez uwzględniania ustaleń pkt 3.
        7. Na terenach mieszkaniowo-usługowych powierzchnia usług nie może przekraczać 50% powierzchni użytkowej bloku zabudowy.
        8. Na terenach o funkcji usługowej powierzchnia mieszkalna nie może przekraczać 20% powierzchni użytkowej bloków zabudowy.
        9. Na terenie objętym planem ustala się lokalizację urządzeń
          i sieci infrastruktury technicznej przewidzianych do realizacji przez właściwe przedsiębiorstwa obsługujące zabudowę oraz dostawców energii elektrycznej i gazu, zgodnie z potrzebami obsługi całego obszaru opracowania planu o
          raz warunków określonych w § 8.
        10. § 3

          Zasady i standardy kształtowania zabudowy oraz

          zagospodarowania terenów mieszkaniowo-usługowych

          1. Zasady lokalizacji zabudowy i zagospodarowania terenów oraz podstawowe standardy kształtowania zabudowy i jej przebudowy określa rysunek planu i uchwała.

          2. W stosunku do zabudowy istniejącej, z wyłączeniem obiektów wskazanych na rysunku planu do rozbiórki oraz obiektów o tymczasowej lokalizacji, plan dopuszcza:

          a) wymianę zabudowy z wyłączeniem obiektów zabytkowych i objętych ochroną konserwatorską,

          b) przebudowę, rozbudowę i modernizację zabudowy.

          3. Budynki wrysowane w treść mapy zasadniczej nie objęte ustaleniami na rysunku planu, mogą zostać wyburzone lub adaptowane na zasadach określonych w niniejszej uchwale.

          4. Realizacja nowej zabudowy oraz zamierzeń określonych
          w punkcie 2 w strefie ochrony konserwatorskiej “A” wymaga uzgodnienia z Państwową Służbą Ochrony Zabytków.

          5. Wymianę, rozbudowę i przebudowę zabudowy należy prowadzić z zachowaniem ustaleń rysunku planu oraz § 3 pkt 6, 7 i 8 oraz § 4 uchwały.

          6. Przy wymianie, rozbudowie i przebudowie zabudowy należy zachować dotychczasową wysokość budynku, liczbę kondygnacji, szerokość elewacji i liczbę osi okiennych oraz formę i spadek dachu.

          7. Ustalenia punktu 6 w zakresie zachowania formy i spadku dachu nie dotyczą budynków wskazanych na rysunku planu do przebudowy.

          8. Dopuszcza się rozbudowę istniejącej zabudowy w kierunku wnętrz blokowych, z zachowaniem następujących warunków:

          a) ustala się nieprzekraczalną linię rozbudowy w odległości 4,0 m od istniejącej ściany tylnej poszczególnych budynków, a w przypadku obiektu dawnego młyna do 6,0 m,

          b) wysokość rozbudowy nie może przekroczyć dotychczasowej wysokości budynku lub wysokości określonej na rysunku planu,

          c) forma części rozbudowywanej, w tym dach, nawiązywać będzie do architektury istniejącego obiektu.

          9. Ciągi nowej zabudowy należy kształtować z uwzględnieniem zasad kompozycyjnych, form podziałów elewacyjnych oraz układu osi okiennych istniejącej zabudowy. Minimalna szerokość elewacji wyodrębnionej architektonicznie w nowej zabudowie wynosi 9 m, a maksymalna szerokość wynosi 18 m. Elewację ciągów zabudowy należy kształtować w oparciu o zróżnicowanie szerokości podziałów elewacyjnych.

          10. Zasady ukształtowania obiektu usługowego, oznaczonego na rysunku planu symbolem A, zagospodarowanie terenów publicznych o symbolu KP, przyległych do niego oraz granice działki, należy ustalić w drodze otwartego konkursu architektonicznego. Dopuszcza się włączenie części pierzei “Placu Pocztowego” do programu obiektu.

          11. W ścianach zlokalizowanych na granicy działki, będącej równocześnie linią rozgraniczającą terenów publicznych oraz zlokalizowanych bliżej niż 4 m od granic terenów publicznych, oznaczonych symbolem Z, K, KP, W i terenów ogólnodostępnej przestrzeni wnętrz bloków zabudowy, dopuszcza się umieszczanie otworów okiennych i drzwiowych.

        11. Przestrzenie ogólnodostępne wewnątrz bloków zabudowy, na terenach oznaczonych symbolem M/U mogą być przeznaczone tylko na cele parkowania, zieleni, rekreacji, wypoczynku i obsługi komunalnej, służących wyłącznie użytkownikom poszczególnych bloków zabudowy. Pozostawienie ogólnodostępnych przestrzeni wewnątrz bloków zabudowy nie jest obowiązujące przy wydzieleniu działki obejmującej cały blok zabudowy.
        12. W budynkach nie mających dostępu do ogólnodostępnej przestrzeni wewnątrz bloków zabudowy lub nie posiadających możliwości wydzielenia na działce miejsca do czasowego składania odpadów stałych zgodnie z obowiązującymi przepisami, pomieszczenia dla w/w celu należy projektować wewnątrz budynku.
        13. Elewacje budynków na obszarze planu należy kształtować z materiałów budowlanych nawiązujących ściśle do rozwiązań tradycyjnych (tynki, okładziny kamienne i ceramiczne, drewno, szkło).
        14. Do przykrycia dachów stromych na budynkach w granicach opracowania należy stosować dachówkę ceramiczną, blachę cynkową lub blachę miedzianą.
        15. § 4

          Ochrona środowiska kulturowego

        16. Plan ustala strefę “A” ochrony konserwatorskiej w granicach oznaczonych na rysunku planu.
        17. Plan ustala strefę “W” ochrony archeologicznej w granicach określonych na rysunku planu.
        18. Obiekty zabytkowe i objęte spisem konserwatorskim określa rysunek planu.
        19. Wszelką działalność na obszarze strefy “A” i w obiektach zabytkowych oraz w obiektach objętych spisem konserwatorskim, którą reguluje ustawa Prawo budowlane, należy prowadzić w uzgodnieniu z Państwową Służbą Ochrony Zabytków.
        20. Roboty budowlane prowadzone w obrębie strefy ochrony archeologicznej “W” należy poprzedzić rozpoznaniem archeologicznym prowadzonym pod nadzorem Państwowej Służby Ochrony Zabytków.
        21. W istniejących budynkach przy ulicy Wrocławskiej, Daszyńskiego i Szkolnej ochronie podlegają charakterystyczne elementy ukształtowania zabudowy i ich detalu. Przy modernizacji tych obiektów należy przywracać zdegradowane elementy wystroju architektonicznego.
        22. Wyniki badań architektonicznych w rejonie dawnych bram
          i furt miejskich oznaczonych na rysunku planu należy uwidocznić w postaci zróżnicowanych form nawierzchni przy modernizacji ulic.
        23. Należy odtworzyć studnię i słup Poczty Saskiej na “Placu Pocztowym”.
        24. Nawierzchnia ulic w strefie “A” ochrony konserwatorskiej należy wykonywać z elementów drobnogabarytowych, kamiennych (bruk lub płyty kamienne).
        25. § 5

          Zasady podziału na działki

        26. Podstawowy podział na działki i ich wielkość określa rysunek planu.
        27. W obrębie bloku zabudowy dowolną ilość działek podziału podstawowego można łączyć w jedną działkę. Blok zabudowy może stanowić jedną odrębną działkę.
        28. Dopuszcza się zmiany podstawowego podziału na działki. Zmiany granic działek można przeprowadzić przy zachowaniu następujących ustaleń:
        29. granice działek muszą pokrywać się z liniami podziału elewacji w ciągach zabudowy;
        30. minimalna odległość granicy działki od wewnątrzblokowej elewacji budynku wynosi 10 m; odległość ta mierzona jest od głównej ściany zewnętrznej w przyziemiu; ustalenie to nie dotyczy działek wydzielanych przy budynkach narożnych.
        31. Zmiany podstawowego podziału na działki nie mogą uniemożliwiać lub ograniczać kształtowania zabudowy
          i zagospodarowania terenu zgodnie z rysunkiem planu i § 3 uchwały.
        32. § 6

          Zasady ochrony środowiska i kształtowania zieleni

        33. Obszar opracowania stanowi strefę o maksymalnym dopuszczalnym równoważnym poziomie hałasu:
          1. spowodowanego drogami:

          1. spowodowanego przez pozostałe obiekty i grupy źródeł hałasu:

          1. Istniejące drzewa i krzewy podlegają ochronie zgodnie
            z obowiązującymi przepisami. Dopuszcza się usuwanie drzew i krzewów przy budowie lub rozbudowie obiektów budowlanych tylko pod warunkiem ich przeniesienia lub zastąpienia przewidzianych do usunięcia innymi drzewami lub krzewami.
          2. Na wydzielonych działkach zabudowy mieszkaniowej
            i mieszkaniowo-usługowej oraz w obrębie ogólnodostępnych terenów wewnątrz bloków zabudowy należy przeznaczyć minimum 30% powierzchni działek na cele zieleni.
          3. W obrębie linii rozgraniczających ulic, w tym ciągów pieszych i rowerowych, należy lokalizować zieleń wg zasad określonych na rysunku planu, na którym określono minimalną ilość zieleni w liniach rozgraniczających ulic.
          4. W liniach rozgraniczających parkingu dwupoziomowego należy usytuować zieleń izolacyjną, w tym średnio wysoką
            i wysoką.
          5. § 7

            Kształtowanie elementów układu komunikacyjnego

          6. Elementy układu komunikacyjnego określone na rysunku planu:

          1. Minimalna szerokość jezdni:

          1. Odcinki ulic o ruchu uspokojonym należy kształtować zgodnie z “Wytycznymi projektowania ulic” G.D.D.P. – Warszawa 1993 – Aneks 8.
          2. Modernizowane i nowe elementy układu komunikacyjnego należy dostosować do potrzeb osób niepełnosprawnych.
          3. W zagospodarowaniu elementów układu komunikacyjnego należy uwzględnić ustalenia § 4 ust. 7 i 8.
          4. W obrębie linii rozgraniczających ulic dopuszcza się lokalizowanie następujących obiektów nie stwarzających problemów bezpieczeństwa i wygody ruchu:

          1. Formę architektoniczną obiektów określonych w punkcie 6 należy kształtować indywidualnie w nawiązaniu do otaczającej przestrzeni i zabudowy. Zakazuje się wykorzystania na te cele obiektów powtarzalnych o charakterze kontenerowym i podobnych.
          2. Układ elementów zagospodarowania ulic może podlegać zmianie przy zachowaniu ustalonych w planie linii rozgraniczających ulic. Podstawą do podjęcia zmian mogą być tylko kompleksowe opracowania projektowe obejmujące poszczególne ciągi uliczne w całości.
          3. W projektach zagospodarowania terenu poszczególnych bloków zabudowy, ulic, parkingów należy zachować co najmniej określoną w rysunku planu liczbę miejsc postojowych dla samochodów osobowych.
          4. Zakazuje się organizacji miejsc postojowych, parkingowych i garażowisk dla samochodów o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 t.
          5. W zagospodarowaniu terenów mieszkaniowych i usługowych należy zabezpieczyć możliwość lokalizacji miejsc postojowych dla rowerów.
          6. Budowę i przebudowę elementów układu komunikacyjnego w strefie “W” ochrony archeologicznej oznaczonej na rysunku planu należy poprzedzić rozpoznaniem archeologicznym pod nadzorem Państwowej Służby Ochrony Zabytków.
          7. Przy budowie i przebudowie nawierzchni ulic w strefie “A” ochrony konserwatorskiej konstrukcję warstwy jezdnej należy wykonywać z drobnogabarytowych elementów kamiennych – bruk, płyty kamienne.
          8. § 8

            Zasady obsługi infrastrukturą techniczną

          9. Ustala się:

          1. Ustala się dostawę energii elektrycznej i gazu wyłącznie
            z sieci i urządzeń przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się przesyłaniem i dystrybucją paliw i energii – zgodnie z ustawą Prawo energetyczne.
          2. Wyklucza się lokalizację urządzeń infrastruktury technicznej obejmujących: stacje transformatorowe, stacje redukcyjno-pomiarowe gazu, węzły cieplne w obszarze ulic oraz wydzielonych placów i ciągów pieszych, oznaczonych na rysunku planu symbolem KL, KD, KPJ i KP.
          3. Pod lokalizację sieci infrastruktury technicznej przeznacza się tereny publiczne, oznaczone na rysunku planu symbolem KL, KD, KPJ i Z oraz tereny ogólnodostępne wewnątrz bloków zabudowy.
          4. Dopuszcza się inne niż ustalone w punkcie 4 warunki usytuowania sieci, pod warunkiem że:
          5. przebieg sieci wymuszony jest istniejącą konfiguracją terenu,
          6. przebieg sieci określony jest na rysunku planu,
          7. projektowany przebieg sieci uzyskał akceptację zainteresowanych stron.
          8. Konieczną przebudowę istniejącego kolektora sanitarnego Ć 800 oraz zalecane usytuowanie nowej trasy kolektora określa rysunek planu.
          9. Instalowanie nowych i modernizację istniejących urządzeń i sieci infrastruktury technicznej w obrębie strefy ochrony archeologicznej należy poprzedzić rozpoznaniem archeologicznym prowadzonym pod nadzorem Państwowej Służby Ochrony Zabytków.
          10. § 9

            Warunki wynikające z zagrożenia powodziowego

          11. Istniejące obiekty usytuowane w pierzei ul. Daszyńskiego zagrożone są w poziomie piwnic i przyziemia wodami powodziowymi. Przy modernizacji i remoncie tych obiektów wskazanym jest wprowadzenie zabezpieczeń przed wodami powodziowymi.
          12. Przy ustaleniu poziomów usytuowania przyziemia nowych budynków zlokalizowanych przy ul. Wrocławskiej i ul. Daszyńskiego, oznaczonych na rysunku planu jako obiekty
            w strefie zagrożenia wodami powodziowymi, należy uwzględnić uwarunkowania określone w specjalistycznym opracowaniu wykonanym zgodnie z obowiązującymi przepisami w zakresie ochrony przeciwpowodziowej.
          13. Celem uzyskania pozwolenia na budowę lub akceptacji zgłoszenia modernizacji obiektów zagrożonych powodzią, o których mowa w punkcie 1 i 2, niezbędne jest uzyskanie uzgodnienia z odpowiednimi organami gospodarki wodnej oraz z właściwym Komitetem Przeciwpowodziowym.

§ 10

Dopuszcza się tymczasowe wykorzystanie terenów na cele:

§ 11

Zgodnie z art. 10 ust. 3 i art. 36 ust. 3 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym ustala się stawkę procentową służącą naliczeniu jednorazowej opłaty od wzrostu wartości nieruchomości w wysokości 30%.

§ 12

Uchyla się uchwałę Nr 332/92 Rady Miejskiej w Zgorzelcu
z dnia 21 grudnia 1992 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta Zgorzelec (Dz. Urz. Województwa Jeleniogórskiego Nr 4, poz. 41) w części dotyczącej terenów objętych ustaleniami niniejszej uchwały.

§ 13

Wykonanie uchwały powierza się Zarządowi Miasta.

§ 14

Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od daty ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.

 

PRZEWODNICZĄCY RADY MIEJSKIEJ

MACIEJ DOBRZYŃSKI

 

 

 

 Załącznik graficzny do uchwały Nr 190/2000 Rady Miejskiej Zgorzelca z dnia 22 marca 2000 r.