Na podstawie art. 61 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, na wniosek Miejskiej Gospodarki Komunalnej Spółka z o.o. z siedzibą w Oleśnicy, która posiada koncesje z dnia 28 października 1998 r.: nr WCC/421/373/U/OT-6/98/MB na wytwarzanie ciepła, nr PCC/440/373/U/OT-6/98/MB na przesyłanie i dystrybucję ciepła (zmieniona decyzją z dnia 17 sierpnia nr PCC/440/S/373/U/3/99), w dniu 3 kwietnia 2000 r. zostało wszczęte postępowanie administracyjne w sprawie zatwierdzenia taryfy dla ciepła opracowanej przez to Przedsiębiorstwo energetyczne.

W wyniku podjętego postępowania administracyjnego, po dodatkowych wyjaśnieniach, na podstawie zgromadzonej dokumentacji ustalono, że Przedsiębiorstwo energetyczne opracowało taryfę dla ciepła zgodnie z zasadami określonymi w art. 45 ust. 1–4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 z późn. zm.) oraz zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 6 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz zasad rozliczeń w obrocie ciepłem, w tym rozliczeń z indywidualnymi odbiorcami w lokalach (Dz. U. Nr 132, poz. 867 z późn. zm.) i prawidłowo określiło istotne jej elementy.

Realizowane przez Przedsiębiorstwo energetyczne zadania w zakresie modernizacji, nie będą miały wpływu na poprawę efektywności jego funkcjonowania w okresie obowiązywania taryfy. Wobec powyższego zatwierdzono określony przez Przedsiębiorstwo energetyczne współczynnik korekcyjny X w wysokości 0,0%.

Ustalony okres obowiązywania bazowych cen i stawek opłat – do dnia 30 czerwca 2001 r. – wynika z konieczności zbadania czy ich poziom, po roku obowiązywania taryfy, zapewnia pokrycie uzasadnionych kosztów działalności przedsiębiorstwa energetycznego oraz ochronę interesów odbiorców przed nieuzasadnionym poziomem cen.

Z upoważnienia Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki

URZĄD REGULACJI ENERGETYKI

POŁUDNIOWO-ZACHODNI ODDZIAŁ TERENOWY

z siedzibą we Wrocławiu

D Y R E K T O R

Wincenty Rękas

• ustawa – ustawę z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042, z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 88, poz. 980, Nr 91, poz. 1042 i Nr 110, poz. 1255),
• rozporządzenie taryfowe – rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 6 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz zasad rozliczeń w obrocie ciepłem, w tym rozliczeń z indywidualnymi odbiorcami w lokalach (Dz. U. Nr 132, poz. 867 z 1999 r. Nr 30, poz. 291),
• rozporządzenie przyłączeniowe – rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 17 lipca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków przyłączenia podmiotów do sieci ciepłowniczych, pokrywania kosztów przyłączenia, obrotu ciepłem, świadczenia usług przesyłowych, ruchu sieciowego i eksploatacji sieci oraz standardów jakościowych obsługi odbiorców (Dz. U. Nr 100, poz. 642),
• przedsiębiorstwo energetyczne, sprzedawca – Miejską Gospodarkę Komunalną Spółka z o.o. w Oleśnicy, prowadzącą działalność w zakresie wytwarzania, przesyłania i dystrybucji ciepła, dostarczającą odbiorcy ciepło na podstawie umowy sprzedaży ciepła, zawartej z tym odbiorcą,
• taryfa – zbiór cen i stawek opłat oraz warunków ich stosowania, opracowany przez sprzedawcę i wprowadzany jako obowiązujący dla określonych w nim odbiorców w trybie określonym ustawą,
• ciepło – energię cieplną w gorącej wodzie,
• odbiorca – każdego, kto otrzymuje lub pobiera ciepło na podstawie umowy zawartej z przedsiębiorstwem energetycznym,
• źródło ciepła – połączone ze sobą urządzenia lub instalacje służące do wytwarzania ciepła dostarczanego do sieci ciepłowniczej, albo zainstalowane w obiekcie urządzenia lub instalacje służące do wytwarzania ciepła, które zasilają instalacje odbiorcze w tym obiekcie,
• sieć ciepłownicza – połączone ze sobą urządzenia lub instalacje, służące do przesyłania i dystrybucji ciepła ze źródeł ciepła do obiektów, należące do przedsiębiorstwa energetycznego,
• przyłącze – odcinek sieci ciepłowniczej łączący źródło ciepła z tą siecią lub odcinek sieci ciepłowniczej doprowadzający ciepło wyłącznie do jednego węzła cieplnego,
• obiekt – budowlę lub budynek wraz z instalacjami odbiorczymi,
• węzeł cieplny - połączone ze sobą urządzenia lub instalacje służące do zmiany rodzaju lub parametrów nośnika ciepła dostarczanego z sieci ciepłowniczej oraz regulacji ilości ciepła dostarczanego do instalacji odbiorczych,
• układ pomiarowo-rozliczeniowy – dopuszczone do stosowania urządzenia służące do pomiaru ilości i parametrów nośnika ciepła, których odczyty stanowią podstawę do obliczenia należności z tytułu dostarczania ciepła,
• zamówiona moc cieplna – największy pobór ciepła dostarczanego w postaci określonego nośnika, jaki może wystąpić w warunkach obliczeniowych, przez okres co najmniej jednej godziny,
• warunki obliczeniowe – obliczeniową temperaturę powietrza atmosferycznego określoną dla strefy klimatycznej, w której zlokalizowane są obiekty, do których jest dostarczane ciepło, i temperaturę wody użytkowej,
• nielegalne pobieranie ciepła – pobieranie ciepła bez zawarcia umowy z przedsiębiorstwem energetycznym lub niezgodnie z umową,
• X – współczynnik korekcyjny, uwzględniający projektowaną poprawę efektywności funkcjonowania przedsiębiorstwa energetycznego w okresie 12 miesięcy [ w % ].

Sprzedawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania oraz przesyłania i dystrybucji ciepła.

– wytwarzanie ciepła

* Ceny i stawki opłat brutto zawierają podatek od towarów i usług zgodnie z obowiązującymi przepisami

• roczna opłata za zamówioną moc cieplną – stanowi iloczyn mocy cieplnej zamówionej przez odbiorcę i ceny za zamówioną moc cieplną dla danej grupy odbiorców; opłata ta pobierana jest w 12 ratach miesięcznych,
• opłata za dostarczone ciepło – stanowi iloczyn ilości dostarczonego ciepła, ustalonej na podstawie odczytów wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, i ceny ciepła dla danej grupy odbiorców; opłata ta jest pobierana w każdym miesiącu, w którym dostarczono ciepło,
• opłata za nośnik ciepła – stanowi iloczyn ustalonej na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego ilości nośnika ciepła, dostarczonego do napełniania i uzupełnienia jego ubytków w instalacjach odbiorczych, oraz ceny nośnika ciepła dla danej sieci ciepłowniczej; opłata ta jest pobierana w każdym miesiącu, w którym dostarczono nośnik ciepła,
• opłata abonamentowa – stanowi iloczyn liczby przyłączy, doprowadzających ciepło do węzłów cieplnych w obiektach odbiorcy, i stawki opłaty abonamentowej; opłata jest pobierana w każdym miesiącu, w którym jest wystawiana faktura,
• opłata za usługi przesyłowe – stanowi iloczyn mocy cieplnej zamówionej przez odbiorcę w roku obrotowym i stawki opłaty za usługi przesyłowe dla danej grupy odbiorców; opłata jest pobierana w 12 ratach miesięcznych.

Ceny i stawki opłat ustalone w taryfie odnoszą się do standardów jakościowych określonych w rozdziale 7 rozporządzenia przyłączeniowego.

Jeżeli umowa sprzedaży ciepła nie stanowi inaczej w przypadku uszkodzenia lub stwierdzenia nieprawidłowych wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego wysokość opłat w okresie braku prawidłowego pomiaru ilości dostarczanego ciepła ustala się według zasad określonych w § 33 rozporządzenia taryfowego.

W przypadku nielegalnego pobierania ciepła stosuje się zasady określone w § 36 i § 37 rozporządzenia taryfowego.

Przedsiębiorstwo energetyczne nie częściej niż raz na 12 miesięcy dostosowuje ceny i stawki opłat do zmieniających się warunków ekonomicznych, zgodnie z zasadami określonymi w § 17 rozporządzenia taryfowego.

Taryfa po zatwierdzeniu przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki zostaje podana do publicznej wiadomości poprzez ogłoszenie jej w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego i może obowiązywać nie wcześniej niż po upływie 14 dni od dnia jej publikacji.

Wszyscy odbiorcy będą powiadamiani pisemnie o wprowadzaniu nowych cen i stawek opłat z wyprzedzeniem co najmniej 14 dni od daty planowanego wprowadzenia zmian.